121
32 saylı iş. Qanda şəkər miqdarına insulinin təsiri
Pankreas
vəzi qırmızı-sarımtıl rəngdə olub mədənin
arxa tərəfində yerləşir. Pankreas vəzi qan damarları ilə
yaxşı təchiz olunmuşdur. Azan siniri və simpatik sinir
lifləri ilə innervasiya olunur. Pankreas vəzi qarışıq
vəzilərdən olub iki mühüm vəzifə daşıyır. Belə ki, vəzinin
parenximasını təşkil edən kiçik hüceyrələr sekretor vəzifə
daşıyırlar. Bu hüceyrələrin axarları vardır. Onlar
hazırladıqları sekreti axarlar vasitəsilə ümumi pankreas
axarına, ümumi pankreas axarı ilə pankreas şirəsi
onikibarmaq bağırsağa tökülür.
Pankreas
vəzinin parenximası arasında səpələnmiş
axarları olmayan Langerhans adacıqları daxili
sekresiya
vəzifəsi daşıyır. Langerhans adacıqlarının quruluşu və
miqdarı müxtəlif heyvanlarda çox müxtəlifdir. Orta yaşlı
sağlam adamı bir qram pankreas vəzisində orta hesabla
2200-dən 21350-yə qədər Langerhans adacıqları vardır.
Langerhans adacıqları pankreas vəzinin çox hissəsini təşkil
edən digər hüceyrələrə nisbətən daha zəngin kapilyar qan
damarları və limfa epitelisi ilə əhatə olunmuşdur.
Pankreas vəzinin daxili sekretor funksiyası 1889-cu
ildə Merinq və Minkovski itlər üzərində təcrübə ilə
öyrənmişlər.
Mədəaltı vəzi
– pankreas, qarışıq vəzilərdəndir. O
bağırsağa
həzm şirəsi, qana isə hormonlar ifraz edir.
Pankreas hormonlarından biri insulindir (insulae – adacıq).
Bu hormon vəzin Langerhans adacıqlarının β -hü-
ceyrələrindən ifraz olunur.
İnsulini ilk dəfə 1921-ci ildə iri buynuzlu
122
heyvanların pankreasından almışlar. Bu hormonun təsirilə
hüceyrələrin şəkəri mənimsəmə qabiliyyəti xeyli artır və
qaraciyərdə şəkər qlükogenə çevrilir. Vəzin β -hüceyrələri
fəaliyyətdən düşdükdə şəkərli diabet xəstəliyi baş verir.
Sağlam adamın qanında şəkərin miqdarı adətən 80 – 120
mq%, şəkərli diabet xəstəliyi zamanı isə artaraq 180 – 220
mq% və bəzən daha çox ola bilər. İnsulin ifrazının
azalması ilə baş verən hiperqlikemiya (qanda şəkərin
artması) çoxlu miqdar sidik ifrazı-poliuriya, iştahanın
artması-polidipsiya və sidikdə şəkər tapılması –
qlukozuriya ilə müşayiət olunur.
Eksperimentdə şəkərli diabet yaratmaq üçün hey-
vanın qanına alloksan adlanan kimyəvi maddə yeridilir.
Alloksan mədəaltı vəzin β -hüceyrələrini fəaliyyətdən
salır.
İnsulin ifrazı öz-özünə tənzim (dönən əlaqəlar)
prinsipinə tabe olur. Belə ki, hiperqlikemiya zamanı
insulin ifrazı sürətlənir və əksinə hipoqlikemiya zamanı
insulin ifrazı azalır. Qanda şəkər miqdarının artması və
azalması xüsusi interoreseptorların (angioreseptorların)
qıcıqlanmasına səbəb olur. Bu zaman baş verən
interoseptiv impulslar
hipotalamusa və retikulyar
formasiyanın bulbar şöbəsinə çataraq, azan sinir
mərkəzinin tonusunu artırır və ya azaldır. Mədəaltı vəzi
azan sinir şaxələri ilə innervasiya edildiyindən onun
tonusunun dəyişməsi insulin ifrazına müvafiq təsir
göstərir. Langerhans adacıqlarının
α
-hüceyrələrindən
qlükaqon adlanan hormon ifraz olunur. Öz təsirinə görə
qlükaqon insulinin antaqonistidir,
yəni bu hormonun təsiri
insulin təsirinə əksdir.
Lazım olan material və avadanlıqlar: şpris, 20%-
123
li qlükoza məhlulu, 0,9%-li fizioloji məhlul, 24 saat
ərzində ac saxlanılmış 4 siçan, şüşə qalpaq.
Təcrübə üçün 3 ədəd siçan götürüb, bunlardan
birinə 10 qram çəki hesabına görə 0,1 vahid, digərinə 0,5
vahid, üçüncüsünə 1 vahid insulin dəri altına yeridilir.
Kontrol üçün götürülmüş dördüncü siçanın dərisi altına isə
0,3 – 0,5 ml fizioloji məhlul vurulur.
Siçanların dərisinə rəng vurmaqla işarələyir və
sonra şüşə qalpaq altına qoyub davranışlarını müşahidə
edirlər. İnsulin almış siçanlarda
hipoqlikemik şok əmələ
gəldiyi zaman, onlardan birinin periton boşluğuna 0,25 –
0,5 ml 20%-li qlükoza məhlulu yeridib, sonra siçanların
davranışlarını yenidən müqayisə edirlər. Təcrübə göstərir
ki, dərisi altına fizioloji məhlul yeridilən siçanın
davranışında dəyişiklik olmur. İnsulin alan siçanda isə
hormonun dozasından asılı olaraq müxtəlif vaxt ərzində
şok əlamətləri baş verir. Periton boşluğuna qlükoza
məhlulu yeridilən siçanda şok əlamətləri
tədricən yox
olduğu halda, digər 2 siçanda bu əlamətlər davam edir.
124
III FƏSİL
QAN
Qan
bədən çəkisinin 6 – 7,5%-ni təşkil edir. 70 kq
çəkisi olan orta yaşlı insanda 5 – 6
l qədər qan olur. Arte-
rial qan alqırmızı rəngli olub, tərkibində oksigenin miqdarı
20%-ə qədər, venoz qan tünd rəngli olub, tərkibindəki ok-
sigenin miqdarı 12% təşkil edir.
Qan və onun maye hissəsi bədən boşluğu
mayelərinin təkamülü nəticəsində əmələ gəlmiş, orqaniz-
min daxili mühütinin nisbi sabitliyində iştirak edir.
Qanın asas fizioloji xüsusiyyətləri onun formalı
elementlərinin və plazmasının
tərkib hissəsi ilə
əlaqədardır.
Qan sistemi orqanizmin həyatını təmin edən
sistemlərdən biri olub, çoxlu vəzifələr yerinə yetirir:
1.
Nəqliyyat funksiyası. Qan damarlarında dövran
edən qan nəqliyyat funksiyasını yerinə yetirir.
Bu isə bir çox digər funksiyaları müəy-
yənləşdirir.
2.
Tənəffüs vəzifəsi. Bu funksiyası ilə qan O
2
və
CO
2
hemoqlobinə birləşdirib daşıyır.
3.
Trofik qidalanma funksiyası. Qan orqanizmin
bütün hüceyrələrini qidalı maddələrlə qlükoza,
amin turşuları, yağlar, vitaminlər, mineral
maddələr və su ilə təmin edir.
4.
Ekskretor funksiyası. Qan
toxumalardan me-
tabolizmin son məhsullarını çıxarır. Sidik
cövhəri, sidik turşusu və b. maddələri ifrazat
üzvləri ilə orqanizmdən kənar edir.
5.
Bədənin temperaturunun tənzimində iştirak