Folklorşünaslığa giriş
197
aparılmışdır. Bu əlyazmada epos bir müqəddimə və on iki
boydan ibar
ətdir və “Kitabi-Dədə Qorqud əla lisani taifeyi
oğuzan” adlanır.
1952-ci ild
ə Ettere Rossi Vatikandan həmin eposun
müq
əddimə və altı boydan ibarət digər bir əlyazmasını tap-
mışdır. Həmin əlyazma “Hekayəti-Oğuznameyi Qazan bəg
v
ə qeyri” adlanır.
Az
ərbaycanda “Kitabi-Dədə Qorqud” haqqında ilk
t
ədqiqlər keçən əsrin 20-ci illərinə təsadüf edir. 1927-28-ci
ill
ərdən başlayaraq Əmin Abid, Atababa Musaxanlı, İsmayıl
Hikm
ət epos haqqında məqalələr yazmış, dastan mətni isə
H
əmid Araslı tərəfindən 1939-cu ildə nəşr edilərəк elmi ic-
timaiyy
ətin mühakiməsinə verilmişdir. Ə.Dəmirçizadə,
M.Rzaquluzad
ə, Ə.Sultanlı, M.H.Təhmasib, H.Araslı və
bаşqаlаrı eposla bağlı tədqiqatlar aparmış, hətta Ə.Dəmir-
çizad
ə əsərin motivləri əsasında “Qaraca çoban” adlı bir
pyes d
ə yazmışdır. Lakin 1951-ci ildə Azərbaycan KP-nin
XVIII qurultayında M.C.Bağırov “Azərbaycana qatil və
soyğunçu kimi gəlmiş oğuz köçəri tayfalarını idarə edən
yuxarı təbəqələrin tərifinə həsr edilən”, “qardaş gürcü və
erm
əni xalqına qarşı yönəldilən” bu kitabın nəşrini Azər-
baycan Elml
ər Akademiyasının “kobud səhvi” adlandırmış
v
ə epos özünün yasaq dövrünə qədəm qoymuşdur
149
.
Mühacir
ət ədəbiyyatşünaslığında da “Kitabi-Dədə
Qorqud”un t
ədqiqi tarixi keçən əsrin 20-ci illərinə təsadüf
edir. 1928-ci ild
ə M.B.Məmmədzadə Azəri Türk Gəncləri
Birliyind
ə “Millətlərin oyanmasında dastanlar” mövzusunda
çıxış edərkən, “Kitabi-Dədə Qorqud” haqqında da danışmış,
149
C
əlal Qasımov. Azərbaycan folklorşünaslığı və sovet totalitarizmi,
Bakı: 2011, s.127
Almaz H
əsənqızı
198
M.Ə.Rəsulzadə həmin ildə yazdığı “Qafqazya türkləri”
əsərində eposun təhlilini vermişdir. Qeyd olunmalıdır ki, 30-
cu ill
ərdə “Azərbaycan yurd bilgisi”ndə və digər mühacirət
m
ətbuatında eposa dəfələrlə müraciət edilsə də, əsərin yasaq
edildiyi 50-ci ill
ərdə “Kitabi-Dədə Qorqud”a daha çox
diqq
ət yetirilmiş, dastan bəşəri dəyərlər baxımından ən
yüks
ək sənət abidəsi kimi qiymətləndirilmişdir. Yasaqlar
ucbatından xeyli müddət tədqiqatdan kənarda qalan, hər
hansı aspektdə ona müraciət edilməsinə, öyrənilməsinə və
yayılmasına ciddi qadağa qoyulan epos mühacirət folklor-
şünaslığı tərəfindən dəfələrlə təhlilə cəlb edilməsinə bax-
mayaraq, onun araşdırılması prosesində hər hansı ideoloji
müdaxil
ədən söhbət gedə bilməz.
Qeyd etm
ək lazımdır ki, əslən Güney Azərbaycandan
olan şair Səhənd “Dədə Qorqud” dastanlarını nəzmə çəkərək
“Sazımın sözü” adı ilə nəşr etdirmişdir.
Az
ərbaycanda xalq arasında ən çox ifa edilən dastan
“Koroğlu”dur desək, yanılmarıq. Hər şeydən əvvəl, xalqın
mübarizlik, c
əngavərlik ovqatının ifadəsi kimi bu dastan
dill
ərdə əzbər olmuş, bu gün də özünün parlaq həyatını
sürm
əkdə davam edir.
“Koroğlu” dastanından bir neçə şeir Elias Muşeqin
“N
əğmələr” (1721) kitabına daxil edilmişdir. İ.Şopen bir
erm
əni aşığın dilindən dastan mətnini yazıya almış və 1840-
cı ildə nəşr etdirmişdir.
“Koroğlu” haqqında ilk ciddi araşdırmanın müəllifi
1830-1832-ci ill
ərdə İranda missioner təşkilatında tərcümə-
çi, 1832-1834-ci ill
ərdə isə İrandakı rus konsulluğunda baş
katib işləyən polyak alimi A.Xodzko olmuşdur. O, İranda
yaşadığı illərdə Hacı Mirzə İskəndərin təşəbbüsü, Mirzə
Əbdülvahabın mirzəliyi ilə Aşıq Sadığın dilindən yazıya
Folklorşünaslığa giriş
199
alınmış “Koroğlu” dastanının nüsxəsini Paris milli kitab-
xanasına təqdim etmişdir. Onu da qeyd edək ki, A.Xodz-
konun “Koroğlu” nüsxəsi 1842-ci ildə Londonda ingiliscə
n
əşr edildikdən sonra dastan Qərb aləmində geniş şöhrət
tapmışdır.
1853-cü ild
ə Jorj Sand dastanı fransız dilinə çevirərək
Parisd
ə nəşr etdirmişdir.
Sonralar S.S.Penn m
əhz A.Xodzkonun Qərb aləminə
tanıtdığı “Koroğlu”nu ruscaya çevirərək, 1856-cı ildə
“Koroğlu, vostoçnıy poet-nayezdnik” adı altında Tiflisdə ki-
tab kimi n
əşr etdirmişdir.
Dastan Az
ərbaycanda dəfələrlə – V.Xuluflu, H.Əli-
zad
ə, M.Təhmasib, A.Nəbiyev və başqaları tərəfindən nəşr
edilmişdir. Keçən əsrin 90-cı illərində “Koroğlu” dastanının
Paris nüsx
əsinin surəti Bakıya gətirilmiş, 1997-ci ildə İ.Ab-
basl
ının tərtibatında nəşr edilmişdir.
“Koroğlu” həm bir çox türk, həm də digər – Anadolu
türkl
əri, Azərbaycan, türkmən, İraq-türkmən, tacik, bolqar,
h
ətta erməni xalqları arasında geniş yayılmışdır. Dastanın
Az
ərbaycan versiyasının iki əsas nüsxəsi məlumdur: Tiflis
nüsx
əsi – 28, Paris nüsxəsi 13 məclisdən ibarətdir.
Qeyd etm
əliyik ki, “Kitabi-Dədə Qorqud”u yasaq-
lamağa müvəffəq olan sovet ideoloji sisteminin “Koroğlu”ya
qarşı münasibəti bir qədər fərqli mahiyyət daşımışdır. Xalq
iç
ərisində geniş yayılması, ağızdan ağıza dolaşaraq, dillərdə
əzbər olması bu dastanın yasaqlanmasına, təbii ki, imkan
verm
əzdi.
Az
ərbaycan folklorşünaslığında “Koroğlu”ya münasi-
b
ətdə əsasən iki istiqamət özünü göstərməkdədir.
Az
ərbaycanda sovet hakimiyyəti illərində “Koroğlu”
il
ə bağlı tədqiqat aparan M.Təhmasib, P.Əfəndiyev, A.Nə-
Dostları ilə paylaş: |