yeyinti məhsulları üçün kimyəvi maddəlirin yolverilən qatdıq həddi
(YQH) işlənib hazırlandı. Toplanan toksikometrik və normativ materiallar
nəinki YQH, eləcə də təsirlərin güman olunan təhlükəsizlik dərəcəsinə
(TGTD) keçidin əsasını qoydu. TGTD əsas etibarı ilə heç də YQH-dən geri
qalmayaraq, əksinə ondan daha səmərəli məna kəsb edir. YQH və
TGTD-nin işlənib hazırlanmış və təsdiq edilmiş mənalar insanın tərəfindən
istehsal olunan sintetik kimyəvi maddələrin hamısını tamamitlə əhatə
etməməsinə baxmayaraq, ətraf mühitə atılan sənaye və nəqliyyat
tullantahrmı əsaslı surətdə əhatə edir. YQH haqqında ən ətraflı tədqiqatlar
məşhur rus alimi, toksikoloq N.V.Lazarev (1895-1974) tərəfindən aparılıb.
Lakin 1988-ci ildə akademik Q.Y. Sideronko ekoloji yüklərin
reqlamentləşdirilmiş normativlərinin işlənib hazırlanması təşəbbüssünü
irəli sürüb və onun limitləşdirilmiş göstərici hesab olunmasını və
ekoloji-gigiyenik normativlər adlandırılmasını təklif edib. İnsan və
bitkilər üçün su ehtiyatlarının və atmosfer havasının zərərli kimyəvi
maddəlirinin YQH mənaları arasında xeyli fərqlər vardır.
(cədvəl 11.6., 11.7.).
Cədvəl 11.6
Müxtəlif təyinatlı suda kimyəvi maddələrin YQH, mqA
Kimyəvi
maddələr
Təsərrüfat-
Balıqçılıq
Artım
içməli su üçün
təsərrüfatları
həddi
YQH
üçün YQH
(dəfələrlə)
Ammonyak
2,0
0,005
40:1
Anilin
0,1
0,0001
1000:1
Mis
1,0
0,001
1000:1
Sikloheksanol
0,5
0,001
500:1
Sikloheksanon
0,2
0,0005
400:1
Sink
1,0
0,01
100:1
Cədvəl 11.7
Atmosfer havasında insan və bitkilər üçün təhlükəli və zərərli
Kimyəvi
maddlər
İnsan üçün
YQH
Bitkilər üçün
YQH
Artım həddi
(dəfələrlə)
Kükürd oksidləri
0,5
0,02
25:1
Azot oksidləri
0,4
0,02
20:1
Ammonyak
0,2
0,05
4:1
Metanol
1,0
0,2
5:1
Benzol
1,5
0,1
15:1
595
Müasir elmi-tədqiqatların nəticələri sübut edir kı,
ekololoji norma-
laşdırma zamanı əsasən ekosistemlərdə, eləcə də təbii sularda və
torpaqlarda zərərli kimyəvi maddələrin konsentrasiya fonunun artması
nəticəsində yaranan dəyişikliklərə xüsusi önəm verilməlidir.
Ekoloji ^normallaşdırma-mahiyyətcə ekosistemlərin noraıal
funksiyalarının başlıca qarantı olan ətraf mühitə antropogen təsirlərin
reqlamentindən ibarətdir. Hazırda ekoloji- gigiyenik normativlərin elmi
cəhətdən əsaslandırılmış surətdə işlənib hazırlanması özünün başlanğıc
mərhələsinə yenicə qədəm qoymasına baxmayaraq, su ehtiyatlarının və
atmosfer havasının bu sahədə tədqiqedilməsinə dair daha fundamental işlər
aparılıb. Ətraf təbii mühitin mühafizəsinin idarə olunmasının marketinq
mexanizmi, əsasən, bazar münasibətlərinə əsaslanır. Hazırda idarəetmənin
aşağıdakı metodları mövcuddur;
•
inzibati tənzimləmə-istehsalçı fınnalar üçün uyğun nonnativ
standartların və məhdudiyyətlərin tətbiq edilməsi, təbiətdən istifadə
proseslərinə bilavasitə nəzarətin həyata keçirilməsi;
•
istehsal müəssisələrini təbiətdən istifadəyə sövq edən iqtisadi
stimulların tətbiqi;
•
ekoloji vergilər və çirklənmələrə görə xüsusi ödəmələr sisteminin
tətbiqi;
•
xüsusi təzminat ödəmələrinin tətbiqi.
Ekoloji menecment sistemində çirklənmələrə görə vergi və
ödəmələrə xüsusi diqqət yetirilir. Onlar dolayı təsir mexanizmi rolu
oynayaraq, tullantı və axmtılara, ilkin resursların istifadəsinə, son məhsula
və texnologiyaya görə ödəmələr şəklində tətbiq olunur. Ödəmələr nəinki
vurulmuş sosial-iqtisadi ziyana, estetik, mənəvi və irsi ziyanlara uyğun
olmalı, həm də diğər göstəricilər əsasında müəyyənləşdirilməlidir.
Məsələn,
təbii
mühitin
assimilyasiya
potensialının
iqtisadi
qiymətləndirilməsi əsasında: hər hansı bir ağacın kəsilməsi zamanı onun
oduncağının və digər bilavasitə keyfiyyətləri ilə yanaşı, ağacın
karbontutma, oksigenvennə, iqlimtəmizləmə, toztutma, torpaqqoruyucu,
estetik və s. digər dolayı dəyərlərinin iqtisadi qiymətləri də nəzərə
alınmalıdır. Çirklənməyə görə bu tip vergi və ödəmələr sistemi çirkləndirici
üçün öz biznes strategiyasını seçərkən geniş azadlıqlar verir. O, fəaliyyətini
iki qütb arasında - tullantıların təmizlənmə dərəcəsi və qalıq tullantılarına
görə ödəmə əsasında quracaqdır. Əgər təşkilat ətraf təbii mühitin
mühafizəsi sahəsinə az vəsait xərcləyərsə, ondan tutulacaq vergini
minimuma endinnək üçün tullantıların miqdarını azaltmağa məcburdur.
Hesab olunur ki, təşkilat tullantıları elə bir optimal həddə qədər azaldacaq
ki, əlavə təmizləmə xərcinə tələb olunan vəsait ödəmə
596