636
Əbədi Yol Xəritəsi İSLAM
N
t
İP
Ə
KYOLU N
ƏŞ
R
İYY
AT
I
“-Vallahi ya Rəsulallah, İslam düşmənliyi yolunda sərf et_di-
yim şeylərin ən az bir mislini də Allah əzzə və cəllə yolun da xərclə-
yə cəyəm!” dedi.
(Hakim, III, 271/5059; vakıdi, II, 851-853; Tirmizi, İstizan,
34/2735)
Rəsulullah (s.ə.s) hələ bunun kimi neçə-neçə insanı əfv etdi...
Allah Rəsulu (s.ə.s) son dərəcə təvazökar bir insan idi. İn san-
lar nəzərində qüvvətli göründüyü Fəth Günü hüzuruna gələn və da-
nı şarkən qorxudan titrəməyə başlayan birisinə, imkanlarının ən zə if
ol duğu dövrdəki bir misalı xatırladaraq onu belə sakitləşdirdi:
“-Rahat ol qardaşım! Mən nə bir kral, nə də bir hökmdaram. Qu-
reyşlilərdən Günün altında qurudulmuş ət yeyən bir qadının oğlu yam”.
(İbn Macə, Ətimə, 30; Hakim, III, 50/4366; Beyhəqi, Dəlailun-Nübüvvə, V, 69)
İnsanların onun özü haqqında ifrata varmalarına imkan
verməz:
“Mənə, “Allahın qulu və Rəsulu”, deyin”, buyurardı.
(Buxari, Ənbiya, 48)
O, peyğəmbərlyini təsdiq cümləsinin başına, xüsusilə və təkid-
lə, “ab duhu; Allahın qulu” kəlməsini əlavə edərək, ümmətini keç-
miş cəmiyyətlərdə olduğu kimi insanları tanrılaşdrma təhlükəsin dən
qorx muşdur. Həmçinin bu qəbildən:
“Siz məni, haqqım olan dərəcənin üzərinə yüksəltmə yin!
Çün ki Allah-Təala məni rəsul etməzdən əvvəl qul etmiş di” bu-
yur mişdur.
(Heysəmi, IX, 21)
Əbu Ümamə (r.a.) rəvayət edir:
“Həzrət Peyğəmbərin sözləri hamısı Qurandan idi (Ondan bəhs
edər, onu açıqlayardı) Çox zikr edər, lüzumsuz yerə danış maz, xüt-
bə lərini qısa verər, namazını isə uzun qılardı. Bir dul xanımın, bir
yox sulun, bir biçarənin işini görmək üçün onunla birlikdə ehtiya cı
ödə nənə qədər getməkdən çəkinməz və təkəbbürlənməzdi”.
(Bax.
Heysəmi, IX, 20; Nəsəi, Cümə, 31)
Rəsulullah (s.ə.s) son dərəcə sadə və mütəvazi bir həyatı var
idi. Hz. Aişə anamız belə rəvayət edir:
“Rəsulullah (s.ə.s)-ə bir stəkan gətirildi. İçində süd və bal var idi.
Al lah Rəsulu (s.ə.s) belə buyurdu:
“Bir icki içində iki nemət, bir stəkan içində iki qatqı! Buna mə nim
eh tiyacım yoxdur. Ancaq bunun haram olduğunu da düşünmü rəm.
Sadəcə qiyamət günü Allah-Təalanın, dünyadakı artıq nemət l ər dən
hesaba çəkməsindən qorxuram. Allah üçün təvazökarlığı üs tün tu-
637
N
o
İP
Ə
KYOLU N
ƏŞ
R
İYY
AT
I
tu ram. Kim Allah üçün təvazökarlıq edərsə, Allah onu yük səl dər, kim
də təkəbbür göstərərsə, Allah onu alçaldar. Kim qənaət cil dav ra-
nar sa Allah onu varlı edər, kim ölümü çox xatırlayarsa Allah onu
se vər””.
(Heysəmi, X, 325)
Şifa binti Abdullah (r.anhə.) rəvayət edir:
"Bir gün Nəbiyyi-Əkrəm yanına getdim. Ondan bəzi şeylər is-
tə dim və halımdan şikayət etdim. O da yanında bir şey olmadığı nı
de yərək məndən üzrlü saymağımı istədi. Mən də “Heç nə ver mə-
di” deyə öz-özümə deyinməyə başladım. O əsnada zöhr nama zı nın
vaxt idi. Oradan qızımın evinə getdim. Kürəkənim Şürahbil bin Ha-
sə nəbi evdə gördükdə deyinməyə başladım və ona:
“Namaz vaxtı gəlib, sən hələ də buradasan?!” dedim. O da:
“Bibican, məni qınama! İki paltarım var idi, birisini Rəsulul lah
(s.ə.s)-ə borc olaraq verdim”, dedi. Bunu eşidəndə, mən vəziyyə ti
ba şa düşdüm və:
“Anam atam ona fəda olsun! Mən istədiyim şeyi vermədi de yə
ona hirsənirdim, gör o nə halda imiş!” dedim”.
(Hakim, IV, 58/6892)
Hz. Aişə anamız belə buyurur:
“Rəsulullah (s.ə.s) heç vaxt səhər yeməyindən qalan yeməklə ri
ax şam üçün, axşam yeməyindən qalanları da səhər üçün saxla maz-
dı. Bir paltardan iki dənə saxlamazdı. Nə iki köynəyi, nə iki ridası və
izarı, nə də iki cüt ayaqqabısı oldu. Evdə ikən boş dayandığı vaxt
heç görülməmişdir. Ya bir yoxsulun ayaqqabısını təmir edər və ya
bir kimsəsizin paltarını tikərdi”.
(İbnü l-Cevzi, Sıfatus-Safvə, Beyrut, 1979,
I, 200)
Paltarlarının düzəldilməsini əmr edən, geyim-keçimdə pəj mür-
də liyi xoş qarşılamayan Hz. Peyğəmbər (s.ə.s) saç və saqqa lın da-
ğı nıq olmasını da xoşlamazdı. Özü son dərəcə təmiz və gözəl bir
in san idi. Əbu Hureyrə (r.a.) belə demişdir:
“Rəsulullah (s.ə.s)-dən daha gözəl birisini görmədim, sanki mü-
ba rək üzündə Günəş axıb gedirdi. Allah rəsulundan daha sürət li ge-
dən birisini də görmədim. Sanki o yeriyəndə yer üzü onun üçün fır la-
dı lardı. Biz onunla birlikdə yeriyə bilmək üçün özümüzü yorardıq. O
isə çox rahat yeriyər, heç çətinlik çəkməzdi”.
(Əhməd, II, 380, 350)
Rəsulullah (s.ə.s) insanların istifadə etdiyi heç bir pis və kobud
sö zü ağzına almaz və belə buyurardı:
Hz. Muhəmməd Mustafa (s.ə.s)
638
Əbədi Yol Xəritəsi İSLAM
N
t
İP
Ə
KYOLU N
ƏŞ
R
İYY
AT
I
“Qiyamət günü, mömin bəndənin tərəzisində gözəl əxlaq dan
da ha ağır bir şey olmaz. Allah-Təala, çirkin hərəkətlər edən, çir kin
söz lər danışan kimsədən nifrət edər”
(Tirmizi, Birr, 62/2002)
Bir kimsədən ona, xoşuna gəlməyən bir söz çatdıqda:
“Filankəsə nə olub ki, belə-belə danışır!” deməz, “Bəzi kimsə lə-
rə (nə olub ki, belə-belə danışırlar)”, deyə nəzakət göstərərdi.
(Əbu
Davud, Ədəb, 5/4788)
Həzrət Peyğəmbər son dərəcə comərd idi. Qureyş müşriklə ri nin
tanınmışlarından Safvan bin Ümeyyə, müsəlman olmadığı hal da Hu-
neyn və Taif qəzvələrində Allah Rəsulunun yanına yer almış dı. Cir anədə
toplanan qənimət mallarını gəzərkən Safvanın bura da kı sürülərindən
bəzilərinə heyranlıqla baxdığını görən Rəsulul lah (s.ə.s):
“-Deyəsən çox xoşuna gəldi?!” dedi. “Bəli” cavabını aldıqda:
“-Götür, hamısı sənin olsun!” buyurdu. Safvan özünü saxlaya
bil məyərək:
“-Peyğəmbər qəlbindən başqa heç bir qəlb bu qədər co mərd
ola bilməz”, deyərək şəhadət gətirdi və müsəlman oldu. Qəbiləsi nin
ya nı na qayıdanda da:
“-Ey qövmüm! (gedin) müsəlman olun! Çünki Muhamməd, ka sıb-
lıq və ehtiyac qorxusu duymadan çox böyük ikram və eh san lar edir”,
dedi.
(Bax. Müslim, Fəzail, 57-58; Əhməd, III, 107-108; Vaqidi, II, 854-855)
****
Rəsulullah (s.ə.s) hicri 11-ci ilin 12 Rəbiüləvvəl Bazar er tə si
günü, miladi 632-ci ilə İyun ayının 8-də vəfat etdi. Allah-Tə ala onu
uca şəninə layiq bir şəkildə mükafatlandırsın və bizləri də onun şə-
fa ətinə nail etsin!.. Amin!
Allah-Təala onu, daha əvvəl gələn vəhyləri təsdiq etmək, bun-
la rı tarix boyunca edildikləri təhrif və pozulmalardan arındırmaq
787
,
di nin əs kik qalan yönlərini tamalamaq, keçmiş millətlərin layiq ol-
duq la rı cəzalar səbəbilə yükləndikləri ağır məsuliyyətləri qaldır maq
və aləmlərə rəhmət olaraq
788
göndərilmişdir. Biz də Vida Xütbəsi ni
oxu yaraq bu vəzifələri ən gözəl şəkildə yerinə yetirdiyinə şahidlik
edi rik.
Rəsulullah (s.ə.s) bir mühacir olaraq Mədinəyə gəlişindən sa-
də cə on il sonra Allahın izni ilə İslamı Əmmandan Qırmızı dənizə,
787
əl-Bəqərə, 75, 101; Ali İmran, 81; Saff, 6, ən-Nisa, 46; əl-Maidə, 13, 41.
788
əl-Maidə,3; əl-Bəqərə, 286; əl-Əraf, 157; əl-Ənbiya, 104.
Dostları ilə paylaş: |