83
mərhələsindədir. Çünki namus və şərəfin itirilməsində ən
çox dünya malına olan tamah böyük rol oynayır.
Tamahkar ömrünü tez verər bada,
Zərərli şeylərdən sənə nə fayda.
İtirmə şəninə olan hörməti,
Sərvətlə insanın qalxmır qiyməti.
Mənliyin, vicdanın fövqündə qoyma,
Altunu, bülluru, şanı, şöhrəti.
Tamahkarlığı ucundan insan müxtəlif bədbəxtliklərə dü
çar olar və öz əvvəlki yaşayışı belə ona əlçatmaz, ünyetməz
görünər. Aşağıdakı bir təmsilə nəzər salaq.
Dəvətək tikan ilə dolanmaq istədi at,
Yaraladı ağzını otdan da oldu bir vaxt.
Qeyrətsizə bel bağlayan ya öz həyatını itirər ya da na
mus və şərəfini. Qeyrətsiz əli ilə bal yeməkdənsə, mərd əli
ilə soğan çörək əldə etmək daha yaxşıdır. İnsan öz gündəlik
fəaliyyətini faydalı əməyə sərf etməlidir. İnsanın namusa
doğru atdığı hər bir addım şərəfli həyata aparan yeganə düz
gün yoldur. Namus və şərəf hissi elə bir hissdir ki, insanın
hər bir fəaliyyəti bu hissin qiymətində azçox dəyişikliklərə
səbəb olur. İnsanın müsbət və mənfi hərəkətləri namus və
şərəf hissində öz əksini tapır.
Yersiz şıltaqlıqla həddini aşma,
Olsan da ümman tək vədəsiz coşma.
İnsana hansı şey xələl gətirsə,
Çalış o şeyləri adına qoşma.
***
Hər şey başlanğıcdan tapar pərvəriş,
Səni fərqləndirən şey dünyagörüş.
85
Qurd söylədi: – Onda tülkü qulaq as,
Birtərəfli sevda heç vaxt yaramaz.
Sən də öyrət iyçilliyi, hiyləni,
Zor cəngavər eyləyərəm mən sən.
Unutdular başlasalar da məşqə,
Səriştəsi var hər kəsin bir işdə.
Yaxud da başqa bir təmsilə nəzər salaq.
Qarğa düz bir ay idi görünməyirdi gözə,
Soruşdular: – Nə üçün qarğa çıxmayır üzə?
Qonsusu dedi: – Mahnı bəstələyib yazır o,
Az vaxtda olacaqdır özü deyir hazır o.
Sərçə gülümsəyərək əlavə etdi bu an:
– Tay denən qulağımız gedəcək qırhaqırdan.
Şirin də olsa, acı da olsa insan öz əməllərinin bəhrəsini
bir vaxt dadacaqdır. Öz əməllərinin nəticəsindən fayda
lı bəhrə götürmək üçün yaxşı əməl sahibi olmaq lazımdır.
Ataların belə bir misalı var: “Nə tökərsən aşına, o da çıxar
qaşığına”.
Sənin də gözünə çökəcək duman,
Gözü dumanlıya olginən həyan.
Bir zaman qocalıq qəddini əysə,
Tapılsın sənin də əlindən tutan.
***
Nəşin qoyulacaq məzara bir gün,
Gördüyün işləri əvvəldən düşün.
Köçsən qaranlığa işıqdakılar,
Səndən danışmasın pisliyin üçün.
Ey insan, bəd əməllərinin nəticəsi ki, səni xar edəcək,
onda nə üçün yaxşı əməl sahibi olmayasan. İnsan unutma
86
malıdır ki, öz əməlləri ilə son aqibətinin qiymətini təyin
etmiş olur. Son aqibətinin qiyməti isə sənin bir yaşamlıq
ömür payının cəmiyyət üçün dəyəridir.
Etdiyin hörməti üzə vurma sən,
Bir könül sındırma bilərək, qəsdən.
Yetişsə ömrünün xəzanı bir gün,
Arxanca gülməsin dostum, hər yetən.
***
Xariqə yaradar biliklə insan,
Özü xariqədir bizim bu cahan.
Həyatda faydalı işinə görə,
Xoş bir xatirəylə sən də xatırlan.
Bəd əməl sahibləri ilə yaxşı əməl sahibləri arasında
kı fərq insanın daxili aləminin şərti hüdudlarıdır. İnsanın
daxili aləmi çox sirli və rəngarəngdir. Bu rəngarənglilik
insanlar arasındakı fərq həddini çoxaldır. İnsanın daxili
aləminin müsbət və mənfi həddinin dərəcəsi eynidir. Yəni
həyatda olan bəd əməllərin sayı qədər də yaxı əməl var. Bu
isə əksliklərin vəhdəti deməkdir. Lakin məqsəd ondadır ki,
bütün insanlar yaxşı əməl sahibi olmağa çalışsınlar. Yax
şının əks tərəfinin pis olmağı hamıya məlumdur. Fəqət bu
pisliyin cəmiyyət içərisində zərərindən başqa xeyiri olma
dığı halda axı nə üçün edilsin.
Pis iş ki, adına gətirir xələl,
Nə üçün görəsən pislikdən əngəl.
Özünə güvənən əyilər bir vaxt,
Şam yana bilərmi söyləyim sərvaxt.
Elə işlər tut ki, titrəmələrdən,
Laxlayıb uçmasın altındakı taxt.