Dinler tariHİ BİLİm dali
Yüklə 1,11 Mb. Pdf görüntüsü
|
56 Böylece Krişna çobanlar arasında yetişir. Destanda onun çocukken yaptığı yaramazlıklardan da bahsedilmektedir. Bir at arabasını deviren, yağ çalan, ineklerin kuyruklarından çeken, ağaçları yerinden söken, yosunlar üzerinde panterlerle oynayanı ve ağızlarına ellerini sokabilen bir çocuktur 232 . Parrinder, sonuçta Krişna’nın bir insan olduğunu ve çocukça hilelerle oynadığını, ancak yine de sonsuz ve yaratılışın merkezi olduğunu belirtmektedir. Ona göre Krişna’nın şakaları, ebedi oyununun bir kısmıdır. Ayrıca kendinin ne bir tanrı ne de bir şeytan olmadığını ilan eden Krişna’ya karşı gopi kızlarının dindarane tavırları da dikkat çekicidir 233 . Büyüdükçe yaramazlıkları da artmaktadır. Buzağı çobanlığı yapmış, çoban kızlarla dans etmiş, yılanlarla ve şeytanlarla savaşmış, aslanlarla krallarla boğuşmuştur, hatta İndra’ya bile karşı geldiğinden bahsedilmektedir. Çobanlara, İndra’ya tapınmak zorunda olmadıklarını söyleyerek onları vazgeçirmiş, öfkelenen İndra’nın gönderdiği fırtına ve yağmuru dağı kaldırarak engellemiştir. Sonunda İndra, Krişna’ya saygı göstermek için yanına gelmiştir 234 . Bazen aniden hareketsizleştiğine, derin bir sıkıntı ve şaşkınlık içine girdiğine tanık olunan Krişna, Gopi kızlarını ve eşlerini söylediği ilâhîlerle büyülemiş, onlara tanrılar ve yarı tanrılarla ilgili hikayeler anlatmış, dans etmeyi, enstrüman çalmayı öğretmiş, öyle ki gopi kızları geceleri evlerine gitmez olmuşlardır 235 . Nihayet Kansa’nın sarayına danışmanı olarak giren Krişna’dan etkilenen Nizumba’nın (Kansa’nın karısı), kralı öldürmesi karşılığında krallık tacını başına takacağını ona söylemesine rağmen, Krişna’nın bu teklifi kabul etmediği anlatılmaktadır 236 . Kansa’nın da isteği üzerine, birlikte Kansa’yı korkutan münzevilerin yanına gittiklerinde kim olduğunu oradaki münzeviden öğrendikten sonra onların arasında yaşamaya başlamıştır 237 . 232 Parrinder, a.g.e., s. 74; Schuré, a.g.e., s. 110 233 Parrinder, a.g.e., s. 74 234 Parrinder, a.g.e., s. 74 235 Schuré, a.g.e., s. 115 236 Schuré, a.g.e., s. 122 237 Schuré, a.g.e.,s. 126 57 Meditasyon için Meru Dağına çıkan Krişna, yedi yıl sonra geri dönmüş ve münzevilere ruhun ölümsüzlüğü, tekrar doğuşları ve Tanrı ile mistik anlamda bütünleşmesi doktrinini öğretmiştir. Müritlerinden Arjuna’nın ondan Mahadeva’yı göstermesini istemesi üzerine Krişna ayağa kalkarak, “tüm mevcut varlıklarda yaşayan yüz binlerce forma, sayısız göze, her yöne dönük çehreye sahip olan, sonsuzluğun her türlü kademesinde daima varlıklarının yukarısında bulunan, durağan ve sonsuz-sınırsız bedeninde, tüm bölümleriyle kıpır kıpır hareketli bir evreni barındıran varlıktan söz etmeye başladığı” ifade edilmektedir 238 . Vaazlarında müritlerine Vişnu’nun bedenlenmelerinden bahseden Krişna, yedi rişinin Viyaza’nın ve Vazişta’nın bedeninde tezahür ettiğini, bazen bir dilenci gibi, bazen tövbe etmiş bir kadın gibi veya küçük bir çocuk gibi basit ve sade insanların ağzından hitap etmeyi sevdiğini anlatmaktadır 239 . Krişna’nın, öğretisini yayarken izlediği yöntem oldukça ilginçtir. Zira her zümreye kendine uygun anlatımlarda bulunmaktadır. Brahmanlar’a ilâhî bilimi, Rajalar’a savaşla ve aileyle ilgili erdemleri bildirilmekte; halka ise çocuklara özgü bir basitlik ve iyilikseverlik, tevekkül ve umut içerikli bir tavırla hitap etmektedir 240 . Galip bir saltanattan sonra Krişna ayağından yaralanır. Avcı Jara onu yaralamıştır. Sonunda doğmayan ve bozulmayan ruhuyla birleşir. Kendi ölümlü bedenini terk eder ve yeniden asıl sığınağı Vişnu’ya döner. Arjuna’nın onun ölü bedenini yakmasından sonra Kali çağı sona erer 241 . Parrinder, avataranın nedenini dünyanın şikayeti olarak ifade etmektedir. Çünkü dünya şeytani eziyetlerden acı çekmektedir. Brahma bu durumu Vişnu’ya haber vermeleri için tanrılara izin verir ve Vişnu bedeninden iki kıl koparır. Biri beyaz diğeri siyahtır ve onlar dünyaya inmiş olmalıdır. Beyaz olan Krişna’nın büyük kardeşi Bala- rama -ki bazen Vişnu’nun avataralarından biri olarak ondan söz edilir- bazen de o uyurken tanrısal hizmetçisi Ananta olarak bahsedilmektedir 242 . 238 Schure, a.g.e., s. 132 239 Schuréi a.g.e., s. 136 240 Schuré, a.g.e., s. 138 241 Parrinder, a.g.e., s. 74 242 Parrinder, a.g.e., s. 73 58 b. Bhagavata Purana ve Yirmi İki Avatara “Eski devirlerde anlatılan öyküler” anlamına gelen Purana, eski öykü ve efsanelerin anlatıldığı, yazarları belli olmayıp, mitolojik bir takım adların yazar olarak gösterildiği kitaplara verilen isim şeklinde tanımlanmakta ve on sekiz purananın varlığından bahsedilmektedir 243 . Hepsinin orijinal şeklini koruyamadığı ifade edilen Puranalar, avataralar üzerinde yoğunlaşmaktadır. Balık, kaplumbağa, cüce ve yaban domuzu gibi avataralar anlatılmaktadır. Markandenya Purana, Krişna’nın anlatıldığı puranadır. Burada Krişna’nın diskinden bahsedilir. Vişnu Purana’da kozmolojik ve mitik hikayeler yer almaktadır 244 . En ünlüsü olduğu belirtilen Bhagavata Purana’nın muhtemelen M.S. IX. ya da X. yüzyıllarda derlenmiş olabileceği ifade edilmektedir. Diğer avataralardan söz edilmekle birlikte Krişna’nın gençliğine dair rivayetlerin de yer aldığı, özellikle onuncu ve on birinci kitapların Krişna hakkında detaylı bilgi verdiğine işaret edilmektedir 245 . Bhagavat’tan türeyen Bhagavata kelimesi Yüce Rab Vişnu ya da Krişna anlamına gelmektedir. Hari’nin avatara hikayelerinin anlatıldığı Bahagavata Purana’da, sadece klasik on avataradan değil, yirmi iki tanesinden söz edilmektedir. Ancak bununla birlikte avataraların sayısı hakkında net bir bilgi yoktur 246 . Bhagavata Purana’da yer aldığı iddia edilen yirmi iki avatara şunlardır: İlk insan Purusha; yaban domuzu Varaha; büyük bir bilge Narada; iki aziz bazen Arjuna ve Krişna’ya başvuran iki aziz Nara ve Narayana; Samkya felsefesinin kurucusu Kapila; aziz Dattatreya; kurban Yajna; dürüstlük kralı Rishabha; kral Prithu; balık Matsya; kaplumbağa Kurma; tanrısal doktor Dhavan-tari; büyücü Mohini; insan-aslan Nara- simha; cüce Vamana; baltalı Rama Parasu-Rama; Vedaları derleyen Veda-Vyasa; kral Rama; Krişna’nın büyük erkek kardeşi Bala-Rama; Krişna; Buddha; henüz gelmeyen Kalkin 247 . 243 Kaya, Hint Mitolojisi Sözlüğü, s.120-121 244 Parrinder, a.g.e., s. 72 245 Parrinder, a.g.e., s. 75 246 Jacobi, a.g.md., s. 193; Parrinder, a.g.e., s. 75 247 Jacobi, a.g.md., s. 193; Parrinder, a.g.e., s. 75 Yüklə 1,11 Mb. Dostları ilə paylaş:
|