Bol sevgi diləkli, cəfakeş,
anam Bəyimxanım Sadıq qızına itihaf olunur
GİRİŞ
Fövqündə bəşəri dəyərlər və haqlar dayanan inkişaf etmiş ölkələrə geniş təcəssümlü sığorta
və ictimai təminatları ifadə edən sosiallaşmış bazar iqtisadiyyatı xasdır. Bazar iqtisadiyyatının
yüksək fazası kimi, servis təyinatlı yeni sferanın hakimliyi ilə xarakterik olan sosial
iqtisadiyyatın diqqət mərkəzində tələb və qiyməti ilə insan varlığı durur. Burada təsərrüfatın
bazar metodları iqtisadiyyatın sosialyönümlü dövlət tənzimlənməsi ilə uzlaşır. Səhiyyə, elm,
təhsil, incəsənət, mədəniyyət, bədən tərbiyəsi və idmanın da daxil olduğu sosiallaşan bazar
iqtisadiyyatının leytmotivini də bazar mexanizminə və sosial dirçəlişə köklənən iqtisadiyyat
təşkil edir.
İstiqaməti sosial təyinatlı bazar iqtisadi modeli iqtisadi azadlıq, iqtisadi artım, iqtisadi
təhlükəsizliyə istinad olunan tam məşğulluq, qiymət stabilliyi, sosial sabitlik və ədalətli
vergiqoyma kimi mühüm komponentlərdən ibarətdir. Aktuallığı yüksələrək sosiallaşan
iqtisadiyyat müasir sivilizasion transformasiyada prioritet alternativ ampulada çıxış edir. Bu
aktuallaşan reallıqları əsaslandıraraq yeni sosial-iqtisadi sistemin formalaşmasının
konseptual
bazisinin, metodoloji aspektlərinin, nəzəri və praktiki iqtisadi həll mexanizmlərinin təhlili
mövcud monoqrafik tədqiqatda araşdırma predmetinə çevrilmişdir.
İdrakı təkamül, sosial-iqtisadi tərəqqi, elmi-texnoloji nailiyyətlər və əks qütbdə ki,
yaranışlar - müharibələr, təbii fəlakətlər, iqtisadi böhranlar, sosial kataklizmlər sivilizasion
transformasiyanı reallaşdıranda empirik analizin aparılması ictimai
tələb və sifarişləri
formalaşdırmışdır. Hər bir yeni yaranış və təbəllüdat klassik iqtisadi təlim korifeylərindən müasir
iqtisadi-sosioloji lider nümayəndələrə qədər sivilizasiya hadisələrinin xronoloci məntiqdə elmi
araşdırılmasını tədqiqat mövzusunun hədəfi etmişdir. İnsanın sosial və təsərrüfat həyatının
inkişaf problemlərinin praktiki və nəzəri çevrədə müxtəlif növ mülkiyyət formaları aspektindən
izahı verilmiş, yeni instansiyaya keçidin şərtləri, perspektivin hipotezləri elmi əsaslandırılmışdır.
Bu həlqədə iqtisadiyyatın sosiallaşması, onun daha dolğun bəşəri xarakter alması istiqamətində
də tədqiqat və araşdırmalara intəhasız bilgi materialı sərf edilmişdir. Paralel olaraq sosial-iqtisadi
problemlərin tədqiqi də müasir məqamda mütəmadi izlənərək modifikasiya olunan elmi
araşdırma meydanına çıxmışdır. Sosial məsuliyyətin yüksəldiyi bazar formatlı iqtisadi quruculuq
dövründə aparılan müvafiq tədqiqatların paradiqması isə köklü dəyişmələrə uğramış, daha sivil
və mütərəqqi məzmun almışdır.
Miqyaslı toplum təşkil edən müvafiq araşdırmaları yüksək dəyərləndirərək,
onun elmi-
empirik bazasında mövcud monoqrafik tədqiqatda məqsədli quruluş və genetik elmi
əsaslandırma rakusundan iqtisadiyyatın sosiallaşması konsepsiyasına fərqli yanaşma təzahürlü
təyinat verilmişdir. Bu fərqlilik sosial və iqtisadi uzlaşma kontekstində tədqiqatın inteqrir
struktur düzümündən, fəlsəfi ahəngli mahiyyətindən, elmi-təhlilin institusional motivli metodik
yanaşma və trendlilik aspektindən sezilir.
İqtisadiyyatın sosiallaşmasına aparan yolun tədqiqində məqsədlər toplumunun ön sırasına
retrospektiv araşdırma predmetini əks etdirən sosial-iqtisadi fikir tarixi konsepsiyalarının təhlili
çıxarılmışdır. Təsərrüfatçılığın yaranışı, konfessial iqtisadi sistemlər,
intibah dövrünün iqtisadi
təfəkkürü, utopizm fəlsəfəsi, nəzəri-iqtisadi şəcərənin elmi təşəkkülü və cəmiyyət həyatının
bütün sivilizasion inkişaf mərhələlərinin kompleks tədqiqi elmi yanaşmalar və baxışlar
çevrəsində ilkin araşdırma mövzuları şəbəkəsini təşkil etmişdir.
Monoqrafik tədqiqatın ən ümumi prinsipial sücet xəttini iqtisadi və sosial vəhdət
kompozisiyası tərənnüm edir. Sosial iqtisadi uzlaşma təyinatından öncə iqtisadiyyatın və
sosioloji elmlər sferasının mahiyyət və prinsipləri konstatasiya olunur, nisbi metodik və
predmetik cəhətlər araşdırılaraq sosiallaşan iqtisadiyyatın başlıca indikatorları, statistik
göstəricilər sistemi və bu inkişaf trayektoriyasının genişlənməsini əsaslandıran və eyniyyətlə də
8
məhdudlaşdıran amillər şəbəkəsinin təhlili aparılır. Xüsusi vurğu sosial və iqtisadi birliyin artıq
ayrıca tədqiqatlar sistemində formalaşmış elmi «İqtisadi sosiologiya» və «Sosial iqtisadiyyat»ın
fərqlilik aspektlərinə yönəldilir.
İqtisadiyyatın dərinləşən sosial xarakter alması məxsusi komponent və atributlar dairəsində
vüsətlənir. Sosial və ya iqtisadi olması fərqinə varmadan bütün sivilizasion yaranışlar insan
faktoru üzərində pərvəriş tapır. Demoqrafik situasiyanın, onun struktur mobilliyinin dəyişkənliyi,
məşğulluğun təminatı, əmək bazarının seqmentasiyası və bu
proseslərin aktiv, davamlı
tənzimlənməsi sivilizasion irəliləyişlərlə müşaiyət olunur. Tədqiqatda bu əsnadan çıxış edərək
bir daha təməlli olaraq göstərilir ki, iqtisadiyyatın sosial yönümlülüyünün təminatında insan
kapitalının hərtərəfli inkişafı məşğulluq probleminin optimal həllini reallaşdıraraq yoxsulluğun
mülayimləşməsi və təcridinin, ümumilikdə əhalinin marginallaşmasının qarşısının alınmasına
sipər çəkir.
Müasir və perspektivli iqtisadiyyat və həmçinin sosial həyat bütövlükdə planetin mineral-
xammal bazasının, material və mənəvi resurslar şəbəkəsinin optimal yerləşməsi və səmərəli
istifadəsi prinsiplərindən qaynaqlanır. Çağdaş sivilizasiyanın həyat təkərini energetik biçimli
mühərriklər hərəkətə gətirir. Enerji problemi bütün yaranışların substansiyasında dayanaraq
çeşidli energetik sivilizasiya paradiqmalarını formalaşdırır. Tədqiqat prosesində iqtisadi və sosial
proseslərdə müvafiq enerji dominantlığına rəğmən planetin resurslar bazasının
təsnifat və
parametrləri, energetik sivilizasiyaların mahiyyəti, məzmun və formaları, onların trasformasiya
labüdlüyü ayrıca təhlil blokunda araşdırılmışdır.
İnsanın təsərrüfat həyatı və sosial proseslər daim idarəolunmaya və tənzimlənməyə
məhkumdur. Müasir menecment də bütün səylərini müvafiq proseslərin kataklizmlərsiz, rəvan
irəliləyişinə kökləyir. Tədqiqatda iqtisadiyyatın sosiallaşması istiqamətində idarətmə və tənzim
vermənin üstün obrazını dəyərləndirərək texnoloji və kadr menecmentinin əhəmiyyət diapazonu
yeni və klassik səpkidə araşdırılır. Bu şəbəkədə dövlətin, korporasiyaların, ayrı-ayrı fərdlərin
rolu qiymətləndirilərək iqtisadiyyatın və sosial sferanın idarə olunmasında sosial siyasətin
imperativləri sistemləşdirilir. Gəlirlərin bölgüsü, sosial infrastruktur,
sosial müdafiə və pensiyon
təminat, xidmət və servisin yüksəldilməsi ümumi sintezdə tədqiqat sferasının məqsəd və
vəzifələr blokunun növbəti mövzularını ifadə edir.
Yaşadığımız çağdaş zamanda planetin sivilizasion səmtinin postindustrial təsərrüfata
köklənməsi və bu əsnada güclənən qlobal axın hər bir ölkənin siyasi oriyentasiyasından asılı
olmayaraq, onun sosial-iqtisadi tərəqqisində əksini tapmadadır. Məhz bu baxımdan təhlilinə
təşəbbüs edilən problemin daha dolğun çərçivədə çözülməsi qəti olaraq meqaekonomik
tendensiyanın nəzərə alınmasını şərtləndirir. Dünya təsərrüfatının, beynəlxalq bazarın strukturu,
qlokolizasiya, regionlaşma aspektləri, coğrafi sosial-iqtisadi modelləşmə, informasiyon
texnologiyalar və innovasion nailiyyətlər gücü və bu ümumi gerçəkliklərdən irəli gələn faktorlar
tədqiqat predmetinin aksesuarlarına çevrilmişdir.
Biznes strategiyası, biznesin inkubasiyası, əlverişli
biznes mühiti, onun azad və səmərəli
təşkilati iqtisadi yaranış zonaları, softizasiyanın inkişaf perspektivləri, açıq icma və vətəndaş
cəmiyyəti quruculuğu, konstitusiya iqtisadiyyatı təməlçiliyi, sosial ekologiya və neosferanın
mahiyyət prinsipləri, rasional seçim, futuroloji məntiq, sosial-iqtisadi proqnozlar şəbəkəsi sosial
bazar iqtisadiyyatının formalaşması attraktorları və qərarlaşmasına təsir edən amillər
konfiqurasiyası kimi dəyərləndirilərək tədqiqat prosesinin nəticəlik oriyentasiyasını
istiqamətləndirir.
İqtisadiyyatın sosial modernləşməsinin mühüm alternativ varyasiyası kimi tədqiqatın
ideyalar çevrəsində yekun olaraq yeni dövriyyə yığmış və dinamik güc toplamış İslam
iqtisadiyyatına geniş məkanlı meydan ayrılır. Bu genişlik onunla əsaslandırılır ki,
müasir qlobal
iqtisadiyyatda əslində yəhudi-xristian məkfurəsini əks etdirən modellər hakimdir. Müvafıq
modellər isə böhranlı xarakterli olaraq sosial bərabərsizlikləri ilə fərqlənirlər. Sosiallaşan
iqtisadiyyatın AvroAtlantik modelləri nə qədər təkmilləşməyə məruz qalsalar da yetərli ədalətli
gəlirlər bölgüsünü və real sosial paritetliyi dolğun təmin etmək iqtidarında deyildirlər. Bu
mənada yeni iqtisadi modellərin axtarış strategiyasında, «üçüncü yol» konsepsiyasında İslam
9