Ebedi yol islam kohne indd

631

N

o

İP

Ə

KYOLU N

ƏŞ

R

İYY

AT

I

ye dilər. Uşaqların fəryadları çox uzaqlardan eşidilirdi. Sad bin Əbi 

Vəq qas (r.a.) belə deyir:

“Boykot günlərində bir gecə aclıq səbəbilə bayıra çıxmış dım. 

Aya ğıma yaş bir şey toxundu. Mən də onu götürüb ağzıma qoy-

dum. Hə lə  də onun nə olduğunu bilmirəm. 

(Süheyli,  er-Ravdul-Unuf, 

Beyrut,2000, III, 216)

Nəhayət boykot sona çatdı, ancaq tam o günlərdə Həzrət Pey-

ğəm bərin zövcəsi Hz. Xədicə  və  əmisi  Əbu Talib vəfat etdi. Bun-

dan son ra düşməncə hücumlar son həddə çatdı. O dərəcədə ki, 

Rə su li-Əkrəmin  bu hala taqəti çatmamağa başladı. Allah Rəsulu 

(s.ə.s) Zeyd bin Harisəni yanına alaraq Məkkənin 160 km uzaq lı-

ğın da kı Taif şəhərinə getdi. Qohumlarının da olduğu bu şəhər də on 

gün qaldı. Onlar da əvvəl rişxənd etdilər. Sonra təhqirə keçdilər. Ar-

dınca da kölələrini Allah Rəsulunun keçdiyi yolların iki tərəfi nə sı ra 

ilə düzərək onu təhqir etdirərək daş-qalaq etdirdilər. Hər tərə fi qan 

içində qalan o rəhmət mənbəyi və mərhəmt peyğəmbəri mə ruz qal-

dı ğı bu davranış qarşısında bəddua etmək bir yana, vəzifəsində hər 

han sı bir qüsuru olmasından qorxaraq:

“-Allahım! Qüvvətimin zəiflədiyini, çarəsizliyimi, haqq nəzə rin-

də xor və həqir görülməyimi sənə bildirirəm. Ey Mərhəmətlilərin ən 

Mər həmətlisi! Əgər mənə qarşı qəzəbli deyilsənsə, düçar ol du ğum 

bu bəlalar mühüm deyil! İlahi! Sən qövmümə hidayət ver; on lar bil-

mir lər. İlahi! Sən razı olana qədər əfvini diləyirəm...” deyə dua et di. 

(İbn Hişam, II, 29-30; Heysəmi, VI, 35)

Çünki Pefğəmbərimizin yeganə məqsədi Allah-Təalanı ra zı edə 

bilmək və onun verdiyi vəzifəni ən gözəl şəkildə yerinə yeti rə bil mək 

idi. Bu yolda qarşılaşdığı ən ağır işgəncə və məşəqqətlər be lə gö-

zü nə görünmürdü.

Allah Rəsulu (s.ə.s) Taifdən qayıtmasını belə danışır:

“Mən geri qayıtmış, dərin kədərə  qərq olmuş halda gedir dim. 

Qər nus-Səalib məntəqəsinə çatana qədər özümə  gələ bilmə dim. 

Ora da başımı qadırıb baxanda, bir buludun başımın üstündə mə nə 

köl gə saldığını gördüm. Diqqətlə baxdıqda buludun içində Cəbra ili 

gör  düm. Mənə:

“Allah-Təala qövmünün sənə nə dediyini və səni necə rədd et-

diyini eşitmişdir. Onlara istədiyini etməyin üçün də sənə Dağ lar Mə-

lə yini göndərmişdir”, deyə  səsləndi. Bunun ardınca Dağlar Mələ yi 

mə nə səslənərək salam verdi. Sonra da:

Hz. Muhəmməd Mustafa (s.ə.s)

---

632

Əbədi Yol Xəritəsi İSLAM

N

t

İP

Ə

KYOLU N

ƏŞ

R

İYY

AT

I

“-Ey Muhamməd! Qövmünün sənə nə dediyini Allah-Təala eşit-

di. Mən Dağlar Mələyiyəm. Nə əmr etsən yerinə yetirməyim üçün 

Al lah-Təala məni sənə göndərdi. Nə etməyimi istəyirsən? Əgər istə-

sən bu iki dağı onların başına çevirərəm”, dedi. Cavabında Rə su-

lul lah (s.ə.s):

“Xeyr! Mən Allah-Təalanın, onların nəsillərindən, yalnız Al-

laha ibadət edəcək və ona heç bir şeyi ortaq qoşmayacaq kim-

sə lər çıxarmasını diləyirəm”, dedim”.

 (Buxari, Bedul-Xalq, 7; Müslim, 

Cihad, 111)

O günlərdə Mədinədən gələn bir dəstə insan müsəlman oldu. 

Bun lar Mədinədə İslamı təbliğ etməyə başladılar. Peyğəmbər (s.ə.s)-

dən də bir müəllim istədilər. Musab bin Umeyr bu iş ilə vəzifələndi ril-

di. Onun səyləri nəticəsində, qısa müddət ərzində İslamın girmədi yi 

bir ev qalmadı. Nəhayət müsəlmanlar Rəsulullah (s.ə.s) Əfəndi mi  zi 

Mə dinəyə dəvət edərək, onu mühafizə edəcəklərinə söz verdilər.

4. Hicrət və Mədinə Dövrü

Müşriklərin işgəncələri dözülməz həddə gəldikdə, Allah Rəsu lu 

(s.ə.s) əshabına gizli şəkildə hicrət etmələrini söylədi. Bunu öyrə nən 

müş riklər tək qalan Həzrət Peyğəmbərə sui-qəsd planladılar. Hər 

qə bilədən bir nəfər gənc gəlib, eyni anda hücum etməli idi. Belə  cə 

Al lah Rəsulunun yaxınları  haqq iddia etdikləri vaxt, bütün qəbilə lər 

ilə qarşı-qarşıya qalmış olacaqdılar. Bu əsnada Allah-Təala Həs rət 

Peyğəmbərə də hicrət etməsini əmr etdi. Rəsulullah (s.ə.s) Hz. Əli-

ni çağırıb ona verilmiş əmanətləri yerlərinə təhvil verməyi üçün öz 

yerinə vəkil qoydu. Çünki Məkkədə qiymətli bir əşyası olub da sa-

diq liyini və etibarlılığını bildikləri üçün onu Rəsulullaha əma nət et-

mə  yən heç kim yox idi.

O gecə müşriklər evin ətrafını mühasiəyə almışdılar. Ancaq 

Al laha təvəkkül və  təslimiyyəti sonsuz olan Peyğəmbərdə heç bir 

tə rəddüd, qayğı  və  təlaşdan  əsər-əlamət yox idi. Bir ovuc tor paq 

gö türərək müşriklərin üzərinə  səpdi və  yasin surəsinin ilk ayeyi-

kə ri mələrini oxuyaraq aralarndan sakitcə keçib getdi. Onu heç kim 

gör mə di.

Beləcə Allah Rəsulu (s.ə.s) Məkkədəki on üç illik irşad ça lış ma-

la rından sonra Mədinəyə hicrət etmiş oldu. Mədinəli müsəlman lar 

olan Ənsar ilə Məkkədən köç edərək gələn mühacirləri bir-birilə ri ilə 

qardaş elan etdi. Ənsar Mühacir qardaşlarına mal varlıqları nı açıq-

---