67
İnsan unutmamalıdır ki, onun etdiyi hər bir səhv şəxsiy
yətinin qiymətinə mənfi təsir göstərir. Hər bir səhv in
san şəxsiyyətinə düşən ləkədir. Əsil insan öz şəxsiyyətini
həmişə ləkələrdən qorumağa çalışmalıdır. Ləkəsizlik
təmizlik, saflıq, paklıq timsalıdır. Ləkəsiz insanın hörməti
çox, alnı açıq, üzü həmişə ağ olar. Onlar həyatda xoşbəxt,
sakit və rahat ömür sürərlər. Aşağıdakı təmsilə nəzər salaq.
Koramalla rastlaşdı öz həmyerlisi ilan,
Dedi: – Sən də mənim tək sancmağı bacarırsan.
Səbəb nədir insanlar xoşlamayırlar məni,
Qarşısına çıxsan da öldürməyirlər səni.
Koramal asta-asta ürəkdən gülümsədi,
Sonra da həmyerlisi boz ilana söylədi:
– Sən qarşına kim çıxdı sancırsan düşünmədən,
Mən intiqam almaram, incitməsə kimsədən.
Unutma bədnamlardan xoşu gəlməz heç kəsin.
Pislik etməyənlərin kəsən olmaz nəfəsin.
İnsan şəxsiyyəti su kimi şəffaf, büllur kimi təmiz olma
lıdır. İnsan şəxsiyyətinə düşən ləkə tez və aydın seçilir. Ona
görə də hər kəs öz şəxsiyyətini qara ləkələrdən qorumalı
dır. Hər səhv üçün cəza verilməz, hər səhv bağışlanılmaz.
Səhvlərin də böyüyü, kiçiyi var. Kiçik səhvləri bağışlamaq
olar. Çünki kiçik səhvlərin arxasında, əgər qarşısı alınar
sa, insan taleyi üçün ciddi dəyişikliklər edə biləcək bir
vəziyyət gözlənilmir. Lakin böyük səhvlərə gəldikdə isə
onları heç vaxt bağışlamaq olmaz. Çünki böyük səhvlərin
son nəticəsi fəlakət doğurar. İnsan hər vaxt həyatında baş
verə biləcək kiçik səhvlərin qarşısını almağa çalışmalıdır,
ikinci növbədə isə böyük səhvlərə heç vaxt yol verməmək
üçün əlindən gələni etməlidir. Ataların göz bir misalı var:
68
«Sonrakı peşmançılıq fayda verməz» Əsil insan odur ki,
həqiqətin tərəfdarı olsun.
Mən düşmənəm,
Bir qartalı zirvələrdən saldırana.
Bir bayquşun başına tac qaldırana.
Mən düşmənəm,
Bulaqların gözlərini bağlayana,
Fürsət düşsə ürəkləri dağlayana.
Mən düşmənəm,
Həşərat tək insanları dalayana,
Aslan görüb çaqqal kimi ulayana.
Mən düşmənəm, boş xülyaya, acı sözə,
Canım qurban həqiqətə, doğru, düzə.
Özgələrin səhvinə göz yummaq özü də bir cinayətdir.
Atalar misalıdır: «Özgənin səhvini tez görmək olar”. Bu
doğrudur, lakin həyatda elə kəslər də vardır ki, özgənin
səhvin görüb ona göz yumur. Belə kəslər düzgün yol tut
mamışlar. Çünki hər səhv bir fəlakətin açarıdır. Bəlkə də
o səhv sahibləri öz səhvlərinin mahiyyətini başa düşmür.
Belə səhv sahiblərinə səhvi deməyin böyük əhəmiyyəti
var. Öz səhvini başa düşməyənlərin səhvini demək onlar
üçün böyük yaxşılıqdır. Ümumiyyətlə, başqalarının səhvini
görəndə de. Qoy onlar nə cür nəticə çıxarırlar çıxarsınlar.
Sən başqalarının səhvini onlara bildirməklə öz insanlığını
yerinə yetirirsən. İnsan başa düşməlidir ki, atdığı addımın
nəticəsin əvvəlcədən düşünsə, o işdə səhv olmaz. Belə bir
qayda var dönədönə yoxlanılan işdə səhv olmaz. Bunu hər
kəs özü üçün əsas tutmalıdır. Əks təqdirdə, vəziyyətin aşa
ğıdakı təmsildəki kimi olar.
Sahibinin dostuna hürmədiyi üçün köpək,
Səhəri sahibindən yedi bir neçə kötək,
69
Əvvəlcə mat qalan it, sonra duydu hikməti,
Bəzən olmur insanın insana sədaqəti.
İnsan bilməlidir ki, hər hansı bir işin son nəticəsini yox
lamamış o iş barədə dürüst məlumat bilmək olmaz. İnsa
nın səhvi nə qədər çox olarsa, ağılı bir o qədər gödək olar.
Çünki dərin düşüncə və ağıl sahibləri hər vaxt səhvə yol
verməkdən çəkinərlər. Çünki edilən səhvin insanı hörmətdən
və qiymətdən salacağı onlara qabaqcadan məlumdur. Əks
təqdirdə, vəziyyət aşağıdakı təmsildəki kimi olar.
Keçi qocaldığını nə üçünsə danırdı,
Yaşın çoxdur deyəni öz düşməni sanırdı.
Saqqalını kəsdirib etmişdi çəpişsayaq,
Çəpiş kimi hoppanıb oynadırdı baş-ayaq.
Qocalardan ayrılıb cavanlarla gəzirdi,
Yerli-yersiz bəzənib çoxlu daş-qaş düzürdü.
Düşünmürdü geysə də üstü zərli arxalıq,
Bu ancaq sayılacaq qocalıqda yorğalıq.
Hamı üçün məlum olmalıdır ki, düşüncəsizlik, məsuliy
yət sizlik həyatı düzgün başa düşməməzlikdən irəli gəlir.
Düşüncəsiz işin axırı puçdur. İnsan gördüyü, duyduğu və
hiss etdiyi hər bir şeyə düşüncəylə yanaşmalıdır. Çünki
et diyi əməllər insanın gələcək taleyinə təsir göstərir. İn
san öz gələcək taleyinin xoşbəxt olması üçün əlindən gə
ləni etməlidir. Kimsələrin bir neçə dəfə təkrar olunmuş
səhvini bağışlamaq, həmin şəxsi məhvə yuvarlamaq de
məkdir. Hər kim olur olsun, istər lap gözünün işığı olsun,
səhv edibsə, onun səhvini özünə başa sal və həmin şəxsə
öz işinə məsuliyyətlə yanaşmağı tapşır. Çünki səhvin kim
70
sələr tərəfindən örtbasdır edilməsi, bağışlanılması səhv
sahi bində gördüyü işə laqeydliyi, məsuliyyətsizliyi daha da
artırar. Laqeydlik və məsuliyyətsizlik isə insanı hörmətdən
salan ən böyük bəlalardan biridir. Kiçik vəzifə sahiblərinin
məsuliyyətsizliyi kiçik bəlalar törədir, böyük vəzifə
sahiblərinin öz işinə laqeydliyi, məsuliyyətsizliyi isə böyük
bəlalara səbəb olur. Aşağıdakı bir təmsilə nəzər salaq.
Bir meşədə sifarişlə çaqqalı,
Seçdilər heyvanların ağsaqqalı.
Aslan, pələng, fil hünəri atdılar,
Cəsarəti bu çaqqala satdılar.
Qurd quzunu, şir əliyi mələtdi,
Tülkü xoruz, toyuqları lənətdi.
Tula çəkildikcə başa kefi saz,
Hər tikəni xoşlamadı, etdi naz,
Xar bülbülü açıq-saçıq dağladı,
İt kəmərin at yalından bağladı.
Rüşvət artdı, itdi sənət, peşə də,
Ağsaqqalı çaqqal olan meşədə.
Doğurdan da belədir, kimlərinsə səhvi üzündən yaranan
laqeydlik, məsuliyyətsizlik böyük ictimai bəlalara səbəb
ola bilər. Məsuliyyətsiz adamların səhvi hər addımbaşı
ola bilər və yeri gələr məsuliyyətsiz adamların səhvindən
istifadə edənlər də tapılar. Aşağıdakı təmsilə nəzər salaq.
Ticarətçi tülküdən soruşdu qoca çaqqal,
Çoxdandır işləyirsən bizim dükanda baqqal.
Heyvanları qiymətdə, çəkidə aldadırsan,
Mallarını birəbeş qiymətlərə satırsan.
Səbəb nədir qorxmursan, müfəttişdən qaçmırsan?
Dostları ilə paylaş: |