Almaz H
əsənqızı
184
“qızıl sözlər” və s. kimi adlandırmışlar. Təbii ki, bu ifadələr
m
əhz ata-babalarımızın uzun əsrlərdən bəri sınağından çıxa-
raq böyük t
əcrübələrin nəticəsi olaraq günümüzə daşın-
dıqları üçün onların “atalar sözü” şəklində adlandırılması,
fikrimizc
ə, daha münasibdir.
Atalar sözl
ərinin epik və ya lirik janrda tədqiqi mə-
s
ələsi mübahisəli olaraq qalır, çünki onlar həm nəsr, həm
n
əzm şəklində işlənə bilirlər:
Keçm
ə namərd körpüsündən, qoy aparsın sel səni,
Yatma tülkü zağasında, qoy yesin aslan səni.
Əldən qalan əlli il qalar.
Öz adımı sənə qoyum, səni yana-yana qoyum.
Qıymazsan həzrətlərə, nəsib olar itlərə.
Dadanmısan dolmaya, bəlkə, bir gün olmaya və s.
Əvvəlki fəsillərdə qeyd etdiyimiz kimi, klassik
s
ənətkarlar – Ə.Xaqani, N.Gəncəvi və b. öz əsərlərini fars
dilind
ə yazsalar da, türk ata sözlərindən istifadə etmişlər.
Ana kitabımız “Dədə Qorqud”da xeyli atalar sözləri veril-
mişdir:
Kül t
əpəcik olmaz.
Öl
ən adam dirilməz.
Qarı düşmən dost olmaz və s.
Bundan
əlavə, S.Əlizadənin “Oğuznamə” adı ilə nəşr
etdirdiyi XVI-XVII
əsrdə yazıya alındığı və ya başqa bir
m
ənbədən köçürüldüyü güman edilən “Əmsali-Məhəm-
m
ədəli” əlyazasında xeyli oğuz ata sözləri və zərb-məsəlləri
toplanmışdır.
Maraqlıbir məqam diqqəti cəlb edir. İstanbulda Ə.Cə-
f
əroğlunun redaktorluğu ilə nəşr olunan “Azərbaycan yurd
bilgisi”d
ərgisinin 1933-cü il 13-cü sayında Adnan Cahid
imzası ilə bir müəllifin “Azərbaycan zərbi-məsəllərinin top-
Folklorşünaslığa giriş
185
landığı məcmuə” adlı məqaləsi dərc edilmişdir ki, burada İs-
tanbulun Süleymaniyy
ə və Nuriosmaniyyə kitabxanalarında
saxlanan iki q
ədim əlyazmasından söhbət açılır: “Bu iki
m
əcmuədə mövcud olan zərbi-məsəllər lisan etibarilə azəri
l
əhcəsinə mənsub aid edilə bilər. Bunlar gərək qədimiliyi və
g
ərəksə imla və lisan xüsusiyyətləri etibarilə daha çox diq-
q
əti çəkir. Bu etibarla burada hər iki əsərdən qısaca bəhs
ed
ərək, Azərbaycan zərbi-məsəllərilə məşğul olanlara iki
əski və mühüm mənbəni tanıtmağı faydalı bildim”
140
.
Az
ərbaycanda atalar sözləri XIX əsrdən toplanmağa
b
aşlamışdır. SMOMPK məcmuəsinin bir neçə sayında
onlara yer ayrılmışdır. Bundan əlavə, həmin illərdə maarifçi
ziyalıların tərtib etdikləri dərsliklərdə də atalar sözləri
verilmişdir. M.Qəmərli, E.Sultanov, H.Zeynallı, Ə.Hüseyn-
zad
ə və başqaları atalar sözlərini toplayıb nəşr etdirmişlər.
XX
əsrdə atalar sözləri bir çox tədqiqatçılar – H.Araslı,
M.T
əhmasib, V.Vəliyev, P.Əfəndiyev və başqaları tərəfin-
d
ən araşdırılmış, müxtəlif folklor toplularında onlara yer
ayrılmışdır. Mühacirətdə Ə.Cəfəroğlu “Orxon abidələrində
ata sözl
əri”, “Mahmud Kaşğarlı”, “Türk dili tarixi”
əsərlərində qədim türk abidələrindəki atalar sözlərini təhlilə
c
əlb etmişdir. Xavər Aslan “Sözlü ədəbiyyatımızda həcv”
adlı tədqiqatında incə, zərif xalq yumorundan bəhs edərkən,
bu möv
zudakı ata sözlərini də təhlilə cəlb etmişdir. Təd-
qiqatçı onların gündəlik həyatın bütün məqamlarını özündə
qısa, lakonik, lakin müdrik ifadə etdiyini bildirmiş, mövzu
istiqam
ətlərini müəyyənləşdirmişdir: “Xalq acılarını, kədəri-
ni, c
əmiyyətdəki zorbalığı, haqsızlıqları, günlük həyatındakı
140
Cahit Adnan. Azerbaycan darbimesellerini muhtevi iki mecmua,
“Azerbaycan Yurt Bilgisi”, İstanbul:1933, sayı 13, s.21
Almaz H
əsənqızı
186
keçimsizliyi, ail
ə-məişət dartışmalarını qısa və mənalı şəkil-
d
ə şifahi ədəbiyyatımızın bu janrına sığdırmışdır. Xəsislik,
yaltaqlıq, gerilik və cəhalətin tənqidi, varlı, yoxsul, qonşu,
əqrəba münasibətləri, ər-arvad, gəlin-qaynana, ata-oğul
münaqişələri satirik ata sözlərimiz, ifadə və deyimlərimizin
əsas mövzusudur”
141
.
Behruz H
əqqinin Almaniyanın Köln şəhərində 1997-ci
ild
ə ilk, 1998-ci ildə ikinci dəfə nəşr etdirdiyi “Ata sözlə-
rinin kökl
əri və şifahi xalq ədəbiyyatından örnəklər” adlı
kitabının mühüm bir qismi zərbi-məsəllərin (deyimlərin) və
atalar sözl
ərinin tanıtdırılmasına, təbliğinə və tədqiqinə həsr
olun
muşdur. “Ata sözlərinin kökləri” fəslində müəllif tari-
x
ən müxtəlif əfsanə, nağıl, rəvayət, lətifə və s. ilə əlaqədar
yaranan t
əxminən yüz otuza qədər deyimin nəşət etdiyi, do-
ğulduğu mətnləri verməklə bərabər, həmin ifadələrin müasir
dövrümüzd
əki işlənmə məqamlarını aydınlaşdırmış, onların
h
ər birinin informatoru haqqında da lazımi bilgiləri gös-
t
ərmişdir. Kitabdakı deyimlərin Güney Azərbaycanın Təbriz,
Tehran, Z
əncan, Mərənd, Marağa, Sulduz kimi bölgələrilə
yanaşı, Almaniyanın Bonn, Berlin, Hannover, Köln, həm-
çinin Bakı şəhərindən uzun illərdən bəri toplandığını infor-
matorlarla b
ağlı bilgilərə əsasən müəyyənləşdirmək müm-
kündür v
ə burada da bir məqam diqqəti cəlb edir. Təbriz,
M
əşhəd, Bəndərabbas, Qızılqala, Sənəndəc zindanlarında
c
əza cəkənlərin dilindən də kitabda deyimlər toplanmışdır və
bu fakt mü
əllifin ömrü boyu xalqının milli mənəvi sərvətinin
qorunma
sına olan ciddi qayğısını, ürək yanğısını gös-
t
ərməklə yanaşı, həmin məhbəslərdə hələ də əzablar, ağrılar,
141
Haver Aslan. Sözlü edebiyatımızda hiciv, “Hazer”, İstanbul: 1980,
yıl 2, may, sayı 14, s.3
Dostları ilə paylaş: |