Şəkildə dayanmış bir cani kimi,
Durur hərəkətsiz.
Tez-tez görürsən ki, tufandan qabaq
Göylər sakit olur, getmir buludlar.
Dəlisov küləklər at oynatmayır,
Yer üzü ölütək durur lal, dinməz.
Bir azdan qəfıldən od tökür şimşək,
Dəhşətlə torpağın yarır köksünü.
Beləcə bir müddət sükutdan sonra
Qəzəblə ayılıb qanlar içən Pirr,
Qanlı qılıncmı ildırım kimi,
Endirir Priamın köksünün üstə.
Təpəgöz nəhənglər heç vaxt, heç vədə
Marsın - o amansız hərb Allahının
Polad libasmı düzəldən zaman
Belə ağır gürzü belə zərb ilə
Endirməmişlər.
Utan, utan, qəhbə, bəxt ilahəsi!
Ey bütün Allahlar, birgə hökm edin,
Alın təkərini bu əxlaqsızın,
Qırın millərini, çənbərini siz,
Boş təkər topunu uca göylərdən
Atın cəhənnəmə".
P o 1 o n i. Bu çox
uzundur.
H a m 1 e t. Onu sizin saqqalmızla bir yerdə göndərərik
bərbərxanaya, bir az kəsib gödəldərlər. Təvəqqe edirəm,
davam eləyin. Bu qocaya ancaq rəqqasələrin oyunu, ya da
şit lətifələr xoş gəlir. Başqa şey olanda o saat mürgü vurur.
Davam eləyin. Keçin Hequbaya.
1 -c i a k t y o r. "O bədnam, yarımlüt kraliçanın...".
H a m 1 e t. "Yarımlüt kraliçanın?".
P o l o n i . Bəh, bəh, əladır. "Yarımlüt kraliçanın"...
Doğrudan, gözəldir.
B i r i n c i aktyor.
"Ayaqları yalın, görkəmi müdhiş,
Vurnuxur, çırpmır dəhşət içində,
Odlu göz yaşları söndürür odu.
Qızıl tac qoyardı başına bir vaxt, -
O bədbəxt bir əski bağlamış indi.
Şahanə libasdan yoxdur bir nişan,
Bədəni quruyub dərddən, əzabdan.
İncəlib üzülmüş tüktək belinə
Bir köhnə, bir nimdaş örtük dolamış.
Kim görsə bu qəmi, bu müsibəti
Üsyan qaldırardı taleyə qarşı,
Amansız fələyi lənətləyərdi.
Allahların özü görsəydi əgər
Talesiz, uğursuz, yazıq qadını,
O qudurmuş Pirrin ələ salaraq,
Gözləri önündə onun ərinin
Qanlı cəsədini öz qılıncıyla
Necə qıyma-qıyma doğradığını
İnsan ah-naləsi, insan göz yaşı
Təsir etməsə də o Allahlara
-Bu dərddən qəlbləri matəmə batar,
Gözlərindən daim sellər axardı".
Po l o n i.
Baxın üzü necə saralıb, gözlərindən yaş necə
axır! Bəsdir, Allah xatirinə bəsdir!
H a m 1 e t. Yaxşı, qalanını sonra mənə söyləyərsən.
Hörmətli milord, gözdə-qulaqda olun, aktyorlara yaxşı
xidmət etsinlər. Eşidirsiniz, qoy onlara yaxşı qulluq
göstərsinlər, çünki aktyorlar zəmanəmizin güzgüsü,
əsrimizin qısa salnaməsidirlər. Onların haqqımızda dediyi
yaman sözlər biz öləndən sonra başdaşımıza həkk olunacaq
pis yazı-lardan daha pisdir.
P o 1 o n i. Prins, mən onlara öz ləyaqətlərinə görə hörmət
edəcəyəm.
H a m 1 e t. Lənət sənə kor şeytan! Kişi, daha diqqətli olun!
Əgər hər adama öz ləyaqətinə görə hörmət edilsə, onda
dünyada kötəkdən heç kim yaxa qurtara bilməz. Siz öz
şərəfınizə və alicənablığınıza görə hörmət edin. Onların
ləyaqəti nə qədər az olsa, sizin səxavətiniz bir o qədər çox
olsun. Aparın onları.
P o 1 o n i. Gəlin, cənablar.
H a m 1 e t. Onunla gedin, dostlar. Unutmayın, sabah
tamaşa verəcəksiniz.
Birinci aktyordan başqa, bütün aktyorlar Poloni
ilə gedirlər.
De görüm, köhnə dost, siz "Qonzaqonun qətl"ini
oynaya bilərsinizmi?
B i r i n c i a k t y o r . Bəli, milord.
H a m 1 e t. Yaxşı, sabah axşam oynayarsınız. Əgər
lazım gəlsə, mən on iki-on altı misra şer yazıb ona əlavə
eləsəm, öyrənib deyə bilərsinizmi?
B i r i n c i a k t y or. Bəli, milord.
H a m 1 e t. Çox gözəl. Bu cənabla gedin. Ancaq ona
sataşmayın ha! (Birinci aktyor gedir). Mənim əziz
dostlarım, axşama qədər sizdən ayrılmalı olacağam.Yenə
deyirəm, siz Elsinora xoş gəlmişsiniz.
R o z e n k r a n s . Mehriban milord, sağ olun.
H a m 1 e t. Allah amanında!
Rozenkrans və Qildenstern gedirlər
İndi mən təkəm.
Of, necə yaramaz, aciz qulam mən!
Dəhşətli deyilmi, diyarbədiyar
Gəzən o aktyor saxta hissləri,
Saxta duyğuları əks etmək üçün
Ürəyini elə məcbur etdi ki,
Rəngi avazıdı, halı dəyişdi,
Yaş tutdu gözünü, qırıldı səsi,
Əzabdan titrədi bütün varlığı.
Axı, nəyə görə, nədən ötəri?
Hequba üçün?
Yaxşı, bəs nəyidir o, Hequbanm?
Və yaxud Hequba onun nəyidir?
Niyə ağlayırdı hıçqırtılarla?
Mənim sonsuz dərdim, ağır kədərim
Əgər onun olsa, nə eyləyərdi?
Sel kimi çağlayıb acı göz yaşı
Alardı qoynuna bütün səhnəni.
Çəkdiyi heybetli ahdan-amandan
Tamam kar olardı tamaşaçılar.
Bütün günahkarlar dəli olardı,
Dəhşətə gələrdi qəlbi təmizlər,
Cahillər qalardı təşviş içində,
Heyrətə gələrdi ağıllı kəslər.
Fəqət mən,
Başıküt, ölüvay, rəzil bir məxluq,
Daim yuxulutek veyllənərək
Bir kəlmə, bircə söz deyə bilmirəm.
Atamın, şöhrətli bir hökmdarı
Taxt-tacı, həyatı alçaqcasına
Bu cür məhv edildi. Mən qorxağammı?
Kim mənə sataşır, rişxənd eyləyir,
Ağzımın üstünə vurur yumruqla,
Çəkir qulağımdan, dartır bumumdan,
Mənə alçaq deyir, yalançı deyir,
Baxır gözlərimə? Varmı elə kəs?
Hə!
Lənət kor şeytana, dözərdim buna?!
Heç vədə, heç vədə bu ola bilməz!
Göyərçin qəlbidir üreyim fəqət,
Kin, qəzəb coşdurmur büllur qanımı.
Yoxsa bu cəlladın bağırsağını
Çoxdan qarğalara yem eləmişdim.
Of, qəddar, qaniçən, vicdansız əclaf!
Xain, haramzadə, əxlaqsız oğraş!
Ah, ey intiqam!
Gör necə eşşəyəm!
Artıq nə deyim?!
Qətl olan atamın bir övladıtek
Göylər intiqama səsləyir məni,
Mənsə bir xəlvətdə fahişə kimi,
Təsəlli tapıram hərzə sözlərlə.
Dostları ilə paylaş: |