88
Tarixən toqquşmalar daha geniş miqyas alanda döyüşən qüvvələrin böyüməsinə
tələbat artmış, silah istehsalı genişlənmişdir. Sonralar işğallar mühüm vəzifəyə
çevrildiyindən nizami ordu meydana gəlmişdir Tədricən ordu öz funksiyasından əlavə
digər xüsusiyyətlərə malik oldu, siyasi gücün ondan asılı olması dövrü başlandı. B.e ə.
82-ci ildə Roma sərkərdəsi Sulla bunu hiss edib, ordusu ilə Romaya girdi, Senat qorxu
altında ona diktator səlahiyyətləri verdi və şəhərdə görünməmiş terror başladı.
Ordudan siyasi hakimiyyətə yiyələnmək sahəsindəki Sulla ənənəsini Pompey və Sezar
davam etdirdi, Sezar özünü hətta ömürlük diktator elan etdirdi.
Lakin ordunun əsas vəzifəsi ərazilər işğal etmək, yeni imperiyalar yaratmaq idi.
Buna haqq qazandırmaq üçün səbəblər, daha çox hallarda isə bəhanələr tapılırdı.
Bəziləri isə bunu dövlətin başlıca vəzifəsi kimi qələmə verirdi. Prussiya kralı Böyük
Fridrix ( 1712- 1786- cı illər ) işğal siyasətini əsaslandırmaq üçün demişdi: “
Hökumətlərin fundamental rolu öz ərazilərini genişləndirmək prinsipidir. “ İri nizami
orduların inkişafı isə ona gətirib çıxarırdı ki, zamandan zamana siyasi mübahisələr
diplomatiyadan daha çox silahlı münqişə vasitəsi ilə həll edilməli olurdu.
Lakin ordunun təlabatınıa qayğı həç də onun mövcudluğunun vacibliyi kimi
xüsui diqqətdə olmurdu. Qədim dövrlərdə silahlar çox ləng qaydada təkmilləşir,
mürəkkəbləşirdi. Tarixçilərin gümanına görə, qədim Romada yeddi əsr ərzində,
ordunun istifadə etdiyi silah növlərində, demək olar ki, elə bir dəyişiklik meydana
gəlməmişdi, yalnız qılıncın və nizələrin uzunluğu və ya qalxanın formaları dəyişirdi.
Silahlar köhnə dəbdə qalsa da, hərbi ustalıq xeyli böyümüşdü, hərb sahəsində
sərkərdəlik qabiliyyəti ilə seçilən dühalar mövcud dünyanın sifətini dəyişmək kimi
nəhəng bir işə girişmişdilər. Bunu onların apardıqları müharibələr aydın şəkildə
göstərir.
Tarixin böyük sərkərdələri
Troya müharibəsindən doqquz əsr sonra Makedoniyalı Aleksandr ilk dəfə
Avropadan Asiyaya keçməklə, əslində Homerin “İliada”sından pərəstiş etdiyi mifik
qəhrəmanların da iştirak etdiyi, Aqamemnonun başçılıgı altında baş verən yunanların
yürüşünü daha geniş miqyasda təkrar etmişdi. O,, artıq bir şəhər-dövləti deyil, Persiya
kimi böyük və qüdrətli imperiyanı məğlubiyyətə uğradaraq məhv etmiş, üç qitənin
ərazisində öz nəhəng imperiyasını yaratmışdı. Epir sərkərdəsi Pirr İtaliya ərazisində
Roma üzərində iki mühüm qələbə çalmışdı. Böyük Aleksandrın işğalları həm də çox
sayda yeni şəhərlərin salınması ilə də müşayiət olunmuşdur. Karfagenin məşhur hərb
xadimi Hannibal II Puniya müharibəsində İtaliya ərazisindəki Kann döyüşündə (bizim
eradan əvvəl 216-cı il) Romanın 70 minlik ordusunu özünün tərkibi sayca az qala iki
dəfə az olan və Alp dağlarını aşıb keçmiş qoşunu ilə məhv etmiş, antik dövrün dünya
dövlətinə çevriləcək bir ölkənin paytaxtının qapısında dayanaraq, onu zəbt olunmaq
təhlükəsi qarşısında qoymuşdu. Yaxud, Roma sərkərdəsi Qay Yuli Sezar Qalliya
müharibəsindəki Aleziya döyüşündə (b.e.ə. 52-ci il) qiyam qaldırmış qalların sayca
dəfələrlə böyük olan qüvvəsini darmadağın edərək, onların başçısı Vestinqetoriksi əsir
89
götürmüşdü. Ölkəsində vətəndaş müharibəsinin başlanmasına bais olduqdan sonra,
onun qorxusundan Yunanıstana qaçmış, triumviratdakı keçmiş müttəfiqi Qney
Pompeyi Farsala döyüşündə (b.e.ə. 48-ci il) məğlubiyyətə uğratmış, yenə qaçmağa üz
tutan rəqibini təqib etmək üçün Misirə gələrək, orada Kleopatranı taxt-taca oturtmuşdu.
Vaxtilə Böyük Aleksandr öləndə olduğu yaşda olan Sezar özünün hələ heç nəyə nail
olmadığından kədərləndiyi halda, sonralar ilk dəfə yürüşlə materikdən Britaniyaya
adlamış, Avropanın mərkəzi hissəsini işğal etməyə müvəffəq olmuşdu;
VIII əsrin axırıncı rübündə və IX əvvəllərində Böyük Karl - Şarleman
Avropada böyük əraziləri zəbt etməklə, 800-ci ildə Roma Papasının əlindən imperator
tacını qəbul etmiş, Qərbin timsalında köhnə Roma imperiyasını bərpa etmişdi. Bəziləri
ən qüdrətli xristian hökmdarı kimi Böyük Karlın yaratdığı imperiyanı “ Avropa
səltənəti “ adlandırırdı. Bu imperiya şimalda Şimal dənizindən, cənubda İtaliyanın
cənubuna qədər, Avropanın qərbində Fransadan, mərkəzi Avropadakı Vyanaya qədər
uzanırdı. Ona görə də Böyük Karlın imperiyası, yalnız Aralıq dənizi dünyasının çox
hissəsini tutan Roma imperiyasından əhəmiyyətli dərəcədə fərqlənirdi. Şarlemanın
taclanması heç də Roma imperiyasının yenidən doğulması, intibahı əlaməti olmayıb,
əslində yeni Avropa sivilizasiyasının meydana gəlməsi idi. Yəqin buna görədir ki,. bəzi
tarixçilər Şarlemanın işğal siyasətini bütünlüklə nəzərə almadan onu “ Avropanın atası
“ adlandırırlar.
Böyük fransız sərkərdəsi Napoleon Avropanı bütünlüklə müharibə səhnəsinə
çevirməklə, qitəni öz hökmranlığı altında birləşdirməyə cəhd etmişdi. Rusiyaya
yürüşünün dəhşətli uğursuzluğu onun taleyində bədbəxt dönüş nöqtəsinin meydana
gəlməsinə səbəb olmuş, 1815-ci ilin iyununda Vaterloodakı məğlubiyyəti isə özünün
artıq ikinci dəfə, əvvəlkindən fərqli olan ağır sürgün həyatı keçirməsinə gətirib
çıxarmış, uzaq Müqəddəs Yelena adasındakı məhrumiyyətlər və xəstəlik əzabı ilə dolu
olan altı illik ömrünün finalı elə orada da başa çatmışdı.
Bunlar məşhur sərkərdələr haqqında qısa, ötəri məlumatlar olmaqla yanaşı,
onların axıtdıqları insan qanı çayları barədə də təsəvvür yaratmağa imkan verir.
Silahlara gəldikdə, orta əsrlərdə odlu növlərin meydana gəlməsi ilə, onlar daha
böyük itkilərə və iri miqyaslı dağıntılara səbəb olmuş, Avropada mühafizə məqsədilə
geniş yayılan feodal qəsrlərin müdafiə qabiliyyətinə ağır zərbə vuraraq, onların
mövcudluğunu xeyli kövrək hala gətirmişdi. Top atəşləri qalın divarları da keçib onları
dağıtmaq gücündə idi. Türk sultanı II Mehmet – Mehmet Fateh 1453-cü ildə məhz
topların köməyi ilə Konstantinopolun möhkəm müdafiə divarlarını dağıdaraq, Bizans
paytaxtını zəbt etməklə, vaxtilə hərbi cəhətdən heç də zəif olmayan bir dövlətin tarixin
arxivində qərar tutmasına nail olmuşdu.
Ədalətli müharibələrin qəhrəmanları
Müharibənin, ona bəslənilən nifrətlə yanaşı başqa bir qədər fərqli görünən tərəfi
də vardır. Müharibə canlı itkilərə, dağıntılara səbəb olsa da, başa çatdıqdan sonra
inkişafa, tərəqqiyə, qurub-yaratmağa diqqətin daha da artmasına səbəb olur. Görkəmli
siyasi xadim, hərb elmi üzrə əsərlərin müəllifi olan general Şarl de Qoll müharibə
barədə öz düşüncələrini belə ifadə etmişdir: «Müharibə insanda onun ən alçaq