2. İkinci
sinif nümayəndəlik olan missiyalar. Onlara internun-
siaturalar ekvivalentdir.
Diplomatik nümayəndəliklərin mübadiləsi haqqında xüsusi ra-
zılıq əldə olunduqdan sonra növbəti mühüm mərhələ diplomatik
nümayəndəliyin başçısının təyin olunması mərhələsidir. Azərbaycan
Respublikasında diplomatik vəzifələrə təyinedilmə və vəzifədən
azadedilmə qaydaları, habelə vəzifə tutan şəxslərə dair tələblər
Azərbaycan Respublikasının Konstitusiyası, qanunları və digər nor-
mativ hüquqi aktları ilə, habelə Azərbaycan Respublikasının tərəfdar
çıxdığı beynəlxalq müqavilələrlə müəyyən edilir (“Diplomatik
xidmət haqqında” qanunun 7-ci maddəsi).
3. Bu və ya digər səbəbdən müxtəlif cür adlanan və müxtəlif
təşkilati struktura malik olan diplomatik nümayəndəliklər. Bunlara
misal olaraq aralarında normal diplomatik münasibətlər olmayan
dövlətlərin təsis
etdikləri maraq şöbələrini, əlaqə qruplarını aid etmək
olar. Məsələn, Misir Ərəb Respubliksı bir sıra dövlətlərdə “maraq
büroları“ açmışdır. Bir çox ərəb dövlətlərində öz səfirliklərinin
fəaliyyətini dayandırmaq təhlükəsi ilə üzləşdikdən sonra Misir dip-
lomatlarını dost ölkələrin səfirliklərində yerləşdirmək
məcburiyyətində qalmışdır. Həmin səfirliklərin üzərinə “Misir Ərəb
Respublikasının maraq bürosü” sözləri yazılmış lövhələr asılmışdır.
Ərəb dövlətləri də qarşılıqlı tədbir kimi keçmiş səfirliklərin maraq
büroları ilə əvəzlənməsinə başladılar. Bu büroların əməkdaşlarının
immunitet və imtiyazları qorunub saxlanılmışdır.
K.K.Sandrovski diplomatik nümayəndəliyin başçısının bütün
təyinolunma prosesinin aşağıdakı mərhələlərini ayırır: səfir və ya
elçinin namizədliyinin seçilməsi; aqreman istənilməsi; təyinolunmanı
qanuniləşdirən daxili hüquqi aktın nəşri; bu təyinolma haqqında
rəsmi məlumatın eyni zamanda hər iki ölkə mətbuatında verilməsi;
etimadnamənin verilməsi; səfir və ya elçinin
gəldiyi dövlətin xarici
işlər naziri tərəfindən ilkin qəbulu və etimadnamənin nüsxəsinin
nazirə təqdim olunması; akkreditasiya prosesinin sonu kimi
etimadnamənin rəsmi mərasim zamanı yerli dövlətin başçısına
təqdim edilməsi
1
.
Diplomatik əlaqələrin normal olduğu bəzi hallarda da təmsil
olunma fərqli ola bilər. Liviyada diplomatik institutlar mövcud deyil.
Burada xarici əlaqələrlə Xalq bürosu məşğul olur. Səfirlikləri isə
katiblərin başçılıq etdikləri Xalq Komitələri əvəz edir. Bu Komitənin
əməkdaşları Vyana Konvensiyası ilə diplomatik agentlərə verilən
eyni imunitet və imtiyazlardan istifadə edir.
Səfirin namizədliyinin seçilməsi, təyinolunmanı qanuniləşdirən
daxili hüquqi aktın verilməsi kimi məsələlər akkreditiv dövlətin dax-
ili hüquq normaları ilə tənzimlənsə də, diplomatik nümayəndəliyin
başçısının vəzifəyə başlamasının beynəlxalq
hüquqla müəyyən olun-
muş ciddi qaydaları mövcuddur.
Qeyd edilən diplomatik orqanlar arasında hüquqi status baxı-
mından heç bir fərq yoxdur. Nümayəndəliklərin dərəcələri arasındakı
fərq yalnız uyğun dövlətlər arasında siyasi, iqtisadi, mədəni və s.
sahələrdə münasibətlərin inkişaf səviyyəsini nümayiş etdirir.
Dövlətlər qarşılıqlı razılıq əsasında öz diplomatik nüma-
yəndəliklərinin statusunu dəyişdirə – onu aşağı sala və ya yüksəldə
bilərlər. II Dünya müharibəsindən sonra əksər dövlətlər öz diplomatik
nümayəndəliklərinin statusunu yüksəltmiş, bir qayda olaraq missiya-
ları səfirliklərə çevirmişdir. Hal-hazırda əksər dövlətlər Fövqəladə və
Səlahiyyətli səfirlərin rəhbərlik etdiyi səfirliklər və ya ona ekvivalent
olan nümayəndəliklərlə mübadilə edirlər. Elçi və ya işlər
müvəkkillərinin rəhbərlik etdiyi missiyalar
institutuna istisna qaydas-
ında rast gəlmək olar. Səfirlik səviyyəsində nümayəndəliklə mübadilə
etmək və ya nümayəndəliyin dərəcəsini yüksəltmək dövlətlər aras-
ında münasibətlərin inkişaf səviyyəsinin yüksəlməsindən daha çox
mötəbərliliklə izah olunur.
Öz diplomatik nümayəndəliyinin başçısını, məsələn, səfiri
təyin etmək istəyən dövlət qəbul edən tərəfdən bu şəxsin
namizədliyinə razılıq almalıdır. Dövlətin həmin şəxsin onun
ərazisində səfir, elçi və ya işlər müvəkkili qismində fəaliyyət
göstərməsinə verdiyi razılığına
aqreman (fransız dilində
aqrement-
razılıq deməkdir) deyilir. 1961-ci il Vyana Konvensiyasında
göstərilir ki, akkreditə edən dövlət əmin olmalıdır ki, yerli
dövlət
onun diplomatik nümayəndəliyin başçısı kimi akkreditə etməyi
nəzərdə tutduğu şəxsə aqreman vermişdir (maddə 4). Qəbul edən
dövlət aqreman verməkdən imtina etməsinin səbəblərini açıqlamaq
1
Сандровский К.К. Право внешних сношений. Киев: Вища школа,
1986, с. 93
4.2. Diplomatik missiyanın başlanması və bitməsi
112
113
məcburiyyətində deyil.
Aqreman yalnız diplomatik nümayəndələrin başçılarının
təyini
üçün tələb olunur. Nümayəndəliyin digər əmakdaşlarının təyini
nisbətən daha sadədir. Onların təyin olunması üçün qabaqcadan ra-
zılıq tələb olunmur. Əməkdaşların təyin olunduğu dövlətə bildirilir
ki, hər hansı bir şəxsin məsələn, müşavir, attaşe və s. keyfiyyətdə
təyin olunması nəzərdə tutulur və yaxud da artıq attaşe, katib və s.
kimi təyin olunmuş şəxsə birbaşa viza istənilir. Qəbul edən dövlət
viza vermək və ya ondan imtina etməklə həmin şəxslə bağlı fikrini
ifadə edə bilər. Əgər müəyyən bir müddət ərzində notaya cavab ol-
mazsa, həmin şəxs qəbul edilmiş hesab olunur. Dövlətlər arasında
vizasız rejim mövcud olduqda yerləşmə dövləti şəxsin təyin olunması
ilə bağlı fikrini digər mümkün forma ilə də bildirə bilər.
Nümayəndəliyin əmakdaşlarının təyin olunması və onların ailə
üzvlərinin, ev işçilərinin ölkəyə gəlişi və onu birdəfəlik tərk etməsi
barədə məlumat yerləşmə dövlətinin xarici işlər nazirliyinə bildirilir.
Nümayəndəliyin əməkdaşlarının nümayəndəlikdəki funksiyalarına
son verildikdə, hər hansı bir şəxsin nümayəndəliyin əməkdaşının ailə
üzvünə çevrilməsi və ya ailə üzvülüyündən çıxması halında, o
cümlədən, ev işçilərinin nümayəndəliyin əməkdaşı yanında işdən
azad olması halında yerləşmə dövlətinin xarici işlər nazirliyinə qa-
baqcadan məlumat verilməlidir.
Əgər diplomatik münasiətlər ilk dəfə qurulursa, yəni səfir ilk
diplomatik
nümayəndə kimi təyin olunursa, aqreman sorğusu hər iki
razılaşmış tərəfin diplomatik nümayəndəsi vasitəsilə üçüncü dövlətdə
həyata keçirilə bilər. Bir diplomatik nümayəndənin digərini əvəz et-
diyi zaman isə aqreman sorğusu onun sələfinin və ya müvəqqəti işlər
müvəkkilinin yerləşmə dövlətinin xarici işlər naziri ilə görüşündə
edilə bilər.
Qeyd etmək vacibdir ki, aqreman sorğusu şəxsi xarakter daşı-
yır. Nəzərdə tutulan namizəd barədə qeyri-rəsmi xarakterli qısa
məlumat (yaşı, təhsili, ailə vəziyyəti, tutmuş olduğu vəzifələr) hər
hansı bir blankda deyil, sadə kağızda yazılır, imzasız və möhürzüz bir
kağız şəklində olur. Akkreditə olunan dövlət daha ətraflı məlumatlar
tələb edə bilər. Aqreman sorğusu və onun cavabı bir qayda olaraq
bəyan edilmir.
Praktikada aqreman sorğusuna
bir ay ərzində cavab almaq
qəbul olunmuşdur. Sorğu göndəriləndən aqreman alınana qədər
keçən müddət dövlətlərarası münasibətlərin vəziyyətinin göstəricisi
kimi çıxış edir. Aqreman sorğusuna rəsmi rədd cavabı vermək qəbul
olunmamışdır. Bəzən elə olur ki, nəzakətlə bunun yada salınmasına
baxmayaraq, cavab eyni nəzakətlə gecikdirilir ki, bu da artıq digər
namizədi görmək istəmələrinə dəlalət edir
115
1
. Bu zaman akkreditə edən
dövlət növbəti namizəd haqqında bir müddət sonra sorğu
göndərməlidir. Aqremandan imtina edilməsi şəxsin sırf fərdi
keyfiyyətləri ilə əlaqəli olan bir hal olmasına baxmayaraq,bu
dövlətlər arasında xoşagəlməz halların yaranmasına gətirib çıxara
bilir.
Yalnız aqreman alındıqdan sonra şəxsin təyin olunması
haqqında dövlət başçısı fərman verə bilər.
Hərbi, hərbi hava və hərbi dəniz attaşelərinin təyin olunması
zamanı yerləşmə dövləti onların adlarının qabaqcadan bəyənilməsi
üçün ona göndərilmısini təklif edə bilər. 1961-ci il Vyana Konvensi-
yası müxtəlif dövlətlərin praktikasını nəzərə alaraq 7-ci maddədə bu
normanı əks etdirmişdir. Praktikada akkreditiv dövlət adətən bu cür
təklif gözləmədən də hərbi attaşelər haqqında məlumatı onların
təyinindən öncə yerləşmə dövlətinə göndərir.
Aqreman alındıqdan və səfirin təyin olunması haqqında dövlət
başçısının fərmanı dərc olunduqdan sonra səfirə vəzifə yerinə yola
düşməzdən öncə akkreditiv dövlətin dövlət başçısı tərəfindən qəbul
edən dövlətin başçısının adına imzalanmış xüsusi sənəd –
etimadnamə verilir. İşlər müvəkkilinə isə xarici işlər naziri
tərəfindən qəbul edən dövlətin xarici işlər nazirinə imzalanmış
məktubu verilir. Bu qayda, artıq qeyd etdiyimiz kimi, 1815-ci il
Vyana Reqlamenti ilə müəyyən olunmuş və 1961-ci il Vyana Kon-
vensiyası ilə təsdiq edilmişdir.
Etimadnamə nümayəndəliyin başçısının fəaliyyətinin
təmsilçilik xarakterini sübut edir. Bu sənəd akkreditiv dövlətin
başçısının rəsmi adı ilə başlayır. Sonra qəbul edən dövlətin başçısının
titulları göstərilir və yeni səfirin təyin olunması ilə uyğun dövlətlər
arasındakı münasıbətlərin inkişaf etdirilməsi arzusu ifadə olunur.
Daha sonra isə səfirin adı, atasının adı və soyadı göstərilir və onun
dövlətin adından bütün dediklərinə etimad edilməsi xahiş olunur
1
Селянинов О.П. Тетради по дипломатической службе государств
(история и современность), И. МГИМО Анкил,1998, с. 110
114