Dinler tariHİ BİLİm dali
Yüklə 1,11 Mb. Pdf görüntüsü
|
59 Bu listeye ilaveten Mahabharata’nın, öğreticilerden, doktorlardan ve yöneticilerden saygıyla söz ettiği de belirtilmektedir 248 . Puranalar’da Vişnu’nun daha çok ortodoks bir tanrı olarak tanımlandığı, Şiva’dan daha iyiliksever ve insancıl kabul edildiği, bir çok avatarasından sadece Krişna, Buddha ve Kalkin’in insan soyuna ahlaki ve fiziksel yıkım getirdiği, ancak onların da insanlığın iyiliği için tasarlanmış olduğu ifade edilmektedir 249 . Vişnu’nun Buddha avatarası hakkında farklı yorumlar ortaya çıkmıştır. Bir görüşe göre Vişnu’nun Buddha biçimine girmesinin nedeni, ifritleri Budizm’le yok etmektir. Bu da, erdemli birinin önce yozlaştırılması şeklinde olmalıdır. O’Flaherty’nin ifadesiyle, Hindu görüşüne göre insan soyu Vişnu’nun talihsiz bir eylemiyle Budizm sapkınlığına uğramıştır 250 . Parrinder, Buddha’nın bu listeye eklenmesinin Budizm’den hinduları çekmek amacı taşıdığını iddia etmektedir. Ayrıca bazı yazarların, Buddha ile Gautama Buddha’nın aynı olduğu iddiasını reddettiklerini de ekleyerek Buddha ismi üzerinde bir mutabakat sağlanamadığını belirtmekte, ancak Buddha avatarasının insanları yanlış yola saptırdığı için bedenlemiş bir yanılsama olarak görüldüğüne dikkat çekmektedir. Buddha hakkındaki, onun dünya çağının sonunda gelecek olan Kalkin için bir hazırlık olduğu yönündeki başka bir iddiayı da gündeme getiren Parrinder, Buddha’nın tarihsel bir figür olması nedeniyle avataraların tarihselliğine olan inancı güçlendirdiğini öne sürmektedir 251 . Bhagavata Purana’nın listelenen diğer avataralar hakkında detaylı bilgi verdiği ifade edilmektedir. Hari, kısmen Rama ve onun üç erkek kardeşi olarak görülür. Fakat Krişna kendisinin Efendisi ve olağanüstü ruhtur. Sonraları Vişnu’nun ikametgahı olarak adlandırılmıştır. Rab, yoga güçleriyle Krişna’nın babası Vasudeva’nın düşüncesine girer ve Vişnu’nun tüm yüceliğinde dört kollu olarak görünür. Fakat zalim Kansa’nın korkusundan ailesi ona sıradan bir çocuk olması için yalvarırlar. Çocukluğuna dair süper efsaneler anlatılır. Yaramazlıkları nedeniyle annesi onu bir hayvana bağlamaya 248 Parrinder, a.g.e., s. 75 249 O’Flaherty, Hindu Mitolojisi, s. 149 250 O’Flaherty, Hindu Mitolojisi, s. 191 251 Parrinder, a.g.e., s. 76 60 çalıştığında Krişna, kendini bir anda büyüterek gerçek kimliğini göstermek için ağzını açınca annesi onda bütün evreni görür 252 . Hikaye, çobanlar arasında çocukluk şakaları, şeytanları öldürerek ve bir prens gibi davranarak gençlik serüvenleriyle devam eder. Sonunda ise Krişna, Vişnu’ya döner ve sessizce oturarak zamanı kendi ikametgahında geçirir. Olay insanî eylemler ve her anki tanrısal güç arasında dönmektedir 253 . Krişna kültünün gelişimin en önemlisi çoban kızlarıyla (gopi) arkadaşlığıdır. Bhagavata Purana’ya göre onlar tanrıça Parvati’ye, Krişna’yı kendilerinin efendisi yapması için yalvarırlar. Ve bu amaçla da nehirde ritüel bir banyo yaparlar. Krişna onları banyo yaparken görünce elbiselerini çalar ve bir ağaca tırmanır. Kızlara elbiselerini vermeden önce onlara elleriyle kendini selamlatır. Sonra onlarla dans ederek kalplerini çalar ve onları büyüler. Krişna flütüyle oynar ve çoban kızların düşüncelerine sahip olur ve onlar Krişna’yı bulmak için evlerini terk ederler. Krişna tavus kuşu tüylerinin tepesinde, sarı bir kaftan içinde parlak mavi-siyah bir post üzerinde görünür. Çoban kızları kocalarını terk ettikleri için azarlar. Onlar tam bir dindarlıkla ilk ruha geldiklerini söylerler. Sonra Krişna güler ve onlarla dans eder. Böylece çoban kızları gururlanırlar. Bu arada Krişna bir kızla ortadan kaybolur. Kız özgür kalınca şöyle dua eder: “Sen bir çoban çocuğu değilsin, sen her şeyin içindeki ruhsun”. Sonunda Krişna, onların ‘en sevgili Efendileri’ olarak geri döner ve onlar onu gözlerinde aşkla büyütürler. Puranalar’da, Krişna ile ilk karısı Rukmini ve diğer karıları arasında bir tutkunun söz konusu olduğu iddia edilmektedir. Sarayları, giysileri ve yataklarının cömertçe anlatıldığı hikayede Krişna Rukmini ile kendisinin fakir olduğunu ve sadece fakirler tarafından sevildiğini, Rukmini’nin zengin bir kral araştırması gerektiğini söyleyerek ona takıldığı görülmektedir. Rukmini bu teklif üzerine bayılır ve Krişna onu kollarının arasında bağrına basar. Onu asla terk etmeyeceğine dair yemin eder. Rukmini ona sınırsız yüceliğin efendisi olarak tapar. Fakat Krişna, aldatıcı güçlerini, Krişna’nın 252 Parrinder, a.g.e., s. 76 253 Parrinder, a.g.e., s. 76 61 sadece kendileriyle olduklarını sanmaları için diğer karıları içi kullanır. Onlar ona çılgınca aşıktırlar. On sekiz bin doğumdan her birinin on oğlu ve bir kızı olur 254 . Parrinder, bu popüler avatara hikayelerinin avatara doktrinine yeni ve güçlü temalar getirdiğini; bir avataranın sadece düzeni yeniden kurmak ve şeytanlarla savaşmak amacıyla gelmediğini, ihtiraslı aşkın tanrı ile insan arasındaki başlıca ilişki olduğunu ve aşkın birliğinin insan hayatının en üst noktası olması nedeniyle insânî- tanrısal ilişki olduğunu ifade etmektedir. Ayrıca, Krişna’nın romantik aşkın en üstün temsilcisi olduğunu gösteren Puranalar’ın, kurtuluşun en iyi yolunun da tanrıya coşkun bir tapınma olduğu mesajını verdiğini iddia etmektedir 255 . c. Aşk Sembolizminin Gelişimi Sonraki yüzyıllarda Bahagavata Purana’daki Krişna hikayesinin yeni bir yolda geliştiği ifade edilmektedir. Purana’da anlatılan hikayelerinden birinde Krişna, dansı süresince bir tek kızla ortadan kaybolmaktadır. Önceleri isminden bahsedilmeyen bu kızın daha sonra Radha olduğu açıklanmaktadır. Radha gopi kızlarının en güzelidir ve Vişnu’nun eşi Lakshmi’nin avatarası olarak kendisinden söz edilir. Hikayede Radha, Krişna için kocasını terk eder. Ayrıca Krişna’nın ilk aşkıdır da. Parrinder, bu romantik olgunluk aşkının doğal ve savaş formalitelerinden, düzen hükümdarlığından daha ilgi çekici olduğunu belirtmektedir 256 . Öte yandan, Krişna’nın hikayesinde açıkça erotizm görülmektedir. Dini amaçları örneklendirmek için derlenen eserlerde, Krişna bir tanrı ve Radha bir ruhtur. Parrinder, cinsel pozisyonların tanrı için güçlü bir isteğin sembolü olduğunu ifade etmektedir. Radha’nın Krişna için kocasını terk etmesi, tanrı için diğer bütün insânî bağlılıklardan üstün tutma anlamı taşırken, çoban kızların giysilerini kaldırma eylemini ise, ruhun tanrıdan saf ve çıplak görünmesi gerektiği anlamını taşımaktadır. Krişna’nın yüceliklerini çeşitli şekillerde sunması, tanrının her bir ruhu bireysel olarak sevdiğinin kanıtı kabul edilmektedir 257 . 254 Parrinder, a.g.e., s. 77 255 Parrinder, a.g.e., s. 77 256 Parrinder, a.g.e., s. 78 257 Parrinder, a.g.e., s. 78 Yüklə 1,11 Mb. Dostları ilə paylaş:
|