- 112 -
ŞİHABƏDDİN YƏHYA SÜHRƏVƏRDİ –
ÖLDÜRÜLMÜŞ FİLOSOFUN ÖLMƏZLİYİ
Düşüncəli nəfs cismani olmasa da,
cismlər aləmini idarə edir
.
Ş.Sührəvərdi
Azərbaycanın fəlsəfi fikir tarixində dərin iz buraxmış
parlaq simalar az deyil. Tək bir kiçik Sührəvərd kəndindən
neçə-neçə böyük filosoflar çıxıb. Dünyaca məşhur Bəhmənyar,
Nizami, Nəsimi, Şəbüstəri, Füzuli, M.F.Axundov, H.Cavid də
fəlsəfi təfəkkürün milli mentalitetimizin ayrılmaz tərkib hissəsi
olduğuna dəlalət edir. Azərbaycanlı mütəfəkkirlərin təlimləri
Qərb dünyasına yaxşı məlumdur və onların bir sıra əsas ide-
yaları artıq çoxdan mənimsənilmişdir. Təəssüfləndirici haldır
ki, peşəkar Azəbaycan filosoflarını ən az tanıyan bəlkə də biz
özümüzük. Görünür elə buna görə də, Qərb onları bir filosof kimi
tanısa da, bir azərbaycanlı kimi tanımır.
Sovet dövründə fəlsəfə tarixini marksizm prizmasından,
üstəgəl rus şovinizmi çərçivəsində öyrəndiyimiz üçün milli-
fəlsəfi fikir tariximiz qaranlıq zonada qalmışdır. Bizə ancaq
incəsənət və ədəbiyyatla məşğul olmaq rəva bilindiyindən,
təəssüf ki, müstəqilləşməyimizə baxmayaraq, biz həmin
“ənənəni” yenə də saxlayırıq), filosoflar arasında da yalnız şair
olanların fəlsəfi baxışları ilə tanış ola bilmişik. O da ancaq
poeziya kontekstində. Hətta Füzulinin fəlsəfəsi də, peşəkar
- 113 -
fəlsəfi yaradıcılığına və ayrıca fəlsəfi əsərləri olmasına
baxmayaraq, əsasən poeziya nümunələri timsalında araş-
dırılmışdır.
Şihabəddin Yəhya Sührəvərdi dünyada ən çox tanınan
Azərbaycan filosoflarından biri, bəlkə də birincisidir. Maraq-
lıdır ki, Şərqdə onu məşhurlaşdıran – öldürülməsi, Qərbə isə
ölməz təlimidir. Bu da maraqlıdır ki, çağdaş Şərq fəlsəfə
tarixçiləri, o cümlədən, biz azərbaycanlılar öz böyük filosof-
larımızı daha çox dərəcədə antik fəlsəfəyə bələd olduqlarına
görə, məsələn, Aristoteli mənimsədiklərinə və şərh etdiklərinə
görə qiymətləndiririk. Bu baxımdan yanaşdıqda Azərbaycan
fəlsəfi fikir tarixində də peripatetizmin ən böyük nümayəndəsi
olan Ə.Bəhmənyar həmişə ön plana çəkilir. Qərb tədqiqatçıları
isə filosofları fəlsəfəyə gətirdikləri yeniliyə görə, irəli sürdük-
ləri təlimin orijinallığına və sonrakı fəlsəfi fikrə təsir dərəcəsinə
görə qiymətləndirirlər. Şihabəddin Sührəvərdi də yaradıcılığının
ilk dövründə bir tərəfdən peripatetizmin, digər tərəfdən də
sufizmin güclü təsiri altında olmasına baxmayaraq, öz fəlsəfi
təlimini yarada bilmiş, bu gün də orijinallığı ilə diqqəti cəlb
edən yeni sistemin əsasını qoymuşdur. Görünür, məhz bununla
bağlıdır ki, Qərb oriyentalist filosofları nəinki təkcə Azərbay-
canda, hətta bütövlükdə müsəlman şərqində ən böyük iki-üç
filosofdan biri olaraq məhz Şihabəddin Yəhya Sührəvərdini
göstərirlər. ABŞ-ın görkəmli şərqşünas filosofu Marşall
G.S.Hodgsonun islam sivilizasiyasına həsr etdiyi monoqra-
fiyada yazdığına görə, neçə yüzilliklər ərzində Şərq fəlsəfi fikir
tarixində nəzərə çarpan iki böyük nüfuz sahibi xüsusi qeyd edil-
məlidir. Bunlar Şeyx əl-İşraq (Şeyx Şihabəddin Yəhya
Sührəvərdi) və İbn Ərəbidir.
1
Şeyx əl-İşraq və ya əl-Maktul (“Öldürülmüş”) adı ilə
məşhur olan Şihabəddin Yəhya əs-Sührəvərdi 1154-cü ildə Zən-
can yaxınlığında Sührəvərd kəndində anadan olmuşdur. XIV əsr
tədqiqatçısı Əhmət Əflakinin yazdığına görə “Şihabəddin
Maktul İran Azərbaycanında Marağa ətrafında yerləşən
1
Bax:– M.G.S. Hodgson. İslamın serüveni. Bir dünya medeniyye-
tində Bilinc və Tarih. 2-ci cild. İngiliscədən tərcümə. İstanbul, 1993,
səh. 253-254.
- 114 -
Sührəvərddə doğulan məşhur bir mütəfəkkirdir. Fiqh təhsilini
məmləkətində tamamladıqdan sonra Anadoluya gəlmiş, Səlcuq
sultanlarından II Kılıc Arslanın sarayında sultanın oğullarına öz
fəlsəfəsini oxutmuş, burada sultan və şahzadələrini iltifatını qa-
zanmış və onların adına bir çox əsərlər yazmışdır. Bir müddət
sonra təkrar Azərbaycana getmiş, oradan yenə Anadoluya,
Anadoludan da Hələbə keç-mişdir”.
1
37 (bəzi mənbələrə görə hətta 33) yaşında guya islam di-
ninin ehkamlarından kənara çıxdığına görə öldürülən Şihabəd-
din Sührəvərdi əslində dinin mahiyyətini dərindən anlayan, baş-
qalarına çatmayan gizli mətləbləri aşkar edən, mənimsəyən və
öz həyat amalına çevirən həqiqi böyük dindar idi.
Bəli, məhz dindar. Bütün məsələ də bundadır ki, Allah
ideyasını kitablardan oxuyan və kitablarda (hətta müqəddəs ki-
tablarda) təsvir olunan, tövsiyə olunan, təlqin olunan fikirləri,
davranış qaydalarını və həyat tərzini hafizə ilə mənimsəyən,
bəzən sadəcə əzbərləyən və ona kor-koranə əməl etməyə
çalışan, dini müddəaları qəlbən duymaqdansa, onu rasional
çərçivəyə salan, ehkamlaşdıran ilahiyyatçı alimlər və din
xadimlərindən fərqli olaraq böyük filosoflar vəhu mə-
qamlarında Allahı qəlbən duymaq, dünyaya onun bəxş etdiyi
nurun işığında baxmaq və adi gözlə görünməyən, adi şüur üçün
qaranlıq olan dərin mətləblərdən hali olmaq səviyyəsinə yük-
səldiklərindən onlar ehkamçılıqdan və dinin ra-
sionallaşdırılmasından xilas olurlar. Din bilmək yox, duymaq
üçündür. Duyan insan dünyaya Allahdan gələn, vergi kimi
verilən nurla işıqlanmış olur. Qurani-Kərimdə deyildiyi kimi,
“İstədiyi kimsəni öz nuruna qovuşdurar Allah”.
2
Ş.Yəhya Sührəvərdi sağlığında Allah dərgahına yüksəldi-
yindən və Nur əl-Ənvərdən işıq payı aldığındandır ki, o, ehkam-
lar hüdudunu keçərək sərbəst fikir söyləyir və bu fikirlərin küfr
olmadığına qabaqcadan əmindir. Ehkamçılar üçün isə əzbərlən-
miş mətnlərdən, ənənəvi fikirdən kənara çıxan, yeni olan hər bir
fikir küfrdür. Çünki onlar bir dəfə ilahi nurdan gəlmiş və insan
1
Ahmet Eflaki. Ariflerin menkibeleri. 2-ci cild, İstanbul, 1989, səh.
419-420.
2
Qurani-Kərim. “Nur” surəsi, 35-ci ayə.