431
sevincdən par-par parıldayan Reyhan Fuadın kabinetinə gəldi,
həyəcanını saxlaya bilməyərək ağlamağa və Fuada təşəkkür
etməyə başladı. Fuad onu sakit elədi, "hələ təşəkkür eləmək
tezdir, — dedi, — sizə telefon da qoyduracam, telefonsuz
müxbir olar? Doğrudan da bir neçə ay sonra telefon çəkdirdi
Reyhangilə və bir axşam zəng elədi: "Sabah evinizi görməyə
gəlmək istəyirəm", — dedi.
Altı gümüş stəkanqabı və altı büllur stəkan gətirdi.
"Stəkanlar məndən, çay sizdən!" — dedi. Gecə yarısına qədər
oturub şirin söhbət edirdilər, Fuad nümayəndə heyətlərinin
tərkibində olduğu xarici ölkələrdən maraqlı şeylər danışırdı;
axı dünyanın yarısını gəzmişdi. Reyhan sonsuz diqqət və
riqqətlə dilləyirdi. Bir həftədən sonra yenə görüşdülər. Bu dəfə
Fuad bir dəstə gül və bahalı güldan gətirmişdi… — "Bu nə
zəhmətdir çəkirsiz?" — "Sizə gül gətirmək istəyirdim, amma
bükməyə sellofan tapılmadı, odur ki, güldan da almalı oldum".
— dedi. Gülüşdülər, Sonralar yaxınlıq dəqiqələrinin
məhrəmliyində Reyhan pıçıltıyla etiraf edirdi ki, Fuad onu
təmənnasızlığıyla qazana bildi. — Axı nə ev düzəldəndə, nə
telefon qoyduranda o adi bir işarə, xırdaca bir eyhamla belə
büruzə verməmişdi ki, Reyhandan xoşu gəlir. Bu nəciblik və
nəzakət idi Reyhanın qəlbini əfsunlayan. Fuad ona necə
deyəydi ki, ilk görüşlərindən, o ilk müsahibədən hər şeyin
məhz bununla nəticələnəcəyini dəqiq müəyyənləşdirmişdi. Bu
əlaqə hər ikisinə xoş idi və Fuadı hər cəhətdən təmin edirdi.
Reyhanın mənzili şəhərin mərkəzindən uzaq, gözdən-qulaqdan
iraq, xəlvət bir yerdə idi — kim idi buralarda Fuadı tanıyan;
deməli, hər şeyi gizli saxlamaq imkanı da çox idi. Allah
göstərməsin, Rumiyyənin, ya elə Şövqünün qulağına bir şey
çatsın. Qəribədir ki, Şövqünün xəbərdar olmasından daha çox
ehtiyat edirdi, nəinki arvadının bir şübhəyə düşməsindən.
Reyhan bir dəfə idarəyə gəlmişdi, amma Fuad tapşırmışdı ki,
bir də gəlməsin. Telefon etməsi də o qədər açmırdı Fuadı,
görürsən bax, elə bu Nelli vələddizzüna, nə isə iynəyib-
432
çüyləyib. Belə məsələlərdə qadın intuisiyası, doğrudan da sirr-
xudadır. Hardan, necə duyurlar; axı telefonla Fuad həmişə çox
quru və rəsmi danışır. İndi də bax elə belə bir tərzdə danışırdı:
—Bəli.
—Salam, nə olub sənə, heç zəng-zad eləmirsən?
—Vallah, başımı qaşımağa macalım yoxdur. Necəsən?
—Sən soruşanı yaxşıyam.
—Di yaxşı, incimə, bu günlərdə mütləq görüşərik.
—Bu günlərdə? — Səsində məyusluq, bir az kinayə
duyulurdu. — Mütləq zəng vuracam. Yaxşı, bağışla, sən allah,
iclasdır — və yalan olsa da əlavə etdi — yanımda...
—Zəngini gözləyəcəm.
Fuad da dəstəyi asdı, gündəlik siyahının axırına gül şəkli
çəkdi. Dəftərində R. hərfində, Reyhanın telefonunun qabağında
da gül şəkli çəkmişdi. Nə idi bu-ehtiyatçılıq ya poeziya — özü
də bilmirdi. Əlbəttə Reyhanın telefonu yadında idi, amma
yaddaşına çox da arxayın olmurdu, illah da uzun zaman zəng
vurmayanda telefonu unutmaq qorxusu vardı. Reyhanın ad
gününü də unuda bilər, təbrik etməzdi, Reyhan möhkəm
inciyərdi. Odur ki, cib dəftərinin illik təqvimində 9 sentyabr
rəqəminin qabağında da gül şəkli çəkmişdi. Bu gül bir növ
Reyhanın rəmzi idi. Amma bütün bu məsələ, deyəsən bir az
uzanıb axı... İl yarım idi onların yaxınlığı və Fuad stolunun
arxasından durub kabinetin qapısına tərəf addımladığı
müddətdə fikirləşdi ki, bu ötüb keçmiş həvəsin bəhrəsi olan
perspektivsiz əlaqəyə son qoymaq vaxtı çatıb. Deyəsən,
Reyhan onun bu niyyətini özündən belə qabaq duyub. Odur ki,
narahatlıq keçirir. Reyhan yazıq ona doğrudan da qəlbən
bağlanmışdı, hər halda, alışmış, isinişmişdi və ayrılıq onunçün
çətin olacaq. Amma indi ayrılmasalar, ağrı daha da amansız
olacaqdı, daha çox isinişə, daha artıq vərdiş edə bilərdi Fuada.
Bəzən vərdiş məhəbbət qədər, hətta məhəbbətdən də güclü bir
qüvvə, bir ehtiyac ola bilir. Fuad bunu bilirdi və Reyhanla
mümkün qədər mehriban vidalaşmaq istəyirdi. İndi əsl
433
məqamdır, xoşluqla, yaxşılıqla, ağrısız-acısız ayrılmaq
gərəkdir. Görürsən, Nelli də Reyhanın zəngini xüsusi eyhamla
xəbər verir... Bircə o qalmışdı ki, camaat agah olsun bu
əlaqədən. Bir söz — sonra gec olar. Məsələni vaxtında xətm
etmək lazımdır, ehtiyatla, həssaslıqla, nəzakətli, nəcib şəkildə.
Macal tapıb bir fikirləşmək lazımdır ki, nə sayaq olsun bu
ayrılıq. Kabinetin qapısını açıb qəbul otağına keçdi. Əhməd
Nəzərin qapısı ağzında "mütləq san-gigiyena sənədlərini
soruşacaq" — deyə düşündü.
Dördüncü fəsil
Doğrudan da Əhməd Nəzər iclası san-gigiyena
sənədlərindən başladı. Söhbət şəhərin yeni iri yaşayış
massivinin perspektiv planlaşdırılmasından gedirdi. Planın
işlənməsi neçə vaxtdı yubandırılırdı, çünki sanitar gigiyena
komissiyası massivin sağlamlıq-səhiyyə cəhətdən yaşayışa
yararlı olması haqqında rəyi hələ sənədləşdirib verməmişdi.
—Niyə indiyəcən almamısız bu sənədləri?
Fuad keçib iri müşavirə masasının sağ kənarında, rəisin
yanında əyləşdi. Masanın ətrafında Əhməd Nəzərovdan və
Fuaddan başqa səkkiz nəfər də vardı — şöbə müdirləri, baş
mühəndis, partkom...
Fuad:
—Mən bu məsələylə məşğul olmuşam — dedi —
komissiyanın sahəyə aid müəyyən mülahizələri var. Sahənin
bəzi hissələri bataqlıqdır, su kommunikasiyaları baxımından
təhlükəlidir.
Əhməd Nəzər:
—Yaxşı, iradlarını aydın şəkildə niyə yazıb vermirlər? —
dedi.
—Bu barədə komissiya üzvlərinin vahid rəyi yoxdur. Hələ
öz aralarında mübahisə edirlər.
Dostları ilə paylaş: |