138
İmperator Syuantszun zamanında (712-756-cı illər) daosizm
dövlət dini formasını aldı. “Lao-tszı”, “Çjuan-tszı”, “Le-tszı” dao
əsərləri “həqiqi qanunlar” adlandırılmağa başladı, hər bir vilayətdə
mütləq dao məbədi tikilməli idi.
Sun sülaləsindən olan imperator Çjentszun (998-1022-ci illər)
“Dao tszan” – dao qanunlarını yığmağı və yenidən redaktə etməyi əmr
etmişdi.
Daosizmin dini sistem kimi formalaşmasına buddizmin böyük
təsiri olmuşdur, o, Çinə bizim eranının əvəllərində Hindistandan daxil
olmuş və VI-X əsrlərdə orada özünün ən yüksək inkişafına çatmışdı.
Məhz bu dövrdə dao rahibliyinin formalaşması baş vermişdir.
Yuan monqol sülaləsi dövründə (1279-1367-ci illər) daosizm bəzi
çətinliklər yaşadı. Bir sıra daoçuluq əsərləri məhv edildi.
Çin taxtına Min milli sülaləsi (1368-1644-cü illər) yiyələndikdə
daosizm yenidən canlandı, lakin sonrakı Tsin mancur sülaləsi dövründə
isə (1644-1911-ci illər) daosizm Çinin dini həyatında getdikcə xüsusi
rol oynamaqdan kənarda qaldı.
1957-ci ildə Çində Çin daosizm tərəfdarları assosiasiyası
yaradıldı. Əsas quan (daoçuluq monastırı) Pekindəki Bayyun quan (Ağ
buludlar monastırı) sayılır.
XX əsrdə daosizmin təsiri getdikcə zəifləyirdi. Daosizm
ardıcıllarının dəqiq sayı məlum deyil, XX əsrin sonunda təqribi
qiymətləndirmələrə görə nisbətən aktiv daoçular təxminən 20 milyon
nəfərdir.
Buddizm. Budda Nepal Himalayının yamaclarındakı kiçik
vilayətdə hökmranlıq edən Şakya hökmdar nəslindəndir. Budda
“Aydın”, “Aydınlanmış” deməkdir, bu onun ruhani adıdır. Budda təlimi
iki müddəa ətrafında fırlanır: iztirab və nicat. “Rahiblər, – orada deyilir,
– okean ancaq bir dada – su dadına malik olduğu kimi bu təlim də
yalnız bir tama – nicat tamına malikdir”. Beləliklə, o, qarşısına tam
praktik məqsəd – nicat qoyur.
Bütün Budda təlimi “dörd nəcib həqiqətə” söykənir. Bu
həqiqətlər aşağıdakılardır: iztirab, iztirab mənbəsi, iztirabı yox etmə və
iztirabı yox etməyə aparan yol. Başqa sözlə:
1)
Mövcud olan hər şey iztiraba mübtəladır.
2)
İztirabın səbəbi – insan ehtiraslarıdır.
3)
Ehtiraslardan azad olma iztirablardan azad edir.
139
4)
Azad olma yolu – “nəcib səkkizüzvlü yoldur”. Beləliklə,
birinci həqiqət dünyada iztirabın mövcudluğunu sübut edir, ikinci onun
səbəbini izah edir, üçüncü israr edir ki, o, yox edilə bilər, dördüncü isə
onu necə yox etməyi aydınlaşdırır. Bu dörd nəcib həqiqət artıq
Buddanın ilk nəsihətlərində başlıca rol oynayır.
İki min il yarım ərzində buddizmin dini praktikasını təşkil edən
dördüncü həqiqət mükəmməl tədqiq edilmişdir. Aydınlanmaya və
nicata yetmək üçün Üç Vəziyyəti (trikşika) özündə birləşdirən yollarla
getmək lazımdır: əxlaq vəziyyəti (şila), cəmlənmə vəziyyəti (samadhi),
müdriklik vəziyyəti (pracnya).
Əxlaq vəziyyəti çoxlu formalara malik olsa da, onların məğzində
10 pislikdən nəfsi saxlama etikası durur. Bunlarda 3-ü bədən əməllərinə
aiddir, 4-ü danışıq əməlinə, 3-ü isə əqli əmələ aiddir.
Üç fiziki günah:
1.
Canlı məxluqu həyatdan məhrum etmək: həşərat
öldürməkdən insan öldürməyədək.
2.
Oğurluq: başqasının icazəsi olmadan onun əmlakını
mənimsəmək, bu əmlakın dəyərindən, yaxud hərəkətin şəxsən və ya
başqasının vasitəsi ilə törədilməsindən asılı olmayaraq.
3.
Seksual günah: əxlaqsızlıq.
Dörd danışıq günahı:
4.
Yalan: başqalarını söz və ya əməllərlə aldatmaq.
5.
Qeybət: həmrəy olanları savaşdıraraq və ya küsənləri
çıxılmaz vəziyyətə salaraq aralarına nifaq və ədavət səpmək.
6.
Kobudluq: başqalarını təhqir etmək.
7.
Boşboğazlıq: istək və digər rəzalətlərin təsiri altında sarsaq
şeylər haqında söhbət aparmaq.
Üç əqli günah:
8.
Paxıllıq: “bu mənim olaydı”, – deyə düşünmək, başqasına
məxsus olanı arzulamaq.
9.
Pisniyyətlik: başqalarına böyük yaxud kiçik zərər yetirmək.
10.
Uydurma baxışlar: hər hansı mühüm olanı, məsələn,
yenidən doğulma qanunu, dörd nəcib həqiqət və buddizmin buna
bənzər digər nəzəri müddəlarını əhəmiyətsiz təsəvvür etmək.
İlk beş qayda istənilən mömin dünya əhli üçün mütləqdir (bəzən
5-ci qayda dünya əhli üçün sərxoşedici içkilərə qadağa ilə əvəzlənir),
qalan beşi isə (təbii ki, ilk beşliklə birlikdə) – rahiblər üçündür.
140
Cəmlənmə
vəziyyətinə
şüurun təfəkkür predmetində
təkistiqamətli cəmlənməsi olan meditasiya daxildir. Mediativ
cəmlənmənin bir çox növü vardır, bunların arasında dinclik vəziyyəti
(samadhi) xüsusi seçilir. Samadhinin mahiyyəti – şüurun yayınmadan,
iradənin ilahi tabeliyi ilə qovuşuq hər hansı bir obyektdə cəmlənib
saxlanmasıdır.
Əbədi ruhu inkar etməklə məhdudlaşmayaraq buddizm digər
nəzəriyyələrdə “ruh” adlandırılan şeyi təyin etməli yeni anlayış gətirir.
Bu anlayış “axın” (santana) idi. Buddizm təliminə görə, şəxsiyyət –
yalnız şüurun bir-birini əvəzləyən bir sıra vəziyyətləridir, lakin o, uzun
müddət yenidən doğulmalar ərzində nəsə bir tam kimi qalır və onun
bütün elementləri daim yeniləşərək öz aralarında əlaqəni qoruyurlar.
Buddist nəzəriyyəsində santana haqqında təsəvvür karma ideyasının
özünəməxsus şərhinə zəmin rolunu oynayır. Ölüm santananın qaçılmaz
nəhayəti, “axının dayandırılmasıdır”, özü də əvvəlki əlaqələr qırılır və
elementlərə parçalanır. Lakin elementlərdə sona çatan həyatın təəssürat,
təfəkkür və əməlinin izləri qalır, onlar elementlərdəki dəyişiklikləri elə
irəlicədən müəyyən edir ki, fərdi müxtəlif dünya mövcudluqlarının
təkrarlanan dairəsindən buraxmayaraq oxşar axın yenidən törəyir. Bu
mənada, yeni doğum – əvvəlki həyatda baş verən hadisələrin
nəticəsidir.
“Şəxsiyyətin bölünməsi” nəzəriyəsi sonrakı buddizm
nəzəriyyəsinin əsasında dururdu, bunun da mərkəzi Dharma nəzəriyyəsi
idi. Söhbət bədən və digər zahiri predmetlər qavrayışına yaxud bizim
ruh haqqında təsəvvürlərlə bağladığımız daxili hiss və fikirlər
qavrayışına aid olmasından asılı olmayaraq şüurun bütün hallarının
təşkil olunduğu psixi ilkin elementlər kompleksindən gedir.
Vicdan azadlığı prinsiplərinə ciddi riayət etməklə ÇXR dövləti,
hökuməti ölkəyə feodal keçmişdən qalan və indi də milyonlarla çinlinin
şüurunu əsir edən müxtəlif növ mövhumat və xürafatdan azad olmaq
üçün əhali arasında maarifçilik işləri də aparır.
Ənənəvi mövhumatlardan bəzisini və onların müasir Çin xalqının
həyatında nə cür məna almasını nəzərdən keçirək.
Buddizm Çinə e.ə. I əsrdə daxil olmuşdur. Eramızın IV əsrində
bu dinin hər yerdə yayılması başlayır və tezliklə buddizm ölkənin ən
nüfuzlu dininə çevrilir. Buddist nəzəriyyəsində üç başlıca istiqamət
təşəkkül tapmışdır: çin buddizmi, tibet buddizmi (lamaizm) və pali
buddizmi.
Dostları ilə paylaş: |