Bu hadisə nə qədər qəribə olsa da, 1832-ci il üsyanından sonra
aparılan məhkəmə istintaqında müəyyən edilmişdi. Kapitan Fan- niko
- nizam-intizamın bir növ kondotyeri, indicə xarakterizə etdiyimiz
səbirsiz, dikbaş burjualardan idi, “hökumətçiliyin” fanatik və inadcıl
tərəfdarlarından idi; o, təyin edilmiş vaxtdan əvvəl atəş açmaq
həvəsinə düşür, təkbaşına, yəni öz dəstəsi ilə barrikadanı zəbt etmək
şərəfini qazanmaq istəyir; barrikadada qırmızı, sonra da qara bayraq
hesab etdiyi köhnə sürtuku görüb özündən çıxır, generalları, korpus
komandirlərini söyür, guya, onlar haradasa iltifat buyurub müşavirə
keçirirlər, qəti hücum vaxtını görmürlər və onlardan birinin məşhur
ifadəsincə, “üsyanı başlı-başına buraxırlar”. O özü elə hesab edirdi ki,
barrikada hücum üçün tamamilə yetişmişdir, hər yetişən meyvə
budaqdan düşən kimi, o da sübut etməlidir; buna görə də cürət edib
barrikadaya hücum etmişdi.
Kapitan Fannikonun adamları da özü kimi qoçaqdı, şahidlərdən
birinin dediyi kimi, “dəlisov” idi. Onun rotası küçənin tinində duran
batalyonun ön hissəsini təşkil edirdi, şair Jan Pruveri də həmin bu rota
güllələmişdi. O heç gözlənilmədiyi halda öz əsgərləri ilə barrikadanın
üstünə hücum etdi. Bu hücumda hərbi məharətdən çox coşqunluq
vardı; hücum Fannikonun dəstəsinə çox baha oturdu. Barrikadanın
üstünə cuman bu adamlar yolun heç üçdə ikisini getməmişdilər ki,
qiyamçılar onları nizamla atılan yaylım atəşi ilə qarşıladılar. Qabaqda
yüyürən dörd adam istehkamın lap önündə güllə ilə yerə sərildi; bu
bir dəstə qoçaq milli qvardiyaçı, bu igid, lakin hərbi dözümü olmayan
adamlar bir az tərəddüd etdikdən sonra geri çəkilməyə məcbur
oldular; daş yol üstündə on beş meyit qaldı. Qiyamçılar Fannikonun
dəstəsində baş verən ani şaşqınlıqdan istifadə edərək tüfənglərini
doldurdular, qvardiyaçılar küçənin tininə - qorunduqları yerə çatana
kimi onları yenə yaylım atəşinə tutdular. Qvardiyaçılar dəstəsi bir
anlığa iki atəş arasında qaldı: onlar həm qiyamçıların, həm də
özlərinin top saçması atəşi altına düşmüşdülər; topçular əmr
almadıqlan üçün atəşi davam etdirirdilər. Top saçmasından bir neçə
adam öldü; cəsarətli, lakin ehtiyatsız hərəkət edən Fanniko da bunun
qurbanı oldu. Onu top, yəni hüquq-qanuna əsaslanan nizam-intizamın
özü öldürdü.
Bu, təhlükəli deyil, ağılsız bir hücum olduğu üçün Anjolrası
yaman əsəbiləşdirmişdi.
49
downloaded from KitabYurdu.org
DÜNYA ƏDƏBİYYATI KLASSİKLƏRİ
O, həyəcanla dedi:
- Axmaqlar! Onlar öz adamlarını güdaza verirlər, biz də lap
nahaq yerə gülləmizi sərf edirik.
Anjolras üsyanın əsl generalı kimi danışırdı, o elə, doğrudan da,
üsyanın generalı idi. Qiyamçılar dəstəsi ilə cəza dəstəsinin gücü bir
bərabərdə deyildi,onlar eyni qüvvə ilə vuruşmurdular. Qiyamçıların
ehtiyatı tez tükənir, onlar nə artıq bir güllə ata bilir, nə də artıq bir
adam qurban verə bilərlər. Boşalmış patron çantasını, öldürülmüş
adamı əvəz etməyə onların heç bir şeyi yoxdur. Amma cəza dəstəsi
öz adamlarının qədir-qiymətini bilmir; patrona heyfi gəlmir - onların
Vensen cəbbəxanası var. Barrikadada nə qədər döyüşçü varsa, cəza
dəstəsinin bir o qədər polku, barrikadanın nə qədər patrondaşı varsa,
onların bir o qədər cəbbəxanası var. Buna görə də qəfildən inqilab baş
verməsə, bu inqilab öz odlu qılıncını tərəzinin gözünə atmasa - bir
adamın yüz adama qarşı durduğu bu mübarizə nəmişə barrikadanın
tar-mar edilməsi ilə qurtarır. Lakin inqilabın baş verdiyi hallar da
olur. Onda hər şey hərəkətə gəlir, küçələr dəniz kimi dalğalanır,
sürətlə xalq barrikadaları qurulur. Paris bütün varlığı ilə sarsılır, quid
divinum
1
hiss olunur, 10 avqustun, 29 iyulun ruhu duyulur, füsunkar
bir şəfəq alovlanır, kobud qüvvə ağzını açmış yırtıcı heyvan kimi geri
çəkilir, qoşunun qarşısında - bu aslan qarşısında Fransa aramla, bir
peväəmbər əzəməti ilə ayağa qalxır.
Barrikadanı müdafiə edənlərin hiss və ehtiraslar xaosunda hər
şeydən bir az vardı: burada həm cəsarət, həm gənclik, həm qürur,
həm ruh yüksəkliyi, həm ideal, həm etiqad, həm coşqunluq, həm
qızğınlıq, həm də, xüsusilə ümidin sayrışan şüaları vardı.
ümidin belə şüalarından, belə parıltısından biri, heç gözlənil-
mədiyi anda, qəfildən Şanvreri barrikadasını işıqlandırdı.
Müşahidə məntəqəsindən çəkilməyən Anjolras birdən çığırdı: -
Bir qulaq asın! Paris, deyəsən, ayılır!
ÜMİDİN SON İŞIĞI DA SÖNÜR
50
1
İlahi bir şey
(lat.)
downloaded from KitabYurdu.org
Doğrudan da, iyunun altısında, səhərçağı bir-iki saat elə oldu ki,
elə bil, qiyam get-gedə artdı. Sen-Merri kilsəsinin təhlükə olduğunu
xəbər verən zəngləri aramsız çalınır, bəzi yerdə közərən odu
alovlanırdı. Puarye, Qravilye küçələrində barrikadalar quruldu. Sen-
Marten qapıları qabağında cavan bir oğlan karabinlə bütöv bir süvari
eskadronuna hücum etdi. O, bulvarın düz ortasında dizi üstə çökərək
nişan aldı, bir güllə ilə eskadron komandirini öldürdü, sonra da dönüb
camaata ucadan dedi: “Budur, düşmənin biri də azaldı!” Onu qılıncla
doğradılar. Sen-Deni küçəsində bir qadın jalüzün dalında gizlənərək
bələdiyyə qvardiyaçılanna atəş açırdı: tüfəng atıldıqca jalüzün
titrədiyi görünürdü. Cİzüm tənəyi küçəsində on dörd yaşlı bir oğlan
tutdular: onun cibləri patronla dolu idi. Düşmənin bir çox
məntəqələrinə basqın edildi. Berten-Puare küçəsinin tinində bir zirehli
əsgər polkuna qəfildən atəş açdılar, polkun başında general Kavenyak
de Baran dururdu. Planş-Mibre küçəsində evlərin damından qoşunun
üstünə sınıq qab-qacaq və mətbəx avadanlığı atırdılar: bu, pis əlamət
idi. Marşal Sulta bunu deyəndə, qoca napoleon generalı fikrə getdi,
Suşenin Saraqoss ətrafında söylədiyi sözlər yadına düşdü: “Qarılar
gecə qarşoklarını bizim başımıza tökməyə başlayanda biz məhv
olduq”.
Elə hesab edilirdi ki, iğtişaşın yayılmasına son qoyulmuş, bunun
qarşısı alınmışdır; lakin belə bir vaxtda yuxanda göstərilən əlamət-
lərin ortaya çıxması, xalqın qəzəb və həyəcanının get-gedə artması,
Paris civarı deyilən yanacaq yataqlarının dərinliyində əmələ gələn
qığılcımlar hərbi komandanlığı bərk təşvişə salmışdı. Onlar başlanan
yanğınlan söndürməyə tələsirdilər. Onlar xırda qiyamları ləğv edənə
qədər Mobüe, Şanvreri, Sen-Merri barrikadalarına hücumu dayan-
dırmışdılar, istəyirdilər ki, xırda qiyamlan ləğv etdikdən sonra bütün
qüvvələri bu barrikadalann üstünə yeritsinlər, bir zərbə ilə onlann
işini bitirsinlər. Cİsyan edən küçələrə qoşun dəstəsi göndərilmişdi;
onlar geniş küçələrdə izdihamı dağıdır, sağda, solda olan xırda
küçələri, dalanları gah ehtiyatla və yavaş-yavaş, gah da sürətli yürüşlə
yoxlayırdılar. Piyada qoşun dəstələri güllə atılan evlərin qapılarını
sındınr- dılar; eyni zamanda, kiçik süvari hissələri bulvarlara yığışan
camaatı dağıdırdılar. Bu zaman camaat ucadan öz narazılığını bildirir,
qatma- qarışıq hay-küy qaldırırdı, bu isə qoşunla xalq arasında baş
verən toqquşmalarda həmişə olur. Anjolrasın top və tüfəng atəşi
arasında
51
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |