52
Gülsüm Hüseynova. Tat dilinin lüğət tərkibinin leksik-semantik təhlili
tat dilində işləkdir.
Tana - Bir çox tat ləhcələrində, eləcə də, Azərbaycan
dilinin Qazax-Gəncə şivələrində «sırğa» mənasında işlənir.
Əridib qəlbində qızıl eşqini
Könül qulağınçın yaparkən tana
Şair ye ni-yeni sözlər bulacaq,
Kainat olduqca, şer olacaq (M.Müşfiq).
Aşıq Ələsgərin yaradıcılığında «sırğa» mənasında üç söz
qeydə alınmışdır: «Guşumda sırğadı, sinəmdə dağdı», «Guşun-
da güşvarə, qızıl tanası».
Güş - (quş) «qulaq» mənasındadır, «Cüşvarə» qulağa ta
xılan bəzək əşyasının adıdır («sırğa»). Talış dilində bu söz qu-
şovə kimi işlənir.
Digər sənət sahələrinə aid leksik vahidlər
İnsanların məşğul olduqları sənət və peşələr çoxdur. Ay -
rı-ayrı xalqlarda bu sənətlərin müəyyən növləri çox yayılmış -
dır. Dabbaqlıq, dulusçuluq, zərgərlik, boyaqçılıq və s. sənət
sahələri də tatların məişətində müəyyən yer tutur. Ona görə də
bu sahələrə aid terminlər də tat dilində gen-bol təmsil olun -
muşdur.Tat dilində bu sahələrdən hər birinə aid terminlərə rast
gəlmək olur. Məsələn: püst «qoyun dərisi», kər «mal dərisi»,
ləysən «dəryaz», ahəşdun «əhəng qabı», vəlcə «yarpaq», leş-
zan «leş təmizləyən alət», tülə «yunu tökülmüş dəri» və s. kimi
sözlər tat dilində dabbaqlıq sənəti ilə bağlı işlənən terminlər
dir. Dəri emalı və dəridən istifadə ilə bağlı bəzi sənət sahələri
yaranmışdır. Bu sahələrlə məşğul olanların peşəsini bildirən
sözlər də sənət leksikasına daxildir. Məsələn: çəkmədüz «çək
məçi». çəkmə + düz (duxtən//duxdən «tikmək» felindən). Tat
dilində palandüz «palançı», «palantikən» sözü də geniş işlənir.
Azərbaycanda yayılmış qədin sənətlərdən biri də dulus-
çuluqdur. Azərbaycan tatlarının məişətində dulusçuluq mühüm
53
Gülsüm Hüseynova. Tat dilinin lüğət tərkibinin leksik-semantik təhlili
yer tutmuşdur. Du lusçuluq məmulatı rəngarəng olub, tatların
məişətində geniş istifadə olunur. Tat dilində işlənən dulusçu -
luq leksikasını aşağıdakı tematik qruplara ayırmaq olar: 1) du -
lus çuluq sənəti növlərini bildirənlər; 2) dulusçuluqda istifadə
olunan materialların adları; 3) dulusçuluqda istifadə olunan
texnoloji proseslərin adını bildirənlər; 4) dulusçuluqda istifadə
olunan alətlə r və onların hissələrinin adları; 5) du lusçuluq mə
mulatlarının adları; 6) dulusçuluqda tətbiq edilən bəzək və na -
xışların adları.
Saxsı məmulatı istehsalının meydana gəlməsi və bu sənət sa
həsinin uzun müddət davam etdirilməsində başlıca rol oynayan
amillər Azərbaycan ərazisinin zəngin gil yataqları və ucuz odun
ehtiyatına malik olmasından, əhalinin ev məişətində dulus məmulat
larına zəruri tələbatdan ibarət olmuşdur. Zəngin çeşidə malik olan
dulus məmulatı labüd məişət ehtiyaclarını təmin etməklə bərabər,
həm də əlavə gəlir mənbəyi olmuşdur. Azərbaycanın dulus ustaları
müxtəlif növ gil məmulatı: su qabları, təsərrüfat küpləri, xörək qab
ları, çıraqlar, qızdırıcı vasitələr, su təchizatı vasitələri istehsal etmiş
lər. Təkcə su qablarının bir neçə qrupu yaranmışdı. Su daşımaq
üçün səhəng, şəhrəng, cürdək, kuzə, su saxlamaq üçün müxtəlif
ölçülü küplər, süfrədə işlətmək üçün sürahi, qurqur, dolça, parç,
tayqulp, yuyunmaq və dəstəmaz almaq üçün lüləyin, aftafa, fəşir və
s. keçmiş məişətimizdə mühüm yer tuturdu. Mətbəx qabları arasın
da dizə (saxsı çölmək), qazança, küvəc, piti dopulan, aşsüzən, hə-
limdan və s. ləziz milli xörəklərin hazırlanmasında müstəsna əhə
miyyət kəsb edirdi. ...Təsərrüfat küplərinin forma və həcm etibarilə
bir-birindən seçilən müxtəlif növləri (küp, ləh, ximçə, qalğa, küpə)
yaranmışdır. Bu rəngarəngliyi ağartı qablarında (goduş, ağartı dopu-
su, ximçə, bəqqə, bəsti, dizə, yağ küpəsi, xeyrə, ləngəri və s.) da
müşahidə etmək olur (15).
Sənət adları da alınma ola bilər. Sənətin, bu sənətlə məş -
ğul olan şəxsin adını bildirən dulusçu, dulusçuluq terminləri
nin tat dilinə Azərbaycan dilindən keçməsi ehtimal olunur. Bu
54
Gülsüm Hüseynova. Tat dilinin lüğət tərkibinin leksik-semantik təhlili
sözlərə artırılan çu- çu+luq şəkilçilərinin Azərbaycan dilindən
olması da bu faktı təs diqləyir. Dulusçuluq məmulatlarına tələ
bat artdıqca, onların müxtəlif növlərinin istehsalı üzrə ixtisas -
laşma getmişdir. Nəticədə, bu sahənin qollarını təşkil edən sə -
nət növləri formalaşmışdır. Bu növlərdən biri «lüləçilik» adl a
nır. Həmin sənətlə məşğul olan şəxsi, sənətkarı «lüləçi» adlan -
dırmışlar. Lülə tat dilində «boru» mənasındadır. Dialektlərdə
«lülə» sözü işlənir. Beş dənə arşınnıx lülə aldım; Dağdan suyu
lüləynən gətirdilər - (Şəki). Bakı və Salyan dialektində lül
sözü üç mənada işlənir. Bunlardan ikisinin lülə ilə bağlılığı aş
kardır. Lül - «dar». Paltar əynində çox lül görünür - (Salyan).
Lül - «boru şəklində». İki püt lül qəley aldım - (Bakı) (3,
373). Talış dilində uşaq beşiyində sidiyin axıb getməsi üçün
istifadə olunan xüsusi boru şəkilli əşya «lülə» adlanır. Lülə
saxsıdan və ağacdan düzəldilir. Əvvəllər daha çox saxsıdan
hazırlanmışdır. Ümumiyyətlə, lül sözünün boru şəkilli olmanı
ifadə etməsi özünü başqa sözdə də göstərir. Məsələn, bu ünsü -
rə lüleyin - «aftafa» sözündə də rast gəlirik. Əsasən Culfa,
İsmayıllı şivələrində qeydə alınmışdır. Lahıc tatlarının dilində
bu söz eyni fonetik tərkibdə, eyni mənada işlənməkdədir.
Məs.: İn lüleyin ə tərəf Haci Nağı rost soxta bire. «Bu aftafa
Hacı Nağı tərəfindən düzəldilmişdir» və s.
Dulusçuluqda müxtəlif materiallardan istifadə olunur.
Dulus məmulatına aşağıdakı təsərrüfat və məişət əşyaları da -
xildir. Su qabları: səhəng, bardaq, cürdək, şəhrəng, kuzə, küp,
dolça, qurqur, sürahı, tayqulp, parç, lüləyin, fəşir, aftafa; mət
bəx qabları: qazança, küvəc, çölmək, piti dopusu, aşsüzən, hə -
limdan; çörək və çörəkbişirmə vasitələri: təndir, kiranə-kiyə,
manqal, sac, kürə (xörək kürəsi, zəfəran, zərgər kürələri); tə -
sərrüfat küpləri (küp, ləh, küpə, qalğa, ximrə, bəqqə, bəsti, yağ
küpəsi və s. (46, 54).
Təbii materialın asanlıqla əldə olunması bəzi sənət sahə -
lərinin daha qədimdə yaranmasına səbəb olmuşdur. Bu baxım-
Dostları ilə paylaş: |