123
əsərində feli sifət feil bəhsində izah edilir. Müəllif feli sifətin isim kimi də
substantivləşərək hallana bilməsini qeyd edir.
H.Mirzəyev qeyd edir ki, Makarovun feli sifətlər haqqındakı məlumatı Kazım
bəyə nisbətən daha səthi və müxtəsərdir [13, s.224].
S.M.Qəniyevin “Полнейший самоучитель татарского языка кавказского
азербайджанского наречия” adlı kitabında -mış
4
şəkilçisi haqqında məlumat verir və
onun keçmiş zaman bildirdiyini qeyd edir.
Eyni zamanda feli sifət məşhur türkoloq, professor B.Çobanzadə və
F.Ağazadənin «Türk Grammeri» adlı kitabındə müxtəsər tədqiq olunmuşdur. Kitabda
bu mövzu əvvəlkindən fərqli olaraq «feil söz dəyişdirici şəkilçiləri» başlığı altında izah
olunur. Müəlliflərin feli sifəti hansı bəhsdə (feil və yə sifət bəhsində) izah etmək
istəmələri aydın olmur.
Bir çox dilçi feli sifətlə feildən diizələn düzəltmə sifəti eyni şey hesab etmiş,
onların özünəməxsus fərqli xüsusiyyətlərə malik olmasını göstərməmiş və hamısını
«feildən əmələ düzəltmə sifət» kimi qiymətləndirmişlər.
M.Hüseynzadənin «Müasir Azərbaycan dili» kitabında feli sifətin tədqiqində feli
sifətin uzun müddət «ismi fail», «ismi məful» termini ilə işlənməsi, feil kimi zaman,
növ, inkarlıq bildirməsi, onu əmələ gətirən şəkilçilərin bir-birindən fərqli xüsusiyyətlərə
malik olması, hətta bunların bir qisminin başqa vəzifə daşıması da qeyd edilir. Müəllifin
fıkrincə feil sifətlər
bütün türk dillərinə, eləcə də Azərbaycan dilinə məxsus sifətlərdir.
1954-cü ildə çapdan çıxan «Rus və Azərbaycan dilinin müqayisəli qrammatikası»
adlı kitabda feli sifət haqqında məlumat verən S.A. İbrahimov bir il sonra yazdığı
«Azərbaycan və rus dillərində feli sifət» adlı məqaləsində də mövzunu izah edir, onun
feilə və sifətə oxşar cəhədlərini qeyd edir. Müəllif feli sifətə tərif verərək deyir: «Feli
sifət həm felin, həm də sifətin xüsusiyyətlərinə malik olan sözlərə deyilir». Əsərdə
müəllif haqlı olaraq feil xüsusiyyətlərini əsasən özündə saxlayan sözləri feil bəhsinə,
feil xüsusiyyətini itirən sözləri (feildən düzələn düzəltmə sifəti) sifət bəhsinə daxil
etməyin zəruriliyini qeyd edir. Bu təklif bu dövrdə və bundan sonra feli sifət haqqında
yazan müəlliflər tərəfindən də irəli sürülür. Müəllif göstərir ki, Azərbaycan dilində
feildən əmələ gələn düzəltmə sözlərin tamamilə sifətə keçməsi üçün dörd şərt olmalıdır:
növ, zaman, inkarlıq bildirməməli və isimləri idarə etməməlidir.
Feli sifətlər təyin olunan sözlə yanaşma əlaqəsi asasında birləşib zamana,
şəxsə və
kəmiyyətə görə təsriflənmir, növ, təsirlilik, inkarlıq şəkilçilərindən sonra gəlir. Felin
leksik mənasını tam dəyişmir, ona görə də formadüzəldici şəkilçilər qrupuna daxil olur:
cümlənin isimlə və isimləşən sözlə ifadə olunan üzvünün təyini kimi çıxış edir: bütün
bu sifətlər kimi çox asanlıqla isimləşir və cümlənin müxtəlif üzvü vəzifəsində işlənir.
Müasir qaqauz dilində feli sifət xəbərin şəxssiz formalarından biri kimi
qiymətləndirilir. Qaqauz dilində feli sifət felin kökünə müxtəlif şəkilçilər artırmaqla
əmələ gəlir və digər türk dillərinə nisbətən işlənmə dairəsi məhduddur.
Qaqauz dilində feli sifət çox məhdud dairədə istifadə olunan feil formasıdır.
Onlara, əsasən, daha çox yüksək zövqün və xüsusi üslubun göstəricisi olan bədii
əsərlərdə rast gəlmək olur.
Türkmən dilində feli sifətlər –an, -en, -yan, -yen, -jak, -jek, -ar, -er, -madık, -
medik, -mayan, -meyen, -majak, -mejek, -maz, -mez şəkilçiləri ilə düzəlir. Azərbaycan
dili üçün spesifik olan –mış feli sifət şəkilçisi türkmən dilində arxaik şəkilçi hesab
olunur. Qaqauz dilində bu şəkilçiyə nadir hallarda rast gəlinir.
Qeyd etdiyimiz kimi feli sifətlər həm felin, həm də sifətin xüsusiyyətlərini
daşıyır:
-Feli sifətlər feillər kimi hərəkət ifadə edir, zaman anlayışına sahibdir, əlaqəli
olduğu feilə uyğun olaraq təsirlilik ve təsirsizliyə malik olur, özündən əvvəl gələn