52
Niyə yazmamışam o zaman, allah,
Əlimə qələm də gəlməyir indi.
De, niyə aradan küləklər əsir?
Aramız, de, niyə belə sərindir?
İçdiyim o su da səadət imiş,
İşə getməyim də, qayıtmağım da.
Ona baxmağım da xöşbəxtlik imiş,
Onu yuxusundan ayıltmağım da…
Mən şeiri bütöv demədim, sadəcə olaraq hansı şeir olduğunu xatırlat-maq
istəyirdim.Əlinin daha bir şeiri:
Ala gözün gülümsündü,
Alovlandım alovundan.
Sandım ki, göy günəş doğdu
Mavi rəngə girdi cahan.
Ala gözün soyuq baxdı,
Necə deyim bu dərdi mən.
Soyuq mavi baxışından
Elə bil ki, göyərdim mən.
Hər
ikisi Əlinin, necə deyərlər, növbəti şeirlərindəndi.Amma, nədənsə,
bunlar daha çox yadıma düşür.Səbəbini soruşmayın, deyə bilmərəm.
- Bilirsiz ki, Elza xanım, böyük türk şairi Nazim Hikmət 14 il həbsxada
qalıb.Həbsxanada olarkən arvadı Pirayə xanım Nazimə göndərdiyi məktubla-rın
birində yazırdı: «Mən istərdim ki, səndən əvvəl öləm.Ancaq məni torpağa
basdırmayın.Yandırın, küllərimi bir şüşə qaba töküb, masanın üstünə
qoyun.Beləliklə, daima gözlərinin qabağında olaram.Sonra da sən ölərkən, sə-nin
də küllərini mənim külümün üstünə tökərlər, orada birləşərik».
Nazim bu məktubu oxuyarkən çox həyəcanlanır və arvadına yazdığı
məktubunda «mən bu qədər gözəl şey oxumamışam» deyir. «İcazə ver, sənin bu
məktubunu şeirə salım və nəşr ediləcəyi zaman ikimizin imzası ilə nəşr
edilsin».Budur, həmin şeirdən bir parça:
Səndən əvvəl ölmək istərəm
Gedənin arxasından gələn
Gedəni tapacaqmı, zənn edirsən?
Mən zənn etmirəm bunu.
Yaxşı olar ki, məni yandırarsan
Otağında sobanın üstünə qoyarsan
İçində bir şüşə qabın,
Qab şüşədən olsun.
53
Şəffaf, ağ şüşədən olsun
ki, içində məni görə biləsən.
Fədakarlığımı anlayırsan:
Vaz keçdim torpaq olmaqdan,
Vaz keçdim çiçək olmaqdan,
Sənin yanında qalmaq üçün,
Və toz oluram.
Yaşayıram yanında sənin,
Sonra sən də ölüncə
yanıma gələrsən,
və orada bərabər yaşayarıq -
Külümün içində külün,
Təki bir israfçı gəlin,
yaxud vəfasız bir nəvə
Bizi oradan atana qədər…
Bütün bunları təsadüfən xatırlamadım.Əli Kərimin kədərli dəqiqələrində onu
həyəcanlandıran təsəlli verirdinizmi? Ümumiyyətlə,Əli daha çox nədən kə-
dərlənirdi?
- O nə yaşamışdı ki, nədən də kədərlənəydi? Onun əsəbiləşdiyi vaxtlar
olurdu, amma hər xırda şeydən ötrü kədərlənmirdi, gileylənmirdi.O ki qaldı
məktubla təsəlliyə: biz bir - birimizdən uzaqda yaşamamışıq ki, ona məktubla
təsəlli verim.
- Elza xanım, bu suala daha ətraflı cavab almaq üçün nə vaxtsa Sizə bir də
müraciət etməli olacağam.sizmnlm söhbətdə bir
neçə dəfə belə bir ifadə
işlətmişəm: «Əlinin ölümü», «Əli Kərimin vəfatından sonra».Bununçün məni
bağışlayın.Özüm də bilmirəm, bu ifadələri necə də soyuqqanlıqla işlətdim.Özü-nüz
bilirsiz ki, Əli kərim haqqında bir neçə çap vərəqi yazım var və mən orada bir dəfə
də olsun «ölüm» sözünü Əlinin adıyla yanaşı işlətmirəm.Hər yerdə yazmışam: «Əli
Kərimin Göyçaya sonuncu səfərindən sonra».Fikir verirəm, siz söhbətdə Əlinin
adını çox az çəkirsiniz.Həmişə deyirsiniz: «o», «onun».Sağlı-ğında olduğu
kimi.Oxuculara aydın olsun deyə, bəzi yerlərdəhəmin ifadələri «Əli» sözüylə əvəz
edəcəyəm…
- Bunula bir şey dəyişilirmi? Əlinin bu misraları yadındadırmı?
Köçüb getdim bu dünyadan,
Sən ağladın, mən gülmədim.
Sükutuma bir söz dedin -
Aldat görüm ölümü sən.
- Əli Kərimə yazılan oxucu məktubları haqqında nə deyə bilərsiz?
- Demirəm gündə Əliyə qalaq - qalaq məktub gəlirdi.Ona gələn məktub-ları
iş yerinə («Azərbaycan» curnalının redaksiyasına) və yaxud Yazıçılar İt-tifaqına
54
yazırdılar.Əli onların hamısını mənə göstərərdi.Qızlar daha çox yazar-dılar.Əli belə
məktubların əksəriyyətini açmamış mənə verərdi ki, qoy onu qıs-qanmayım.Elə
bilirdi qızların məktub yazmasını qısqanıram…
Axır vaxtlar özün görürdün ki,Əlinin saçları bərk ağarıb.Zarafatla de-
yərdim: «Deyəsən, qızlar sənə məktub yazmırlar, ona görə dərd çəkirsən, saç-ların
ağarıb?» Əli deyərdi:
- Mənə heç kəs lazım deyil, kimə lazımamsa, o bəyənib.
- Mən istərdim sənin saçların həmişə qara qalsın, qızlar da məktublarını
kəsməsinlər.
Əlbəttə, bizim aramızda tam anlaşma vardı.Əli bilirdi, onu yaxşı başa
düşürəm.o da zarafat etdiyimi bilirdi.Ona qalsa, mən bilirdim, Əli mənə qədər
başqa bir qızı sevib,ona yazdığı şeiri də dəqiq bilirəm. «Pillələrdə» tək məndən
yazmayıb, ondan da yazıb.
- Madam ki, söhbətimizdə heç nəyi gizlətmirsiz və gizlətməmlisiz, onda
deyin görüm, Əli Kərimlə şəxsi tanışlığa qədər onun hansı şeirini eşitmişdiniz?
- Heç birini.
- Əli Kərim bir insan kimi hansı xüsusiyyətləri ilə sizə müsbət təsir edib? Siz
ona nədə oxşamaq istərdiniz?
-Elə bilmə, Əli həyatda yoxdur deyə onun pis cəhətini görmürəm.Məni
bağışlamaz: haqqında həqiqəti deməsəm.Həqiqət odur ki, onun yalnız
bir vər-dişi
xoşuma gəlmirdi.Qalanlarında isə o özüydü.Bunu dostları da bilir, qo-humları da,
qonşular da.Əli utancaq idi, amma haqqını tələb etməyə utanır-dı.Ona pislik edənlə
sərt danışmağı bacarırdı. Bunu mənə özü danışıb.Bir dəfə vəzifəli yazıçılardan bir
nəfəri Əli ilə yolda rastlaşır.Bir məsələdən ötrü Əliyə haqsızlıq etdiyinə görə Əli
ona salam vermədən yanından ötmək istə-yib.Həmin yazıçı özü Əliyə salam
verib.Amma Əli onun salamını götürməyib.
O soruşub:
- Əli, niyə mənim salamımı almırsan?
Əli deyib:
- Əlimdən o gəlir.
İstəyirəm, heç olmasa pula, əşyaya həris olmamaqda, onlara qiymət
qoymamaqda Əliyə oxşayım.Buna çalışıram, amma Əliyə oxşamaq mümkün
deyil.Məncə, belə xasiyyətli ikinci adam olmaz.Əli təsəlli verməyi bacarırdı.Bir
dəfə onun yazıçı dostlarından bir nəfərinin əsərini bərk tənqid etmişdilər.Əli görür
ki, dostu yaman fikir çəkir, heç kəsin təsəllisinə qulaq asmır.Əli onu inandırır ki,
tənqid onun xeyrinədir.Yazıçı dostu Əliyə demişdi: «Madam ki, sən deyirsən,
inanıram».
Əli başqasının dərdini duyan idi.Ənvər Əlibəyli Əlinin xətrini çox
istəyirdi.Qonşu idik.Yadıma gəlir,Ənvər Əlibəylinin vafatından sonra Əli onun
arvadının gözünə görünməyə utanırdı.Biz bir yerə getməli olanda Əli mənə de-
yərdi: «Elza, sən qabaqda get, mən də sənə çataram.Şövkət xanım (Ənvər
Əlibəylinin həyat yoldaşı) bizi bir yerdə görər, yoldaşı yadına düşər».Evə
qayıdanda da Əli başını qaldırmadan həyətə girərdi ki,eyvanda olan qonşu qadınlar
görməsin.Şövkət xanım deyirdi ki, görürdüm,Əli Kərim gəlir çalı-şır-dım gözünə