Müasir dövrdə elmin bilavasitə məhsuldar qüvvəyə çevrilməsi
aşağıdakı cəhətlərlə səciyyələnir.
1
.
İstehsalın genişlənməsi və ictimailəş-
məsilə əlaqədar olaraq elmin istehsal prosesində rolu artmış, praktiki olaraq
hər şey, hər bir proses onun predmetinə çevrilmişdir. 2. Müasir elmi
tədqiqatlar istehsal təcrübəsini yalnız ümumıləşdinnəklə kifayətlənməyib,
həm də onları qabaqlayaraq yeni istehsal sahələrinin yaradılmasına səbəb
olur. 3. Hazırda istehsal olunan ictimai sərvətlərin məcmusu sərf olunan
əməyin kəmiyyətindən daha çox elmi biliklərin inkişaf səviyyəsindən və
onların istehsala tətbiq olunma dərəcəsindən asılıdır. Bunu da nəzərə almaq
lazımdır ki, elmi bilik müxtəlif texniki vasitələrdə (maşınlar, qurğular və s.)
maddiləşir. 4. Maddi nemətlərin istehsalçılarının elmi biliklərə getdikcə
daha çox yiyələnməsi onların əmək fəaliyyətini elmi-texniki'fəaliyyətə daha
çox yaxınlaşdırır. Elmi-texniki tərəqqi ilə əlamətdar olan müasir dövrdə
elm özünün üçüncü funksiyasını kəsb edərək cəmiyyət həyatında böyük
sosial qüvvəyə çevrilmişdir. Elmin sosial funksiyası özünü belə bir cəhətdə
göstərir ki, hazırda elmin nəticələrindən və metodlarından sosial və iqtisadi
inkişafın qlobal miqyaslı proqram və planlarının tərtib edilməsində geniş
istifadə olunur. Elmin sosial qüvvəyə çevrilməsi dövrümüzün qlobal
problemlərinin həlli üçün də mühüm əhəmiyyət kəsb edir. Hazırda
elmi-texniki tərəqqi insan və cəmiyyət üçün son dərəcə təhlükəli olan bir
sıra neqativ hadisələrə: təbii ehtiyatların tükənməsinə, torpağın, suyun,
havanın çirklənməsinə səbəb olmuşdur. Bütün bu çətinliklərin aradan
qaldırılmasında elmin rolu, sözsüz ki, böyükdür. Elmi bilik adi bilikdən
aşağıdakı xüsusiyyətlərinə görə fərqlənir:
-
gündəlik həyat praktikasının verdiyi məlumatlarda təmsil olunan
adi bilikdən fərqli olaraq, elmi idrak ümumi, zəruri və sistemli bilik verir.
Elmi biliyin praktikada yoxlanıla və təkzib oluna bilməsi, məntiqi cəhətdən
əsaslandırıla və eksperimentdə reallaşdırıla bilməsi onu fəlsəfi
dünyagörüşündən və dini-bədii baxışlardan fərqləndirir;
-
elmi idrak universal səciyyə daşıyıb sərəncamında olan metod və
vasitələrlə predmet və hadisələri dərk etməyə çalışır. İdrak obyekti olmaq
etibarilə dinin, incəsənətin də tədqiqi elmi xarakterli ola bilər. Lakin bu
halda incəsənət haqqında elm olan sənətşünaslıq ilə incəsənəti, din
haqqında elm olan dinşünaslıq ilə dini qarışdırmaq olmaz. Müasir elm üçün
ixtisaslaşma və differensiasiya ilə yanaşı elmlərin inteqrasiyası, onların
bir-birinə qovuşması, birləşməsi də səciyyəvidir;
-
elmi bilik dünyanı səbəb və nəticənin, imkan və gerçəkliyin,
zərurət və təsadüfün, arasıkəsilməzlik və arasıkəsilənliyin, keyfiyyət və
kəmiyyətin və b. vəhdətilə təsvir edən prinsip və kateqoriyalar sisteminə
40
söykənir. Yeni nəzəriyyələrin axtarışı zamanı elm bəzi əsrlərdən bəri
qərarlaşmış biliklərin əsaslarının yenidən, həm də əsaslı surətdə nəzərdən
keçirilməsinə ehtiyac duyur. Xüsusilə elmi inqilablar dövründə hərəkət,
məkan, zaman, qanunauyğunluq, struktur, səbəbiyyət və başqa fəlsəfi
kateqoriyalar haqqında standart təsəvvürlərin dəyişdirilməsinə kəskin
zərurət yaranır. Adətən belə situasiyalarda empirik yoxlama və məntiqi
sübut metodları, üsulları kifayət etmədiyindən ümumi müddəalara
söykənən bu məntiqi əməliyyatların özlərinin yenidən yoxlanılmasına
ehtiyac duyulur. Buna görə də elmin sələfləri sayılan alimlərin
dünyagörüşü fəlsəfi, etik, estetik, hətta dini doktrinalann başa düşülməsi
gedişində formalaşır. Məsələn, müasir amerikan alimi F.Kapra
«Daofizika» adlı orijinal fəlsəfi konsepsiyasını mədəniyyətin müxtəlif
nümunələri, o cümlədən elementar hissəciklər və sahə nəzəriyyəsi, qədim
hind və çin fəlsəfi sistemləri, müxtəlif psixologiya təlimləri əsasında
yaratmışdır;
-
dini inamdan fərqli olaraq, elm də yaradıcılıq axtarışlarının azad
olması, zəkaya olan dərin inamı, möcüzələrə uymadan dünyanı izah etmək
bacarığı ilə xarakterizə olunur. Elmi yaradıcılıq tədqiqatçıdan soyuq
qanlılıq, vicdan, iradə, cəsarət tələb edir. Buna görə də alimin şüuru,
təfəkkürü təkcə hesablama və yoxlama aktlarına aid edilə bilməz, onun
idrakı həqiqətə məhəbbəti, biliyin mənəvi dəyərlərinə inamı, mürəkkəb
emosional-iradə fəaliyyətilə xarakterizə olunur. Həqiqəti bütün mənəvi
dəyərlərdən üstün tutan Aristotelin məşhur «Platon mənim dostumdur,
ancaq həqiqət mənə daha əzizdir» kəlamı bütün dövrlər üçün əsl alim
meyarını əks etdirən əvəzsiz sözlərdir.
-
elmi-nəzəri idrakın obyektləri real gerçəkliyin özünün predmet
və hadisələri olmayıb, onların özünəməxsus analoqları - ideallaşdırılmış
obyektləridir;
-
elmi idrakın mühüm əlamətlərindən biri də onun yeni biliyin
alınması prosesinə və tədqiqat metodlarının fəaliyyətinə ciddi nəzarət
etməsidir;
-
elmi idrak obyektin canlı təsvirini verən anlayışların mənasını və
əhəmiyyətini qeydə alan dilin dəqiq, ciddi, binnənalı olmasını tələb edir;
-
elmi idrak kəşf olunmuş həqiqətlərin obyektivliyini, yəni onların
dərk edən subyektdən asılı olmamasını tələb edir.
-
elmi idrak subyektin fəallığını, onun xüsusi hazırlığını da tələb
edir. Elmi fəaliyyətə hazırlaşan hər bir tədqiqatçı idrakın tarixən
qərarlaşmış vasitələrini mənimsəyərək onlarla davranmağın metod və
üsullarını əxz edir. Subyektin elmi fəaliyyəti idrakın metod və üsulları ilə
yanaşı dəyərli oriyentasiyaların və aydın məqsədlər sisteminin də
41