MAVİ YUXULARIM
Gecələr qara örtüklü fələklər,
Mavi donlu mələklər,
Mavi tüllər çəkir gözlərimə,
Alovdan don biçir sözlərimə…
Alır ağuşuna könlümü diləklər,
Sanki bəmbəyaz küləklər,
Mavi yuxular,
bağrımı didən qorxular,
Atır məni kainatın izlərinə,
Batıram fikir dənizlərinə,
Göydə durnalar təki,
Vücudum ən yüngül çəki,
Pənbə buludların üzəriylə uçuram,
Gah röyadan və yalandan qaçıram.
Gah da əlçatmaz, ünyetməz,
Bu sehirin sonu bitməz
ulduzları qucuram,
O qapqara buludlara acıram,
Sanki ayrı bir dünyanın,
Gözəlliklə dolu röyanın,
Qapılarını açır,
Günəş təki nur saçır
Mavi donlu mələklər üzümə,
Bütün məmləkətlər mavi şəkildə
görünür gözümə.
İçimdə acılarla dolu yasım,
Əynimdə mavi donlu libasım,
Nalə çəkən könül sazım,
Üzümə gülən alın yazım.
Qansız, savaşsız, ölümsüz,
Divansız, sərhədsiz, bölümsüz,
Bir səyyarədə dolaşıram,
Bu dünyadan çəkdiklərimi,
Vərəqlərə tökdüklərimi…
Mavi donlu mələklərə danışıram,
Bu atəşlə alışıram.
Ayrılmaq istəmirəm,
Heç kəsə demirəm,
Mavi yuxuların şirinliyindən,
Vücudumu bir heyrət bürüyür,
Və bu heyrət buzları əriyir,-
Bu sehrin dərinliyindən.
Gecələr mavi paltarımda,
İçimdə ilham adlı yatarım da.
Mavi donlu mələklərlə,
Məni ovsunlayan fələklərlə
Tanrıya üz tuturam,
Haqqın dərgahına çatıram!..
Zaman naləsiz, ahsız,
Ruhlar günahsız,
Ruhlar günahkar,
Etdiklərini edə bilmir inkar,
Küskün-küskün ətrafımda dolaşır,
Mənimlə pıçıldaşır.
Ömrün dönüklüyündən,
Cəzaların böyüklüyündən,
Dünyanın faniliyindən söz açırlar…
Önümdə o yan, bu yana qaçırlar!
Məndə mavi yuxularımla,
İçimi didən qorxularımla,
Dərdləşirəm onlarla,
Min bir dərdli canlarla!
Beləcə səhər açılır,
Nur saçılır,
Otağıma al günəş dolur.
Mavi donlu mələklər,
İçimə sığınmış diləklər-
Harasa tələsən qaranlıqda solur-
Mavi yuxularımla,
Ölümdən ağır qorxularımla,
Bir göz qırpımında yox olur…
Əzab verən min bir xülya,
Qanla dolu dünya,
Sinəmə ox olur…
05.12.1992
ADIN GƏZƏR BU ELLƏRDƏ, RÜBABƏ
( Mərhum şərqi ustası Rübabə xanım
Muradovaya)
Bu nə atəş, bu nə yanğı, bu nə od,
Bu nə niskil, bu nə nalə, bu nə dad,
Od qaladı bağrıma o ah, fəryad,
Səsindəki o inilti, Rübabə,
Qəlbə doldu bir gizilti, Rübabə.
Zəngulədən könlümə od hopubdu,
Hər şərqindən min yol qəlbim qopubdu,
İlham atım əngin göydə çapıbdı,
Acıları vurmub üzə, Rübabə,
Güc gəlibdi yanan sözə, Rübabə.
Gecələrin Araz keçən uyğular,
Gündüzlərin haqsızlıqlar, qayğıılar,
Zəncirlənmiş, sərhədlənmiş duyğular,
Ürəyində tonqal çatdı, Rübabə,
Sənətini dərd yaratdı, Rübabə.
Allah verdi sənə ilahi səsi,
O bənzərsiz, o qənirsiz nəfəsi,
Çoxdan söküb o tikanlı qəfəsi,
O Koroğlu zəngulələr, Rübabə,
Min il keçsə qəm güllələr, Rübabə.
Şərqin böyük ulduzusan el bilir,
Hər ağrını dəli mizrab, tel bilir,
Təbrizinə yetmiş səsi yel bilir…
Əcəl qondu qəfil cana, Rübabə,
Ruhun uçdu Savalana, Rübabə.
Heydər baba qara örtdü başına,
Ağ buludlar güc gəldi göz yaşına,
Duman çökdü Ərdəbil dam-daşına,
Araza da qan ələndi, Rübabə,
Musiqimiz güllələndi, Rübabə.
Bəxtiyarıq yazarımız yazardı,
Öz əliylə öz qəbrini qazardı,
Sənin şərqin «şad ölkədə» azardı…
Uçardı hey Araz üstə, Rübabə,
Ürək xəstə, könül xəstə, Rübabə.
Parçalanmış yurd ağlatdı Allahı,
Ayrılıqdan ölənlərin günahı,
Qəm örtüklü gecələrin sabahı,
Tilsimləndi boğazında, Rübabə,
Zili ötdü avazında, Rübabə.
Vətən qızı, ruhun könlün mehmanı,
İsmarladın haqq səsinə sən canı,
Nəğmən coşan damarımın al qanı,
Şərqin ulu səs anası, Rübabə,
Muğamatın haqq sonası, Rübabə.
Şirin Xanım, elin sözü yaqutdu,
Füzuliylə Rübabəni bir tutdu,
Ruhun cənnət, cismin qəbrə tabutdu,
Yaşayarsan min illərdə, Rübabə,
Adın gəzər bu ellərdə, Rübabə.
13.09.1992
ÖZÜMÜ AXTARIRAM
Ömür əlimdə darı,
Günlərimi arıram,
Bala gül yığan arı…
Özümü axtarıram.
Ötən günlərə varıb,
Qəlbi zamana sarıb,
Qəmin sinəsin yarıb-
Özümü axtarıram.
Bəşərin damı uca,
Hər dama da bir baca,
Özümdən qaça-qaça-
Özümü axtarıram.
Həyat sobası isti,
Ömür bacası tüstü,
Alıbdı möhnət üstü,
Özümü axtarıram.
Ağıl cana təsəlli,
Can yiyəsinə bəlli,
Tutub vaxtdan minəlli-
Özümü axtarıram.
Diləklərim havada,
Ürəyimlə davada,
Dilim haqqa duada,
Özümü axtarıram.
Şadiman doğulandan,
Ələmlə yoğrulandan,
Can qəmdə boğulandan-
Özümü axtarıram…
Özümü axtarıram…
22.11.1998
MƏN İNSAN AXTARIRAM
Günü günorta çağı,
Tutub əldə çırağı,
Küçələrdən keçirəm,
Hər gözdən qəm içirəm,
Aləmi seyr edirəm,
Yorulmadan gedirəm.
Ağında, qarasında,
Kütlənin sırasında,
Gözüm gəzir ac təki,
Könlümə əlac təki,
İzdihamı yarıram,
Mən insan axtarıram.
Hərənin öz dünyası,
Çoxu canından ası,
Kiminin cibi boşdu,
Kiminin qəlbi daşdı.
Biri lap göydə gəzir,
Addımı yeri əzir,
Neçə könlü məkirli,
Ürəyi, qəlbi kirli,
Ötür keçir yanımdan,
Haray qopur canımdan...
Yolun salır qanımdan.
Baxıram bu üzlərə,
O davalı gözlərə,
Ürəyimi qəm alır,
Gözüm gözlərdə qalır,
Min bir məna arıram,
Mən insan axtarıram.
Əqidəsi puçları,
Sinəsində suçları,
Qovuram baxışımla,
Gözdən axan yaşımla!
Deyirəm, İlahi, kaş
Ağılı, idrakı daş,
Keçməyə heç yanımdan,
Bu ilham ünvanımdan.
Gözüm gəzir üzləri,
Ürəklərin düzləri,
Yoxuşundan az imiş,
Adəm nə dayaz imiş?
İçində iblis yağı,
Çox əməli bayağı,
Ötür keçir yel kimi,
Şeytan onun hakimi.
Küçə qaynar adamla,
Bu şəhər dolu damla,
Harasa tələsən var,
Taleyindən küsən var.
Baxır yanır ürəyim,
İmdada yet, fələyim!
İnsanlar yaxınında,
Bu adəm axınında
Ürəklərin pası bol,
Kədəri bol, yası bol,
Dilində duası bol...
Könlə ümid sarıram,
Mən insan axtarıram,
Mən insan axtarıram.
5.02.2000 Gəmidə.
ARZULAR
Vuran ürəklərin qəlb məsləkdaşı,
İnsanı güldürür hər qədəm başı,
Baxmayır müdrikdir, ya da ki naşı,
Hər duyan ürəyə sirdaş arzular,
İnsan taleyinə qardaş arzular.
Bircə dəqiqədə könlü şad edən,
Qorxağın, namərdin bağrını didən,
Bir anda köməksiz qəlbi isidən,
Ömrün hər gününə mayak arzular,
Canlı kainata dayaq arzular.
Qoymaz ki, naümid heç bir nəfəri,
Qəlblərin ilk kəşfi, böyük səfəri,
Açılan sabahın yeni zəfəri,
İnsan taleyinin özü arzular,
Hər bir qələbənin gözü arzular.
O qurub yaradan nəcib əllərin,
Qəlblərə ruh verən tuti dillərin,
Yaş üstünə gələn saysız illərin,
Ürəyi, nəfəsi, canı arzular,
Vuran nəbzlərin qanı arzular.
Körpəyə, cavana, qocaya həmdəm,
Könüllərin dostu, arxası hər dəm,
Dərdli ürəklərdə qoymaz bircə qəm,
Dərmansız dərdlərə şəfa arzular,
Saf düzlük, etibar, vəfa arzular.
İlk anda, ilk sözə sadiq qalana,
O ilk məhəbbətdən doğan yalana,
Ürəyi ömürlük dərdə salana
Ən böyük məsləhət, dirək arzular,
Ürəyi xəstəyə ürək arzular.
İllərlə yataqda xəstə olana,
Varlığı qüssəylə, dərdlə dolana,
Sevinclə, şadlıqla şərik hər ana,
Ən ülvü, ən yeni həyat arzular,
Tükənməz xoşbəxtlik, büsat arzular.
Altun əməllərin qəlbə ələnir,
Sayəndə ürəklər eşqə bələnir,
Əlindən qüssələr çöldə dilənir,
Daim gülümsərdir bəniz arzular,
Coşğun, təlatümlü dəniz arzular.
Ürəkdə qələbən sonsuz bəslənir,
Ölməz sinfonyadır nəşən səslənir,
Duyğular üstünə duyğular enir,
Parlaq müjdələri pak iz arzular,
Şadlıqla, sevinclə əkiz arzular.
Sənin böyüklüyün dəniz qədərdir,
Bəzən sonu şadlıq, bəzən kədərdir,
Bəzən müqəddəsdir, bəzən hədərdir,
Ay sirli, söhbətli, sözlü arzular,
Ay odlu, alovlu, közlü arzular.
Həqiqət, xəyanət olmuş ocağın,
Gah düzlük, gah pislik sənin bucağın.
Ya ölüm, ya həyat sirli qucağın...
Tarixə şan-şöhrət, şərəf arzular,
Ay pak vicdanlara əşrəf arzular.
Bəzən tikir ellər, obalar salır,
Bəzən də zamanı geriyə salır,
Bəzən nota dönüb şadlıqlar çalır,
Gah qəmli, qüssəli ağlar arzular,
Gah çılğın gurlayar, çağlar arzular.
O əqil, düşüncə yolun dananda,
Büdrəyib özünü şərə yananda,
Gözüylə, arayıb, kömək ananda,
Hamıya dar gündə təbib arzular,
Tənha könüllərə həbib arzular.
Fəqət, insan adlı bir cəmiyyətin,
Daim ömür edən bəşəriyyətin,
Ürəklərə keçən əbədiyyətin,
Susmaz nəğməsidir bil ki, arzular,
Bunu deyə bilmir dil ki, arzular.
Torpaq üstə gəzən canlı xilqətin,
Sel kimi gurlayan pak həqiqətin,
Min illər çağlayan qalibiyyətin,
Duyğusu, amalı, özü arzular,
Aqil şüurların sözü, arzular.
Çılğın düşüncələr sirlər ümmanı,
Şirin xəyalların röya dumanı,
Sanki quş qanadlı əsrin zamanı,
Əzəl ixtiyarı, kamı arzular,
Ey könül ləzəti, tamı arzular.
İnan tükənməyən bir ülviyyətin,
Ən ali, ən sonsuz səmimiyyətin,
Hər şeylə ölçülən saf kəmiyyətin,
Dövləti arzular, varı arzular,
Duyan ürəklərin yarı arzular.
Gah qəzəbə, gah da bir kinə dönür,
Ya od-atəş olur, ya da ki, sönür,
Hərdən namərdliklə, mərdliklə dinir,
Bəzən əyriliyi quran arzular,
Lapdan xəzri, tufan, boran arzular...
Birdən keşməkeşli necə gedişi?
Qəlbə hakim olan şərdir hər işi,
Gahdan acı olur şirin gülüşü,
Bəzən etibarsız olur arzular.
Niyə barlı, barsız solur arzular?
Neylim kainata fitnən yamandır,
Gah aydın, gah çiskin, gah da dumandır,
Sirli əməlləri oxsuz kamandır,
Çəkir kainata keşik arzular...
Ay bütün cahana beşik arzular.
Haqsızlıq görəndə dərddən boğulan,
Düzlük beşiyində ey pak doğulan,
Ehtiras odunda hərdən yuğrulan,
Dəyənət, əzəmət seli arzular,
Cəsarət, mətanət eli arzular.
Hərdən şirin, şəkər, hərdənsə acı,
Aqil şan-şöhrətin başların tacı,
Şücaət, şəfaqət əqlin turacı,
Könlü bülbül təki açan arzular,
Qartal tək zirvəyə qaçan arzular.
Beyinin, şüurun, zehnin aynası,
Azad duyğuların nazlı sonası,
Əzəl insanlığın dahi anası,
Hərdən mərhəmətə dönən arzular,
Sonu çatan şam tək sönən arzular.
Bu günün, sabahın təmiz əməli,
Yaşamaq eşqiylə yaradan əli,
Xoşbəxt gələcəyin azad təməli,
Milyon könüllərə səda arzular,
Məğrur xoşbəxtliyə ada arzular.
İnsan, kainata şaqraq gəlişin,
Dodaq təbəssümün, incə gülüşün,
Bu fani dünyada hey yüksəlişin,
O çağlar könlünə həyan arzular,
O sərban ömürə əyan arzular.
21.03.1978 /Yasamal/
TƏNHA QADIN
Sənin bir halına yananın yoxmu?
Ömrünü, gününü ananın yoxmu?
Bu fəna bəxtini qananın yoxmu?
Alnına talesiz yazılıb adın,
Ay gözükölgəli, ay tənha qadın.
Səndən İlahi də çeviribmi üz?
Olurmu fələyin yolları heç düz?
Bu acı məlalın gəl bağrını üz
Göyün nəfəsini kəsib fəryadın,
Ay gözükölgəli, ay tənha qadın.
Niyə bu dynyaya gəlmisən nalan?
Ömür ötür keçir büsbütün talan,
Könlün qan ağlayır, gülüşün yalan...
Duya bildinmi heç həyatın dadın?
Ay gözükölgəli, ay tənha qadın.
Sənin addımına hey göz qoyarlar,
Qəlbinə dəyərlər, könlü oyarlar,
O qara bəxtini nə vaxt duyarlar?
Yetməyir heç kəsə niyə imdadın?
Ay gözükölgəli, ay tənha qadın.
Axır göz yaşları niyə içinə?
Ömrün bu tək evdə necə keçinə?
Qəlb cavab axtarır niyə, neyçinə?
Qapını açırmı yaxının, yadın?
Ay gözükölgəli, ay tənha qadın.
Gecələr sinəndən ahın yüksələr,
Evin divarları üstünə gələr,
Ürəyin hər səsə, hər ünə mələr!
Soyuq bir təsəllin varsa övladın...
Ay gözükölgəli, ay tənha qadın.
Qorxarsan işığı keçirəsən bir,
Eşqin, sevgin, hissin gecənə qəsir,
Xəyalın çin olmaz vüsala əsir,
Bayquşlar bəzəyər yurdun bərbadın,
Ay gözükölgəli, ay tənha qadın.
Sənə hansı qara ləkə yaxılmaz?
Üzünə bir təmiz eşqlə baxılmaz,
Bəxtin bağlı yolu niyə yıxılmaz?
Boğar göz yaşların göyün gurşadın,
Ay gözükölgəli, ay tənha qadın.
Köçüb yar-yoldaşın xəyalınamı?
Əllərin yetməyir vüsalınamı?
Bir yanan tapılıb de halınamı?
Qapında nə işi eviabadın?
Ay gözükölgəli, ay tənha qadın.
Fələk taleyinə niyə qəm yazıb?
Bəxtinmi gecikib, yollarmı azıb?
Acı dərdlərinə bir məzar qazıb
Dadasan dünyanın şadlığın, şadın,
Ay gözükölgəli, ay tənha qadın.
Şadiman gözündə görür qəm izi,
Ömrün tufanında solan bənizi,
Ayıq ol! Batırar həyat dənizi...
Yetənə yanmasın qoy könül odun,
Ay gözükölgəli, ay tənha qadın.
Ay gözükölgəli, ay tənha qadın.
14.08.2001.
İKİ DAMLA YAŞ
Gözümdən iki damla yaş
Axdı ağ vərəq üstə.
Ağ vərəq də könlüm təki oldu xəstə.
Ölən anlarımı yudu, tabutladı,
Ümidlərimi qatladı.
İki damla yaş...
Canıma dedi sirdaş,
Məni tənhalığa apardı,
İçimdə tufan qopardı.
Canıma sirdaş olana bax,
Gözümdə yaş olana bax.
17.03.2001.
İLHAM PƏRİSİ
Ah, ilham pərisi, bu zülmət gecə,
Könlümün evinə gəlmisən necə?
Hissim, həyacanım yenə əlində,
İncəlik, lətiflik tuti dilində,
Dadlı duyğuların qəlbimi bəzər,
Ruhumun bağında mələyə bənzər.
Büküb ürəyimi o atəşinə,
Dönmüsən bəxtimin sən günəşinə.
Ah, ilham pərisi, bu gecə yarı,
Gətirdin könlümə əhdi-ilqarı,
Bağında açılan çiçəklərinlə,
Bağrımı odlayan diləklərinlə,
Sarmısan canımı sevgili yar tək,
Qoynu ətir qoxan nurlu bahar tək.
Ürək süfrəsinə sevda düzürsən,
Könül qədəhinə duyğu süzürsən.
Ah, ilham pərisi, təndə can varkən,
Bu vəfalı dünyam könlümə yarkən,
Gəl oynat qəlbimin duyğularını,
Unudaq cahanın qayğılarını.
Coşqun buludlar tək dolub-boşalaq,
Bu qara zülməti edək daş-qalaq,
Uçaq asimana mələklər sayaq,
Yuxulasın kainat biz isə oyaq!..
Ah, ilham pərisi, hardan qaçmısan?
Könlümün qapısın necə açmısan?
Mən ki, qol-boyundum yuxularımla,
Qəlbi əsir edən qorxularımla.
İzin ver, bağrıma basım qoy səni,
Yenə təlatümə gətirdin məni.
Çıxaq duyğuların seyrangahına,
Dönək hər sətirin yanan ahına!
Ah, ilham pərisi, bu könül odam,
Sənsiz mən də orda qəribəm, yadam.
Sənin atəşinə yanar ocağım,
Duyğuyla sevgiylə dolu qucağım,
Səni uca Tanrım göndərib mənə.
Könlümün qapısın göstərib sənə,
Eşqin ürəyimin içində bitər,
Səninçin ölürəm mən səndən betər.
Ah, ilham pərisi, bu gecə vaxtı,
Qurmusan evimin ağzında taxtı,
Qapımı ahəstə elə açırsan,
Qaranlıq içində işıq saçırsan.
Doğub göylərində həyat günəşi,
Düşüb ayağına zülmətin nəşi,
Bütün vücudumu almısan ələ,
Tutmuşam səninlə yenə əl-ələ.
Ah, ilham pərisi, könlümü qopar,
Məni də özünlə dünyadan apar,
Birgə qanad açım, uçum səninlə,
Ey incə mələyim, gəl məni dinlə,
Ağrıyan könlümə bir yuva ara,
Qoyum ürəyimi əbədi ora!...
Rahatlıq tapmadım mənki bir dəm də,
Gəzdirə bilmirəm onu sinəmdə.
Ah, ilham pərisi, baxışın incə,
Ötməsin axşamın anları becə.
Dönək gecəmizin təranəsinə,
Bir şirinlik qataq incə səsinə.
Darayaq zülmətin qara telini,
Qucaq nurlu ayın incə belini.
Ürəyi oynasın ötən anın da,
Qoy həyat qaynasın donan qanında!
Ah, ilham pərisi, gəlişin təzə,
Bəzə ürəyimi, əl-alvan bəzə.
Gedək mehman olaq vüsal bağına,
Qalxaq duyğuların ucalığına.
Silək gözlərimdən niskili, qəmi,
Şadlığa bələnsin könül aləmi.
Yetir Şadimanın qəlbini dada,
Bundan da gözəl şey nədir dünyada?!..
26.09.1999
TİTRƏYƏN ŞAM
Başımın üstündə dağ təki ağır dam,
Masamın üstündə tənha qızılgül və titrək şam.
Qapqara çadraya bürünmüş məsum axşam.
Könlüm yaz buludu tək dopdolu,
Enişli, yoxuşlu bu tale yolu.
Titrəyir içimdə niskillərim,
Açılmayan müşküllərim.
Könlüm sevda zindanında məhbus tək,
Acılar üstümə qəm tökür ətək-ətək,
Sıxılıram gecənin tənhalığından,
Bir ilə dönür an,
Qəlbim atəşlərdən büryan,
Nə əhvalımı soran var,
Nə könlümü aran var,
Nə də halıma qalan,
Ürək büsbütün talan,
İşığı keçmiş şam da ömrü başa yetirmiş,
Qəmli həyat dastanını bitirmiş,
Mənsə həyatla çarpışmada,
İlhamla pıçıllaşmada.
Bu da könlümə Tanrıdan paydır,
Tufanı bitməz bəxtimə vaydır!
Hey döyəcləyir məni acı küləklərlə,
Yağmuru usanmaz fələklərlə.
Allahımdan aman diləməz,
Sabahıma duman diləməz,
Titrəyən göz yaşlarımla qol-boyun,
Bitib-tükənməz bu oyun.
Mürəkkəbi qurumuş qələmimi,
İsladıram göz yaşımla,
Təlaşdayam ağrılı başımla,
Rüzgarı susmuş könlüm gərgin,
Qəmlərdən usanmış həyatım didərgin.
Sabahımın ümidləri yollarda veyil,
Ömrüm ki, bu qovğalardan qurtaran deyil.
Kəsib qapımın ağzını axşam,
Masamın üstündə işığı keçmiş şam...
6.11.1994
QƏRİBƏM
Bu adamla dolu dünya mənə yad,
Çəkir ürəyimin fəqanları dad,
Bu xərabə könlüm olmadı abad,
Səadət barımı iblislər dərib,
Allah, bu dünyada qəribəm, qərib.
Gözümdə yaşlarım şimşək tək çaxır,
Fələyin qəm seli üstümdən axır,
Heç acı dərdlərə olmadı axır.
Könlümü neçə yol qəm yuyub sərib,
Allah, bu dünyada qəribəm, qərib.
Bəşər ram olubdu pis niyyətlərə,
Boğazdan yuxarı ibadətlərə!
Ürək uyuşmayır yad sifətlərə,
Zülümlər bəxtimin qolların gərib,
Allah, bu dünyada qəribəm, qərib.
Fələk kədərimlə giribdi bəhsə,
Tutub ürəyimi salıb qəfəsə,
Mənə dərd verməkçin düşüb həvəsə,
Yığıb əzabları qəlbə göndərib,
Allah, bu dünyada qəribəm, qərib.
Canım ağılımdan olubdu ası,
O da ürəyimə qurubdu yası,
Taleyin əlində qəm dolu tası,
Könlümə cahanın ahın əndərib,
Allah, bu dünyada qəribəm, qərib.
Ağlar ürəyimin ahı gileyə,
Dönüb mənim təki bir qəmli neyə.
Şadiman, bilmirəm,bu fələk niyə,
Viranə bəxtimi yoldan döndərib?
Allah, bu dünyada qəribəm, qərib.
3.02.2000. Pirallahi
QURUMAYIR NƏM
Mənim əzablarım içimdə gəzir,
O sərt addımlarla könlümü əzir.
Qəlbimdən başlayır dünyanın qəmi,
dərdə batırmışam bütün aləmi.
Mənimlə doğulub yəqin ki, bu qəm,
Odur ki, gözümdən qurumayır nəm.
Dəniz ürəyimdə qopub fırtına,
Keçib dalğaların yeddi qatına.
Ağlar sinəmdəki bütün duyğular,
Umar bu narahat qəlbdən sayğılar,
Hər şeyin ağrısın çəkir ürəyim,
Bilmirəm onunla, Allah, neyləyim?
Necə narahatdı mənim tək hər dəm,
Odur ki, gözümdən qurumayır nəm?!...
19.02.2000. Gəmidə
BAXA BİLMİRƏM
Mən ürəyimdə tufan dunyanın haqq səsiyəm,
Bütün Yer kürəsinin yanıqlı naləsiyəm,
Taleyimin əlində həyat piyaləsiyəm,
Düşüb bir gün torpağa parça-parça olacam,
Cahanın bağırında fəryad təki qalacam.
Yenə də duyğularım köpürür sellər təki,
Könlüm elə ağlayır yanıqlı dillər təki,
Sinə içində atəş bozarıb küllər təki,
Ayrıla bilmirəm heç bu sevda yuxusundan,
daha sevə bilmirəm həsrətin qorxusundan...
Məndə atəşi boldu gur yanan ocaqların,
Bağrımda laylası var ötüb keçən çağların,
Divanəsi olmuşam bu ürəyim ağların!
Xəyallarım öcəşir sevda dənizlərində,
Anlarım itir-batır həyatın izlərində.
Kainatın köksündə qovruluram kürrə tək,
Vurnuxuram dəryada yolun azmış bərə tək,
Göyün bağrından qopub düşdüm yerə zərrə tək,
Odur ki, çırpınıram Göylə Yer arasında,
Göydə ulduzum parlar ulduzlar sırasında...
Mən boş yerə qələmi könlə əsir etmədim,
İlhamın qapısına qəlb coşmasa getmədim,
Doğulub haqq aradım, əfsus haqqa yetmədim,
Duyğularım qartal tək qayanı yuva edər,
Dil könlümün eşqinə Allaha dua edər.
Bir həqiqət quşuyam həyatın bağçasında,
Diləklərim şan-şandır bu könül boğçasında,
Qopub ürəyim təndən qalıb can taxçasında,
Min illik bir palıdam tufanlara dözürəm,
Dəryaların dibində bir qəvvasam üzürəm.
Siz məni aramayın adamların içində,
Hiylə, fitnə, qəm dolu bu damların içində,
Min cürə ləzzət alan bu kamların içində,
Bir gecəlik işığı bu şamların içində
Titrədir vücudumu ürəyimin nərəsi,
Qəlbi özüylə bahəm fırladır Yer kürrəsi.
Dolub bağrım içinə Yerin, Göyün atəşi,
Sinəmin alovları ram eyləyir Günəşi,
Tapmayır məzarını heç fəraqımın nəşi,
Boğulubdu zülmlər zamanın göz yaşında!
Cahanın acıları ürəyimin başında.
Şadiman ki, dünyadan elə-belə keçmədi,
Duyğu çeşmələrindən boş yerə su içmədi,
Bu ilham da səbəbsiz ürəyimi seçmədi,
İlahinin hökmündən çıxa bilmirəm neylim?
Bu dünyaya hamı tək baxa bilmirəm neylim?
13.11.2001
DƏLİ ÜRƏK
Tutub varlığımı qəmə çuğluyan,
Ey sevincdən gülən, dərddən ağlayan,
Alovla, atəşlə könül dağlayan,
Qəlbi incilərlə sərraf bağlayan,
Qaynar bulaqlar tək coşan, çağlayan,
İnci dəryasından çələng bağlayan,
Gah şimşək, fırtına, gah da ki, külək,
Coşqun təbiətli, ey dəli ürək.
Bu sakit qəlbimi sözlə oxlayan,
Çılğın xəyalları yoldan saxlayan,
Hər kiçik kəlməni günlə yoxlayan,
Haqsızlıq görəndə dözmüb laxlayan,
İlham otağında sözlə yuxlayan,
Şeir gülzarından güllər qoxlayan,
Gah şimşək, fırtına, gah da ki, külək,
Coşqun təbiətli, ey dəli ürək.
Xəyal körfəzində üzgüçü olur,
Bahar tək açılır, payız tək solur,
Ümid girdabından təsəlli alır,
Məni söz pərimin çölünə salır,
Əngin səmalar tək xəyala dalır,
Eşqi kaman olur şadlıqlar çalır,
Gah şimşək, fırtına, gah da ki, külək,
Coşqun təbiətli, ey dəli ürək.
Bu odlu torpaqda odlara dönür,
Qartal asimanın köksünə enir,
Yalçın qayaların başına sinir,
Röyalar uçanda quş tək diksnir,
Qaynar təbiətə susmayır, dinir,
Arzusu daşanda xəyalı sönür,
Gah şimşək, fırtına, gah da ki, külək,
Coşqun təbiətli, ey dəli ürək.
Alov dilləri tək şölələr çəkər,
Könül bulağında sona tək səkər,
İlhamın barını ortaya tökər,
Duyğu bağçasında gövhərlər əkər,
Kədərin evini şadlıqla sökər,
Sevincdən bir qəsir, bir saray tikər,
Gah şimşək, fırtına, gah da ki, külək,
Coşqun təbiətli, ey dəli ürək.
Gur şəlalələr tək zirvədən içər,
Hər acı söz-sovu qəzəblə biçər,
Şadlığın evini pak mənzil seçər,
Enişdən, yoxuşdan əzimlə keçər,
O söz boğçasının ağzını açar,
Gah şimşək, fırtına, gah da ki, külək,
Coşqun təbiətli, ey dəli ürək.
4 aprel 1972. Siyəzən
DOLAN VAXTI
Könül göyün bulud alar,
Şimşək ora yolun salar,
Ümidlərim tənha qalar,
Bürüyər çən, duman baxtı,
Ürəyimin dolan vaxtı.
Diləklərim çaxıb keçər,
Bağrım başın yaxıb keçər,
Bəxt ulduzum axıb keçər,
Kədər qəlbdə qurar taxtı,
Ürəyimin dolan vaxtı.
Kül altında közü neynim?
Qəlb içində sözü neynim?
Çapdı göyə, yerə beynim,
Min bir xəyal qəlbdən axdı,
Ürəyimin dolan vaxtı.
Gözdə yaşı dərya yudu,
Çeşmələrin köksün oydu,
Duyğuları başsız qoydu,
Şimşəklər tək könlüm çaxdı,
Ürəyimin dolan vaxtı.
Bu sinəmdə söz göyərdi,
Kül altında köz göyərdi,
Misralar göz-göz göyərdi,
Vərəqlərim uddu vaxtı,
Ürəyimin dolan vaxtı.
Şadimana həyat odu,
Bir Günəşdi sönməz odu,
Nalə çəkən könül udu,
Bu sinəmin için yaxdı,
Ürəyimin dolan vaxtı.
6.02.2001
Dostları ilə paylaş: |