24
NAXÇIVAN DÖVLƏT UNİVERSİTETİ.
ELMİ ƏSƏRLƏR, 2016, № 5(79)
NAKHCHIVAN STATE UNIVERSITY.
SCIENTIFIC WORKS, 2016, № 5 (79)
НАХЧЫВАНСКИЙ ГОСУДАРСТВЕННЫЙ УНИВЕРСИТЕТ.
НАУЧНЫЕ ТРУДЫ, 2016, № 5 (79)
MƏMMƏD ƏLİYEV
Naxçıvan Dövlət Universiteti
E-mail: mamed@mail.ru
UOT: 94 (479.242)
NAXÇIVANDA MUZEY QURUCULUĞUNUN SÜRƏTLİ İNKİŞAFI
Açar sözlər: Muzey, fond, ekspozisiya, eksponat, kolleksiya, sərvət
Key words: Muuseum, Fund, Exposition, Exhibits, Collection, wcalth
Kлючевые слова: Музей, фонды, экспозиции, зкспанаты, каллекции, богатства
Naxçıvanda muzeylərin yaranması və inkişafı məzmun forma, təşkilati-metodiki əlamətlərinə
görə tərixən əsas dörd mərhələyə ayrılır.
Birinci mərhələ 1896-1968, ikinci mərhələ 1969-1991, üçüncü mərhələ 1992-2003, dördüncü
mərhələ 2003-2016-cı illəri əhatə edir. Naxçıvan muzeyşünaslığının nəzəri və təcrübi məsələlərinin
tədqiqi baxımından həmin mərhələlərin hər birinin özünəməxsus rolu və əhəmiyyəti vardır.
“XIX əsrin sonu XX əsrin əvvəllərində Naxçıvanda, qədim tarixiliyin mövcudluğu, geniş
mədəni-marifçilik təcrübəsinin mövcudluğu, tarixi-mədəniyyət nümunələrinin zənginliyi, maddi və
mənəvi mədəniyyət nümunələrinin əhali kütləsi arasında geniş maraq oyatması, onların xaricə
daşınmasının qarşısının alınmasının vacibliyi kimi amillər nəticəsində muxtar respublikada
muzeylər yaradılmağa başladı” (5, s.7).
Xarakterik haldır ki, tarixən yurdumuzda muzeyçilik və onun sələfi olan kolleksiyaçılıq
ənənələrinin Naxçıvan torpağında qədim kökləri vardır.
Vaxtilə Azərbaycan Atabəylərinin paytaxtı olmuş qədim Naxçıvan şəhərində dövrün elm və
mədəniyyət mərkəzləri-mədrəsələr, kitabxanalar, məktəblər fəaliyyət göstərirdi. Böyük dövlət xadimi
Məhəmməd Cahan Pəhləvan (ölümü 1186) öz sarayında çeşidli kitab və əlyazmalara, nəfis rəsm və
işləmələrə malik olmuş, elm və sənət adamlarına qayğı göstərmiş onlara hamilik etmişdir. Bütün bunlar
Naxçıvan torpağında muzeyçilik ənənələrinin tarixi qaynaqları kimi səciyyələndirilə bilər.
Əlbəttə, zəngin varidatı və qiymətli sənət incilərini kolleksiyaçılıq ənənələrini müasir muzey
anlayışı ilə tam şəkildə identifikasiya etmək olmaz. Çünki müasir elmi təsnifat muzeyləri həm də
ictimai funksiya baxımından səciyyələndirilir. “Muzeylər üçün nümayiş olunma xarakterikdir ki, bu
da onların ictimai məzmununu müəyyən edir” (1, s.22).
Lakin tarixən mövcud olmuş kolleksiyaçılıq ənənələrimizin, elm mədəniyyət və maarif
ocaqlarımızın, saray kitabxanalarımızın muzeyçiliyin təşəkkül tapmasında rolu danılmazdır.
Yeni dövrdə ölkəmizdə muzeyçilik ənənələrinin bərpa edilməsi təşəbbüsləri də qədim
Naxçıvan diyarının adı ilə bağlıdır. “Görkəmli yazıçı və publisist Cəlil Məmmədquluzadə (1866-
1932) hələ XIX əsrin sonlarında Naxçıvandakı Nehrəm kəndində diyarşünaslıq muzeyi yaratmaq
qərarına gəlmişdi. Çar üsul-idarəsi şəraitində dövlət orqanlarından heç bir əməli yardım ala
bilməyən ədib
kəndlilərin, təəssübkeş Naxçıvan ziyalılarının, müəllimlərin və şagirdlərin köməyi ilə
həmin ilk muzeyi özü təşkil etmişdi” (2, s. 4).
Hazırda bu ilk qeyri-rəsmi muzeyimizin bir növ davamçısı olan C.Məmmədquluzadənin
xatirə muzeyi Babək rayonu Nehrəm kəndində fəaliyyət göstərir. Muzey 1989-cu ildə yaradılmışdır.
Burada C.Məmmədquluzadənin Nehrəmdəki müəllimlik fəaliyyəti, onun ilk muzeyimizi qurmaq
sahəsindəki cəhdləri maraqlı eksponatlar vasitəsilə əyani surətdə canlandırılır.
Naxçıvanda yeni dövrdə ən erkən muzeyçilik təcrübəsi tarixini işıqlandıran Sübhi Kəngərlinin
araşdırmaları ciddi maraq doğurur. Tədqiqatçı “Muzey elm və mədəniyyət toplusudur” adlı məqaləsində
yazır; “Qeyd etmək lazımdır ki, Naxçıvanda muzeyşünaslıq işinin tarixi XIX əsrin ortalarına qədər
gəlib çatır. Qocaman Ədəbiyyatşünas-alim filologiya elmiləri namizədi Lətif Hüseyinzadənin
Naxçıvanda muzey təşkili və işi haqqındakı fikirləri çox maraqlıdır. Onun dediyinə görə Naxçıvanda ilk