6
Cəmiyyət dövlətin iç əsaslarını təşkil edir. Dövlətin hakimiyyət və qeyri-
hakimiyyət tərəfləri, ümumilikdə vətəndaşlar cəmiyyət üzvləridir. Buna görə
də dövlət üçün lazım olan enerji potensialı cəmiyyətdən gəlir. Dövlət
cəmiyyətin həm kollektiv, həm də fərdi ünsüründən istifadə edir. Cəmiyyətin
ümumi potensialından (yaradıcılıq və quruculuqdan yaranan potensial) insanlar
istifadə edirlər. İnsanlar öz arxasında həm dövlət, həm də cəmiyyət
strukturlarını görür. Dövlət bütün xidmətlərini cəmiyyətə yönəldir. Dövlət
cəmiyyətin həm universal, həm də fərdi-konkret təbəqələrini müdafiə edir.
Onların maraqlarını təmin edir. Dövlətin əsas funksiyasının mənbəyi, obyekti
cəmiyyət hesab olunur. Hansı ki, bu cəmiyyətdə xalq strukturlaşır. Cəmiyyət
xalqın yaşayış tərzini özündə cəmləşdirən bir struktur olaraq, xalqın sivil və
mədəni quruculuğunun və yaradıcılığının əsaslarını özündə cəmləşdirir.
Cəmiyyət xalqın identifikasiyasını, yəni etnik və milli kimliyini dövlətlə birgə
müəyyən edir. Vətəndaşlıq statusu cəmiyətin hər bir üzvünə verilir. Bu status
hüquq və siyasət, eləcə də sosial bir statusdur. Hüquq normaları daha çox
cəmiyyətdə icra edilir. Dövlət hakimiyyətində hüquq normalarının icrası o
halda təmin olunur ki, həmin icra cəmiyyətə sarı yönəlir. Dövlət aparatında
icra fəaliyyətinin əsas məqsədi cəmiyyətin maraqlarının təmin olunmasına
istiqamətlənir. Dövlətdə (burada dövlət hakimiyyətinin aparatlarında, siyasət
mərkəzlərində) inzibati və siyasi tənzimləmə məhz cəmiyyətin hüquq
əsaslarını meydana gətirir. Cəmiyyətin hüquqları siyasət mərkəzlərində
müəyyən olunaraq təsdiqini tapır.
Dövlətin vəsaitləri, ehtiyat fondları sağlam cəmiyyətin və sistemli
cəmiyyətin rifahını təşkil edir.
Siyasət və cəmiyyətin əlaqəsi
Dövləti təşkil edən və fəaliyyəti həyata keçirən insanlardır. Dövlət öz
fəaliyyətini insanlarla təmin edir. Dövlət özünün ali mənasını insanlarda
təcəssüm etdirir. Dövlət fəaliyyəti siyasət adlandığından insanların
hakimiyyətdə olan fəaliyyyəti də siyasət adlanır. Bu baxımdan da siyasət öz
mənbəyini cəmiyyətdən formalaşdırır və cəmiyyətə doğru yönəldir. Siyasət
cəmiyyət maraqlarını təmin edir. Buna görə də cəmiyyətin tələbat istiqamətləri
məhz siyasətin icra istiqamətlərini özündə cəmləşdirir.
Cəmiyyətin bütün strukturları siyasətlə formalaşdırılır. Dövlət fəaliyyətini
cəmiyyətin inkişafına və sağlam olmasına yönəldir. Dövlətin siyasi sistemləri
cəmiyyəti əhatə edir və cəmiyyətin strukturları arasında koordinativliyi
müəyyənləşdirir. Dövlət siyasəti cəmiyyət maraqlarını həm ümumi kriteriyalar
üzrə, həm də fərdi-məxsusi kriteriyalar üzrə təmin edir. Cəmiyyətin inkişafına
doğru yönələn siyasət dövlətin və cəmiyyətin özünün möhkəmlənməsinə
istiqamətlənir. Sağlam cəmiyyət pozitiv siyasətin məqsədini təşkil edir.
7
Makro siyasət cəmiyyətə universal mənalar verir və cəmiyyəti ümumən
bütövləşdirir. Hər bir şəxsin fəaliyyəti siyasətin obyektidir. Eləcə də dövlət
hakimiyyətində təmsil olunanların fəaliyyəti fərdi və kollektiv olaraq
siyasətdir. Siyasət cəmiyyət üzvlərində əksini tapan fəaliyyətdir. Bu baxımdan
da maraqların icrasını qarşısına məqsəd kimi qoyur.
Siyasətin xüsusiyyətləri və psixoloji aspektləri
Hər bir hərəkətin xüsusiyyəti vardır. Bu xüsusiyyəti təmin edən əsas amil
hərəkətdə olanın və hərəkəti yaradanın tərzindən asılıdır. Elementin xassəsini
məkan və tərkib müəyyən edir. Subyektin xassəsini subyekti təşkil edən
elementlər yaradır.
Siyasətin xüsusiyyətləri-
siyasətdə iştirak edən və siyasətin tərkibini
təşkil edən komponentlərin (ünsürlərin, subyektlərin, vasitələrin, elementlər)
təsirlər, münasibətlər və əlaqələr fonunda qarşılıqlı şərtləndirici halıdır.
Xüsusiyyət hərəkətdən, hərəkət həcmindən və tərzindən meydana gəlir.
Siyasətin
psixologiyası-
siyasətin
mühitinin
xarakteristikasının
öyrənilməsi mənasını verir. Burada siyasətin psixologiyası dedikdə, siyasətin
məkana, zamana və resurslara bağlı olaraq sistemli şəkildə öyrənilməsinin
əsasları başa düşülə bilər. Siyasətin psixologiyası siyasi fəaliyyətin məzmunu
ilə əlaqəlidir. Siyasətin psixologiyası siyasi fəaliyyətin xarakteristikası
haqqında sistemli biliklərdən ibarət olan bir haldır.
Siyasətin psixologiyası siyasətin xarakterini iki baza aspektdə öyrənə
biliər: birincisi subyektlərin, siyasəti həyata keçirənlərin psixoloji
xüsusiyyətlərinin öyrənilməsi. Burada əsasən siyasətçilərin (buarada
liderlərin) xarakterləri ilə bağlılıq var. Birinci istiqamətin ikinci qolu da
siyasət institutlarının xüsusiyyətləri ilə bağlıdır. İkincisi, siyasi mühitin
(başlanğıc və nisbi son nəticələr baxımından) xüsusiyyətlərinin araşdırılması.
Bu iki istiqamət vəhdətlilik təşkil edir. Siyasətçilər öz siyasi maraqlarını təmin
etmək üçün siyasi mühitdən istifadə etməyə çalışırlar. Siyasətçilər həmçinin
siyasi mühitin formalaşmasında iştirak edirlər. Hər iki halda siyasi mühiti
(subyektlərə və obyektlərə münasibətdə) əks etdirən kriteriyalar mövcud olur.
Bununla yanaşı, hesab etmək olar ki, siyasətin əsasları siyasət obyektləri
üzərində fəaliyyət həyata keçirilərkən meydana gələn kateqoriyalar da mühüm
rol oynayır. Bu baxımdan resursların, imkanların, zamanların və
gerçəkliklərin, ümumilikdə isə sistemin xarakteri psixologiya üçün baza
prinsiplər rolunda çıxış edir. Siyasətin psixologiyası siyasət subyektlərinin və
obyektlərinin qarşılıqlı əsaslarını şərtləndirici (deduktiv) əsaslarını meydana
gətirir.
Siyasətin xüsusiyyətləri daxili və xarici məkanlar üzrə formalaşır. Burada
daxili siyasət üzrə siyasətin psixoloji faktorları mühüm rol oynayır. Eləcə də
siyasətin xarici faktorlar üzrə psixoloji xüsusiyyətləri də mövcud olur.