Film Fiction
Film Fiction | Dekabr, №4
Yüklə 0,51 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Mətləb Muxtarov
- Film Fiction | Dekabr, №4
- Ferat
- Məcid Məcidov
5
Azərbaycan kinosu dedikdə ağlıma Sovet dövründən qalma bir-iki film gəlir. Sovet dövrünü bəyənməyən kinomanlara kapitalizm yaxşı münasibət göstərir. Pulunu ver, filmini çək. Amma kino tək bu demək deyil, axı insan tək pul qazanmalı deyil. Puldan dəyərli nəsə var bu həyatda, o nəsələrdən biri də zövq almaqdır. Bəzən film seyr edərkən dayazlığa qaçırıq. Şəxsən mən ilk əvvəl romantik sevgi filmlərini, “Spiderman”, “İnspektor Qadcet” kimi filmləri xoşlayırdım. Bu dayazlıqdır? Bilmirəm… Bəlkə də yeniyetməliyin gətirdiyi həvəsdir. Zaman keçdikdən sonra inkişaf etmək istəyən insan həm də düşünmək istəyir. Söz yox ki, “İnspektor Qadcet” düşünmək istəyən insanı düşündürə bilməz. Odur ki, inkişaf etmək lazımdır. İnsanın inkişaf etməsi üçün oxumaq, baxmaq, öyrənmək, gəzmək, görmək və s. və i. lazımdır. Baxmaq dedikdə ağlıma ilk olaraq film gəlir. Nəyə baxmaq? FİLMə. Filmə baxarkən zövq almalısan, düşünməlisən? Bəli…bəli, biz bunun üçün çalışırıq. “Film Fiction” jurnalı yaranmamışdan öncə mən facebookda bacardığım qədər öz bildiklərimi dost-tanış, bacı-qardaş, əmi-dayı hamıya çatdırmışam. Amma “Film Fiction” ayrı hava oldu. Bəlkə də sıxıcı, amma mükəmməl filmləri təbliğ etməklə arktik havanı çəkib gətirdik. Jurnal yarandıqdan sonra mən, Şahin, Ferat və digərləri (hamısı sağ olsun) bu jurnal üçün yazdılar, pozdular və nəsə ortaya çıxartdılar. Bu nəsə Azərbaycan üçün elə nəsə demək idi. Ayrı-ayrı “dahilər” əllərini alınlarına aparıb fikirləşərkən və bizi mühakimə edərkən biz yazırdıq (Düzdür, mən çox yazıram deməyə haqqım yoxdur, çünki vaxtım yoxdur). Bizdən səhv tutanlar (hərf səhvi, cümlə səhvi, xəbər-mübtəda və s.) özləri belə bir jurnal çıxartsalar əla olar.
Dostlar və Yoldaşlar, zövqlər dəyişilməlidir. Məhz zövqlər dəyişdikdən sonra bizlər Qızıl Palmaya, Oskara, Qızıl Ayıya namizəd ola bilərik. Biz hələ ki, əsl kinonu təbliğ edirik, amma ümid edirik ki, nə vaxtsa bizim çəkdiklərimiz təbliğ olunsun.
“Ümid ən yaxşı hissdir, yaxşılar isə heç vaxt ölmürlər...” (Şouşenkdən Qaçış)
Biz ümid edirik. İndi yazırıq, amma nə vaxtsa çəkəcəyik. Kim bu istəkdədirsə, qoşulsun bizə, axı hamımız eyni oksigeni iyləyirik.
“Başını qaldır, oğlum, sən mənim oksigenimlə nəfəs alırsan...” (Qu-qu quşu yuvası üzərindən uçuş)
Heç kəsin oksigenini udmuruq, gəlin birləşək və nəsə edək…
Yadımdan çıxmışdı, Sizin yeni ilinizi təbrik edirəm. Arzum budur ki, mənim arzum reallaşsın!
Məndən qabaq təbriklərini yazan dostlarımın adətini pozmayaraq bu təbrikə bir az da ürəkdə yanğı yaradan dərdlərdən yazaraq başlamaq istəyirəm. Film aləmilə, yəni əsl film aləmilə tanışlığım artıq bir ilə yaxındır ki, var. Bundan əvvəl keçən 16 il ömrüm isə bir az Mətləb kimi “Spider man”, “İnspektor Qadcet”, “Transformerlər” və s. tipli filmlərlə keçib. Bir də unutmadan deyim AzTV-nin hər il təkrar- təkrar verdiyi eyni kinolarla… Van Damın, Brus Linin filmlərinə baxıb yastıq təpikləməklə, aynada əzələlərə baxmaqla… Əlbəttə belə filmlər “film” anlayışını başqa rakursdan insana çatdırır. Dar bir anlayış kimi gəlir. Lakin sonradan Şahinlə hər görüşdə danışdığı fərqli filmlərdən həvəslənərək 6
baxmağa başladım mən də filmlərə. Mənə ilk dəfə verdiyi disklərdə “Forrest Qamp”, “Qadın Ətri”, “Alkatrasdan qaçış”, “Filodelfiya” və s. kimi filmlər vardı. Otağın bir küncünə atdığım o disklərdə indi Forrest Qampa hər dəfə təkrar- təkrar baxıb gözlərim dolanda, “Qadın ətri”ndə Al Paçinonun möhtəşəm roluna heyrətlə baxanda necə dəyərli şeylərin olduğunu anladım. Onda anladım ki, “Film” hörümçək adamın torları ilə binalardan binalara tullanması deyil. Kanallarımızın bərbad dublyajla ekranlara buraxdığı kommersiya xarakterli zibilləri də deyil. Film, fəlsəfə müəllimimin bir dəfə mənə dediyi kimi, incəsənətin fortepianosudur. Bütün alətlərdən bir parça özündə cəmləşdirir. Həm musiqi, həm düşüncə, həm rəsm, həm göz yaşı, həm həqiqət, həm…
İlk vaxtlar hərdən özümü dünyanın ən geridə qalmış insanı kimi hiss edirdim. Hətta ilk günlər bir günə 3-4 filmə baxırdım ki, məndən qabaqda olanlarla ara məsafəmi azaldım. Artıq bir ildir ki, filmlər həyatımın önəmli bir hissəsinə çevrilib. Hal-hazırda daha çox kütlə tərəfindən izlənməyə filmlərə baxıram. Azərbaycan filmi və dünya filmi arasındakı fərqləri bir daha yada salmaq istəmirəm. Artıq dostlarım mənim yazmaq istədiklərimi yazıb.
Bir gün metroda “Nərimanov” stansiyası ilə “Ulduz” stansiyası arasında ağlıma gələn jurnal ideyasını bölüşdüm Şahinlə. Sonra Mətləbə də dedik və yaratmaq qərarına gəldik. Bilirdim ki, belə bir komanda ilə əsl film jurnalı yarada bilərik. Və kimlərinsə səhifələməyə ayıracağı vaxtının boşa getməyəcəyinə əmin idim. Film aləmində dostlardan bir az, düzünü desək çox cılızam. Beləcə yayda meydana çıxan jurnal ideyası bir az uzanaraq bizi qane etməsə də, oxucuları qane edən ilk sayımızı sentyabrda yüklənməyə verdik. İkinci saydan yaxın dostum kinoman Məcid Məcidov da bizə qoşuldu. Təəssüratlardan ilhamlanıb digər say üzərində işləməyə başladıq və anladıq ki, “xeyirli” bir iş edirik. Hər bir işdə olduğu kimi bu işdə də qarşımızda mərdimazarlar oldu. Axı biz deyirik hər dəfə ki, biz HƏVƏSKARIQ! Həvəskar olsaq da potensialımızı hələ tam göstərə bilməmişik, təcrübə azlığı və bəzi başqa səbəblər imkan yaratmır. Amma siz də şahidsiniz ki, hər say ötən dəfəkindən daha da uğurlu olur. Deyə bilərəm ki, artıq jurnalımız yavaş-yavaş oxucular arasında öz yerini tutur. Bu il sonuncu sayımızı yüklənməyə veririk. İmtahanların, işlərin çoxluğu jurnalın bu sayının bir az uzanmasına səbəb oldu. Qarşıdan 2012-ci il gəlir. 2012-ci il və qarşıdan gələcək (inşallah!) 12 yeni say. Çalışacağıq 12-ci sayı bir az tez təhvil verək ki, mayalıların dünyanın dağılması barədə verdiyi vaxta qədər oxuyasınız. Yeni iliniz mübarək olsun!
Uşaqların fikirləri ilə razıyam. Lakin onlardan fərqli olaraq “İnspektor Qadcet”, “Spider man”, “Transformerlər” kimi filmlərə baxana qədər artıq əsl kinonun nə olduğunu bilirdim. Oxuculara tövsiyyə edərdim ki, “macəra” (action) və “fentezi” (fantasy) janrında olan filmləri çox diqqətlə izləsinlər. Məhz bu zaman anlamaq olar ki, dünya kinosunun inciləri olan filmlərin yaranmasında məhz adı çəkilən janrlarda olan filmlərin böyük rolu olmuşdur. Əfsanəvi rejissorlar Con Ford, Uilyam Uayler, Alfred Hitçkok, Stiven Spilberq və b. həm dram, həm də macəra janrında böyük nümunələr yaratmışlar. Hər bir filmə baxarkən isə onun orijinal fikrinin nə olduğunu bilmək lazımdır. S.Spilberqin dediyi kimi: “Hər dəfə kinoteatra getmək mənim üçün inanılmaz, möcüzəli hadisəyə çevrilir, hansı filmin göstərilməsindən asılı olmayaraq”. 2011-ci ili kino dünyasında uğurlu illərdən biri kimi qiymətləndirərdim. 2010-cu ilə nisbətən bu il daha böyük dəyərə malik filmlər ekrana çıxdı. Bunlar arasında “Artist” (The Artist), “Döyüş atı” (War Horse) kimi filmlər var. Qarşıdan gələn il də böyük kino hadisələri ilə yadda qalacaq: 26 Fevral-Oskar mərasimindən başlayaraq. Bütün oxucuların bayramını təbrik edirəm. Filmlərə baxın, real həyatı unutmamaq şərtilə. Yeni ildə yeni uğurlar!!! Məcid Məcidov Yüklə 0,51 Mb. Dostları ilə paylaş:
|