291
sənə layiq adam deyiləm. Sən bir şeyi də doğru dedin: indi
mən ancaq ona görə sənə yanaşdım ki, kefli idim. Hərçənd,
mənim bu dediklərim boş-boş şeylərdir, indi daha mənim
barəmdə olan söhbəti kəsək. Yaxşısı budur, sənin barəndə
danışaq. Əzizim, oxudum! Oxudum! Mən də oxudum.
Dostum, sənin birinci əsərin barədə deyirəm. Qardaş, elə ki
oxudum, az qaldı ki, abırlı bir adam olum! Lap az qaldı!
Ancaq bir az fikirləşdim, götür-qoy elədim, bu qərara
gəldim ki, abırsız adam olmaq daha yaxşıdır. Bəli, belə...
Masloboyev çox şeylər danışdı. Getdikcə o daha artıq
keflənir, ürəyi daha artıq yumşalır, az qalırdı ki, ağlasın. O,
əziz, sevimli bir adam idi, həmişə də ağlı başında olardı,
fikrən də, özünə görə, çox inkişaf etmişdi. O hələ lap
məktəbdə oxuyarkən hiyləgər, bic, kələklə, yaranmaqla hər
yerə baş soxan, öz xeyri üçün işə əngəl qatan bir uşaq idi,
böyüyəndə də belə qalmışdı, dəyişməmişdi. Bununla belə,
qəlbdən məhrum deyildi, məhv olmuş bir adam idi. Rusların
arasında belə adamlar çoxdur. Bəzən onlar böyük qabiliyyət
sahibi olurlar, lakin bu şeylər onların şəxsiyyətində bir-
birinə dolaşaraq çarpaşıq düşür. Bundan başqa, onlar öz
downloaded from KitabYurdu.org
292
zəiflikləri üzündən müəyyən məsələlərdə bilə-bilə nəinki
məhv olurlar, hətta məhv olmağa getdiklərini qabaqcadan da
bilirlər. Masloboyev də şərabda boğulub məhv olmuşdu.
O, sözünə davam edərək dedi:
– İndi, dost, bir söz də deyim. Əvvəl sənin adının gur-
gur gurladığını eşitmişdim. Sonra sənin barəndə cürbəcür
tənqidlər oxudum, doğrudan da, oxudum. Yəqin sən elə
düşünürsən ki, indi mən heç bir şey oxumuram, sonra sənə
bir neçə dəfə rast gəldim: uzunboğaz, yırtıq çəkmə
geyinmişdin, palçıqda qaloşsuz gəzirdin, başında əzilmiş
şlyapa vardı, bundan bildim ki, vəziyyətin necədir. İndi,
deyəsən, jurnallara yazırsan, eləmi?
– Elədir, Masloboyev.
– Deməli, poçt arabalarına qoşulan yabılar sırasına
yazılmısan?
– Buna oxşayır.
– Qardaş, bunu görüb, bilirsən mən nə deyirəm: içmək
yaxşıdır! Mən doyunca içib divanda uzanıram (çox qəşəng,
yaylı bir divanım var), düşünürəm ki, mən, məsələn,
Homerəm, ya Dantam, ya da Fridrix Barbarusam, adam axı
downloaded from KitabYurdu.org
293
nə istəsə, təsəvvür edə bilər. Amma sən Dant, ya da Fridrix
Barbarus olduğunu təsəvvür etməzsən. Əvvəla ona görə
təsəvvür etməzsən ki, sən öz-özlüyündə qalmaq istəyirsən,
ikincisi də, ona görə təsəvvür etməzsən ki, arzu etmək sənə
qadağan edilmişdir, çünki sən poçt arabalarına qoşulan
yabılar sırasına yazılmısan. Mənimki – təsəvvürdür, səninki
– həqiqət. Mənə bax, sənə lap qardaşcasına açıq deyirəm
(yoxsa məni on il incitmiş, alçaltmış olacaqsan), sənə pul
lazımdırmı? Yaxşı, üz-gözünü turşutma. Mənim pulum var.
Al, apar nəşriyyatla haqq-hesabını qurtar, üzülmüş xamıtı at
boynundan, sonra da özünü birillik təmin elə, otur, böyük bir
əsər yaz. Hə? Necə bilirsən?
– Masloboyev, qulaq as! Sənin qardaşcasına təklifinə
çox böyük qiymət verirəm, ancaq indi sənə heç bir şey deyə
bilmərəm. Niyə? Bu uzun söhbətdir. Ayrı məsələ var. Hər
halda, söz verirəm ki, sonra hamısını qardaşcasına
söyləyərəm. Etdiyin təklif üçün təşəkkür edirəm, söz
verirəm, sənin yanına gələcəyəm, özü də çox gələcəyəm.
Bilirsən nə var? Sən mənimlə açıqsan, ona görə də səninlə
bir şeyi məsləhətləşmək istəyirəm, belə işlərdə sən ustasan.
downloaded from KitabYurdu.org
294
Mən, lap qənnadı dükanından başlayaraq, Smitin, onun
nəvəsinin başına gələn əhvalatı Masloboyevə danışdım. Çox
qəribədir, bu əhvalatı danışanda mən onun gözlərinə
baxırdım. Mənə elə gəldi ki, bu şeylərdən o az-çox
xəbərdardır. Mən bunu ondan soruşdum.
O dedi ki:
– Yox, belə deyil. Doğrudur, mən Smit haqqında bəzi
şeylər eşitmişəm, eşitmişəm ki, qoca bir adam qənnadı
dükanında ölmüşdür. O ki qaldı madam Bubnova, mən
doğrudan da, onun barəsində bəzi şeylər bilirəm. İki ay
bundan əvvəl mən bu arvaddan rüşvət də almışam. Je prends
mon bien, ouje, le trouve
1
yalnız bu mənada mən Molyerə
oxşayıram. Ondan yüz manat qopartsam da, elə oradaca
özümə söz verdim ki, sonra ondan yüz deyil, beş yüz manat
qoparım. Çox murdar arvaddır! Pis-pis işlərlə məşğul olur.
Məşğul olur olsun, sözümüz yoxdur, ancaq bəzən çox
yaman işlərə əl atır. Rica edirəm, sən məni Don Kixot hesab
eləmə. Məsələ burasındadır ki, bundan mənə çox xeyir dəyə
1
“Mən öz malımıtapdığım yerdən götürürəm”(frans.) – Molyerin sevdiyi atalar
sözüdür.
downloaded from KitabYurdu.org
295
bilər, buna görə də yarım saat əvvəl Sizobryuxova rast
gələndə çox sevindim. Görünür, Sizobryuxovu bura
gətiriblər, özü də yekəqarın gətirib. Mən yekəqarının
xüsusilə nə kimi işlərlə məşğul olduğunu bildiyim üçün
bundan da belə nəticə çıxarıram... Görsün mən onun başına
nə iş açacağam! Səndən o qız məsələsini eşitdiyimə çox
sevinirəm, indi mən başqa bir iz tapmışam. Qardaş, mən axı
cürbəcür qeyri-rəsmi komissiyalarla məşğul oluram, özü də
heç bilirsən necə adamlarla tanışam! Bu yaxınlarda bir
knyaz üçün bir məsələ axtarırdım, elə bir məsələ ki, bunu
heç o knyazdan gözləmək olmazdı. İstəyirsən, ərli bir
arvadın başına gələn əhvalatdan danışım? Sən, qardaş,
mənim yanıma gəl, sənə elə süjetlər hazırlamışam ki, onları
yazsan, sənə heç inanmazlar da...
Mən nəsə hiss edərək onun sözünü kəsdim:
– O knyazın familiyası nədir?
– Nəyinə lazımdır? Buyur: Valkovskidir.
– Pyotr?
– Özüdür ki var. Sən onunla tanışsanmı?
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |