27
ABSTRACT
Mammad Aliyev
Rapid Development of Museum Establishment in Nakhchivan
Establishment and development of the museums in Nakhchivan is historically devided into
four stages according to the contents, form and organization-methodical signs. Historically tradition
of Museum Studies and its predecessor gathering of collections have ancient roots in the
Nakhchivan land.
The rapid development of the museum development in Nakhchivan is connected with the
name of our national leader Heydar Aliyev. During his leadership, the number of the museums in
the Nakhchivan Autonomous Republic reached to 19.
The political successor of our National Leader, the president of the Azerbaijan Republic
Ilham Aliyev’s coming to power was the cause of new stage of attention and care, and has led the
museums to meet the international standards.
Today thanks to the worthy successor of Heydar Aliyev political course, Chairman of the
NAR Ali Mejlis Vassif Talibov’s leadership, the Museum Studies is on the peak of development in
the Nakhchivan AR. At present the number of museums in the Nakhchivan AR is over 30.
РЕЗЮМЕ
Маммед Алийев
Быстрое развитие музейного строительство в Нахчыване
В статье отмечается, что саздание и развитие музеев в Нахчыване по содержанию,
форме и организaцинно- методическаму значению состоит из четырех этапов.
Характерно, что музееведение и коллекционерство имеют глубокие исторические
корни в нашей стране.
Быстрое развитие музейного строительство в Нахчыване связано с именем
общенационального лидера нашего народа Гейдара Алиева. В перид его руководства
количество музеев в Нахчыване достигло 19.
С приходом в руководство республики политического последователя, Президента
Азербайджанской Республики Ильхама Алиева внимание и забота о музейном деле в стране
вступило в новый этап, привело к тому, что наши музеи стали отвечать всем
международным стандартам.
Сегодня благодаря умелому руководству достойного последоваталья политического
курса Г.Алиева Председателя Али Меджлиса Нахчыванской Автономной Республики
Васифа Талыбова, развитие музееведения в автономной республике находится на своей
вершине. Об этомярко свидетелствуем то, что количество музеев в настоящее время
превышает 30 .
НДУ-нун Елми Шурасынын 31 oktyabr 2016-cı ил тарихли
гярары иля чапа тювсийя олунмушдур (протокол № 02).
Məqaləni çapa təqdim etdi:
AMEA-nın müxbir üzvü
Z.Şahverdiyev
28
NAXÇIVAN DÖVLƏT UNİVERSİTETİ.
ELMİ ƏSƏRLƏR, 2016, № 5(79)
NAKHCHIVAN STATE UNIVERSITY.
SCIENTIFIC WORKS, 2016, № 5 (79)
НАХЧЫВАНСКИЙ ГОСУДАРСТВЕННЫЙ УНИВЕРСИТЕТ.
НАУЧНЫЕ ТРУДЫ, 2016, № 5 (79)
EMİN ŞIXƏLİYEV
AMEA Naxçıvan Bölməsi
E-mail: emin.amea@yahoo.com
UOT : 327
BÖYÜK BRİTANİYANIN ARXİV MATERİALLARI ƏSASINDA İNGİLTƏRƏNİN
“ERMƏNİ” SİYASƏTİ VƏ NAXÇIVANA TƏSİRİ (1917-1920-ci illər)
Açar sözlər: Böyük Britaniya, ermənilər, Azərbaycan, Naxçıvan, soyqırımı
Key words: The Great Britain, the Armenians, Azerbaijan, Nakhchivan, genocide
Ключевые слова: Великая Британия, Армяне, Азербайджан, Нахчыван, геноцид
Məlum olduğu kimi, ermənilər XX əsrin əvvəllərində özlərinin soyqırımına məruz
qaldıqlarını önə sürərək, bütün dünyada bu iddianın təbliğatını aparırlar. Halbuki tarixi sənədlər bu
iddianın tam əksini sübut etməkdə və ermənilərin Azərbaycan, eyni zamanda Şərqi Anadoluda
soyqırımı gerçəkləşdirdiklərini ortaya qoymaqdadır. Bu araşdırma başlıca olaraq Böyük
Britaniyanın Milli Arxivlərində (The National Archives of United Kingdom)
yer alan sənədlər
əsasında hazırlanmışdır. İngiltərə arxivləri ermənilərin törətdikləri cinayətlərlə bağlı reallıqların
aşkara çıxarılmasında əsas rol oynayan qiymətli materiallara sahibdir. Bu sənədlərdə erməni
faktorunun Böyük Britaniya üçün əhəmiyyətini ifadə edən ingilis dövlət adamlarının öz aralarındakı
yazışmaları və yüksək səviyyəli rəsmi şəxslər tərəfindən imzalanmış çox gizli raportlar mövcuddur.
Böyük Britaniya arxivlərində yer alan sənədlər tarixi reallıqların ortaya çıxarılması və
araşdırılan problemin daha obyektiv kriteriyalar içərisində dəyərləndirilməsi baxımından olduqca
vacibdir. Bu materiallar Panturanizm ideologiyasının ortadan qaldırılmasında ermənilərdən baryer
olaraq istifadə edildiyini, Türkiyə ilə Azərbaycan, dolayısı ilə Türk Dünyası arasındakı əlaqələrin
kəsilməsi hesaba qatılaraq Ermənistan dövlətinin yaradılmasının Antanta dövlətlərinin birbaşa
maraqları daxilində olduğunu, bu məqsədlə maliyyələşdirilən və hərbi baxımdan silahlandırılan
erməni dəstələrinin 1917-1920-ci illər arasında Cənubi Qafqazda, xüsusilə də Azərbaycanda yerli
əhaliyə qarşı sistemli soyqırımı siyasəti yeritdiklərini sübut edir. Düşünürük ki, erməni iddialarına
tutarlı şəkildə cavab vermənin, əsas olaraq da dünya ictimaiyyətinə həqiqətləri çatdırmağın yolu
digər
materiallarla birlikdə, Böyük Britaniyadakı arxiv sənədlərinə də müraciət etməkdən keçir.
Məlum olduğu kimi, “Erməni məsələsi” beynəlxalq rəqabətdə maraqları toqquşan iki böyük
dövlətin – Rusiya ilə İngiltərənin təhrikləri nəticəsində ortaya çıxmışdır. Xüsusilə Rusiyanın erməni
siyasəti İngiltərənin erməni məsələsinə yönəlik baxışına təsir edən amillərin başında gəlir. Rusiya tarixi
məqsədlərinə çatmaq üçün Osmanlı ərazisində yaşayan ünsürlərin, xüsusilə ermənilərin problemlərini
faydalı potensial amil kimi dəyərləndirdilər. Ermənilər Rusiyanın cənuba enmək üçün Anadolunun
şərqində yaşayan xalqın bir hissəsini təşkil edirdilər. Eyni zamanda kilsənin də təhriki və təşvikiylə
radikal millətçilik duyğusuna sahib idilər. Bu səbəbdən Rusiyanın Osmanlı torpaqlarına göstərdiyi
marağın özəyində ermənilər və onların problemləri yer almışdı (22, s. 129). Rusiyanın Yaxın Şərqdə
güclənmək və isti dənizlərə çıxmaq strategiyasını özündə ehtiva edən bu siyasəti İngiltərənin ənənəvi
siyasətinə tərs düşmüş, nəticədə erməni məsələsi beynəlxalq problemə çevrilmişdir.
İngiltərənin Şərq siyasətində ermənilərə geniş şəkildə yer verilməsi XIX əsrin sonlarına
təsadüf edir. Çoxluq təşkil etməsələr də ermənilərin Osmanlı dövləti ərazisində yaşadıqları
torpaqların strateji dəyəri ingilis maraqları baxımından olduqca əhəmiyyətli idi. Osmanlı üzərində
təzyiq qurmaq istəyən Rusiya kimi İngiltərə də erməni amilini bir vasitə kimi ortaya atdı. Halbuki
Rusiyanın isti dənizlərə enməsinin və Yaxın Şərqdə güclənməsinin qarşısnı almaq üçün XVIII əsrin
sonlarından başlayaraq Osmanlı dövlətinin ərazi bütövlüyünü qorumaq siyasətini yeritməkdəydi,
lakin XIX əsrin sonlarına doğru bu dövləti parçalamaq siyasətini mənimsəməyə başladı. Bunun da