70
Təşkilati mədəniyyətin dörd tipi məlumdur: hakimiyyət mədəniyyəti
(Zevs), rol mədəniyyəti (Apollon), vəzifə mədəniyyəti (Afina) və şəxsiyyət
mədəniyyəti (Dionisi).
“Hakimiyyət mədəniyyəti” bir qayda olaraq, sərt iyerarxik
strukturlu təşkilatı xarakterizə edir. Hakimiyyət mədəniyyəti liderin
xüsusi rolu, onun şəxsi keyfiyyətləri və qabiliyyətləri ilə əlaqədardır.
Belə təşkilatda hakimiyyət mənbəyi həm liderin şəxsiyyəti, həm də
müəyyən dərəcədə onun malik olduğu vasitələrdir. Bu cür təşkilat-
larda kadr siyasəti çox zaman əməkdaşların rəhbərə şəxsi sədaqəti
prinsipləri əsasında qurulur. Təşkilat mədəniyyəti tipi kimi, hakimiy-
yət mədəniyyəti kifayət qədər mobildir. O, daxili və xarici dəyişiklik-
lərə operativ reaksiya verərək, qərarların tez qəbul edilməsi və onla-
rın praktik həyata keçirilməsinə imkan verir.
“Rol mədəniyyəti” - rolların ciddi funksional bölüşdürülməsi
və iş sahələrinin ixtisaslaşdırılması ilə xarakterizə olunur. Rol mədə-
niyyətli təşkilatların fəaliyyətinin effektivliyi, fəaliyyət sisteminin
qoyulmuş qayda, prosedur və standartlarının dəqiq gözlənilməsi ilə
təmin edilir. Burada hakimiyyət mənbəyi vasitələr və liderin şəxsi
keyfiyyətləri deyil, təşkilatın iyerarxik strukturunda əməkdaşın tut-
duğu xidməti mövqeyidir. Rol mədəniyyətli təşkilatlar daxili və xari-
ci amillərin sabitliyi şəraitində kifayət qədər effektiv işləməyə qadir-
dir.
“Vəzifə mədəniyyəti” – bazarın, cəmiyyətin və dövlətin tələbatları
ilə şərtlənən, ilk növbədə müəyyən proqramlar və layihələrin yerinə ye-
tirilməsi ilə bağlı olan təşkilatları xarakterizə edir. Bu tip təşkilatlar öz
effektivliyini müəyyən problemlər və məsələlərin həlli üçün yüksək pe-
şəkarlıq və səylərin düzgün kooperasiyası qabiliyyəti hesabına təmin
edirlər. Onlarda hakimiyyət elmi biliklərə, praktik vərdişlərə, informasi-
yaya və uyğun iş təcrübəsinə malik, bu və ya digər sahədə ekspertlər
olan liderlərin əlində cəmləşir.
“Şəxsiyyət mədəniyyəti” başlıca olaraq, yaradıcı, innovativ fə-
aliyyətlə bağlı müəyyən missiyaları yerinə yetirən insanların birləş-
məsini xarakterizə edir. Belə təşkilatlarda hakimiyyət peşəkarlığa,
R. Rüttinqer, Y. Hents, A. Kamel və digər Qərb və Rusiya müəlliflərinin, effektiv
idarəetmədə təşkilat mədəniyyətinin mühüm rolunu aşkarlayan elmi maraqlarının mövzüsü
olmuşdur. Mədəniyyətin dörd müxtəlif ideologiyası əsasında Rocer Harrison və professor
Çarlz Hend tərəfindən təşkilati mədəniyyətin dörd tipini daxil edən, aşağıda nəzərdən
keçirilən model işlənib hazırlanmışdır: hakimiyyət mədəniyyəti (Zevs), rol mədəniyyəti
(Apollon), vəzifə mədəniyyəti (Afina) və şəxsiyyət mədəniyyəti (Dionisi).
71
vəsaitlərin və üfqi əlaqələrin mümkünlüyünə, fəaliyyət koordinasiya-
sı və qarşılıqlı faydalı razılaşmalara nail olma bacarığına əsaslanır.
Real həyatda bir qayda olaraq, Lütfi Zadənin qeyri-səlis məntiqinə uyğun
olaraq bu və ya digər mədəniyyət tipinin daimi və ya müvəqqəti üstünlüyü
ilə müxtəlif tip təşkilat mədəniyyətlərinin qarışması yer tutur.
Tipindən asılı olmayaraq təşkilati mədəniyyətdə böyük yer - onun fəlsəfəsi
və mədəni siyasətini, təşkilatın prinsipləri, dəyərləri və normalarını əks etdirən,
onun əsas məqsədlər məcmusunu təmsil edən - təşkilatın işgüzar kredosuna
məxsusdur. Təşkilati mədəniyyətin mühüm göstəricisi - təşkilatın etik aurasını
əks etdirən ünsiyyət dilidir. Bu prinsiplər təşkilat rəhbərliyinin praktik fəaliyyəti
ilə həm formal, həm də qeyri-formal səviyyədə nümayiş olunan və dəstəklənən
təşkilatın mədəni ənənələrində əks olunmalıdır. İnnovativ fəaliyyətlə birləşmə-
də bu ənənələrin təzələnməsi, həm təşkilatın həyat fəaliyyətinin varisliyi, həm
də onun mütərəqqi inkişafı üçün mühüm əhəmiyyətə malikdir.
Hər bir təşkilati mədəniyyət tipi əsas etibarilə liderin, özündə mədəni də-
yərləri və idarəetmə texnologiyalarını təcəssüm etdirən idarəetmə mədəniy-
yətini əks etdirir.
İdarəetmənin effektivlik formulu
Keyfiyyət
İdarəetmənin effektivliyi = ----------------------
Məxaric
Keyfiyyət: biliklər, təcrübə, mütəşəkkillik, etika, idarəçinin innovativ fəa-
liyyəti ilə müəyyən edilir.
Məxaric idarəetmə sisteminə qoyulan investisiyaların optimallığını təmin
edən, təşkilata və idarəçiliyə elmi yanaşmadan asılıdır.
Dövlət idarəçiliyinin effektivliyinə nail olunması aşağıda göstərilənləri
tələb edir:
xalqın milli mədəniyyət xüsusiyyətlərini nəzərə almaqla,
kadrların beynəlxalq tələblər səviyyəsində xüsusi hazırlığı və yeni-
dən hazırlığı;
elmin, və milli və qlobal idarəçiliyin beynəlxalq təcrübəsinın
nailiyyətləri əsasında idarəçilik texnologiyalarının təkmilləşdirilməsi;
biliklər hakimiyyətinin və milli maraqların üstünlüyü prinsi-
pi üzərində qurulmuş düzgün kadr siyasətinin həyata keçirilməsi;
72
dövlət quruculuğu və idarəçiliyi problemlərinin sistemli
kulturoloji təhlilinin inkişafı;
kulturoloji təhsil və maarif şəbəkəsinin inkişafı.
Düzgün qərarların qəbulu əsasən hadisələr, faktlar və insanlar haqqında
informasiyanın obyektivliyindən, onlara verilən qiymətin düzgün olub-ol-
mamasından asılıdır. Təcrübəli rəhbər həm informasiyanın mahiyyətini,
həm də informasiya verən şəxsin hansı motivləri əldə rəhbər tutduğunu tən-
qidi təhlil edir. Rəhbər tərəfindən obyektiv qiymətləndirməyə çox zaman bu
məzmunda suallar yardım edir:
Haqqında söhbət gedən obyektləri qiymətləndirmək üçün özü-
nün intellektual və etik mədəniyyət səviyyəsinə görə həmin şəxs nə də-
rəcədə iqtidarlı və səlahiyyətlidir?
Onun tərəfindən təqdim edilən informasiyanın, hadisələr, faktlar
və insanların neqativ yaxud pozitiv qiymətləndirilməsinin əsasında hansı
motivlər dayanır? Bu qiymətləndirmələr – şəxsi maraqlılıq, insana pis
(yaxşı) münasibət, həsəd, öz mövqeyinə fayda yaxud təhlükə mülahizəsi
kimi subyektiv amillərlə şərtlənmişdirmi və s.
İdarəetmənin uğur formulu
Bu formul tərəfimizdən idarəetmə sahəsində təcrübəli menecerlərin və
mütəxəssislərin çoxsaylı tövsiyələrinin məntiqi sintezi əsasında tərtib olun-
muşdur. O, idarəçinin keyfiyyətlərinə, onun fəaliyyət metodları və şərtlərinə
aşağıda verilən tələblərə gətirib çıxarır:
1.
Liderin yüksək professional və ümumi mədəniyyəti. Güclü məntiq
və möhkəm iradə. Elmi biliklər, təcrübə və uzaqgörənlik.
2.
Ağıllı, həyat qabiliyyətli ideyalar, fəaliyyət azadlığı, qətiyyət və fə-
dakarlıq.
3.
Məqsədin düzgün müəyyən olunması (mümkün olan məqsədlərin forma-
laşdırılmması).
4.
Aydın strateji planlaşdırma. Tələbatların və vasitələrin düzgün təhli-
li. Prioritetləri seçmək bacarığı.
5.
İdarəetmə texnologiyasının elmi əsaslandırılması.
6.
Problemlərin düzgün dərk edilməsi və ətraflı düşünülməsi.
7.
İşin düzgün təşkili, fəaliyyət planı. Vəzifələr zəncirində əsas həlqəni
ayırd etmə.
8.
Qələbə əzmi və müvəffəqiyyətə inam. Öz üstünlüklərini və çatış-
mazlıqlarını görmə.
9.
Əsas ziddiyyətin aşkar edilməsi və düzgün həlli.
Dostları ilə paylaş: |