78
Gülsüm Hüseynova. Tat dilinin lüğət tərkibinin leksik-semantik təhlili
nimlərin bəzilərində türk mənşəli tərkib hissələr də işləkliyi ilə
seçilir.
Əhən - İsmayıllı rayonunda kənd adı, yaşayış məskəni.
Niyaldağ silsiləsinin ətəyində, Lahıc çökəkliyində yerləşir.
Əhalisi Lahıc kəndindən çıxanlardır. Əhən/ohun tat dilində
«dəmir» deməkdir. Kəndin adı əhalinin dəmirçiliklə məşğul ol
ması ilə əlaqəlidir.
Niyaldağ - İsmayıllı rayonunun ərazisində olan dağın
adıdır. Yazılı mənbələrdə dağın adı X əsrdən məlumdur. O,
İranın Lahıcan mahalındakı eyniadlı oronimlə bağlıdır. Bu ma
haldan köçürülmüş tatlar yeni yaşayış məskənlərindəki dağı
eyni adla adlandırmışlar. Niy tat dilində «doqquz» mənasında
olan sözlə yal sözünün birləşməsindən əmələ gəlmişdir. Tədqi
qatçılar bu sözün türk dillərindəki naal/nial sözündən olub,
«yaşıl, göy, ot, bitki» anlamında olan sözdən götürülməsini, iki
saitin arasına türk dilləri üçün səciyyəvi olan «y»samiti artımı
ilə əlaqələndirərək türk mənşəli olması fikrini irəli sürmüşlər
(13, 386).
Nügədi - Quba rayonunda kənd adıdır. Tat. nügə/nüə
«yeni» və di «kənd» sözlərindən yaranmışdır («Yenikənd»).
Bu model üzrə əmələ gəlmiş topo nimlərə irandilli əhalinin ya -
şadığı başqa ərazilərdə də rast gəlmək olur. Məsələn, Nüvədi
toponimi Lerik rayonunda kənd adını bildirir. Eyni adlı kənd
erməni işğalına qədər Zəngilan rayonunda olmuşdur. Azər bay-
canın Ağsu və Şamaxı rayonlarında nüydü adlı kəndlər var.
Novxanı - Abşeron rayonunda kənd adıdır. Tat. dilindəki
nou «yeni» və xanı ( tərkib hissələrindən əmələ gəlmişdir.
(Yəni, yeni evlər, yeni məskənlər) və s.
Abşeron ərazisində bu model üzrə düzəlmiş başqa yaşa
yış məntəqələri də var.
Balaxanı - Bala və tat xana sözlərindən tərkib olunmuş
dur. T.Əhmədov toponimin tərkibindəki bala komponentini
«yüksək yer, təpə» kimi izah edir. Müəllif xana komponenti
79
Gülsüm Hüseynova. Tat dilinin lüğət tərkibinin leksik-semantik təhlili
haqqında yazmışdır: «İran dillərində müstəqil leksik vahid
kimi «ev, mənzil» mənasında işlənən xana sözü Azərbaycan
dilinə keçərək, onun toponimiyasında bir sıra mürəkkəb oyko -
nimlər formalaşdırmağa xidmət edən topokomponent funksi ya
sını yerinə yetirir. Müəyyən hallarda bu formant yerli dialekt
və şivə xüsusiyyətlərindən asılı olaraq, xanə/xanı variantların
da da tələffüz olunur» (23, 180).
Bizə belə gəlir ki, xana ünsürünün xanı şəklinə düşmə
sində müvafiq toponimlərin rusca variantının təsiri olmuşdur.
Həşəxonə//Həşəxunə//Xəşəxunə - Abşeron yarımadasın
da Qala yaşayış məskəni ərazisində yerləşən kəndin adıdır. İlk
vaxtlar burada səkkiz ev olmuşdur. Toponimin tərkibindəki
«həş» (haşt/həşt «səkkiz») də buna işarə edir.
Ümumiyyətlə, «xana» sözü Azərbaycan dilinin lüğət tər -
kibində əsaslı şəkildə yer almış və bir sıra onomastik vahidlə
rin əmələ gəlməsində iştirak edir. Xana sözü ilə əmələ gələn
bəzi onomastik vahidlərin izahında maraqlı bir məsələ ilə üz
ləşmək olur. Bu İran mənşəli xanə və gah (yer) sözlərinin bir -
ləşməsin dən alınan toponimlərin izahında üzə çıxır. Belə to po-
nimlərin yaranma tarixi başqadır. Əvvəllər müqəddəs yer kimi
qəbul olunmuş ərazidə tikilmiş, salınmış tikililəri «xanəgah»
adlandırlmışlar. Bu məsələdə V.V.Bartoldun izahına əsas lana-
raq, İ.M.Oranskinin «xane» sözünün «zahidlərin, asketlərin
hücrəsi» mənasını qəbul etmişdir (65, 58-75).
Gəndob/Qəndob/Gəndo - Bizcə, aşağıdakı tərkib hissələ
rindən ibarətdir: «gənd» və «ob». Ümumi mənası «şirin su,
qənd kimi şirin su» formasında izah oluna bilər.
Aragird - Bu, mikrotoponim olub, Lahıcda məhəllə adını
bildirir. M.Ə.Əfəndiyevin fikrincə, Lahıcın üç məhəlləsindən
birinin adı olan bu söz türkmənşəlidir. Dağların arasında olduğuna
görə «araya girdi» kimi izah edilir (82, 45-46). Gird sözünü İran
dilləri materialı əsasında «dəyirmi, dairəvi» mənasında izah etmək
də mümkündür. Məhəllənin dağların arasındakı dairəvi formada
80
Gülsüm Hüseynova. Tat dilinin lüğət tərkibinin leksik-semantik təhlili
olan yerdə yerləşməsi belə bir əsas yaradır.
Tat dili ilə bağlı olan bəzi toponimlərə aid izahlardan ay
dın olur ki, yad dil toponimləri ilə toponim yaradıcılığında is -
tifadə olunmuş alınma sözlərdən düzələn toponimlərin sərhəd -
dini müəyyənləşdirmək üçün bu cür təd qiqatların əhəmiyyəti
böyükdür. Biz belə bir fikirlə razılaşırıq ki, yalnız o topo nim-
ləri başqa dil toponimləri adlandırmaq olar ki, onların yaran -
masında iştirak edən bütün vahidlər kənar dilə aid edilsin.
Əgər toponimin tərkibində Azərbaycan dilinin öz sözləri və ya
əvvəllər alınmış və mənimsənilmiş sözlər, Azərbaycan dilinin
qrammatik formaları iştirak edirsə, onları Azərbaycan topo
nimləri sırasına daxil etmək lazımdır.
Tat dilində işlənən şəxs adları da müəyyən sistem təşkil
edir. Qeyd etmək lazımdır ki, bu dilin antroponimlər sistemində
Azərbaycan dilindən alınmalar, eləcə də Azərbaycan dili vasitəsi
ilə alınma adlar daha çoxdur. Şəxs adları əsasən iranmənşəlidir
(Yovər, Gülzor, Gülşən, Gülsüm). Dildə ərəb mənşəli adlar (Mən
sur, Nayilə, Rosim, Sefullo və s.) da az deyil. Şəxs adları quruluş-
ca sadə, düzəltmə və mürəkkəb sözlər olur. Sadə şəxs adları:
Əhəd, Okif, Lola, Mohir və s. 2. Düzəltmə şəxs adları: Hisniyə,
Mihbora və s. 3. Mürəkkəb şəxs adları: Əliağa, Allahyor, Ağa-
boji, Şobikə və s.
Tat dilində etnoqrafizmlər
Tat dilinin etnoqrafik terminləri sırasında yemək və xö
rək adları (nun «çörək», nimik «duz» öü «su», şir «süd», şirəvo
«südlü sıyıq», vürü «umac», qurqut «qovrulmuş yarma», tüvə-
los «quymaq», siyə həlva «qara halva» (səmənidən hazırlanır),
tara həlva «un halvası», duğ «ayran», duvavo «dovğa», həsi
«əriştə», kolanun «göyərtidən hazırlanmış çörək», darungərgi
«zoğal qurusundan hazırlanmış qiymə», ruğananun «fəsəli»,
xoyəkərg «yumurta», xoyəginə «şirin qayğanaq», sərəpö «xaş»
Dostları ilə paylaş: |