Tofiq Xəzər
Yüklə 4,78 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.kitabxana.net – Milli Virtual-Elektron Kitabxana 2017
E-antologiya: çağdaĢ filoloji materiallar
hürüĢməsi - bütün bunlar dağlara, dağların baĢından enməkdə olan dumana, çiskinə, yaylaqlara, yaylaqların otuna, çiçəyinə o qədər uyğun idi ki, o qədər ayrılmaz idi ki, Qurtan ağa bunu duydu, ayağa qalxdı.»«... Qurtan ağanın alaçıqlarında qaynayan həyatın parıltısına uymaqda olan, gündən - günə vara-dövlətə susayan, yiyəsiz öz qapılarına dönən malı - qoyunuyla, yalnız öz həyət - bacasını qoruyan itləriylə bir-birndən uzaqlaĢan Qarakəllə kiĢiləri... »Məhəbbət qarıĢır yadlığa, əslində yadlıqdan yox, əzəli, bəĢəri Doğmalıqdan, yadlığa qənim kəsilən iki qəlb istəyindən yaranır məhəbbət və yadlığa uyuĢmur, qurulmuĢların, düzəldilmiĢlərin yeni həyatından yox, Təbii, Əbədi, Qədim Həyatından xəbər verir.«Aman qalxdı, hara getdiyini bilmədən, böyüyüb - böyüyüb, tanrının üzü kimi göyü tutmuĢ atasının üzündən aĢağılarda qaça-qaça özünü Ellaya yetirdi.Çiçəklər təki nəfəsləri içlərində dərənin qaĢından endilər.Yüz il bundan qabağın güllü-çiçəkli bir yamacında oturdular.Ella dizin-dizin gəlib Amanın qarĢısında durdu, titrəyə-tirəyə öz dilində nəsə dedi.Aman Ellanın nə dediyini yox, yalnız səsini anlayırdı.Bu səs elə bil birdən-birə dil açmıĢ bir çiçəyin səsiydi.»Doğmalıq yağır məhəbbətdən yer üzünə, ancaq Qarakəllə düzlərindən yadlıq əskik olmur.Qarakəllə
www.kitabxana.net – Milli Virtual-Elektron Kitabxana 2017
E-antologiya: çağdaĢ filoloji materiallar
və nifrət Ģilləsi açılır Yadlığın sifətinə:«O biri qolunu ağır- ağır qaldırıb qadına bir Ģillə çəkdi, qadın onun dizlərini daha da bərk qucaqlayıb üzünü qanlı geyməsinə sürtdü. Artıc ayağıyla onu itələyib döĢəməyə yıxdı: - Sarı qancıq!»YurdsuzlaĢır Qarakəllələr, Qurtana qismət olur Qarakəllə yurdu, qırılıb-tökülürlər Qarakəllələr, qandal vurulur ayaqlarına, əcnəbi ölkədə gəzir Amanın yadigarı, nazik səsli kiĢilərə qalır gur səsli dünya... Yağılıq Yağılıqla qarĢılaĢır Qarakəllələr - Qanıqlarla, təzəlikdən barlananlarda, Qurtanlara yalmananlarla, hamıdan tez «yerləĢənlərlə», hökumətləĢənlərlə; yeni havadan bol-bol udanlarla, kələyə arxalananlarla, zamanlaĢan qanlılarla! Müsibətlə rastlaĢırlar, nakamlıqla rastlaĢırlar, namərdliklə, müxənnətliklə rastlaĢırlar. Zamandan beĢəlli yapıĢırlar və zamanın əliylə vururlar zərbələrini qonĢuya Qanıqlar. Hökumət adamı olurlar, siyasət adamı olurlar və fəlakətlər gətirirlər Qarakəllələrin baĢına. Zamana əyilirlər ki, rəqibini əysinlər. «Qanıq evinin dolanmağın, yaĢamağın yolunda kələkləri vardı ki, dünyanın baĢına ip salıb oynadırdılar.» www.kitabxana.net – Milli Virtual-Elektron Kitabxana 2017
E-antologiya: çağdaĢ filoloji materiallar
Qarakəllələr yurdunda baĢ olsunlar. Müsibətlər, fəlakətlər yaradırlar... «Sənəm xatının içindən quzu qulağının turĢ dadına sarı uzanan əl elə bu Ağsaçlı dağına sarı çapan atlıymıĢ! Ġçini dartıb - dartıb çıxartdılar. Qulaqları qurğuĢun tökülmüĢ kimi batdı, arxası üstə otluğa yıxılıdı.» «Əvvəlcə elə bil GöyüĢün sağ döĢünün altına buz bağladılar, sərin, gözəl yaylaq havası doldu içinə, yavaĢ - yavaĢ da alıĢdı, qayaya diksənib atını çağırdı.» Qanlıdır Qanıqlar, həm də qeyrətə, namusa yağıdırlar, dəvə kinləri var qanlarında, dəvə quyruğu kəsəndilər... «Söylənən nağılların, yaddaĢlarında qalan tarixlərin qədimliyinə, köhnəliyinə oxĢar görkəmiyə quruyub qalmıĢdı. Gözləri Dədəni axtarırdı. Artıq it də adamıydı, daĢ da adamıydı, ağ dəvə özünü itlərə vururdu, daĢlara, qayalara vururdu. Dörd yandan ağ dəvəni oxladılar, heç nə anlamadan, heç kəsi tanımadan ağ dəvə özünü uçruma saldı. Yer kimi titrəyib ağzı köpükləndi, daha dünyanı seçə bilmədi.»
www.kitabxana.net – Milli Virtual-Elektron Kitabxana 2017
E-antologiya: çağdaĢ filoloji materiallar
yurdlar itirmiĢ Qarakəllə kökü belə qan, belə düĢmənçilik görməmiĢdi.» Bu, təzə döyüĢ idi, təzə üsul idi, zamana uyğun... «Yanılıb yaxĢı iĢ tutanda özlərində olmurlar Qanıqlar, özlərini unudurlar, yuxuya gedirlər... «Yallının baĢındakı Qutluğun oğlanlarıydı, hamı yuxulu - yuxulu, düĢüncəli - düĢüncəli oynayırdı.» «Yerin altında yatırmıĢlar kimi üstlərində dağ varmıĢ kimi, ağırlaĢıb - ağırlaĢıb ağır at yuxusuna getdilər. Atları da yatırdı, itləri də, quĢları da... ... Qanıq evinin adamları oyanmadı. Qulaqlarına yuyucu barmağı girmiĢ kimi lallıq, karlıq ağırlığıyla yuxuların qaranlıq diblərinə çökmüĢdülər. Obada canlı nə varsa, hamısı özündən getmiĢdi.» Özlərindən gedirlər yaxĢı iĢ görəndə Qanıqlar, yuxuda yaxĢı iĢ görürlər Qanıqlar, ayıq olanda - baĢ kəsirlər, qan tökürlər, bir kiĢinin üstünə on atlıyla gedirlər, qonĢu qoyunlarına ağı verib öldürürlər, hökumət əsgərlərinə qoĢulub rəqiblərinə qəsd edirlər, bu səbəbdən də dinc ölə bilmirlər, yer götürmür yağıları. «Üç gün idi ki, can verə bilmirdi. Üç gün idi ki bağırırdı. -Allah iraq elə, yer götürmürdü Dursun kiĢini.
Yüklə 4,78 Mb. Dostları ilə paylaş:
|