Elmi ƏSƏRLƏR, 2017, №6 (87) nakhchivan state university. Scientific works, 2017, №6 (87)



Yüklə 5,01 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə10/164
tarix02.06.2018
ölçüsü5,01 Kb.
#47018
1   ...   6   7   8   9   10   11   12   13   ...   164

21 
6.  Калинин  В.В.  Испанская  конституция  1978  г.  //  Из  истории  европейского 
парламентаризма:  Испания  и  Португалия.  С.П.Пожарская  (отв.  ред.).  Москва;  РАН, 
Институт всеобщей истории, 1996, с. 123-125  
7.  Кожановский  А.Н.  Народы  Испании  во  второй  половине  ХХ  в.:  (опыт  автономизации  и 
национального развития). Москва; Наука, 1993, 189 с.  
8. Конституционное право зарубежных стран. Под общ. ред. чл.-корр. РАН, проф. М.В.Баглая, 
д.ю.н., проф. Ю.И.Лейбо и д.ю.н., проф. Л.М.Энтина. Москва: Норма, 2004, 832 с.  
9. 
Конституция 
Испанской 
Руспублики 
от 

декабря 
1931 
года 

http://worldconstitutions.ru/?p=770, Daxil olma tarixi: 7.10.2017 
10. Лалагуна Х. Испания: История страны. Пер.с англ. Е.Габитбаевой, М.Башкатова. Москва: 
Эксмо; Санкт-Петербург; Мидгард, 2009, 352 с.  
11. Линц Х. Испанская демократия и государство автономий // Казанский федералист, 2010, 
№ 1-2 (23-24), c. 176-219  
12.  Spain  in  the  1980ˈs:  The  Democratic  transicion  a  new  international  role  /  Ed.  By  Clark  R.P., 
Haltzel M.H. Cambridge (Mass.): Ballinger, 1987, рp. 204  
13. Spanish  Constitution, pp. 55,  http://www.parliament.am/library/sahmanadrutyunner/ispania.pdf 
Daxil olma tarixi: 6.10.2017  
14.  Blas  Querrero  A.  de.  Estado  de  las  autonomías  y  transición  política  //  Transicion  politica  y 
consolidacion  democratica.  Espana  (1975-1986).  Madrid:  Centro  de  Investigaciones 
Sociologicas, 1992, p. 105-121  
15.  Cotarelo  R.  Valores  y  prinsipios  de  la  Constitucion  de  1978  //  Transicion  politica  y 
consolidacion  democratica.  Espana  (1975-1986).  Madrid;  Centro  de  investigaciones 
sociologicas, 1992, p. 199-200  
16.  Fusi  J.  El  desarrollo  autonomico.  El  desarrollo  autonómico  //  Tusell  J.,  Soto  A.  Historia  de 
transicion 1975-1986. Madrid; 1996, p. 444-464  
17. La resaca de la LOAPA / El Pais. 16 de agosto de 1983.  
18.  Ley  Orgánica  9/1992,  de  23  de  diciembre,  de  transferencia  de  competencias  a  Comunidades 
Autónomas  que  accedieron  a  la  autonomía  por  la  vía  del  artículo  143  de  la  Constitución  // 
Boletín Oficial del Estado, núm. 308 de 24 de diciembre de 1992, p. 43863-43867  
19. Nogueira j.  Vilas.  La organizacion  territorial  del  Estado // Transicion  politica  y  consolidacion 
democratica. Espana (1975-1986) Madrid; Centro de investigaciones sociologicas, 1992, p. 219-
243 
20. Powell Ch. Espana en democracia. 1975-2000. Barcelona: Plaza Janez, 2001, р. 688  
21. Uriarte E. Ciudadanos y partidos en el consenso y disenso sobre el estado de las autonomías // 
REIS, 2002, № 100, p. 255-276 
22.  Valles  Josep  M.  La  politica  autonomica  como  politica  de  reforma  institucional  //  Transicion 
politica  y  consolidacion  democratica.  Espana  (1975-1986).  Madrid:  Centro  de  investigaciones 
sociologicas, 1992, p. 365-389  
23. http://ourspain.ru  
24. http://valhalla-club.com  
25. http://www.spain.info. 
ABSTRACT 
Elman Jafarli 
 
KINGDOM OF SPAIN: "THE STATE OF AUTONOMİES" 
 
The Kingdom of Spain is a unitary state for its structure and a constitutional monarchy for 
its form of governance. The country's 1978 Constitution recognizes the right of autonomy “nations 
and  regions”.  This  provision  is  the  basis  of  the  Spanish  territorial  organization.  So  that,  all  17 
regions included in the administrative territory of the country have an autonomous status. Spain has 
given  this  status  to  its  regions  on  two  principles:  national-regional  and  administrative  autonomy. 
Seven regions (Andalusia, Basque Country, Canary Islands, Catalonia, Galicia, Navarra, Valencia) 


22 
are  national-regional  and  the  rest  of  the  ten  regions  (Aragon,  Asturias,  Balearic  Islands, 
Extremadura,  Cantabria,  Castilla-La  Mancha,  Castilla  and  Leon,  La  Rioha,  Madrid,  Morsia)  have 
administrative  autonomy  statuse  of  the  regions.  Historical-administrative  division  of  the  country 
were  taken  into  consideration  while  these  autonomies  were  being  created,  17  autonomy  was 
arranged  in  15  historical  areas.  Spain  is  called  the  “state  of  autonomies”  because  of  all 
administrative  district  units  have  autonomous  status.  Although  this  administrative  structure  seems 
to  have  shaped  the  country  from  uniformity  to  the  federation,  but  the  constitution  prohibits  Spain 
from  becoming  a  federation.  Therefore,  this  form  of  a  unitary  state  is  often  called  a  “regionalist 
state”. Autonomy carried out the process of democratization in the 1970′s is an important stage in 
solving  national-ethnic  problems  in  the  country.  However,  separatism  is  not  decrease  in  some 
national  regions  especially  referendum  on  secession  in  Catalonia  in  October  2017  proves  that  the 
threat to the territorial integrity of Spain is not fully resolved. 
 
РЕЗЮМЕ 
Эльман Джафарли 
 
КОРОЛЕВСТВО ИСПАНИИ: “ГОСУДАРСТВО АВТОНОМИЙ”  
 
Королевство Испании по своему  устройству  является  унитарным государством,  а по 
форме  правления  конституционной  монархией.  Конституция  страны  1978  года  признает 
право  автономии  “нациям  и  регионам”.  Это  положение  является  основой  территориальной 
организации  Испании.  Так  все  17  регионов,  входящих  в  административную  территорию 
страны,  имеют  автономный  статус.  Испания  предоставила  этот  статус  своим  регионам  по 
двум принципам:  национально-территориальная автономия и административная автономия. 
Семь  из  регионов  страны  (Андалусия,  Страна  Басков,  Канарские  острова,  Каталония, 
Галисия,  Наварра,  Валенсия)  имеют  статуса  национально-территориальной,  а  десять 
(Арагон,  Астурия,  Балеарские  острова,  Экстремадура,  Кантабрия,  Кастилия-Ла-Манча, 
Кастилия и Леон, Ла Риоха, Мадрид и Мурсия) административной автономии. При создании 
этих  автономий  учитывалось  историко-административное  деление  страны,  и  эти  17 
автономий были организованы в территории 15 исторических регионах. Испания называется 
“автономным  государством”  из-за  предоставлении  ею  своим  всем  административно-
территориальным  единицам  статуса  автономнии.  Хотя  эта  административная  структура  по 
виду  наклонила  страну  из  унитарства  в  федерацию,  но  Конституция  запрещает  Испании 
становиться  федерацией.  Поэтому  эту  форму  унитарного  государства  более  называют 
“регионалистским 
государством”. 
Автономизация, 
последовавшая 
за 
процессом 
демократизации в 1970-х годах, является важной вехой в решении национально-этнической 
проблемы в  стране. Однако не снижение сепаратизма в некоторых национальных регионах 
(Страна  Басков,  Каталония,  Галисия),  особенно  референдум  по  сецессии  в  Каталонии 
проведенный  в  октябре  2017  года,  доказывает,  что  угроза  территориальной  целостности 
Испании не полностью решена. 
 
 
  
                                                                 NDU-nun  Elmi  Şurasının  19  oktyabr  2017-cı  il  tarixli  qərarı  ilə  çapa   
 
 
 
 
tövsiyyə olunmuşdur. (protokol № 02).
 
 
 
 
 


Yüklə 5,01 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   6   7   8   9   10   11   12   13   ...   164




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə