291
Girir qılığına Nazarbayevin,
Girir arxasına Rafaellinin.
Minmin sifəti var təpəgöz divin,
Haça ürəklinin, haça dillinin.
Girir arxasına Rafaellinin.
İnanma millətbaz dələduzlara,
Rütbədən rütbəyə sürünənlərə.
Çoxu qulbeçədir tox donuzlara,
Üzdə adam kimi görünənlərə,
Rütbədən rütbəyə sürünənlərə.
Yalnız Ulu Türkə Xəlil Rzaya,
Yalnız öz ruhuna inamın olsun!
Ey arslan ürəklim, dönmə quzuya,
Qələbə ən böyük məramın olsun.
Yalnız öz ruhuna inamın olsun!
Güllə tükənərsə avtomatında,
Baxışın güllədir, əsirgəmə, vur!
Tankın büdrəyərsə əlin altında,
Tankdan, raketdən də güclü qardaşım,
Vur, fateh külünü göylərə sovur.
Baxışın güllədir, əsirgəmə, vur!
Südəmər balamın ağ boğazında
Göy ləkələr qoyub o beyni çopur.
Dön qaynar polada ilan ağzında,
Vur, ölən daşnakdır, adam deyil, vur!
Daşnak – planetə ən böyük yağı,
Ayağı altında vulkan olmalı!
“Dənizdən dənizə...” deyən alçağı
Boğmağa ildırım, ümman olmalı.
Ayağı altında vulkan olmalı!
292
XƏLİL RZA ULUTÜRK
SEÇİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ
Çağırır Zəngəzur: Zərbəni bərk vur!
Səngərdə möhkəm dur!.. Çağırır Göyçə.
Laçınım, Xocalım, Kərkicahanım,
Turşsu, Şuşa adlı sonsuz cahanım
Natəmiz əllərdə talan gülqönçə...
Çağırır ox kimi minarələri,
Müqəddəs heykəli devrilənlərim.
Yıxılan baş daşı, məzarı, qəbri
Nəbatat bağına çevrilənlərim.
Müqəddəs heykəli devrilənlərim.
“İntiqam!” qışqırır yaralı dağlar,
Qanları çaylara qarışanlarım.
Dağılan tifaqlar, sönmüş ocaqlar,
Şikəst taleyilə barışanlarım,
Qanları çaylara qarışanlarım.
“İntiqam!” qışqırır yaralı çaylar –
Zarıslı, Xəlfəli, Xaçınçay, Tərtər.
Çaylara nə söylər ulduzlar, aylar:
Qul kimi sürünmək ölümdən betər!
Qalıbsa canında bircə damla qan,
İnanma saxtakar sülhbazlara sən.
Şuşadan, Laçından əl çəkən, inan,
Kor olur, əl çəkir iki gözündən!
İnanma, saxtakar sülhbazlara sən.
Əgər ölməyibsə eşqin, qeyrətin,
Vur, ölən daşnakdır, zərbəni bərk vur!
Odur ilk düşməni bəşəriyyətin.
Yırtıcı nifrətim düşməni qovur,
Gəbərən daşnakdır, adam deyil, vur!
Bakı, 3 sentyabr 1992
293
QAYALAR ŞAHİD OLSUN!
Köksü, çiyni zirehli,
sərt, ucaboy, ağırbaş
Qayalar arasında
gəzirəm yavaşyavaş.
Başımda od fikirlər,
əlimdə bir soyuq daş,
gəzirəm yavaşyavaş.
Düşüncəmdə bir sual:
bizimkilərin sayı?
Dolaş o tay, bu tayı.
Öyrən o tay, bu tayı.
Hesabla, gör neçədir
bizimkilərin sayı.
Ürəyimdə gülürəm
Özüm öz sualıma.
“Get, hələ xamisən hənuz”
hələ uşaqsan, bala!
Öyünmək istəyirsən...
Millətin sanıyla yox,
Siqləti, qüdrətilə
Fəxr eləmək gərəkdir.
Millət – milyon köksdə vahid ürək deməkdir!
Hesabla, gör çoxmudur
o sal qayalar kimi
söykənməli oğullar?!
Hesabla, gör nə qədər
sözdə “Vətən!” söyləyən
vətən dəyyusları var.
Qoparaq dargözləri,
Ataq ürəksizləri,
Silək məsləksizləri
ölkənin ayağından,
görək nə qalır onda.
294
XƏLİL RZA ULUTÜRK
SEÇİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ
Rədd ol – buqələmun tək
gündə yüz rəng alanlar!
Rədd ol – hörümçək kimi
tor qurub qan soranlar!
Rədd ol yalnız kürsüdə
el dərdinə qalanlar.
Yalnız öz arvadının
yanında ər olanlar!
Bu günəş ölkəsində
bataqlıq yaradanlar,
Təfəkkürü qoturlar!
“Baş” sayılan boşların
keçəl, küçəl müavini!
Qopardaq stolundan
müasir Maviyəni.
Bir santi şöhrət üçün
ləhləyib axşamsəhər,
Vəzifəsi üstündə
əsiməsim əsənlər.
Rüşvətlə can bəsləyən,
pambıqla baş kəsənlər.
Üstü bərlibəzəkli,
içi təzək kimilər.
Xalqının sinəsində
qansız xərçəng kimilər...
Hələ kül olmamışlar
onlar mənim odumdan.
Kürsüyə dartınırlar
Vətən, millət adından,
Partiya, xalq adından.
“...şeir... gəncliyə qayğı...”
yağlı sözləri əzbər.
Ancaq imkanı olsa
gəncliyi güllələyər.
Yırtılmamış maskası
hələ heç bir əsərdə!