bağlı vəzifələri yerinə yetirən hər hansı şəxs “
konsulluğun
əməkdaşı” kimi müəyyən olunur.
təqdimatı ilə prezident
tərəfindən, konsul, vitse- konsul və konsul
agenti isə xarici işlər naziri tərəfindən təyin edilir və geri çağırılır.
Azərbaycan Respublikasının ikitərəfli konsul
konvensiyalarında isə “konsulluq əməkdaşı” adı altında konsulluqda
yalnız inzibati və texniki vəzifələri yerinə yetirən hər hansı şəxs
nəzərdə tutulur. Konsulluqda xidmət işlərini yerinə yetirən şəxslər isə
“xidmət personalının işçisi” kimi müəyyən olunur.
Konsul müəssisələri öz funksiyalarını konsul dairəsi
hüdudlarında həyata keçirir.
Konsulluq dairəsi – konsulluğun
yerləşdiyi dövlətlə razılıq əsasında konsul vəzifələrini icra etmək
üçün ona ayrılan ərazidir. Adətən, belə dairə yerləşmə dövlətinin bir
neçə inzibati-ərazi vahidini əhatə edir. Konsulluq dairəsinin
sərhədləri və konsulluğun yeri dövlətlər arasında razılaşma əsasında
müəyyən olunur.
Nizamnaməyə əsasən “
konsul” – konsulluğa başçılıq edən baş
konsul, konsul, vitse-konsul və ya konsul agentidir.
Əksər
dövlətlərin, o cümlədən Azərbaycan Respublikasının
praktikasına əsasən konsul nümayəndəliklərinin başçısının təyininə
yerləşmə dövləti tərəfindən qabaqcadan razılıq alınmalıdır.
Baxmayaraq ki, bu müddəa 1963-cü il Konvensiyasında ümumi
norma kimi nəzərdə tutulmur. Konvensiyanın 10-cu maddəsində
sadəcə olaraq göstərilir ki, konsul müəssisələrinin başçıları təmsil
edilən dövlət tərəfindən təyin olunur və yerləşmə dövləti tərəfindən
funksiyalarını yerinə yetirməyə buraxılırlar. Buradaca qeyd olunur ki,
konsulların təyin olunması və vəzifəsinin icrasına başlamasına icazə
verilməsi qaydaları göndərən dövlətin və yerləşmə dövlətinin
qanunlarına və adətlərinə uyğun olaraq müəyyən olunur
1
.
Konsulluğun başçısı yalnız konsulluq dairəsinə daxil olan yerli
hakimiyyət orqanları ilə əlaqə yaradır. Yerləşmə dövlətinin mərkəzi
hakimiyyət orqanlarıyla isə o, yalnız
öz dövlətinin diplomatik
nümayəndəliyi vasitəsilə əlaqə saxlaya bilər.
Mövcud ümumi qaydaya əsasən, konsul,
konsul patenti
adlanan sənəd almalıdır. Konsul patenti – təmsil olunan dövlətin
səlahiyyətli orqanı tərəfindən verilən və həmin şəxsin müstəqil
konsul müəssisəsinin başçısı kimi təyin olunması faktını təsdiq edən
sənəddir. Bu sənəddə konsulluğun başçısının tam adı, vətəndaşlığı,
rütbəsi, konsulluğun yeri və konsulluq dairəsi göstərilir. Azərbaycan
Respublikası Konsul Nizamnaməsinə əsasən, konsul patenti
Azərbaycan Respublikasının Xarici İşlər Nazirliyi tərəfindən verilir
(maddə 15).
Azərbaycan Respublikasının ikitərəfli konsul
konvensiyalarında diplomatik nümayəndəliklərin başçıları üçün
alınan
aqremana bənzəyən, qabaqcadan razılıq birbaşa nəzərdə
tutulur. Məsələn, Rusiya Federasiyası ilə bağlanmış Konsul
Konvensiyasının 3-cü maddəsi “Konsul başçısının təyin olunması”
adlanır. Bu maddənin 1-ci bəndində deyilir ki, “konsulluq başçısı
təyin edilməzdən əvvəl göndərən dövlət tərəfindən diplomatik və ya
digər müvafiq kanallarla təklif olunan şəxs barədə qəbul edən
dövlətin razılığı alınmalıdır”. Burada, həmçinin qeyd olunur ki, qəbul
edən dövlət hər hansı bir şəxsin konsulluq başçısı sifətində təyin
olunmasına razılıq verməzsə, o, göndərən dövlətə bu imtinanın
səbəblərini açıqlamaq məcburiyyətində deyil.
Adətən, təmsil olunan dövlət öz diplomatik nümayəndəliyi
vasitəsilə yerləşmə dövlətinin Xarici İşlər Nazirliyinə konsul
patentini və ya konsulluq başçısının
təyin edilməsi barədə digər
analoji sənədi göndərir. Qəbul edən dövlət bu sənədi aldıqdan sonra
konsulun təyin edilməsi üçün ona formasından asılı olmayaraq
ekzekvatura adlanan icazə sənədi verir. Ekzevatura – konsulluğun
başçısının yerləşmə dövləti tərəfindən tanınması və konsulluq
dairəsində ona konsul funksiyalarını həyata keçirmək hüququnun
verilməsi haqqında sənəddir.
Azərbaycan Respublikasında baş konsul xarici işlər nazirinin
233
Ekzekvaturanın verilməsinin forma və qaydası yerləşmə
dövlətinin daxili hüququ ilə müəyyən olunur. Ekzekvatura dövlət
başçısı, hökumət başçısı və yaxud xarici işlər nazirinin imzası ilə
təsdiq olunur. O ayrıca sənəd formasında və ya konsul patentinə izin
yazısı şəklində verilə bilər. Ekzekvaturanı və ya digər icazəni
verməkdən imtina edən qəbul edən dövlət göndərən dövlətə bu
imtinanın səbəblərini açıqlamaq məcburiyyətində deyil. Bəzən
1
Зубков Н.Г. Международно-правовое положение консульских
представительств и их персонала. Автореферат диссертации на соиска-
ние ученой степени кандидата юридических наук. Дипломатическая
Академия МИД СССР. М.: 1980, с. 15
232
ekzekvaturanın verilməsi gecikdirildikdə yerləşmə dövləti konsul funk-
siyalarının həyata keçirilməsi üçün müvəqqəti icazə verə bilər.
Konsul praktikasında bəzən
elə hallara da rast gəlinir ki,
konsulluğun başçısının funksiyasının müvəqqəti həyata keçirilməsi
zərurəti ortaya çıxır. Azrbaycan Respublikası Konsul
Nizamnaməsinin 17-ci maddəsində deyilir ki, ”əgər konsul hər hansı
səbəbə görə öz funksiyalarını yerinə yetirə bilmirsə və ya onun yeri
boşdursa, yeni konsul təyin edilənədək konsul vəzifəsinin icrası bu
konsulluğunun və ya Azərbaycan Respublikasının həmin dövlətin
ərazisindəki digər konsulluğun vəzifəli şəxsinə, yaxud Azərbaycan
Respublikasının oradakı diplomatik nümayəndəliyinin diplomatik
heyəti üzvlərindən birinə həvalə edilir”. Bu zaman da yerləşmə
dövlətindən xüsusi razılıq alınması tələb olunur.
Onu da qeyd etmək vacibdir ki, konsulun təyin olunması üçün
adətən ikitərəfli konsul konvensiyalarında
nəzərdə tutulan
qabaqcadan razılıq sorğusu və ekzekvatura istənilməsi eyni şey
deyildir. Razılıq sorğusu qabaqcadan, konsul təyin olunmadan və ona
patent verilmədən öncə diplomatik kanallar vasitəsilə aparılır və bu
konsul agentinin şəxsiyyəti ilə və onun nə dərəcədə qəbulolunan şəxs
olması ilə bağlıdır. Ekzekvaturada isə konsul agentinin şəxsiyyəti
haqqında məsələ yaranmır, belə ki, bu məsələ artıq qabaqcadan həll
olunmuşdur. Ekzekvaturanın mahiyyəti müəyyən konsul dairəsində
konsul fəaliyyəti ilə məşğul olmağa verilən icazədən ibarətdir.
Etimadnamənin dövlət başçısına təqdim olunması ilə başlanan
diplomatik missiyadan fərqli olaraq, konsulun missiyası ekzekvatura
əlavə olunmuş patent konsula qayıtdıqdan sonra başlanmış hesab
olunur. Hər iki sənəd bütün rəsmiyyət bitdikdən sonra konsula
qaytarılır və bu vəzifəni tutduğu müddət ərzində konsulda
qalaraq
onun statusunu və funksiyalarını təsdiq edir.
Dövlət başçısına ünvanlanan və ona təqdim olunan
etimadnamədən fərqli olaraq, konsul patentləri konkret şəxsə ün-
vanlanmır. Onlar aşağıdakı formul əsasında təşkil olunurlar: “aid
olan hər kəsə” və ya “bu sənədi görən hər kəsə”.
Konsul dairəsinin hüdudları dəyişdikdə və yaxud konsulluğun
başçısının dərəcəsi dəyişdikdə konsulluğun başçısı yeni patent və
ekzekvatura almalıdır.
Etimadnamənin təqdim olunmasının zamanı kimi,
ekzekvaturanın verilməsi anı da mühüm beynəlxalq-hüquqi nəticələr
yaradır. Ekzekvatura verilən andan konsulun vəzifəsi rəsmi olaraq
başlanmış hesab olunmaqla yanaşı, yerləşmə dövlətinin hər hansı
yaşayış məntəqəsində hər kəsdən öncə ekzekvatura alan baş konsul
konsul korpusunun duayeni olur. Geniş mənada konsul korpusu
yerləşmə dövlətinin müəyyən şəhərində yerləşən bütün xarici
konsulluqların vəzifəli şəxslərinin məcmusudur. Konsul korpusunun
duayeninin funksiyaları diplomatik korpusun duayeni funksiyaları ilə
eynidir.
Ekzekvatura və konsul patenti müstəqil konsul müəssisələrinin
başçıları üçün vacibdir. Diplomatik nümayəndəliyin konsul
şöbələrinin rəhbərləri üçün isə patent və ekzekvatura tələb olunmur.
Konsul personalı işçilərinin təyin olunmasına gəldikdə isə,
akkreditiv dövlət onları sərbəst olaraq müəyyən edir. Burada bir neçə
şərt irəli sürülür:
1)
konsul vəzifəli şəxsi akkreditiv dövlətin vətəndaşı
olmalıdır – yalnız yerləşmə dövlətinin icazəsi ilə onun vətəndaşları
bu vəzifəyə təyin oluna bilər və bu icazə istənilən zaman geri
götürülə də bilər;
2)
yerləşmə dövləti istənilən zaman – yəni şəxs
təyin olunub
hələ ölkəyə gəlməmişdən öncə və ya ölkədə öz funksiyalarını yerinə
yetirdiyi zaman onu persona non grata elan edə bilər;
3)
əgər elə olan vəziyyətdə akkreditiv dövlət müəyyən müddət
ərzində həmin şəxsi geri çağırmırsa, yerləşmə dövləti ekzekvaturanı
və ya verilmiş digər razılığı ləğv edə və yaxud onu konsul
personalının işçisi kimi qəbul etməkdən imtina edə bilər.
Bunları nəzərə alaraq göndərən dövlət qabaqcadan həmin
şəxslərin adlarını və dərəcələrini yerləşmə dövlətinə bildirə bilər.
İndi də konsul missiyasının bitməsi hallarını nəzərdən keçirək.
Burada iki vəziyyət yer ala bilər: konsul vəzifəli şəxsinin funksiyalarının
dayandırılması və dövlətin orqanı kimi bütövlükdə konsulluğun
fəaliyyətinin dayandırılması.
Birinci vəziyyət 1963-cü il konsul əlaqələri haqqında Vyana
Konvensiyasının 25-ci maddəsinə əsasən aşağıdakı hallarda yaranır:
a) göndərən dövlət tərəfindən onun funksiyalarının dayandırılması
barədə qəbul edən dövlət xəbərdar edildikdə; b) qəbul edən dövlət
tərəfindən verilmiş ekzekvaturanın və ya digər icazənin ləğv edilməsi
halında; c) qəbul edən dövlət onu konsulluq personalı kimi hesab
etmədiyini göndərən dövlətə bildirdiyi halda.
234
235