Almaz H
əsənqızı
194
bam
əzə lətifələr”dir ki, burada Qarabağ regionuna (müəllifin
qeydl
ərinə görə Şuşa) aid lətifələr toplanmışdır. Həmin
l
ətifələrin qəhrəmanları arasında mayor Səfi bəy, Əbdür-
r
əhim bəy, Hüseyn bəy, Mustafa bəy və başqalarının adına
t
əsadüf etmək olar. Onlardan birinə nəzər salaq: “Mustafa
b
əyə bir bakqal pul borşduymuş. Bir kərəm qışın silyanında
görür ki, bazara baldonsuz çıxıfdı. O sahat Mustafa bəy
başdıyır munu söyməyə:
– B
əs flan-flan şüdə, niyə bu soyuxda belə çılpax çölə
çıxırsan?Ayıf dəyil? Utanmırsan?
Q
ərəz, ağızın ələni muna deyir. Camahat yığılır ki:
– A b
əy, axı munun dərdi sənə qalmıyıf ki, neynirsən
baldon geydi,
ya çılpax çıxdı?
Deyir:
– B
əs rəhmətdiyin uşaxları, bilirsinizmi ki, bu adam
mana borşdudu? Soyux dəydi, sətəlcəm oldu, öldü. Onda
m
ən pulumu kimnən alajıyam?”
147
Ümumiyy
ətlə, Azərbaycan folklorşünaslığında lətifələr
t
əsnif edilərkən, siyasi məzmunda olanlar, demək olar ki,
n
əzərə alınmamışdır. Bu da senzura basqısının nəticəsi idi.
Mühacir
ətdə siyasi lətifələrə daha çox diqqət yetirilmiş,
m
ətbuatda, xüsusən “Mücahid” dərgisinin səhifələrində sosi-
alist c
əmiyyəti, Lenin, Stalin, Jukov, Kommunist Partiyası
siyasi büro üzvl
əri və digər rəhbər işçilərlə bağlı, onların
yalanlarını üzə çıxararaq ifşa edən örnəklərə təsadüf olun-
maqdadır. Örnək olaraq onlardan birinə nəzər salaq: “Alma-
niyanın işğal edilmiş məntəqələrinin hüdudlarının birində bir
amerikalı və bir Qızıl Ordu əsgəri növbə çəkirlərmiş. Ame-
147
Ceyhun b
əy Hacıbəyli. Qarabağın dialekt və folkloru (Qafqaz
Az
ərbaycanı), Bakı: Ozan, 1999, s.23
Folklorşünaslığa giriş
195
rikalı saatına baxır və :
–
On beş dəqiqə sonra növbətim bitir, – deyir, – Allaha
şükür!
Qızıl Ordu əsgəri də saatına baxır və o da əlavə edir:
– M
ənim də on beş dəqiqəlik bir növbətim qaldı.
Stalin
ə şükür!
Qızıl Ordu əsgərinin Allaha deyil, Stalinə şükür
etdiyin
ə heyrətlənən amerikalı soruşur:
– Çox q
əribədir! Əgər Stalin ölərsə, nə deyəcəksən?
Qızıl Ordu əsgəri bu cavabı verir:
– O zaman m
ən: “Allah şükür!”– deyəcəyəm”
148
.
L
ətifənin son cümləsi ikibaşılıdır və çox düşün-
dürücüdür. Burada yalnız bir nəfərin göstərişlərilə idarə
olunan hakimiyy
ətin nüfuzu, demək olar ki, yerlə yeksan
olunmuşdur.
B.H
əqqinin “Ata sözlərinin kökləri və şifahi xalq ədə-
biy
yatından örnəklər” kitabında deyimlərin yarandığı mətn-
l
ər (“Yetimə ağlayan çox olur, çörək verən az olur”, “Hər
r
əngdən görmüşdüm, bu rəngdən görməmişdim”, “Eşşəyin
quyruğu əvvəldən yoxmuş” və s.) toplamışdır ki, onların
mühüm bir qismi l
ətifələrdir.
Dastanlar – Dastanlar dig
ər janrlarla müqayisədə
h
əcminə görə daha böyük imkanlara malikdir, yəni burada
xalqın zəngin kültürünün bütün sahələrini (ifa, rəqs, poetik
söz) canlandırmaq üçün forma geniş meydan verir. Nəsr və
n
əzmin növbələşməsi isə ustad aşıqlara öz məharətlərini,
bilik v
ə bacarıqlarını ifadə etməyə şərait yaratdığı kimi, bu
janrın tədqiqatçılarına da xalqının istedadlı nümayəndələrinin
göz
əl əsərlərilə fəxr etmək, onlarla öyünmək, qürur duymaq
148
“Kafkasy
a”, 1952, mayıs , sayı 10, s.18
Almaz H
əsənqızı
196
üçün fürs
ət verir. Bundan başqa, toy mərasimlərində geniş
kütl
ə qarşısında, bəzən evlərdə qonaqlıqlar zamanı musiqi
il
ə ifa edilməsi dastanların xalq arasında geniş yayılması ilə
n
əticələnir.
Bel
əliklə, Azərbaycan folklorşünaslığında dastan
n
əzmlə nəsrin növbələşməsi ilə yaranan janrdır. Lakin dünya
folklor örn
əkləri içərisində yalnız nəzmlə və ya nəsrlə yazıya
alınmış dastanlar da vardır.
Dastanların təsnifilə bağlı müxtəlif mülahizələr möv-
cuddur.
Lakin əksər tədqiqatçılar dastanları əsasən iki qrupa
ayrılırlar:
1. Qəhrəmanlıq dastanları;
2. Məhəbbət dastanları.
Dünya xalqlarının əksəriyyətində olduğu kimi türk
eposları da qəhrəmanlıq motivləri üzərində qurulur. Daha
doğrusu, xalqın yaşadığı tarixi gerçəklər bədii şəkildə
qəhrəmanlıq dastanlarında öz əksini tapır. Birbaşa tarixi
sənəd olmasa da, “Köç”, “Törəyiş”, “Ərgənəkon”, “Şu” və
başqa dastanlar türk etnoslarının əski yaşayış tərzi haqqında
təsəvvür yaradır.
Oğuz türklərinin qəhrəmanlıq, alp-ərənlik dünyagö-
rüşünün zənginliyini özündə əks etdirən, yalnız sənət əsəri
kimi qalmayıb, tarixi faktları, xüsusilə Türk-Oğuz dövlət-
çilik tarixinin bir sıra xüsusiyyətlərini daşıması etibarı ilə ən
n
əhəng folklor abidəsi isə “Kitabi-Dədə Qorqud”dur.
Eposun Drezden v
ə Vatikan adı ilə tanınan iki əlyaz-
ması məlumdur. Almaniyanın Drezden Kral Kitabxanasında
qorunan
əlyazmanı ilk dəfə Fridrix Fon Dits elm aləminə
tanıtdırmışdır. Belə ki, 1815-ci ildə “Basatın təpəgözü öl-
dürdüyü boyu” alman dilin
ə tərcümə etmiş, təhlililə bilikdə
n
əşr etdirmişdir. Bundan sonra eposla bağlı xeyli tədqiqatlar
Dostları ilə paylaş: |