11.3.
QİDA MADDƏLƏRİNİN AXINI SU HÖVZƏLƏRİNDƏ
EKOLOJİ TARAZLIĞIN DƏYİŞMƏSİNDƏ ƏSAS
FAKTORLARDAN BİRİ KİMİ. BİOGEN YÜKÜN
MÜƏYYƏNLƏŞDİRİLMƏSİNİN İMKANI
Kənd təsərrüfatı istehsalının intensivləşdirilməsi maddələrin təsərrü-
fat-bioloji dövranını dərindən dəyişir, bu, çox vaxt ekosistemin fəaliyyəti ilə
bağlı, o cümlədən toksiki maddələrlə çirklənən, həmçinin güclü evtro-
fıkasiya (yunan sözündən evtrophe-sıx, münbit, yağlılıq, güclü qidalanma)
təsiri altında olan səth və yeraltı suların vəziyyəti ilə əlaqədar ekoloji
problemlərin kəskinləşməsinə gətirib çıxarır.
Evtrofıkasiya prosesinin faktoru - iştirakçısı olan kənd təsərrüfatı, seliteb
ərazilərin, heyvandarlıq kompleksinin və suvarılan ərazilərin su ilə təmin
edilməsində olduqca pis vəziyyətdə qala bilər.
Evtrofikasiya dedikdə, antropogen və ya təbii faktorların təsiri ilə suda
biogen elementlərin toplanması nəticəsində su obyektlərinin (su hövzələrinin)
bioloji məhsuldarlığının artması başa düşülür. Antropogen evtrofıkasiya
çirkab sularının, həmçinin gübrələnən tarlalardan axıdılan səth sularının su
hövzələrini biogen maddələrlə zənginləşdirməsi nəticəsində baş verir, bu isə
suyun «çiçəkləməsi», çirklənməsi və onun keyfiyyətinin kəskin pisləşməsinə
səbəb olur.
İnsanın təsərrüfat fəaliyyəti evtrofikasiya prosesinin sürətini xeyli artırır:
bir neçə onillik ərzində antropogen evtroflaşma faktoru yaratdığı dəyişikliklər,
su hövzələrində təbii ritmiə on min illər ərzində baş verərdi. Buna SES-nin
kaskadlarmm və su anbarlarının tikilməsi, rekreasiya tədbirləri, sənaye,
məişət-kommunal, heyvandarlığın tullantıları və seliteb ərazilərdən leysan
sularının axını səbəb oldu.
Respublikamızda əsas su anbarları qonşu dövlətlərdə güclü çirklənməyə
məruz qalan iri çayların - Kür və Araz çaylarının üzərində yaradılmışdır.
Qonşu dövlətlərdə güclü çirklənən Kür çayı respublikamızın ərazisinə daxil
olarkən sürəti azaldığından daha iri və ağır hissəciklər zibil halında çayın
dibinə çökmüş, qalanları isə Şəmkir su anbarına keçir. Bunun nəticəsində
çöküntülərin və su anbarının dibi çirklənir, suda həll olan zərərli maddələr,
xüsusilə biogen elementlər bütün su hövzələri kaskadmda su anbarının
antropogen evtrofikasiyasma səbəb olur. Bununla əlaqədar Mingəçevir və
Şəmkir su anbarının dibi bitki örtüyündən (meşə, kol, lianlar və s.)
təmizlənməmiş və onların tədricən çürüməsi suyun keyfiyyətinə, oksigen
rejiminə və su hövzəsinin heyvanlarına (balıqlara) mənfi təsir göstərmişdir
(Ş.Xəlilov, 2003).
Mingəçevir şəhərindən Varvara su anbarına sutkada 150 min m’ çirkab su
axıdılır. Araz çayı və qolları Ermənistan ərazisində güclü çirk
214
ləndiyindən (çirkab suların miqdarı sutkada 2,1 mln m^ təşkil edir) Araz su
qovşağı respublikamızın su anbarlarının hamısından daha çirklidir. Bunun
nəticəsində Araz su anbarında suyun çirklənməsi və balıqların kütləvi
qırılması baş verir.
Şəkil 11.2.
Evtrofıkasiya mexanizminin ümumiləşdirilmiş sxemi
(Xrisanov, Osipov, 1993)
Azərbaycanda su anbarlarında suyun aerasiyası məqsədilə heç bir qurğu
və texniki vasitələrdən istifadə olunmur.
Su hövzəsinin ekoloji pozulması prosesi kimi evtroflaşmanı, su
bitkilərinin iki həyat forması (bentos və fıtoplankton) arasındakı nisbətin
dəyişməsinin aşkar əlaməti hesab etməlidir.
215
Şəkil 11.3. Su hövzələrinin evtrofıkasiyası faktorları (Qriqoryev, 1985)
Bentos (latınca - benthos - dərinlik) bitkiləri su hövzəsinin dibinə
bərkiyərək (yapışaraq və ya köklənərək) inkişaf edir; suya batırılmış bu su
bitkisi özünə lazım olan elementləri dib çöküntülərindən və sudan alır,
nəticədə su hövzəsinin özünütəmizlənməsinə şərait yaranır (cədvəl
11.2,
şəkil 11.4).
216
Cədvəl 11.2
Su bitkilərinin akkumulyasiya etdiyi kimyəvi elementlər
Bitkilər
Bitkinin
orqanı
Kimyəvi element
Adi qamış (trostnik)
yarpaq
N, K, Cl, Si, Ca, Mg, Mn
Daryarpaq ciyən
yarpaq
N, K, Cl, P, Mg, Mn, Na
Çöl qamışı
budaq
N. K, Cl, P, Na, Mg, Mn
Çətiryarpaq suoxu
yarpaq
K, N, Cl, Ca, P, Na, Mg, Mn
Bağayarpaqşəkilli süsənlər
yarpaq
N, K, Ca, Cl, P, Na, Mg, Mn
Deşikyarpaq suçiçəyi
budaq
K, Ca, Cl, Na, P, Mg, Si, Mn
Şəkil 11.4. Lentik qruplaşmaların bəzi produsentləri: su hövzələrinin dibinə
bərkimiş sahilyanı bitkilər (1-7). sapşəkilli yosunlar (8-9) və fıtoplankton (10-20).
Fitoplanktonun tərkibində yaşıl (10-13). diatom (14-17) və göy-yaşıl (18-20)
yosunlar 1-ciyən; 2-qamış; 3-oxyarpaq; 4-suzanbağı; 5 və 6-suçiçəyinin ilk növü;
7-Chara
217