- 88 -
ERMƏNİ SAXTAKARLIĞI. YALAN ÜZƏRİNDƏ QURULAN TARİX
yayınması, “Rəbbin ermənilərə vəd etdiyi” əraziyə – Ağrı dağının ətəklərinə
pənah gətirməsi heyrətamiz şəkildə Hz.Musa və firon arasındakı qarşıdurmanı,
yəhudilərin Misirdən qaçışı və xilası səhnələrini xatırladır.
Yeri
gəlmişkən, salnaməçi Ovanes Drasxanakertsi də
(845-929-cu illər)
Baqratiləri
“çar Davidin (Hz.Davudun) nəslindən olan yəhudi Şambatın
(erm. Smbatın) varisləri”
132
hesab edirdi. Müasir erməni tarixçilərinin
Baqratiləri zorən erməniləşdirmək səylərinə baxmayaraq, bir sıra Qərb
alimləri, o cümlədən tanınmış
fransız tədqiqatçısı Jorj dö
Malevil
bu sülalənin tarixdə
oynadığı rola aşağıdakı dəyəri
vermişdir:
“Yəhudi mənşəli
olan bu familiya öz tarixini
eramızın 800-cü ilində Ani
şəhərindən götürür. Eramızın
850-ci ilində Əhəd Baqratuni
digər feodalları özünə tabe
etdirmiş, eyni zamanda
Bağdadın (xilafətin) vassalı
olmuşdur”.
133
Sonralar
Ovanes
Drasxanakertsinin “Tarix”
kitabını “redaktə” edənlər isə
nəinki “Əhəd” adını
“Ermənistanın işxanlar-işxanı
(“bəylərbəyi” titulunun hərfi
tərcüməsi) I Aşot Mets”
(Böyük Aşot) androniminə dəyişmiş, hətta “barbar
türklərin süquta yetirdikləri” Ani şəhərinin xarabalıqlarında onun gerbinin
təsvirini də
“kəşf etmişlər”. Baxmayaraq ki,
həmin sakral rəmzə təkcə
Anadolu və tarixi Azərbaycan torpaqlarında deyil, özbək, qazax, qırğız, tatar,
kumık, çuvaş, noqay və s. xalça və keçə məmulatlarında geniş rast gəlinir və
müasir simvolizmdə “hun xaçı” adlandırılır. Erməni tarixi isə “işxanlar işxanı
I Aşotun” nə vaxtsa Qafqazı, Mərkəzi Asiyanı və Volqaboyu ərazilərini fəth
etməsi barədə hələ də susmaqdadır…
Höte etiraf edirdi ki, “Bütün kilsə tarixi yalan və zorakılıqların qarışığından
ibarətdir”. Qriqorian kilsəsinin tarixi də bu məziyyətlərdən kənarda qalmamışdı.
Tarixi olayların, dini ehkamların saxtalaşdırılması o dərəcəyə çatmışdı ki, erməni
tarixçiləri hətta İncil və Tövrat mətnlərini belə, istədikləri kimi dəyişməkdən –
ixtisar
etməkdən, yeni ifadələr əlavə etməkdən, hətta peyğəmbərlərin şəcərəsini
132
Драсханакертци O. “История Армении”. http://armenianhouse.org/draskhanakertsi/history-ru/contents.html
133
Малевиль Ж. “Армянская трагедия 1915 года”. http://ebooks.preslib.az/pdfbooks/rubooks/malevil.pdf
Dərbənd qala divarlarında analoji hun “xaçı”
- 89 -
ERMƏNİ SAXTAKARLIĞI. YALAN ÜZƏRİNDƏ QURULAN TARİX
dəyişməkdən çəkinməmişdilər. Bu işdə salnaməçilərdən Movses Xorenatsi və
Ovanes Drasxanakertsi xüsusi canfəşanlıq göstərmişdilər. Diqqət çəkən cəhət
isə bu salnaməçilərdən ikincisinin həm də ali rütbəli din xadimi, “V Ovanes”
kimi tanınan erməni katolikosu
olmasıdır. Məsələn, Ovanes Drasxanakertsi
ermənilərin də Nuh peyğəmbərin oğlu Yafəsin törəmələri olduqlarına,
Tövrat
və İncilin isə müqəddəsliyinə və toxunulmazlığına əmin idi. Lakin bu, ona Əhdi
Ətiqin “Yaradılış”
(Genesis) kitabının X fəslində
(1-19) Nuh peyğəmbərin oğlu
Yafəsin şəcərəsində ciddi geneoloji islahatlar aparmasına mane olmamışdı.
Katolikos-salnaməçi Yafəsin şəcərəsini belə bir şəklə salmışdı: “
BİZİM (?)
İafetin (Yafəsin) əvvəlcə oğlu oldu, adını Qomer qoydular. Buna görə də
onun torpaqlarını “Qamirk” adlandırdılar. Ardınca Maqoq doğuldu və
keltlər, qalatlar onun nəslindəndirlər. Sonra Maday gəlir, onun nəslinin
torpağı Midiyadır. Daha sonra Fuval doğuldu, fessaliyalıların adı onunla
bağlıdır. Ardınca gələn Meşex İlliriyaya hökmranlıq edib. Altıncı isə ölkəsi
Frakiya olan Firas idi, ondan BİZİM Aşkanaz və Torqom (guya, ermənilərin
əcdadları) doğuldular”.
134
Əvvəla, Tövrata əsasən, Firas “bizim İafetin” sayca altıncı deyil, yeddinci
oğlu idi. Katolikos Yafəsin dördüncü oğlunu – yunanların əcdadı sayılan
İavanın adını isə qəsdən ümumi şəcərədən silmişdi. Buna səbəb isə qriqorian
məzhəbinin Bizans-yunan kilsəsi ilə qarşıdurmada uduzması və “batil” elan
edilməsi olmuşdu. “Bizim Aşkanaz və Torqomun”, eləcə də onların atadanbir
qardaşı olan, amma O.Drasxanakertsinin kitabında “unudulan” Rifatın, əslinə
qalsa, “bizim Firasa” aidiyyatları yoxdur. Çünki, Tövrat mətnləri onların məhz
Qomerin övladları olduğunu deyir. Bütün bunlar ya Ovanes Drasxanakertsinin
vaxtında, ya da XVII-XVIII əsrlərdə Firasa miras qalan əraziləri - Frakiya
torpaqlarını protoermənilərin tarixi vətəni kimi tanıtdırmaq
məqsədilə
edilmişdi.
Ermənilər “Tövrata istinadən” öz əcdadlarından birinin Aram olmasına
əmindirlər. Amma Əhdi Ətiqin “Yaradılış” kitabının X fəslində
(21-22) bu iddia
açıq şəkildə təkzib edilir. Bildirilir ki,
“Bütün Yever
135
övladlarının atasının,
İafetin böyük qardaşının - Simin (Samın) uşaqları vardı. Simin oğlanları
bunlar idi: Elam, Assur, Arfaksad, Lud, ARAM”. Beləliklə, Tövrata istinadən,
sami
(Samın nəslindən) olan Aram qədim arami tayfalarının ulu əcdadı sayılır.
Belə olan təqdirdə, ermənilər Aramı özlərinə ulu əcdad seçməklə ya sami –
134
Драсханакертци O. “История Армении”. http://armenianhouse.org/draskhanakertsi/history-ru/contents.
html
135
“Yever” sözü ivrit dilində “çaydan keçən”, “köçəri” deməkdir. Bir sıra ehtimallara görə, “yever” və sonralar
etnonimi olan “yavrey” kəlməsi bu anlamı verən daha qədim “ha-ibru” ifadəsindən götürülmüşdur. İbrahim pey-
ğəmbərin adının da “Ha-ibruim” sözündən yaranması barədə mülahizələr vardır.