54
il
ə yanaşı, müəllim-müəllim, müəllim-valideyn münasibətlərini
d
ə stimullaşdırır.
Demokratik
əməkdaşlığın öz prinsipləri vardır. Bu,
prinsipl
ər uşaqların sağlam maraqlarının yerinə yetirilməsinə
imkan yaratmaq, on
ları əməyə məhəbbət ruhunda tərbiyə et-
m
ək, əməyi sevdirmək, özünütəhsil və özünütərbiyə ruhu
aşılamaq, fərdi xüsusiyyətlərə, fərdi maraqlara diqqətlə yanaş-
maqdır.
Mü
əllim-şagird münasibətlərinin tənzimlənməsinin ən
mühüm vasit
ələrindən biri dərsdir. Bu cəhətdən dərs şagirdlərin
t
əfəkkürünü fəaliyyətə gətirən, biliklərə çatdıran mühüm
prosesdir. D
ərsin səmərəli təşkili müəllimlərin şagirdlərlə
qurduğu ünsiyyətdən asılıdır. Bacarıqlı müəllim ünsiyyət
zamanı şagirdlərin idrak fəaliyyətinə üstünlük verir, təlim
metodlarından düzgün və yerli-yerində istifadə edir. Bu da
ist
ər-istəməz şagirdləri təlim prosesinin subyektinə çevirir,
əməkdaşlığı və ən başlıcası mənimsəməni asanlaşdırır.
Bel
ə bir sual yaranır: Valideynlərin öz övladının təlim
v
ə tərbiyəsini etibar etdiyi müəllim necə şəxsiyyətdir? O, hansı
hün
ərin sahibidir? Nələrə qadirdir? Onun belə yüksək etimad
qazanmasının səbəbi nədir?
Şübhəsiz, cavab belədir: Müəllimin yüksək ləyaqəti,
nümun
əvi əxlaqı, cəmiyyətin hər bir üzvünə diqqətli və qay-
ğıkeş, etik –estetik dəyərlərin mükəmməl bilicisi və təbli-
ğatçısı, savadlı, öyrətməyi və tərbiyə etməyi bacaran ustad
şəxsiyyət olması.
M
əhz bu xüsusiyyətlərə görə müəllimin cəmiyyətdəki
mövqeyi m
əktəbdə tutduğu vəzifə ilə deyil, gördüyü işin
keyfiyy
əti ilə müəyyənləşir. Gənc nəslin təlim və tərbiyəsinin
müv
əffəqiyyətlə həyata keçirilməsi müəllimdən, onun pedaqoji
s
əriştəsindən asılıdır.
Pedaqoji f
əaliyyət zamanı müəllim bir neçə məqsəd və
v
əzifəni yerinə yetirir. O cümlədən:
55
1. C
əmiyyətin sosial sifarişindən yaranan ilkin məqsəd
v
ə vəzifələr.
2. Konkret sinifl
ə bağlı məqsəd və vəzifələr.
Pedaqoji f
əaliyyətin məqsəd və vəzifələri şagird şəx-
siyy
ətinin inkişafını təmin etmək üçün çox vacib olan öyrə-
diciliyi, t
ərbiyələndiriciliyi, inkişafetdiriciliyi əhatə edir. Bu,
is
ə əsl yaradıcılıq prosesidir.
Pedaqoji f
əaliyyətin məqsədindən irəli gələrək yerinə
yetiril
ən vəzifələrin nəticələri çox zaman dərhal deyil, sonradan
m
əlum olur. Məsələn, təlimin nəticələri müəyyən qədər tez
t
əzahür edir. Deyək ki, hansısa mövzu bu gün tədris olunduqda
onun öyr
ənilməsinin keyfiyyət göstəricisi növbəti dərsdə
m
əlum olur. Amma tərbiyənin nəticələri gec üzə çıxır.
Mü
əllimin pedaqoji fəaliyyətinin digər mühüm kompo-
nenti şagirdlərə təsir etməklə bağlı vasitələri seçmək və tətbiq
etm
əkdən ibarətdir. Bu zaman müəllimin qarşısında üç sual
dayanır:
1) o, n
əyi öyrədir?
2) kimi öyr
ədir?
3) nec
ə öyrədir?
Birinci halda mü
əllim müvafiq təlim materialı üzərində
bir müt
əxəssis olaraq diqqətlə işləməlidir. Mövzunun həm
elmi, h
əm də pedaqoji yönümlərini özü üçün
mü
əyyənləşdirməlidir.
İkinci hal şagirdlərlə bağlıdır; müəllim kimi öyrədəcək,
hazırladığı mövzunu kimlərə çatdıracaq? Bu sualların cavabını
q
ətiləşdirmək üçün həm bütövlükdə sinfi, həm də sinifdəki
ayrı-ayrı şagirdləri yaxşıca tanımalıdır. Pedaqoji proses üçün
çox mühüm olan bu h
əlqəni müəllim heç vaxt unutmamalıdır.
T
əcrübə göstərir ki, nəzəri cəhətdən çox hazırlıqlı müəllimlər
kimi öyr
ətmək? sualını nəzərə almadıqda müvəffəqiyyətsizliyə
uğrayırlar.
Üçüncü hal mü
əllimin metodiki hazırlığı və şagirdləri
öyr
ətməsi ilə bağlıdır. Bunu unutmaq həm müəllimin hazırlıq
56
keyfiyy
ətini, həm də şagirdləri fərdi və kollektiv tanımanın
faydasını heçə endirir. Ona görə də necə öyrətməyi bacarmaq
t
əqdirəlayiqdir. Elmi-pedaqoji və elmi-metodik ədəbiyyatda
bunun ümumi y
olları
göst
ərilir; amma ümumi istiqamətdən
əlavə, hər mövzu konkret yanaşma tələb edir. Bəzən eyni
mövzunu eyni mü
əllim bir sinifdə bir cür, başqa sinifdə ayrı
cür t
ədris etməli olur. Ona görə də müəllim hər dəfə növbəti
d
ərsə hazırlaşarkən Nəyi öyrətmək? Kimə öyrətmək? və Necə
öyr
ətmək? sualını özünə verməli, işləyəcəyi sinfi göz önünə
g
ətirməlidir.
Pedaqoji
əməyim mahiyəti yalnız müəllimin uşaqlara
münasib
ətindən deyil, eyni zamanda şagirdlərin müəllimə
münasib
ətindən asılıdır. Müəllim uşaqlara bilik, bacarıq və
v
ərdişlər aşılamaqla kifayətlənmir, habelə uşaqlarda mənəvi
keyfiyy
ətlər də formalaşdırır.
Mü
əllimin əməyi konkret vaxta və məkana sığışmır.
Ona gör
ə də iki yerə bölünür: 1) saatla tənzim olunan; 2) saatla
t
ənzim olmayan.
Saatla t
ənzim olunan vaxt müəllimin sinifdəki
f
əaliyyətini əhatə edir.
Saatla t
ənzim olunmayan vaxta isə onun məktəbin
ictimai h
əyatında, tədbirlərdə iştirakı, öz üzərində işləməsi,
yazıların yoxlanılması, valideynlərlə, ictimaiyyətlə əlaqəsi və s.
daxildir. Bunlar mü
əllimin fəaliyyət məkanını müvafiq ola-
raq d
əyişir, vaxtı isə çərçivədən çıxarır.
Mü
əllim əməyinin bir xüsusiyyəti də ondan ibarətdir ki,
t
əlim sahəsindəki əməyinin nəticəsini tez yoxlayıb müəy-
y
ənləşdirmək olur, tərbiyə sahəsində bu, çətindir. Tərbiyənin
n
əticələri gec üzə çıxır; bu da tərbiyənin mürəkkəb dialektik
proses olması ilə səciyyələnir.
Mü
əllim öz əməyini təhlil və təshih etməyi bacar-
malıdır. Həyat daim inkişafda olduğu üçün cəmiyyətdə mənəvi,
siyasi, iqtisadi d
əyişikliklər baş verir. Məktəb də cəmiyyətin bir
parçasıdır və demək, həmin dəyişikliklərin nəticələri məktəbdə
Dostları ilə paylaş: |