648
Əbədi Yol Xəritəsi İSLAM
N
t
İP
Ə
KYOLU N
ƏŞ
R
İYY
AT
I
Safvan ona bir kəlmə belə deyə bilmədi və eləcə susub qaldı.
793
Cabir bin Abdullah (r.a.) rəvayət edir:
“Bir gün Rəsulullah (s.ə.s) ilə birlikdə gedirdik:
Nəhayət geniş bir vadiyə endik. Rəsulullah (s.ə.s) ayaqyolu eh-
ti yacını dəf etmək üçün getdi. Mən də bir su qabı ilə onun arxa sın-
ca getdim. Rəsulullah (s.ə.s) ətrafa göz gəsdirdi, ancaq arxasın da
dal dalana biləcəyi bir şey tapa bilmədi. Vadinin kənarında iki ağac
gö zünə dəydi. Rəsulullah (s.ə.s) onlardan birinin yanına gedə rək
bu daqlarından tutdu və:
“Allahın izni ilə mənə doğru əyil!” dedi. Ağac da boyunduruq lu
bir dəvə kimi Allah Rəsuluna ram olub əyildi. Digər ağacın da
ya nına gedib budaqlarından birindən tutaraq:
“Allahın izni ilə mənə ram ol!” buyurdu. O da digər ağac ki mi
əyil di. İkisinin arasına çatanda aralarını birləşdirdi və:
“Allahın izni ilə mənim üzərimə qapanın!” dedi. Dərhal üzə-
ri nə qapandılar.
Rəsulullah (s.ə.s) mənim yaxınında olduğumu hiss edərsə
da ha da uzağa gedər deyə qorxaraq mən də sürətlə qaçaraq ora-
dan uzaqlaşdım. Bir yerdə oturub öz-özümə danışmağa başla dım.
Gö zümü azacıq yana çevirmişdim ki, birdən Rəsulullahın (s.ə.s)
gəl diyini gördüm. O iki ağac da bir birindən ayrılmış və hər biri göv-
dələrinin üzərinə doğrulmuşdular. Peyğəmbər (s.ə.s)-in bir an da-
yan dığını gördüm. Başı ilə sağa-sola işraə etdi. Sonra mənə tə rəf
gəl dikdə:
“Ey Cabir! Dayandığım yeri gördünmü?” deyə soruşdu.
“Bəli ya Rəsulallah!” dedim.
“Elə isə get, o iki ağacın hər birindən bir budaq kəs gətir. Da yan-
dı ğım yerə çatanda, bir budağı sağ tərfinə, digərini də sol tərəfi nə
ək” buyurdu.
Dediklərini etdikdən sonra Peyğəmbər yanına gələrək:
“Dediklərinizi yerinə yetirdim ey Allahın Rəsulu, ancaq bunu nə
üçün etdik?” dedim.
Rəsulullah (s.ə.s):
793
Bax. İbn Hişam, II, 308-309; Vaqidi, l, 125-128; İbn Sad, IV, 199-201; Heysəmi ,VIII,
284-286
649
N
o
İP
Ə
KYOLU N
ƏŞ
R
İYY
AT
I
“-Əzab verilən olan iki qəbirin yanndan keçdim və bu budaq lar
yaş olaraq qaldığı müddət ərzində şəfaətim sayəsində əzabları nın
yün gülləşməsini arzu etdim”, buyurdu.
Daha sonra da qafilənin qonaqladığı yerə gəldik. Rəsulullah
(s.ə.s):
“-Cabir, Dəstəmaz üçün su varmı, insanlardan soruş!” buyur du.
Mən də: “Cammat, yanında Dəstəmaz üçün suyu olan varmı?” de yə
bir neçə dəfə nida etdim. Sonra:
“-Ya Rəsulallah! Qafilə içində bir damla belə su tapa bilmə dim”,
dedi. Ənsardan bir nəfər Rəsulullah (s.ə.s): üçün köhnə bir tulum da
su soyudar və onu xurma budağına asardı. Rəsulullah (s.ə.s):
“Ənsardan filan oğlu, filanın yanına get və tulumlarında bir şey
var mı bax!” dedi. Onun yanına gedərək tuluma baxdım. An caq tu lu-
mun ağzında qalmış bir damla sudan başqa bir şey yox idi. O aza cıq
su yu boşaldacaq olsam, tulumun quru tərəfinə hopub gedər, ye rə
və bir damla düşməzdi. Dərhal Həzrət Peyğəmbərin yanına gələ rək
və ziyyəti xəbər verdim.
“-Get onu mənə gətir!” dedi. Tulumu dərhal gedib gətir dim. Onu
əlinə aldı və nə olduğunu anlaya bilmədiyim nə isə oxudu. Bir tə rəf-
dən də iki əli ilə onu sıxırdı. Sonra tulumu mənə verdi və:
“-Ey Cabir, böyük bir çanaq varmı, camaatdan soruş!” buyurdu.
Mən də:
“-Qafiləni doyuracaq qədər böyük çanağı olan kimsə varsa, onu
mə nə gətirsin!” deyə səsləndim. Dərhal böyük bir çanaq gətirdi lər.
Onu götürüb Allah Rəsulunun hüzuruna gətirdim. Rəsulullah (s.ə.s)
əli ni çanağın içinə salb barmaqlarını açdı. Sonra əlini çanağın di bi-
nə qoyub:
“-Ey Cabir! Tulumu al, əlimin üstünə tök və Bismillah de!” bu yur-
du.
Mən dərhal suyu əlinin üzərinə tökdüm və Bismillah dedim.
Həz-
rət Peyğəmbərimizin barmaqları arasında su qaynayırdı. Su ça-
na ğın içində dolurdu, nəhayət çanaq ağzına qədər doldu. Rəsulul-
lah (s.ə.s):
“-Ey Cabir! Suya ehtiyacı olanlara səslən!”-buyurdu. İnsanlar
gə lib doya-doya su içdilər:
Hz. Muhəmməd Mustafa (s.ə.s)
650
Əbədi Yol Xəritəsi İSLAM
N
t
İP
Ə
KYOLU N
ƏŞ
R
İYY
AT
I
“-Suya ehtiyacı olan qaldımı?” deyə səsləndim, heç kim ca vab
ver mədi. Artıq Rəsulullah (s.ə.s) əlini qaldırdı, ancaq çanaq hələ də
ağ zına qədər su ilə dopdolu qalmışdı.
Bir müddət sonra insanlar aclıqdan şikayət etdilər.
Rəsulullah (s.ə.s):
“İnşaallah, Allah sizi doyuracaq!” buyurdu. Nəhayət
Sifu-l-Bahra
(Də niz Sahilinə) gəldik. Dəniz dalğalandı və sahilə bir heyvan at dı.
Biz bu heyvanın yanında od qaladıq, ətindən bişirdik, qızartma et-
dik və doyuncaya qədər yedik, ancaq hələ yarısını qurtara bildik..”.
(Müslim, Zöhd, 74)
Həzrət Peyğəmbər bir nəfərə dua etdikdə bunun təsiri onun
üzə rində ömür boyu müşahidə edilərdi. Əbu Hureyrəyə, eşitdiyi heç
bir bilgini unutmaması üçün; Ənəs bin Malikə ömrünün, malının və
öv lad larının bərəkətli olması üçün; Bəşir bin Aqrabəyə bərəkətə
nail ol ması üçün etdiyi dualar... bunlardan bir neçəsidir. Bu hadisə ni
bu na örnək verməklə yekunlaşdıraq:
Abdllah bin Hişam,Həzrət Peyğəmbəri (altı yaşında ikən) gör-
müş dü. Anası Zeynəb binti Humeyd, onu (Məkkə fəthində) Rəsu lul-
lah (s.ə.s)-in yanına aparıb:
“-Ya Rəsulallah! Oğlumdan müsəlman olduğuna dair beyət al!”
dedi.
Rəsulullah (s.ə.s):
“-O hələ kiçikdir!” buyurdu və başını oxşayaraq
Abdullaha dua
et di. Abdullah bin Hişam (r.a.) yaşa dolduqca bazara çıxar, qi da
mad dələri satın alardı. İbni Ömər ilə İbn Zübeyr onu bazarda gö rən
ki mi, dərhal yanına gedib:
“-Bizi də aldığın mala ortaq et! Çünki Həzrət Peyğəmbərimiz sə-
nin üçün bərəkət duası etmişdi”, deyərdilər. Abdullah da onları or taq
edər di. Bəzi vaxtlar olurdu ki, tam bir dəvə yükü qazanc əldə edər və
onu evinə göndərərdi”.
(Buxari, Şirkət, 13)
Əbu Hureyrə (r.a.) belə rəvayət edir:
“Biz Rəsulullah (s.ə.s) ilə birlikdə səfərdə idik. Bir müddət dən
son ra əsgərlərin ərzaqları tükəndi. Miniklərindən bəzilərini kəs mək
is tədilər. Hz. Ömər (r.a.):
“Ey Allahın Rəsulu! Mən camaatın geri qalan ərzaqlarını top-
lasam siz onların üzərinə −bərəkətlənmələri üçün− dua etsə niz
da ha yaxşı olmazmı?” dedi. Peyəmbərimiz də elə etdi. Buğda sı