138
Əbədi Yol Xəritəsi İSLAM
N
t
İP
Ə
KYOLU N
ƏŞ
R
İYY
AT
I
“Ey iman gətirənlər! Cümə günü namaza çağırıldığı nız za-
man Allahı zikr etməyə tələsin və alış-verişi buraxın. Bilsə niz,
bu sizin üçün nə qədər xeyirlidir! Namaz qılınıb qurtar dıq dan
sonra yer üzünə dağılın və Allahın lütfündən ruzi dilə yib ax-
tarın! (Yenə öz işinizə qayıdın!)
Və Allahı çox zikr edin ki, ni cat
tapıb səadətə qovuşasınız! (Hər iki dünyada muradını za ye ti şə si-
niz!)”
(Cümə, 9-10)
Bir müsəlmanın həyatında din ilə əlaqəsi olmayan heç bir xü sus
yox dur. Qidalanma, təmizlik, idman, dincəlmə, bəşəri münasibət lər,
ic timai məsələlər, təbii hadisələr və s., kimi ağıla gələ biləcək hər
ha disənin dini bir mənası və yönü mütləq mövcuddur. Digər tə rəf-
dən namaz, oruc, həcc, zəkat və sədəqə kimi ibadətlərin hər biri nin
də cismani (bədəni) və ictimai yönləri vardır. Bu baxımdan İslam da
din ilə dünya işlərini bir-birindən ayırmaq mümkün deyildir. İs lam;
inanc və ibadətlər kimi ruhani və vicdani vəzifələr ilə yanaşı ida ri,
ic timai və siyasi vəzifələr də təyin edərək dünya və axirət tarazlığı nı
ən yaxşı şəkildə təmi etmişdir. Rəsulullahin (s.ə.s) peyğəmbər lik və-
zifəsi ilə yanaşı dövlət idarəsi, ordu komandanlığı, ailə başcı lı ğı kimi
vəzifələri də yerinə yetirməsi bunun ən gözəl misalların dan bi ri dir.
Peyğəmbərin (s.ə.s) ən çox etdiyi və müsəlmanlara tövsiy yə et diyi
dua bu idi:
“Ey Rəbbimiz, bizə dünyada da yaxşılıq ver, axirətdə də yax-
şılıq ver. Bizi cəhənnəm əzabından qoru!”
(əl-Bəqərə, 201)
İman Qəzali Həzrətləri dünya-axirət tarazlığı xüsusunda be lə
de yir:
“Dünya, Allaha doğru yol qət edən insanların keçdiyi qonaqla ma
yeridir. Bədən də bu yolda bir vasitədir. İnsan, qaldığı yer və mi nik
va sitəsilə bağlı ehtiyaclarını gözəl bir şəkildə təmin etməzsə, səfəri ni
ba şa vura bilməz. Eyni şəkildə dünyada məişət ehtiyaclarının tə min
edil məsi ilə bağlı işlərini qaydasına salmayan insan da könüldən və
tam olaraq Allaha yönələ bilməz”.
(Münavi, Feyz, II, 16/1210)
Ruh və bədənə gəldikdə, bunlar insanın iki cəhətini təşkil edir.
Hər nə qədər ruh əsas olsa da, maddə də dünyada onun miniyi dir.
İki si birlikdə olduqda bir iş görmək olur. Bu mənada ruha əhəmiy yət
ve rib bədəni əldən salmaq da doğru deyildir. Çünki insana lütf edi lən
ən mühüm nemətlərdən biri səhhətdir. İnsanın axirətdə ilk hesa ba
çə kiləcəyi xüsuslar arasında səhhətini harada sərf etdiyi də var dır.
Rə sulullah (s.ə.s) belə buyurmuşdur:
139
N
o
İP
Ə
KYOLU N
ƏŞ
R
İYY
AT
I
“Heç bir bəndə, qiyamət günü ömrünü harada keçirdiyin dən,
el mi ilə nə etdiyindən, malını nəyə sərf etdiyindən, vücudunu hara da
əl dən saldığından hesaba çəkilmədikcə bir addım belə ata bilməz”.
(Tirmizi, Qiyamət, 1/2417)
İslam insanın özünə əzab verməsini istəməz, ancaq ona bir
mü sibət üz verdikdə səbir etməyi tövsiyə edir. Bunu dəstək lə yər
mahiyyətdə: “Düşmən ilə qarşılaşmağı arzu etməyin, Allah dan sağ lıq
səhhət diləyin, ancaq düşmən ilə qarşılaşdığınız zaman da sə bir edin
(cəbhədən qaçmayın)”, buyurur.
(Buxari, cihad, 112; Müslim, cihad, 20)
Abdullah ibn Abbas (r.a.) belə deyir:
Allah Rəsulu (s.ə.s) insanlara xitab edərkən ayaq üstə du ran bir
adam gördü və onun kim olduğunu soruşdu. Əshabi-kiram:
“O, Əbu İsraildir. Günəş altında durmağa, oturmama ğa, köl gə-
lənməməyə və davamlı oruc tutmağa niyyət etmişdir”, dedi lər. Bu-
nun cavabında Rəsulullah (s.ə.s):
“Ona deyin! Danışsın, kölgələnsin, otursun və orucu nu tut ma-
sın”, buyurdu.
(Buxari, Eyman, 31. Bundan başqa bax. Əbu Davud, Eyman 19)
Eyni şəkildə insanın yalnız fiziki ehtiyaclarını təmin etmək üçün
ça lışıb-vuruşub, ruhunu ehmal etməsi də doğru deyildir. Bədə nin
qi da ya ehtiyacı olduğu kimi, ruhun da qidalanmağa ehtiyacı var dır.
Ruhu da qorumaq, qidalandırmaq və kamilləşdimək zəruridir. Bu
sə bəb lə axşamları bədəni qidalandrıb lazımi qədər istirahət etdik-
dən son ra gecənin üçdə birində təhəccüd namazı üçün qalxıl ma-
lı dır. Namazla, Qurani-Kərim oxumaqla, zikr və təfəkkür etmək və
s., kimi ibadətlərlə ruh gücləndirilir. Gündüz də müəyyən fasilələr lə
iba dət edilərək mənəvi qida qəbul edilməlidir.
İslam, mərhəmətli olmağı çox tövsiyə edir və davamlı mər hə mət
etməyi təlqin edir. Ancaq bəzi vaxtlar olur ki ifrat mərhəmət dən in-
san zərər də görə bilər. Ona görə də yeri gəldikcə münasib bir şə kil-
də dini sanksiyaları tətbiq etmək d bir mərhəmət təzahürüdür. İn san
fit rəti bunu tələb edir. Necə ki bədənin bir orqanı qanqren olduq da
dok torlar, bədənin ümumi sağlamlığı naminə həmin orqanın kə si-
lib atılmasına qərar verirlərsə, eynilə də onun kimi bütün in san la rın
təhlükəsizliyi üçün də həmin ünsürlərin islah edilməsi və ya təsirsiz
hala gətirilməsi lazım ola bilər. Belə ki, bəzi İslami cəza la rın tətbiqi
mahiyyətində “Allaha və axirət gününə inanırsınız sa, Al lahın dini
İslamin Başlıca Xüsusiyyətləri