306
IX HĠSSƏ
TÜRK QAFQAZ ĠSLAM ORDUSUNUN DAĞISTAN HƏRƏKATI
1. ġimali Qafqaz və Dağıstan
Qafqazda say baxımından çox da böyük olmayan bir çox müsəlman türk
etnik qrupu yaĢayır. Qısaca Qıpçaq türkləri olaraq da adlandırılan Qafqaz türkləri
arasında qaraçaylar, qarabulaqlar, kumuklar, balkarlar və avarlar əhəmiyyətli yer
tutur. Çərkəzlər, çeçenlər, kabardinlər, osetinlər, abxazlar və sayca kiçik olan baĢqa
müsəlman etnik qruplar, Qafqazın yerli xalqlarını təĢkil edir.
Çar Rusiyası 1556-cı ildə Xəzər dənizinin Ģimal sahilində yerləĢən və bir
türk Ģəhəri olan HəĢtərxanı iĢğal etdi. 1784-cü ildə Qafqazı Ģimaldan cənuba
bağlayan Darlal keçidini ələ keçirdi. Rus əsgərləri ġimali Qafqazda hakimiyyəti ələ
keçirdikdən sonra, 1810-cu illərdən etibarən cənub və Ģərq bölgələri istiqamətində
müdaxiləni artırdı. ġimali Qafqazdakı rus istilasına qarĢı türk və müsəlman xalqlar
birləĢərək, vətənlərinin müdafiəsinə qalxdılar.
Rus istilasına qarĢı ġeyx Mənsur və Ġmam Hadis ilə baĢlayan mübarizə,
Tayni Beybulat ilə davam etdi. 1829-cu ildən 1859-cu ilə qədər davam edən
Ġmamlar dövrü, rus iĢğalına qarĢı müqavimətin ən əhəmiyyətli halqasını meydana
gətirdi. Dağıstanda Qazi Məhəmməd ilə baĢlayan Ġmamlar dövrü, Ġmam Həmzətin
ardından Ġmam ġamil ilə ən Ģanlı dövrünü yaĢadı. ġeyx ġamilin ruslar tərəfindən
dustaq edilməsindən sonra Qafqaz tamamilə Rusiyanın nəzarəti altına keçdi. 1860-
cı illərdən etibarən, bir tərəfdən ġimali Qafqaz ilə ġimali və Cənubi Azərbaycanda
iĢğalı davam etdirdilər, bir tərəfdən də hakimiyyətlərini möhkəmləndirdilər. Ruslar
türklərə və müsəlman xalqlara hər cür təzyiq, qorxu, iĢgəncə və sürgün siyasətini
tətbiq edərək hakimiyyəti qorumağa çalıĢırdılar. Bölgədən sürgünlər o həddə
çatmıĢdı ki, bəzən bir kənd, qəsəbə və ya bir Ģəhər əhalisinin hamısı zorla baĢqa
yerlərə köçürülürdü. Doğulub böyüdükləri evlərindən, yurdlarından köçürülən
türklərin yerinə isə rus kazakları yerləĢdirilirdi. Rus çarlığının siyasətinə
baxmayaraq, Sovet Ġttifaqı qurulana qədər Qafqazda ortaq dil türkcə idi. Qafqazın
böyüklü-kiçikli bir çox xalqı arasında hər kəs türkcə bilir və danıĢırdı.
1
Dağıstanda
təqribən 100 müxtəlif xalq yaĢayır. Kalmıklar, avarlar, darginlər, kumuklar,
nogaylar, azərilər, laklar, tabasaranlar, ləzgilər, çeçenlər, rutullar, aqullar, tatlar və
ruslar, say baxımından bölgədəki ən çoxsaylı qruplar arasında yer tutur.
ġimali Qafqazda xalqın böyük əksəriyyəti türk əsillidir. Dağıstan türkləri
1877-ci ildə Osmanlı-Rus müharibəsində ayağa qalxmıĢ və bölgədən rusları
çıxarmıĢdı. Lakin müharibənin nəticəsi rusların lehinə dönəndən sonra,
Dağıstandakı oyanıĢ da qanlı bir Ģəkildə yatırılmıĢdı. Dağıstan və Qafqazda
307
yaĢayan türklər 1905-ci ildə rus imperializminə qarĢı bir daha üsyan edib ayağa
qalxmıĢlar, ancaq bu da nəticəsiz qalmıĢdı.
Birinci Dünya müharibəsi illərində ġimali Qafqazda yaĢayan türk və
müsəlman icmaları, rus çarları tərəfindən Terek çayı boyunca yerləĢdirilən rus
kazakları və qırmızı bolĢeviklərin təzyiq və təsirlərinə məruz qalırdılar. Dağıstanda
rus kazakları və Rusiyadan köçənlərin sayı təxminən 500 min nəfər idi. Bunlardan
baĢqa 5 milyon da türk və müsəlman ilə digər yerli xalqlar yaĢayırdı, lakin rusların
və rus kazaklarının sahib olduğu ərazilər həm münbit yerlərdəydi və həm də
türklərinkindən iki qat çox idi. Rusiyada inqilab baĢ verdikdə, baĢda osetin, inquĢ,
çeçen və türklər, rus çarları tərəfindən zorla əllərindən alınan ərazilərin bir qisminə
sahib olmaq üçün hərəkata baĢladılar. BolĢevik təhlükəsi, rus kazakları və
müsəlmanları müvəqqəti olaraq bir yerə topladı. Ancaq bu süni ittifaq uzun
sürmədi. Rus kazaklarının hərbi təĢkilatı mövcud idi və silah baxımından da türk
və müsəlmanlardan çox üstün vəziyyətdə idilər
2
.
Birinci Dünya müharibəsində Rus Çarlığı devrildikdən sonra, Qafqazdakı
türk və müsəlman xalqlar bir tərəfdən Ġngilis iĢğalçılarının, digər tərəfdən çar
tərəfdarlarının, o biri tərəfdən isə bolĢeviklərin təzyiqinə məruz qalmıĢdılar.
Azərbaycanda isə bolĢeviklərin hakimiyyəti ələ keçirməsi və ordu quruculuğu ilə
məĢğul olması narahatçılığı daha da artırırdı. Bu vəziyyət qarĢısında birləĢmək
yollarını axtaran Qafqaz xalqları müstəqil bir dövlət qurmaq üçün hərəkətə
keçdilər. Bölgədəki türk və müsəlman xalqlar may 1917-ci il tarixində Vladiqafqaz
Ģəhərində bir konqres çağırdılar. Gərgin mübahisələrdən sonra bütün Qafqazı əhatə
edə biləcək bir dövlət qurmaq qərara alındı. Temirxan-ġura Ģəhərində, ġimali
Qafqaz xalqları və Dağıstan türklərini əhatə edən "Dağıstan Ġcmalar Birliyi" adlı
milli bir komitə yaratdılar. Bu təĢkilata, çar ordusunda zabit olmuĢ Tapa
(Əbdülməcid) ,Çermoyev və Heydər Bammat ilə PĢemaho Kotsev kimi tanınmıĢ
adamlar rəhbərlik edirdilər. ġeyx ġamilin ən ləyaqətli müridi və adamlarından
birinin oğlu olan Nəcməddin Gotsinski, ġimali Qafqazın imamı, yəni dini rəhbəri
seçildi. Dini təəssübü ilə tanınan və bölgədə böyük nüfuza malik olan Uzun Hacı
da yeni imamı dəstəkləmək məcburiyyətində qaldı. Bu iki qurum ölkənin
idarəçiliyini ələ aldı və idarədəki rusları təmizlədi. BolĢeviklərə düĢmən olan və
rus çarlarına sədaqətləri ilə tanınan rus kazakları da özlərinə bir baĢçı seçərək
ġimali Qafqaz Birliyinə daxil oldular. Beləliklə, Terek Kazakları və Dağıstanlılar
arasında, bolĢeviklərə qarĢı bir ittifaq yaranmıĢ oldu. Kazaklarla müsəlmanlar
arasındakı ərazi mübahisəsi üzündən bu əməkdaĢlıq tez bir zamanda pozuldu və
qanlı mübarizə yenidən baĢladı. Çar tərəfdarı ruslar ilə rus kazakları, bolĢeviklər ilə
müttəfiqlik edərək, bir həmlə ilə paytaxt Vladiqafqazı iĢğal etdilər
3
.
ġimali Qafqazdakı bu hadisələrdən sonra Dağıstandakı türklərin milli bir
dövlət qurma istəkləri və cəhdləri yenidən baĢ qaldırdı. Nəhayət, 11 may 1918-ci