117
var idi. ġəhərdə yaĢayan türklərin əhvalı isə son dərəcə pis idi, böyük bir qorxu və
həyəcan içində çarəsiz gözləyirdilər. Bakıdan kənara çıxılmasına qəti izin
verilmirdi. ġəhərin kənarındakı önəmli çıxıĢ yerlərinə və strateji bölgələrdə torpaq
altına partlayıcı maddələr yerləĢdirilmiĢdi. Erməni və ruslar arasında ingilislərin
Bakıya yardıma gələcəyinə dair söyləntilər də gedərək yayılırdı.
2
Azərbaycandakı hadisələri diqqətlə təqib edən Ġngiltərə Bakı neftinin
bolĢeviklər ilə Osmanlı dövləti və Almaniya arasında maraq toqquĢmasına səhnə
olduğunu və bunlardan birinin əlinə keçməsi halında, özləri əleyhinə nəticələr
doğuracağını düĢünürdü. Ġngiltərə BaĢkomandanlığı bu hadisələr səbəbindən
Ġraqdakı qüvvələrdən bir hissəsini Bəsrə körfəzi üzərindən Cənubi Azərbaycanda
Xəzər dənizi sahillərinə göndərmə qərarı aldı. Çünki Bakı neftinin türklərin və
bilavasitə almanların əlinə keçməsi halında neftin borularla Batum limanına
çatdırılması mümkün olacaqdı. Bundan da Alman savaĢ iqtisadiyyatı böyük bir
qazanc əldə edəcəkdi. Bundan baĢqa, Osmanlı dövləti pantürkist əməlləri üçün
önəmli bir mövqe əldə edərək, Bakıdan Ġran və Türküstana və oradan da
Əfqanıstana keçmələri halında, Hindistandakı ingilis müstəmləkə idarəçiliyinin
böyük bir təzyiq altına girəcəyini hesabladı. Bunun üçün Bakının türklərin əlinə
keçməməsi lazım gəlirdi. Ġngilis hərbi qüvvələri Cənubi Azərbaycandakı Ənzəli
limanına asanca çatdı. Bu bölgədə olan rus kazakı albay Biçeraxov çarlıq yanlısı və
bolĢeviklərə düĢmən olduğu üçün ingilislərlə əməkdaĢlıq etmiĢdi. Ġngilis hərbi
qüvvələrinin komandiri general Denstervil, Biçeraxov ilə anlaĢdı və rus
kazaklarının əvvəlcədən gəmilərlə yola çıxaraq Bakının cənubundakı Ələtə
daĢınmasını və arxadan da özünün ingilis hərbi qüvvələri ilə Bakıya getməsini
qərarlaĢdırdı.
3
Bakıdakı bolĢevik ġaumyan idarəsi isə Gəncə üzərinə yerimək üçün 30
tabordan ibarət olan bir hərbi dəstə yaratmıĢdı. Bu hərbi dəstənin təxminən 60
faizini ermənilər təĢkil edirdi.
4
BolĢevik rus və erməni daĢnaklarının qurduğu Qızıl
Ordunun Bakıda təĢkil etdiyi hərbi qüvvələrin gücünü Gəncəyə çatan məktub və
baĢqa bilgilər də təsdiq edirdi. Bu hərbi qüvvələr Bakı və ətrafında olan neft və
sənaye müəssisələrində çalıĢan iĢçilər və erməni könüllülərlə də gücləndirildi.
Kommunist ġaumyan idarəsi "Bakı ilə Gəncə arasındakı bölgələrdə yaĢayan
erməni və rusları türk əsgərindən qorumaq üçün" hərbi hərəkata baĢladıqlarını elan
etmiĢdi, ancaq gerçək səbəb, müstəqilliyini yeni elan edən Azərbaycan
Cümhuriyyətini yıxaraq ölkədəki türk əhalini qətliam, köç və etnik təmizləmə yolu
ilə azaldıb, müvazinəti erməni və rusların lehinə dəyiĢdirməkdi. Bu düĢüncənin
gerçəkləĢməsi halında isə Azərbaycan, Sovet Rusiyasından ayrılmayacaqdı.
2. Göyçay savaĢı:
Qızıl Ģef ġaumyanın liderliyindəki Bakı Soveti, türk ordusunun Gəncədə
toparlanmasına fürsət verməmək üçün hərbi hərəkata baĢlanması istiqamətində
118
qərar aldı. Bakı Xalq Komissarları Sovetinin Hərbi və Dəniz iĢləri üzrə komissarı
Korqanov, 4 iyun 1918-ci il tarixində bir əmr imzalayaraq, Qızıl Ordu qüvvələrinin
hərəkətə keçməsini istədi. Rus bolĢevik və erməni daĢnaklardan ibarət olan hərbi
qüvvələrə Yevlax Ģəhərinə qədər olan düzlükdəki bölgələri iĢğal etməsi və Yevlax
körpüsünü ələ keçirməsi üçün təlimat verdi. Erməni və rus dəstələri 6 iyun 1918-ci
il tarixində Bakıdan yola çıxaraq toplanma yeri olan Hacıqabula doğru hərəkət
etdilər. Yolları üzərindəki yaĢayıĢ məntəqələri ilə Qazıməmməd və ətrafındakı
kəndləri talan etdilər. Bir çoxunu yandırıb məhv etdilər. Türklərin heyvanlarını və
yeyəcək-içəcəklərini əllərindən aldılar.
Hacıqabul stansiyasında toplanmağa baĢlayan Qızıl Ordu qüvvələri 10
iyundan etibarən Gəncəyə getmək üzrə yola çıxdı. Qızıl Ordu qüvvələrinin
qarĢısında gürcü və türklərdən ibarət kiçik bir hərbi dəstə vardı. Bu dəstəyə gürcü
əsilli Maqalov komandirlik edirdi.
5
BirləĢmiĢ qüvvələr 11 iyunda Sığır stansiyasını
ələ keçirdi. ġaumyan türk hərbi qüvvələrinin hələ hamısının Gəncəyə çatmadığını
da xəbər almıĢdı. Gəncəli ermənilər isə o günlərdə türk əsgəri ilə toqquĢma
halındaydılar. Bakı Soveti komissarı lehinə olan bu durumdan faydalanmaq
istəyirdi.
6
Sığır stansiyasının ələ keçirilməsi ġaumyanı son dərəcə ümidləndirdi.
Leninə göndərdiyi teleqrafda hadisəni anladarkən belə demiĢdi:
"Hərbi qüvvələrimizin ön qüvvələri 11 iyunda Sığır stansiyasını iĢğal
etmiĢdir. KəĢfiyyat qolumuz isə Kərrar stansiyası yaxınlarında top atəĢinə
tutulmuĢdur. Hərbi qüvvələrimiz irəli hərəkət etməkdədir".
7
Qızıl Ordu hərbi qüvvələrindən birinci qol Bakı-Hacıqabul dəmir yolu
boyunca qərbə doğru irəliləyərək Müsüslü stansiyasına qədər olan bölgəni nəzarət
altına aldı. Digər qol isə Hacıqabuldan keçərək Kürdəmir Ģəhərinin önlərinə çatdı.
Bölgədəki Qızıl Ordu qüvvələri burada toplanaraq, Gəncədən təxminən 150
kilometr uzaqlıqda olan Kürdəmir üzərinə hərəkət etdi. ġəhəri müdafiə etməyə
çalıĢan Azərbaycan türklərindən ibarət milis qüvvələrinin müqaviməti bir nəticə
vermədi. Qızıl Ordu qüvvələri Kürdəmir ilə buradakı stansiyanı nəzarət altına
aldılar. Kürdəmirdəki bolĢevik qüvvələri tam mövcudlu iki piyada taboru ilə bir
dəmir yolu bölüyü, iki batareya səhra topu və bir qaubitsa batareyasından ibarət
idi.
8
Kürdəmirin düĢmən qüvvələrinin əlinə keçməsi Gəncə üçün böyük təhlükə
ərz edirdi. Çünki dəmiryolu boyunca irəliləyərək Yevlaxa çatmaları halında Kür
çayı üzərindəki körpünü nəzarət altına alıb, Gəncə yolunu kəsmələri hər an
mümkün idi. Bu da Qafqaz Ġslam Ordusunun Ģərq istiqamətində Bakıya doğru
irəliləməsinə qarĢı ciddi bir əngəl törədə bilərdi.
BolĢeviklərin üçüncü qolu da Bakının Ģimalından hərəkət etdi. Bakı-Gəncə
yolu boyunca Ģimal-qərb istiqamətində irəliləyərək Mərəzə və ġamaxıya daxil
oldular.
9
Sonra da Ağsu təpələrini aĢaraq Ağsu qəsəbəsini iĢğal etdilər. Daha