Həbsxana – cəmiyyətin daha çox
Yüklə 2,49 Kb. Pdf görüntüsü
|
19 gün istirahət günü verilir. Çalışın həmin gün bütün işlərinizi görün. O biri günlər ev, ailə işlərinizi qar- daşlarınıza, bacınıza, əmioğluna, xalaoğluna həvalə edin. Rəisin sözünə mən də şərikəm, xidmətlə yaşa- maq lazımdır. Yaddan çıxarmayın ki, siz paqon da- şıyırsınız. Paqonu isə çiyninizə fors üçün yox, qulluq etməyə taxıblar... * * * Gülbaxt cəzaçəkmə müəssisəsi ətrafdakı yaşa- yış məntəqələrindən xeyli uzaqda, böyük daş karxa- nalarının əhatəsində yerləşirdi. Kənar aləmlə buranı səmadan savayı müəssisənin arxa tərəfindən hərdən mişar daşı daşıyan yük maşınları keçən dar bir yol birləşdirirdi. Bu yarımsəhralıqda boyu iki qarışdan çox olan kol tapa bilməzdin. Onlar da yayın əvvəlin- dəcə susuzluqdan yanıb quruyurdular. Nəzarət bu- raxılış məntəqəsinin və onun yaxınlığında yerləşən müəssisə idarəsinin ətrafında bitən barmaqla sayıla- caq qədər ağaclar kənardan daşınan suyun hesabına mövcudluqlarını qorumuşdular. Ağaclar səhra tor- pağının qüvvəsizliyindən cılız qamətləri ilə uzun il- lər əkilsə də, cavan ağaclara bənzəyirdilər. Zərif me- hin ətrafdakı karxanalardan oğurlayıb gətirdiyi narın toz bu ağacların günboyu qonağı olurdu. Müəssisədə təmiz havanı əsasən yağmurlu ha- vada udurdular. Yer azacıq quruyan kimi gözə gö- 20 rünməyən toz, xırda qum dənələri yenidən əsən meh ilə öz varlığını hamının yadına salırdı. –Mən bilmirəm burada qazamatı hansı ağıllı tikdirib? – Uzun illər başqa müəssisədə işləyib keçən qış işinin ixtisara düşməsi səbəbindən bura göndəri- lən dəstə rəisi ədliyyə mayoru Zəfər hər dəfə xidməti geyim şapkası – furajkasının tozunu çırpanda əsəbi- ləşib deyinirdi. – Karxanaların arasında, səhranın or- tasında türmə tikərlər? Elə bil məhkumlar üçün yox, qullar üçün tikiblər. Məhkumu qul hesab ediblər, iş- lədib xeyir qazanıblar. İndi karxanalar olub şəxsi, bu- rada yaşayan və işləyənlərə isə gecə-gündüz qumla nəfəs almaq qalıb... Zəfər haqlı idi. Keçmişdə dövlətin karxanasın- da işləyən məhkumlar indi işsiz qalmışdılar. Çünki, sahibkarlara məhkuma pul ayırmaqdansa, qeydiy- yata salınmayan, əyalətlərdən gələn ucuz işçi qüv- vəsi sərfəli idi. Nəticədə isə cəzaçəkmə müəssisəsinin karxanalar arasında yerləşməsinin heç bir əhəmiy- yəti qalmamışdı. –Ada baxginən, sən, – Zəfər davam edirdi, – Gülbaxt!.. Gül baxt yox, baxtı kül olanların yeridir bura. Mənim kimi çarəsizlərin... Neçə aylar ötməsinə baxmayaraq Zəfərin bu müəssisəyə işləməyə göndərilməsinə peşmanlığı bit- məmişdi. Şəhərin o biri qurtaracağının ən uc nöqtə- sində yaşayan Zəfərin həftədə altı gün səhərlər və 21 axşamlar yüz kilometrdən çox yol gəlib getməsi hər dəfə yadına düşəndə necə əsəbiləşirdisə, bəzən özü- nü saxlaya bilməyib işçilər arasında İslah İdarəsinin kadrlar şöbəsinin rəis əvəzi işləyən yerlisini söyürdü: –Ay kişi, adamı bir işə göndərəndə çağırıb özü- nə deyərlər, insan hesab edib yaşadığı yeri də nəzərə alarlar. Yoxsa ki, gözünü yumub, sərfəsizlik edib iş- çini hara gəldi göndərərlər?.. –Günah onda deyil, – həmkarı, onun sayaq baş- qa müəssisədən bura “sürgün edilmiş” digər dəstə rəisi Şərif də Zəfərin sözünə laqeyd qalmırdı, – gü- nah əmrinə qol çəkəndədir. Qol çəkən maraqlanma- lıdır ki, nəyə qol çəkir, niyə qol çəkir? Kadra nə var, o, göstəriş yerinə yetirəndir. –Bəs vicdan? Şöbənin rəis əvəzi məni yaxşı ta- nıyır, harada yaşadığımı bilir. Heyf ki, yerlimdir, tor- pağın adını batırandır... –Olmayan şeydən danışmazlar. İstəyəndə qa- nuna da türürürlər. Orada əsasən özlərinə sərf edən sənədə baxırlar, – sağ əlinin baş barmağını digər qat- lanmış barmağına sürtdü, – başa düşdün? Yerliliyin məsələyə dəxli yoxdu. O misra yadındadı: keçmə na- mərd körpüsündən, qoy aparsın sel səni... Görəsən Gülbaxta heç öz istəyi ilə işləməyə gələn olub? Bura- ya ya təzə işləməyə başlayan gələr, ya da digər mü- əssisədə işindən çıxarılanlar – Gülbaxtın yay ayları- nın qum tufanlarından xəbəri olmayanlar... 22 –Eh, yay nədi, – Zəfər əlavə etdi, – mən heç qış- da da burda təmiz ağ qar görmədim, həmişə sarım- tıl gördüm... Bu tozun ancaq Məhyəddinə xeyri var, çox olduqca camaşırxana ilə hamamın da müştərisi artır. Şərifin bəhs etdiyi qum dumanları burada ilin hər fəslində, ən çox isə yay aylarında baş verirdi. On gün yağıntı olmaması kifayət edirdi ki, qum duma- nının əmələ gəlməsinə şərait yaransın. –Təbiəti bir yana, işçi kollektivinə nə deyəsən? Elə bil xidmətdə nə qədər pula həris adam var, yığıb bura toplayıblar. Bütün günü çalışdıqları ancaq nə yollasa pul əldə etməkdir. Gördün özünü asmaq is- təyən sanitarı? Guya, o, özünü üzdəniraqlığına görə öldürmək istəyib? Yox, məsələ onda deyil. İllərdir bu insan çöldən heç nə almadığına görə içəridə də di- lənməkdən canı boğazına yığılıb, əzab çəkməkdən beztb. Səhər tezdən gecəyədək zonun hər işini gö- rürlər. Adlarına təsərrüfat işçisi kimi maaş yazılır. Ancaq, maaşlarının əvəzinə üç-beş manatlıq çay- qənd, siqaret verib başlarını aldadırlar. Səsini çıxara- nın isə başından basırlar... –Onlar üçün əsas puldu. O pulun üzdənirağın, ya kimin olmasının nə fərqi? Sabitliyin olmasını ən çox bilirsənmi, niyə istəyirlər? Gərginlik olanda gə- lirləri dayanır, əksinə ziyana düşürlər. Bir məşhur məsəl var, balıq başdan iylənər. Rəisinin adı “kartof- Yüklə 2,49 Kb. Dostları ilə paylaş:
|