Almaz H
əsənqızı
178
yirs
ən?” “Bu – mənim qızımdır”, – deyərək, peyğəmbər ca-
vab verir. “Allah! M
ənim çoxlu belə qızım var idi. Birinin
d
ə üzünü öpməmişəm, hamısını diri-diri torpağa basdırmı-
şam”. Peyğəmbər həyəcanla: “Ay bədbəxt! – dedi, – deməli,
Allah s
əni insan hisslərindən məhrum etmişdir”
133
.
Folklorun bu janrının özəlliklərilə bağlı professor
İ.Abbaslı haqlı olaraq yazır: “Xalq rəvayətlərindən istər ilkin
orta
əsrlərdə, istərsə də sonrakı yüzilliklərdə Azərbaycanın
bir sıra tarixçi, etnoqraf, arxeoloq və salnaməçiləri, həm-
çinin klassik şair və yazıçıları tarixi qaynaq kimi faydalan-
mışlar. Bu ədəbi-mədəni prosesin özü onlarla xalq rəvayət-
l
ərinin qorunmasına, onların əbədiləşdirilib dövrümüzə qə-
d
ər gəlməsinə səbəb olmuşdur”
134
.
Son ill
ərdə tanınmış şəxslərlə (şair, yazıçı, alim və
başqaları ilə) bağlı xeyli rəvayət nəşr edilmişdir. Dini rəva-
y
ətlər sovet dövründəki qadağalardan fərqli olaraq, həm
toplanaraq ayrıca kitablar şəklində nəşr edilmiş, həm də
onlar orta m
əktəb dərsliklərinə də salınmışdır.
Nağıllar – epik növün ən geniş yayılmış janrların-
dandır. P.N.Boratav “Yüz soruda türk xalq ədəbiyyatı”
kitabında bu barədə yazır: “Nağıl nəsrlə söylənmiş, dini və
cadu inanışlardan və törələdən azad, tamamilə xəyal ürünü,
gerç
əklə əlaqəsiz və anlatdıqlarını inandırmaq iddiası olma-
yan qısa bir əhvalatdır”
135
. Nağıllarla bağlı ayrı-ayrı təd-
qiqa
tçıların verdiyi tərifləri ümumiləşdirsək, belə bir nəticə-
133
Əhməd Ağaoğlu. İslama görə və islamiyyətdə qadın, “Mədəniyyət
dünyası”, XII buraxılış, Bakı: ADMİU, 2006, s.37
134
Az
ərbaycan ədəbiyyatı tarixi. 6 cilddə, I c., Bakı: Elm, 2004, s. 214
135
Pertev Naili Boratav. 100 soruda türk halk edebiyatı, İstanbul:
Gerçek Yayın Evi, 1973, s.80
Folklorşünaslığa giriş
179
y
ə gəlmək mümkündür:
1. Nağıllar xalq təxəyyülü əsasında formalaşan, müəy-
y
ən bir xəyal ürünüdür.
2. Nağıl janrı əsrlərdən bəri yaranmış qəlib ifadələrlə –
formullarla (az getdi, üz getdi, d
ərə-təpə düz getdi; gəl məni
gör, d
ərdimdən öl; qəddi-qamət minarə; adam-madam iysi
g
əlir və s.) zəngin olur.
3. Nağıllarda gerçəklikdə olmayan qeyri-adi varlıqlar
(div,
əjdəha, pəri qızlar, mələklər və s.), fantastik əşyalar
(uçan xalça, d
əyirman daşı, Süleyman peyğəmbərin süfrəsi
v
ə s.) işlənə bilər.
4. Bütün nağıllarda əsas ideya xeyirin şər üzərində
q
ələbəsi üzərində qurulur və əhvalat, demək olar ki, həmişə
xoşbəxt sonluqla bitir.
5. Nağıl qəhrəmanı qeyri-adi güc sahibidir və xalqın
sevdiyi, görm
ək istədiyi ideal bir obrazdır.
6. Nağılların növündən asılı olaraq, müxtəlif mənfi
obrazlar –
şər qüvvələr (div, əjdəha, zalım padşah, ögey ana,
paxıl qardaş və s.) iştirak edə bilər.
Nağıl süjetləri müxtəlif motivlər – üç tükün xilas
etm
əsi, övladsızlıq, ögey qızı gizlətmə, kor gözün açılması,
x
əstə görünmə, gedər-gəlməz, qanlı köynək, hiyləli dəvət,
yatağa xəncər qoyma, qızı əmanət etmə, işıqlı və qaranlıq
dünya, quş dilini anlama, qız-oğlan dəyişməsi, ağ qoç–qara
qoç v
ə s. əsasında qurula bilər.
Nağılların təsnifatı ilə bağlı müxtəlif fikirlər olsa da,
onlar
əsasən üç növə ayrılırlar :
1. Heyvanlar haqqında nağıllar (Tülkü, tülkü, tünbəki”,
“Qurdun nağılı” və s.);
2. Sehrli nağıllar (“Məlikməmməd”, “Göyçək Fatma”
v
ə s.);
Almaz H
əsənqızı
180
3. M
əişət nağılları (“Daşdəmirin nağılı”, “Keçəlin
nağılı” və s.).
Az
ərbaycan folklorşünaslığında nağıllar, onun qəhrə-
man
ları, formulları, orada işlənən sayların simvolikası və s.
il
ə bağlı tədqiqatlar aparılmışdır. A.Baqri, Y.V.Çəmənzmin-
li, H.Zeynallı, H.Əlizadə. M.H.Təhmasib, Ə.Axundov,
N.Seyidov, V.V
əliyev, A.Nəbiyev, O.Əliyev, Ə.Əsgər,
F.Bayat v
ə başqaları nağılların toplanması və tədqiqi sa-
h
əsində mühüm işlər görmüşlər.
Mühacir
ətdə “nağıl” terminin yerinə “hekayət” sözü
işlədilmişdir. M.B.Məmmədzadə, Ə.Cəfəroğlu, S.Rəfiq,
X.Aslan v
ə başqaları nağıllarla bağlı tədqiqatlar aparmışlar.
Nağıllarla bağlı mühacirətdə aparılan araşıdrmalardan
S.R
əfiqin “Azərbaycan və Anadolu xalq hekayələrinin təhlili
v
ə müqayisəsi” adlı əsəri qeyd edilməlidir. Bu əsər İstanbul
şəhərində Bəyazid Dövlət kitabxanasında əlyazması şəklində
qorunmaqda
dır. 1933-1934-cü illərdə qələmə alınsa da, bu
əsər hələ də aktuallığını itirməmişdir və böyük əhəmiyyətə
malikdir. Lakin indiy
ədək, təəssüf ki, Azərbaycanda aparılan
araşdırmalardan kənarda qalmışdır.
Güney Az
ərbaycanda nağıllar toplanmış və müəyyən
q
ədər təhlilə cəlb edilmişdir. Belə ki, məşhur Azərbaycan
yazıçısı, 28 yaşında Arazın sularında boğulmaqla edam
edil
ən Səməd Behrəngi (1939-1967) və onunla eyni aqibəti
yaşayaraq, işgəncələrlə öldürülən Behruz Dehqani (1939-
1971) Güney Az
ərbaycanın kəndlərini dolaşaraq folklor
materialları toplamışlar, həmin materiallar 1975-ci ildə fars
dilind
ə “Azərbaycan nağılları” (“Efsanehayi Azerbaycan”- 2
cildd
ə) adı ilə nəşr edilmişdir. Səməd Behrəngi və Behruz
Dehqaninin topladığı həmin nağıllar Bakıda 2014-cü ildə
“Güney Az
ərbaycan folkloru” seriyasından III kitabda nəşr
Dostları ilə paylaş: |