Tofiq Xəzər
Yüklə 4,78 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.kitabxana.net – Milli Virtual-Elektron Kitabxana 2017
E-antologiya: çağdaĢ filoloji materiallar
bütün Ģeylərin baĢında dayanmıĢdılar. Bütün Ģeylərdən birinciydilər.» Qüdrət çağırılır Qarakəllələrin səsində...
Alay «Səyliyi» Ən qədim gözdü Alay - Səy sayılır. Ən sabahlı gözdü Alay - Səy sayılır. Alayın gördüyünü görə bilmirlər. Alayın bildiyini bilə bilmirlər. Alay - Qarakəllələrin Qarakəllələrdən artıq olan Mahiyyətidir, Mənasıdır. Elə bu səbəbdən də yad görünür. Doğmadan da Doğmadır Qarakəllələrə Alay. Ancaq qorxunc görünür, əcaib görünür, yabançı görünür. «Həyət - bağçada otlaĢan mal - qara Alaya səksənə - səksənə, səpilə - səpilə baxırdılar. Yurdun qurdbasan itləri də Alayın baxıĢlarından sıxılır, dərisinə yığılmıĢ kimi görünürdülər, bir him axtarırdılar ki, yalmansınlar!» Səbəb odur ki, Alay üzünü daĢlara sürtə - sürtə yazı oxuyur, fəlakətli sabahdan xəbər verir: «Gün gələcək qardaĢ-qardaĢı tanmayacaq» - deyir; Qarıdan dərs alıb, qədimliyin izinə düĢüb...
www.kitabxana.net – Milli Virtual-Elektron Kitabxana 2017
E-antologiya: çağdaĢ filoloji materiallar
gəlirdilər ki, bu yazılarla, kitablarla, dərin-dərin elmlərlə sirlər yaradıbmıĢ, dövlətlər qurublarmıĢ ki, sonra bu yazılarla, kitablarla yaratdıqları dağılıb, yox olub.» Qarakəllələr öz Qədimliyindən xəbərsizləĢəndə - Alay səyləĢər. Qarakəllələr Sabahlarından xəbərsizləĢəndə - Alay səyləĢər. Qədimliyindən agah olduğu dərəcədə səydi Alay, sabahından agah olduğu dərəcədə səydi Alay... BaĢqa dünyanın adamı yox, Qarakəllə dünyasının adamıdır Alay. Ancaq Qarakəllələr uzaqlaĢırlar özlərindən, görmürlər sabahlarını, bu səbəbdən də Alayı özgə sayırlar. Alay özgəliyində əsaslı və məĢəqqətli Doğmalıq faciəsi var. Hamıdan Doğma olanın hamıya yad görünməsi var. Ġtgin salırlar Alayı Qarakəllələr və arxasınca baxa-baxa qalırlar...
YurdlaĢmaq YerləĢmək məqamı gəlir Qarakəllələrin. www.kitabxana.net – Milli Virtual-Elektron Kitabxana 2017
E-antologiya: çağdaĢ filoloji materiallar
tökmək, torpaq becərmək, ot biçmək, ev tikmək vədəsi! YerləĢmək ağır baĢa gəlir atlılara, çətin tapırlar özlərini yerdə, çətin yəhərləyirlər yeri, varlanma, pullanma, çəpərlənmə ayırır Qarakəllələri özlərindən. Dağdan dərəyə enən kimi olurlar, dərədən dağa niskilli baxan kimi olurlar. Yerlərdəkinə bənzədikcə özlərinə bənzərliyi azalır.
BicləĢə bilmirlər, yerləĢə bilmirlər, gözləri dünəndə qalır, öyrəĢmirlər yer fitnəsinə, dağ parçası kimi tökülürlər yerə, ayrılırlar bir - birindən. «Enin, a kiĢilər, enin atlardan, bu dünyanın üstündə biz də bardaĢ quraq. Bu boyda yol yerimək olmaz, getməyə yol qalmadı. ĠĢ təkcə məmləkətlər yıxıb səltənətlər qurmaqda deyildi ki, dünyayla, varlıqla üz - üzə durub dil tapmaq lazım idi. Yüz - yüz illər yaz aylarına qarıĢıb birdən - birə hansı yerəsə tökülüb, yurd salıb, yuva qaralayıb, ocaq yandırmalıydılar.» «KiĢiləri baĢı kəsilmiĢ ağac kimi enləndi, arvadları kökəldi», evlərin, torpaqların dörd bir yanına çəpər
www.kitabxana.net – Milli Virtual-Elektron Kitabxana 2017
E-antologiya: çağdaĢ filoloji materiallar
aralarında. «Bəkilin iti Oğuza hürdü, Oğuzun iti Orala hürdü.» «Bu yaĢamağın yoluydu, çəpərlərin içində, sürülərin, ilxıların ardında otura-otura, əyləĢə-əyləĢə yaĢamağın yoluyla gedirdilər. Bu da əslində bir-birindən uzaqlaĢmaqdı.» DəyiĢdikcə yadlaĢırlar, yadlaĢdıqca içəridən yanıb yaxılırlar. «BaĢqa dünyanın adamı bu dünyada rahat yaĢaya bilməz. YaĢamaq üçün çox dəyiĢməli, çox Ģeylər itirməliydilər.» Təzə dad gəlirdi damaqlarına, acıdan betər. «Kənd özünə gizlin-gizlin hazırlıq görürdü. Pul yığan, pul artıran get-gedə öz içinə çəkilirdi. Dünyanın heç bir var-dövləti pulun dadını vermirdi. Molla quranını, mürid meyxanasını pulla oxuyurdu.» Halallıq itməyə, haramlıq ayaq açıb gəzməyə baĢlayırdı. Oral cinayəti törəmiĢdi, Qarakəllələr bir-birinin sifətinə tüpürməyə baĢlamıĢdılar. «Balacalı-böyüklü bütün Qarakəllə camaatı bir-bir gəlib Oralın üzünə tüpürdülər.» Bərəkət itmiĢdi, «sürülər yatmaqdan xəpəng olub, öpgə ağrısı tapmıĢdılar.» www.kitabxana.net – Milli Virtual-Elektron Kitabxana 2017
E-antologiya: çağdaĢ filoloji materiallar
quluncları açılsın.» «Ġtlər bir bağda qaldığından çox vaxt yiyəsini də tapmırdı.» TüfəngləĢdilər qılınclılar, rəiyyətləĢdilər dünyanın üstüylə gedənlər, bugünləri olmadı, sağ olurdular, var olmurdular. «Yaz gəlirdi, daĢlara, qayalara dəydiyi kimi onlara da dəyirdi. YaĢıllıq yan-yörələrindən cücərib, bitib, aĢıb-daĢıb çıxıb gedirdi. Buludlar səssizcə-səssizcə yumĢaq-yumĢaq yer sulayıb, ot cücərtdiyi kimi, onlar da qoyun-quzu bəsləyirdilər. Payız gəlirdi Əyriqarın daĢlarına, qayalarına bənzəyən Qarakəllələrin kürəklərindən siyrilib çıxıb gedirdi.» Fərəh dünəndə qalmıĢdı. «Qalıb bir-birimizi yeyəcəyik!» - deyirdilər. «KiĢilər qəribsəyirdi, at belində keçirdikləri günləri köhnə yurd kimi xatırlayıb doluxsunurdular.» «Bu dağılmıĢa gələni diriliyimiz yox» - deyirdilər. «YaĢaya-yaĢaya Dədədən uzaqlaĢırdılar.» «Köç itləri qapı itlərinə çevrilmiĢdi, yürüĢ atları qoĢqu atlarına.» Tanrıdan uzaqlaĢıb allahlı olurdular. Yüklə 4,78 Mb. Dostları ilə paylaş:
|