H a m 1 e t (irəli çıxaraq).
Acı fəryadıyla, çılğın qəmiylə,
Heyrətdən mat qalmış səyyahlar kimi,
Göydə ulduzları tilsimə salan
O kimdir? Hayına gəlmişəm budur,
Mən - Danimarkanın kralı Hamlet.
(Məzara atılır).
L a e r t. Cəhənnəm ol, iblis!
Onunla vuruşur.
H a m 1 e t.
Duan düz deyil.
Burax boğazımı, xahiş edirəm.
Qəzəbli, hiddətli olmasam da mən,
Nəsə içərimdə bir dəhşət yatır.
Ondan ehtiyat et. Götür əlini!
K r a 1. Ayırın onları!
K r a 1 i ç a. Ah, Hamlet, Hamlet! Hamı.
Cənablar!..
H o r a t s i o. Əzizim, bir sakit olun.
Xidmətçilər onları ayırırlar. Hər ikisi məzardan
çıxır.
Hamlet.
Yox, yox, bu rəqabət azala bilməz.
Necə ki, tərpənir göz qapaqlarım,
Onunla hər zaman vuruşacağam.
K r a 1 i ç a. Rəqabət deyirsən, o nədir, oğlum?
Hamlet.
Sevirdim, sevirdim Ofeliyanı.
Qırx min nər igidin qardaş sevgisi
Bütün böyüklüyü, əzəmətiylə
Mənim pak eşqimə tay ola bilməz.
Nə edə bilərsən onun üçün sen?
K r a 1. Laert, o dəlidir, şaşırıb yenə.
K r a 1 i ç a. Bir Allah eşqinə, ona dəyməyin.
H a m 1 e t.
Ah, lovğa, bir göstər, sən nə edərdin?
Göz yaşı tökərdin? Ya vuruşardın?
Üstünü cırardın? Acmı qalardın?
Ya zəhər içərdin? Timsah yeyərdin?
Mən də bacararam bunları, mən də.
Gəlmisən ağlayıb sızıldamağa?
Yoxsa atılaraq onun qəbrinə
Məni ələ salıb xar eləməyə?
Yaxud diri-diri soyuq məzarda
Onunla birlikdə dəfn olunmağa?
Mən də bacararam bunları, mən də.
Dağlar barəsində sözün yalansa,
Qoy dağlar göylərdən kinlə, qəzəblə
Toz-torpaq yağdırsm milyon tonlarla,
Bizim üstümüzdə bir dağ ucalsın,
Zirvəsi günəşə toxunub yansın,
Ziyilə göndərsin Ossa dağını.
Bəlkə, təmtəraqlı ibarələrlə
Sən məni susdurmaq niyyətindəsən?
Mən də bacararam bunları, mən də. .
K r a 1 i ç a.
Bu bir dəlilikdir, tez keçib-gedər.
Elə ki, yenidən gəldi özünə,
Susar, sakitləşər göyərçin kimi.
Hamlet.
Laert, neçin mənə düşmən olmusan?
Sənin dostun idim mən ki əzəllər.
Ancaq indi bunun nə faydası var.
Ha yedirt, ha bəslə, hədərdir, hədər,
Pişik siçan gəzər, it sümük güdər (Geäir).
Kr a 1. Horatsio, onun arxasınca get
(Horatsio gedir).
Laertə
Dünənki söhbəti yaxşı xatırla,
Artıq düyünləri açmaq vaxtıdır.
Əziz Gertruda, bir nəfər göndər,
Qöy gedib oğlundan göz-qulaq olsun.
Bu qəbrə canlı bir abidə ğərək.
Hələlik səbir edək, dözsün qəlbimiz,
Tezliklə rahatca dincələrik biz (Gedirhr):
IKINCİ SƏHNƏ
Qəsrdə bir salon. Hamlet və Horatsio ilə
H a m l e t
Bəsdir bu barədə. İndi de görüm.
Həmin o hadisə yadındadırmı?
Horatsio.Yadımdadır, milord.
H a m 1 e t.
Qəlbimdə mənim
Elə bir çarpışma başlanmışdı ki,
Gözümdə yuxumu çəkirdi dara.
Ayağı qandallı bir qiyamçıtək
Sanki yatağımda zəncirlənmişdim.
Cəld durdum yerimdən. Var olsun cəldlik!
Bəzən bu dünyada ağılsız olmaq
Ağıllı olmaqdan çox xeyirlidir
Görünür, göylərdə bir Allah var ki;
Bizim bəxtimizi istədiyitək
Yazır, nizamlayır.
H o r a t s i o. Şəksiz, belədir.
Hamlet.
Çıxdım kayutdan əynimdə plaş,
Qaranlıqda gəzib tapdım onları.
Qorxu ürəyimə verdi cəsarət,
Unutdum həyanı, utancaqlığı.
Məktubu gizlicə keçirib ələ.
Təzədən çəkildim öz otağıma.
Məktubu açanda dəhşətə gəldim,
Mat qaldım kralın alçaqlığına.
Məktubda qəribə bir əmr vardı.
Nələr yazılmışdı haqqımda mənim:
Guya, Horatsio, bu yer üzündə
Ən müdhiş, ən məşum bir təhlükəyəm
Mən Danimarkaya, İngiltəreyə.
Mənim həyatıma qəsd etmək üçün
Müxtəlif səbəblər göstərilirdi.
Qısası, mənzilə çatdığım günü,
Tələb olunurdu qətiyyət ilə,
Cəza baltasıyla vaxt itirmədən
Başımı kəssinlər.
H o r a t s i o. Bu ola bilməz!
Hamlet.
Təəccüb eyləmə, əmr, bax, budur,
Sonra oxuyarsan. İşin sonunu
Senə danışımmı?
H o r a t s i o. Rica edirəm.
Hamlet.
Rəzalət torunda çapalayaraq
Bir çıxış, bir çarə axtaran zaman
Birdən düşünməyə başladı beynim.
Özümdən yeni bir əmr uydurdum,
Əyləşib yaxşıca köçürdüm onu.
Əvvəllər, doğrusu, əyanlar kimi,
Elə zənn edirdim: gözəl, qəşəng xətt
Əskiklik, kobudluq əlamətidir.
Çalışırdım onu yadırğayım mən.
Ancaq o qurtardı məni bəladan.
Deyim nə yazmışdım?
H o r a t s i o. Əlbəttə, milord.
H a m 1 e t.
Kralın adından vacib, gərəkli
Nəsihət verərək mən belə yazdım:
Bizə İngiltərə sədaqətlidir,
Vaxtında ödəyir baci-xəracı.
Biri-birimizə olan məhəbbət
Palma ağacıtək daim yaşıldır.
Nazənin qız təkin sülh öz başına
Buğda sünbülündən çələng qoyaraq,
Ayrılmaz, qırılmaz dostluğumuzun
Durur arasında hər an, həmişə.
Sanki iki yaxın söz arasında
Bir vergül qoyulub haqq tərəfındən.
Bu cürə bir xeyli cümlə düzəltdim,
Yazdım ki, fərmanı oxuyan kimi,
Sualsız, sorğusuz, müzakirəsiz,
Hətta tövbə üçün vaxt verilmədən
Məktubu onlara gətirənlərin
Bir anın içində boynu vurulsun.
H o r a t s i o . Yaxşı, bəs möhürü hardan tapdınız?
H a m 1 e t.
Göylər kömək etdi mənə bu işdə,
Atamın möhürü yanımda idi.
Eynən onun kimi Danimarkanın
Indiki möhürü hazırlanıbdır. Fərmana qol çəkdim kral
sayağı, Sonra da üstündən möhür vurdum mən.
Məktuba tez onu qoyub qaytardım, Bundan xəbər-ətər
tutmadı bir kəs. Çocuqlar yatanda bələkdə, bu cür
Pərilər onları dəyişə bilər. Sabahsa dənizdə vuruşma
oldu, Burdan o tərəfə baş verənləri Yazdığım kağızdan
bilirsən artıq.
Hor atsio.
Demək, Qildenstern Rozenkrantsla Gedir açıq-aydın
ölümə doğru.
H a m 1 e t.
Özləri istəyib belə cəzam, Bununçün ağrımır
vicdanım mənim. Onlar öz qətlinə bais oldular, Ölüm
mükafatdır yaltaqlar üçün. İki güclü düşmən
qılınclaşarkən Bir zəif, bir miskin girsə araya,
Şübhəsiz, bu yaman təhlükəlidir.
Horatsio. Ay aman, bu kral nə əclaf imiş!
H a m 1 e t.
Bir özün fıkirləş, sonsuz qəzəbdən
Necə alışmayım, necə yanmayım!
Atamı öldürdü o haramzadə,
Anamı sövq etdi əxlaqsızlığa.
O xain taxt-tacla mənim aramda
Dayanıb keçilməz bir sərhəd kimi,
Gömdü ürəyimdə ümidlərimi.
Dostları ilə paylaş: |