7
Film Fiction | Dekabr, №4
EMİR
Kusturica
"Hansısa ölkəyə getdiyimdə, təyyarədən
düşüb nəhəng reklam lövhələrini görən kimi
qanım it qanına dönür..."
Bosniya mənşəli Serbiyalı kinorejissor.
Kann mükafatını gənc yaşlarında qazanmış
şəxsdir Emir Kusturiça. Onu Kventin Tarantino
ilə birgə “yeni əsrin rejissorları” adlandırırdılar.
Sonradan kinoya bəxş elədiyi filmləri ilə bu ada
layiq oldugunu göstərdi. Kusturiça həm də “The
No Smoking Orchestra” rok qrupunun üzvüdür.
Bir sözlə əsl incəsənət adamıdır.
1954-cü ildə Sarayevoda doğulan
rejissor, həm də çox ziddiyətli adamdır. Gah
solçu-kommunist fikirləri ilə, gah da sağ yönlü
partiyalara dəstək verməsi ilə yadda qalıb. İlk
əvvəl müsəlman olsa da, sonradan Emir adını
Nemanya adı ilə dəyişdirərək Rus Pravoslav
Kilsəsində vəftiz olundu. 2005-ci ildə baş verən
bu hadisəni Kusturiça "The Guardian" qəzetinə
belə anlatmışdı: "Atam ateist idi və özünü hər
zaman serbiyalı hesab edirdi. Biz son 250 ildir ki,
müsəlmanıq, amma müsəlman olmamışdan öncə
pravoslav idik və daha önəmli olan odur ki,
serbiyalıyıq. Din isə bunu dəyişə bilməz. Sadəcə
türklərdən canımızı qurtarmaq üçün müsəlman
olmuşduq."
Kusturiçanın filmlərinin əksəriyyəti
Fqaraçıların həyatından, mədəniyyətindən və
adət-ənənələrindən bəhs edir. Qaraçılar nə
qədər istiqanlı və çılğındırlarsa, Kusturiça da
bir o qədər çılğındır. Məsələn, o 1993-cü ildə
serblərin radikal milliyətçi qrupunun lideri olan
Voislav Şeşelyanı Belqradın mərkəzində,
Şeşelyanın özünün seçəcəyi silahla duelə dəvət
edir. Lakin Şeşelya "Sənətkarın ölümündə
günahlandırılmaq" istəmədiyi üçün bu dueli
qəbul etmir. Emirin "dəli"liyi bununla bitmir. O,
1995-ci ildə Belqrad beynəlxalq Film
Festivalında "Yeni Serbiya Haqqları"
hərəkatının lideri N.Paykiçi yumruğunun altına
salır.
Kusturiça ali təhsilini Praqada Kino
məktəbində (FAMU) alıb. Bu məktəbin ən
məşhur nümayəndəsi Miloş Formandır. Praqada
oxuyarkən Emir bir neçə qısametrajlı film çəkir.
Bunların arasında ən yadda qalanı "Gernika"
filmidir, hansı ki, bu film Kusturiçanın diplom
işidir. 25 dəqiqəlik film uğurlu alınır və "Karlovı
Varı" film festivalının qalibi olur.
Praqadan sonra vətənə dönən Kusturiça
bir neçə televiziya filmi çəkir. Bunun ardınca isə
ilk filmini çəkir.
1."Dolli Belli xatırlayırsanmı?" (1981)
"Qadınlar duz kimidir, onlarsız keçinmək
olar. Amma belə də həyat çox dadsız olacaq."
Film Venetsiya film festivalında ən yaxşı
debüt film nominasiyasında "Qızıl Şir"
mükafatını qazanıb. Bundan əlavə Venetsiya
festivalında FİPRESSİ və San-Paulo film
festivalında kinotənqidçilərin xüsusi mükafatını
qazanıb. Film Venetsiya festivalında
göstərilərkən Kusturiça Yuqoslaviya silahlı
qüvvələrində hərbi xidmətdə idi, amma
komandanlıqdan Kusturiçaya 24 saatlıq icazə
əmri verilir və Emir Venetsiya film festivalına
təşrif buyurur. Kommunist ruhlu film bir
8
Film Fiction | Dekabr, №4
yeniyetmənin həyatından bəhs edir. Dino Delli
Bell ləqəbli aktrisanı (həm də fahişəni) ələ
keçirtmək üçün hipnoz variantlarını öyrənir və
bu arada da atası ilə kommunizm, Stalin, Lenin
haqqında danışır, müzakirə aparır. Filmin
maraqlı cəhəti Kommunist Yuqoslaviyası
dövründə kommunizmə aid dialoqların
ziddiyyətli və fərqli olması idi. Rejissor işində
isə Kusturiça hələki öz tərzini tapmamışdı.
Sonradan çəkəcəyi və qaraçı həyatından bəhs
edəcək filmlərdəki çılğın rejissor xarakteri hələ
ki yeni-yeni formalaşmağa başlamışdı.
2. "Atam ezamiyyətdədir" (1985)
"Rus poxu, amerikan şirniyyatından
yaxşıdır."
1985-ci ildə Kann mükafatının qalibi
olan film. Kusturiça yavaş-yavaş özünə yer
eləməyə başlayırdı. Bu filmi onun rejissurasının
keçid mərhələsi adlandırmaq olar. Filmdən
dissidentlik havası gəlsə də Kusturiça yenə də
kommunizmə yaxınlığını göstərir. Film bir
ailənin həyatından bəhs edir. Ata ezamiyyət adı
ilə digər şəhərlərdəki sevgililərinin yanına gedir
və belə də ailəsi ilə az vaxt keçirdir. Bu da
ailənin uşaqlarına psixoloji təsiri ilə yadda qalır.
Sonda isə atanın sevgililərindən biri onun
barəsində donos yazır və ata üç illik həbs
olunur. Film yumor və ironik səhnələrlə boldur.
Yuxarıda söylədiyimiz kimi Kusturiça məhz bu
filmdə öz tərzini tapır. Film komediyadan əlavə
həm də bir ailənin faciəsini təsvir edir. İlk iki
filmindən sonra Kusturiça artıq dünya
kinosunda özündən söz etdirməyə başlayır.
Tragikomediya janrında film çəkən rejissor,
sonradan bu janra tez-tez müraciət edəcək.
3. "Qaraçılar zamanı" (1988)
Bu film bəlkə də Kusturiçanın ən gözəl
rejissor işlərindən biridir. Operatorun əməyi də
danılmazdır. Balkanlarda yaşayan qaraçıların
qəliz, anlaşılmaz həyatı və maraqlı adət-
ənənələri ilk dəfə olaraq bu filmdə belə maraqlı
və rəngarəng göstərilib. Məhz buna görə film
Kannda ən yaxşı rejissor işinə görə mükafat
qazandı.