- 109 -
tədqiqat vasitəsilə – strukturun öyrənilməsi yolu ilə, yaxud da
xarici əlaqələrin öyrənilməsi ilə. Xarici əlaqələrdə cisim özünü
bütöv bir obyekt kimi ifadə edir. Bu səviyyələrdəki xassələr
makrostrukturdan irəli gəlir. Bu zaman daxildə gedən proseslər
nəzərə alınmır.
Fəlsəfi axtarışların əsas vəzifələrindən biri Haqqın, Əda-
lətin, Xeyirin, Fəzilətin, Həqiqətin açarını tapmaq, görüntülər
arxasındakı həqiqi mənaları üzə çıxartmaq olmuşdur. Həqiqətin
əldə olunması, dünyanın dərki ilə əlaqədar olaraq irəli sürülən
müxtəlif təlimlərin təsnifatını apararkən məlum olur ki, ilk
baxışda çox fərqli görünən yanaşmalar əsasən üç istiqamətdə
qruplaşdırıla bilər.
Birincisi, həqiqətin açarı Allahdadır və ona çatmağın
yeganə yolu Kitab (səmavi kitablar nəzərdə tutulur) və ya
vəhydir. Ancaq Kitabı qəbul edənlər və onun hərfi məzmununu
mütləqləşdirənlər (kəlamçılar) həqiqətin peyğəmbərdən
başqasına nazil olması imkanını rədd edirlər. Vəhyi ümu-
miləşmiş mənada başa düşənlər Allah vergisini potensial olaraq
hər bir insanın qisməti hesab edirlər. Vəhyin yolu isə mənəvi
saflaşmadan keçir.
Bu mövqeyin təməlində dini ehkamçılar və orta əsr sxo-
laslarının (Avqustin, əl-Qəzali və s.) bir qismi dayanırlar.
İkincisi, təbiət özü bir kitabdır və ilahi həqiqətlər təbiət
vasitəsilə verilir. Deməli, insanlar həqiqətləri təbiəti öyrən-
məklə əldə edirlər. Təbiətşünas alimlər, naturfilosoflar əsasən
bu mövqedən çıxış edirlər. Bu mövqe özü iki fərqli istiqamətdə
inkişaf etmişdir. Hissi dünyanı əsil varlıq kimi qəbul edənlər
duyğunu və hissi təcrübəni idrakın əsası və həqiqətin açarı
hesab edirlər. Bu dünyagörüşü empirizmin, sensualizmin,
materializmin və s. mövqeyini ifadə edir. Deistlərin, idealist
sensualistlərin və bir sıra digər idealistlərin (maxizm, empirio-
kritisizm, tənqidi rasionalizm və s.) mövqelərində spesifik cə-
hətlərin olmasına baxmayaraq, onlar da dolayısı ilə bu mövqe-
dən çıxış edirlər.
Bu mövqeyin təməlində Aristotel dayanır.
Üçüncüsü, həqiqi biliklərin mənbəyi əqldir. İnsan düşün-
dükcə həqiqətə daha çox yaxınlaşır.
- 110 -
Bu mövqeyin təməlində Anaksaqor, neoplatoniklər,
Dekart və s. dayanırlar.
Və bir də bu üç mövqeyin müxtəlif kombinasiyaları var-
dır. Məsələn, Kant epistemologiyası ikinci və üçüncü möv-
qelərin sintezindən yaranmışdır. İbn Sina və Sührəvərdinin
idrak təlimi birinci və üçüncü mövqeyi ehtiva edir.
Sührəvərdi təlimində dünya mütləq işıq və mütləq
qaranlıq arasında yerləşir.
Əbu Turxan təliminə görə, dünya iki qütb arasında yer-
ləşir: mütləq ideya və mütləq maddiyyat.
İlk baxışda işığın ideyaya, qaranlığın maddiyyata adek-
vatlığı fikri ağla gəlir. Bu – nə dərəcədə belədir.
İdeyanın işıq kimi qəbul olunması halları fəlsəfə tarixində
çox rast gəlinir. Əqlin işıq kimi, nadanlığın qaranlıq kimi,
zülmət kimi götürülməsi halları da vardır. Bu iki yanaşmanın
adekvatlığı məsələsi isə ilk baxışda nə dərəcədə təbii görünsə
də, xüsusi tədqiq olunmağa layiqdir.
Bu cür yanaşmalar: xeyir və şərin, işıq və qaranlığın, ni-
zam və xaosun, bilik və biliksizliyin qarşılaşdırılması qütbləri
müəyyənləşdirir və dünya doğrudan da bu qütblər arasındadır.
Lakin nəzərə alınmalıdır ki, iki qütb yox, ən azı dörd qütb var.
(Üçölçülü fəzada hətta altı qütb var).
Bəlkə işıq və qaranlıq Şərq və Qərb qütblərinə bənzədil-
diyi kimi, nizam və xaos Şimal və Cənub qütblərinə bən-
zədilməlidir. Onda nizamın həm işıqlı, həm qaranlıq tərəfi,
xaosun da həm işıqlı, həm qaranlıq tərəfi ola bilər. Xeyirin həm
aşkar, həm gizli, Şərin də həm aşkar, həm gizli tərəflərindən
danışmaq olar. Şüurun həm aşkar, həm aşkarlanmayan tərəfi
olduğu kimi, nadanlığın da görünən və görünməyən tərəfləri ola
bilər.
Səxavət həddini keçəndə israfçılıq olur. Sevgi həddini
keçəndə məcnunluq olur…
İşıq nəyi işıqlandırır? Fiziki işıqla nurani işığın parale-
linlən çıxış etsək…
İşıqda gördüklərimiz qaranlıqda görünmür. Görünməzlik
şeyin yoxluğunamı dəlalət edir? Yaxud işıq şeyin
yaradılmasınamı, yoxsa görünməsinəmi xidmət edir?
- 111 -
Fiziki işığın iki fərqli funksiyası məlumdur. Görməyə
xidmət etməkdən başqa, işıq həm də enerci mənbəyidir. Bitkilər
Günəşdən enerci almasa cücərməz, yaşıllaşmaz.
Bitki Günəş şüalarından (enercisindən) qidalanır.
Günəş (od), torpaq, su, hava – canlılar üçün qida, enerci
mənbələridir…
Canlı – nəfəs almalıdır, su içməlidir, yeməlidir və isinmə-
lidir. Buna uyğun olaraq fəlsəfə tarixində dörd ünsür nəzə-
riyyəsi uzun müddət bərqərar olmuşdur. İstər «çarvak»lar
təlimi, istər Empedokl təlimi bu dörd ünsürü önə çəkib: torpaq,
od, su, hava. Lakin bu dörd ünsür cismlərin tərkibinimi ifadə
edir, yoxsa onlar hər bir canlının (məhz canlının) yaşaması üçün
zəruri şərt olub, sadəcə enerci mənbələridir. İnkubator toyuğu
elektrik lampası ilə əvəz edir. Məlum olur ki, enercinin mənbəyi
önəmli deyil, yumurtanın üstündə istər toyuq, istər hind quşu
yatsın, istərsə də lampadan istilik verilsin, yumurta kimindirsə,
nəyindirsə o da hasil olacaqdır. Yəni yaranan şeyin ideyası
enercidə yox, yumurtadadır. Toxum da torpağa səpilir, suvarılır,
Günəşdən qida alır. Lakin nə Günəşə, nə torpağa, nə də suya
bənzəyir. Toxum özü nəyin məhsuludursa (rüşeymində hansı
proqramı daşıyırsa), qidalandıqdan sonra ona da çevrilir.
İşıq, nur özü ideya daşıyıcısı olmayıb (passiv) ideyanın
canlanmasına xidmət edir. Fiziki işıq rüşeymdəki proqramın
realizasiyasına xidmət etdiyi kimi, zehni işıq da şeylərdəki
passiv ideyanın insan beynində canlanmasına xidmət edir.
Ancaq görmə ilə yox, digər duyğu üzvləri vasitəsilə in-
formasiya əldə edilməsi də özünəməxsus vasitələrlə həyata
keçir. Söhbət bizim beynimizin fiziki bir sistem olaraq kənar
şeylərdən gələn qıcıqlara reaksiyasından, «tanıma» prosedu-
rundan gedir.
Con Lokka görə, dünya Allah tərəfindən yaradılsa da,
əqli prinsiplər əsasında fəaliyyət göstərir və buna görə də Con
Lokk yaradıcılığında insan əqlinə, zəkaya böyük önəm verilir.
Dostları ilə paylaş: |