44
Əbədi Yol Xəritəsi İSLAM
N
t
İP
Ə
KYOLU N
ƏŞ
R
İYY
AT
I
birinin istənilən qədər işi olacaqdır! (Hər kəs öz hayında ola caq,
heç kəs heç kəsin halından xəbər tutmayacaqdır)”.
(Əbəsə, 34-37)
O gün insanlar, yaxınları onlardan haqq tələb etməsinlər de yə
qaçmaq istəyəcəklər. Dünyada Allah-Təalanın rizası is ti qamətində
yaşayanların üzləri sevincdən parladığı halda, və zifələrini yerinə
yetirməyənlərin üzləri də qorxu, kədər və peş man lıqdan qap-qara
olacaqdır.
Bir sözlə, xoşbəxt ailə yuvası üçün, ailə fərdləri bir-birinə qar-
şı məhəbbət, fədakarlıq, şəfqət və mərhəmət hisslərini da ha çox
biruzə verməlidir. Ev həyatında ağıllarını hisslərindən üs tün tutanlar
ruhsuz bir bərabərlik yaşamaqdan başqa bir şey qa
zanmazlar.
Belələrinin evləri “ailə yuvası” olmaqdan çıxıb sırf divarlarla əhatə
edilən, mənfəət ortaqlığına əsaslanan bir “məs kən” halına gələr.
Beləliklə həmin məskəni cənnət sarayı halına gətirmək, bü-
tün ailə fərdlərinin ortaq vəzifəsi olmalıdır. Əlbəttə ki, bu da cən-
nətə yaraşan davranış prinsipləri daxilində gerçəkləşə bilər. Bu
gerçəkləşdiyi zaman ailədə elə bir ülvi səadət meydana gə lər ki, o,
insanın bütün ətrafına eyni şəkildə yansıyar. İstər dost lar arasındakı
münasibətlərdə, istər qohumlar arasındakı mü nasibətlərdə tamamilə
başqa bir xoşbəxtlik və səadət ya şan ma ğa başlayar.
Qohumluq Münasibətləri
İnsanın qohumları və yaxınları ilə əlaqəsini davam etdirməsi,
on ları qoruyub dəstəkləməsi, yəni vaxtaşırı onlara baş çəkməsi, di-
nimizin çox əhəmiyyət verdiyi əsaslardan biridir. Çünki Allah-Tə ala
qohumları bir-birlərinə varis elan etmiş, bəzi haqlar və və zi fələrlə
aralarındakı əlaqələri qüvvətləndirmişdir.
Qohum-əqrabalar insanı maddi və mənəvi pisliklərdən mü hafizə
etməklə yanaşı müxtəlif xeyirxah və saleh əməllərin edil məsində
də yardımçı olar. Belə ki, müsəlman, dini və dün yə vi xüsuslarda
yaxınlarına faydalı olmaq və xeyirxah işlərdə on lar dan istifadə edə
bilmək üçün qohumluq əlaqələrini mühafizə et mə li və onları vaxtaşırı
ziyarət etmək vəzifəsinə heç vaxt biganə ya naşmamalıdır.
Qohumlarla münasibətlər, mərhəmət və şəfqət prinsipləri üzə -
rində bina edilməlidir. İndi verəcəyimiz hədisi-şərif bu xü sus da çox
gözəl bir meyardır:
“Qohumlarının etdiyi yaxşılığa eyni şəkildə qarşılıq verən, on ları
qoruyub dəstəkləmiş sayılmaz. Qohumları qoruyub əl tu tan insan,
45
N
o
İP
Ə
KYOLU N
ƏŞ
R
İYY
AT
I
onunla əlaqələri kəsdikləri vaxtda belə, onlara yaxşılıq et
məyə
davam edəndir”.
(Buxari, Ədəb, 15; Əbu Əavud, Zəkat, 45; Tirmizi, Birr, 10)
Bunun əksinə, qohumları ilə əlaqələrini kəsərək onlarla ma-
raqlanmayanlar üçün də hədisi-şəriflərdə bir çox təhdidlər və xə-
bərdarlıqlar edilmişdir.
“Axirətdə cəzasını ayrıca verməklə yanaşı, dünyada Allah-Tə-
a lanın tezliklə cəzalandırmasına ən çox layiq olan günahlar, zülm
etmək və qohumları ehmal etməkdir”.
(Əbu Davud, Ədəb, 43; Tirmizi
Qıyamə, 57)
“Hər cümə gecəsi insanoğlunun əməlləri Allaha təqdim olu nar.
Ancaq qohumları ilə laqəsini kəsən kimsənin əməlləri qəbul edil-
məz”.
(Əhməd, II, 484)
“Qohumları ilə əlaqəsini kəsən kimsə cənnətə girə bilməz”.
(Buxari, Ədəb, 11; Müslim, Birr, 18-19)
Bunlardan başqa qohumlara verilən infaqın (zəkat, sədəqə)
həm sədəqə, həm də qohumları qoruyub dəstəkləmə savabı ol du-
ğunu bildirən Peyğəmbərlər (s.ə.s) yaxşılıq etməkdə riayət edil məli
olan şeyləri sırası ilə belə izah edir:
“Xərcləməyə özündən başla. Artıq qalanı ailənə sərf et. Ailəndən
sonra bir şey artıq qalarsa, bunu da qohumların üçün xərclə. Bundan
da artıq qalarsa, qarşındakı, sağındakı, so lun da kı (möhtaclara) ver!”
(Müslim, Zəkat, 41; Nəsəi, Zəkat, 60, Büyü, 84)
Hədisi-şərifdə bəyan edilən, özündən başlayaraq ətrafa doğ ru
yayılmalı olan bir xərcləmə təlimatı, mərhələ-mərhələ üzə ri mizdəki
haqları da ifadə edir. Çünki insan həyatın alışqanlıqları ara sında,
üzərindəki bir çox haqların fərqinə belə varmadan ya şayır. Aralarında
xüsusən də qonşuluq haqları müasir döv rü müz də demək olar ki,
yox həddinə qədər azalmışdır.
Qonşuluq Haqqı
Allah-Təala qonşuluq haqlarına riayət etməyi təkidlə əmr et-
mişdir. Çünki insan, qohumlarından çox qonşuları ilə birlikdə olur.
Ayeyi-kərimədə belə buyurulur:
“...Ata-anaya qohum-əqrəbaya, yetimlərə, yoxsullara, ya xın
və uzaq qonum-qonşuya, yaxın (yoldaş və) dosta, (pu lu qurtarıb
yolda qalan) müsafirə (yolçulara), əlinizin al tında olana (sahib
olduğunuz qul və kənizlərə) yaxşılıq edin!...”
(ən-Nisa, 36)
Mədhnamə
46
Əbədi Yol Xəritəsi İSLAM
N
t
İP
Ə
KYOLU N
ƏŞ
R
İYY
AT
I
Ayədə bəhs edilən “yaxın qonşuya yaxşılıq etmək”, evi ya xın
olan və ya həm qohum, həm də din qardaşı olan kimsələrə qar-
şı yaxşı davranmaq, yardım etmək və xətalarına qarşı səbr edə rək
(təhəmmül edərək) onları əfv etməkdir.
Uzaq qonşuya yaxşılıq etmək isə, evi uzaq olan və ya qo hum luq
əlaqəsi olmayan, yaxud müsəlman olmayan kimsələrə əl uzatmaq
və könlümüzü açmaqdır.
Həzrət Peyğəmbər (s.ə.s) qonşuları üzərimizdə haqları ol ma sı
baxımından üç hissəyə ayırmışdır:
1. Yalnız bir haqqı olan qonşular: Qeyri-müslimlər. Bunların yal-
nız qonşuluq haqları vardır.
2. İki haqqı olan qonşular: Müsəlmanlar; Bunların həm qon şu-
luq, həm də din qardaşlığı haqqı vardır.
3. Üç haqqı olan qonşular: Qohumluq əlaqələri olan mü səl-
man lar; Bunların da həm qonşuluq, həm din qardaşılığı, həm də
qohumluq haqları vardır”.
6
İslam bəşəri münasibətləri yaxından uzağa doğru tənzim et-
mişdir. Bu səbəblə daha yaxın olanın daha çox haqqı vardır ki,
insanın fitrəti də bunu tələb edir.
7
Bütün insanların gözəl qonşularla yaşamaq istədiyini dü şü nə-
rək əvvəla özümüz gözəl bir qonşu olmalı, daha sonra da saleh qon-
şular arasında yaşamağa çalışmalıyıq. Çünki müsəlmanı dün yada
xoşbəxt edən şeylərdən biri də saleh qonşudur.
8
Bu sə bəbdəndir ki,
Əziz Peyğəmbərimiz (s.ə.s):
“Daimi yaşadığınız yerlərdə pis qonşulardan Allaha sığının! Kö-
çəri olduğunuz yerlərdəki qonşu necə olsa bir müddət sonra siz dən
ayrılacaq”, deyə buyurmuşdur.
(Nəsəi, İstiazə, 44)
Bu xüsusda məşhur olan, “Ev alma, qonşu al!” məsəli, xeyirli
qon şular arasında yaşamağın, mənəvi həyatımız baxımından ne
cə
də əhəmiyyətli olduğunu aşkar şəkildə göstərir.
6
Bax. İbn-Həcər, Fəthül-bari, Dərul-Fikr, Fuad Abdülbaqi nəşri, ts. X, 456;
Suyuti, əl-Camius-Sağir, I, 146.
7
Bax. Buxari, Şüf`a, 3, Hibə, 16, Ədəb, 32.
8
Bax. Əhməd, III, 407.
Dostları ilə paylaş: |