Salam, gəlib çatdın, ey əlli yaşım,
Ağ quzğun Kİbidir ağaran başım.
Nə söylər əlli yaş? Ölüm bir oğru,
Hər halda gedirəm əcələ doğru.
Kim əlvida desə altmış yaşma,
Yaz gedir... yanaşır ömrün qışma.
Otuz nə verirsə əlli yaş aldı,
Altmış gəlsə çatsa, daha nə qaldı?
Sənə neyləmişəm, ey əlli yaşım,
Qisas istəyəni,
bəİKƏ
baş daşın!
Şirin gəncliyimdi çıxan qarşıma,
Kimlər zəhər qatdı mənim aşıma?
İndi yaydı qəddim, o zamanlar-ox,
Onda da, indi də arzularım çox.
Mənə nə verdisə qaynar gənçliyim ,
Kayb etdi qoçalıq... hanı dincliyim?
A1 məni yanına, ey aləmpənah,
Ömrümə od vurur çəKdiyim hər ah.
Ayaqlar sürünür... ayaqlar ağır,
Yorğun gözlərimi qaranlıq basır.
Getdi ağız dadı, Könül atəşi,
Hanı gəncliyim in uçar KÖhləni,
Dur, yığış, ey qoca, şələni bağla,
Ötən günlərinə hönKÜrüb ağla.
Bütöv bir həyatı vermisən yelə,
Qalan günlər üçün bir üzür dilə.
Ey mənim ölməzim. hara can atdm ,
Bunca ol ərini neçin yaratdm?
Duaçmam, hər şey öz əlindədir,
Yaşımın üstünə bir az yaş gətir.
Səndən qüvvət alıb başladım sözə,
Bir gün tamamlaram, versən icazə.
Ey dilim, vəsf elə ulu Tanrını,
Qurd-quşdan arıtdı KÖnül tarlamı.
Qəlblərə nur saldı, seçdi, yaratdı,
Doğru yol göstərib dadıma çatdı.
Tulladı zülmətdən məni işığa,
Qərq oldum günəşə, yar-yaraşığa.
Azıb batmış idim, yol göstərdi, yol,
Oddan çıxarmasa, küI olardım, küI.
Sevdi, əzizlədi, məni ucaltdı,
Xətalar yolundan dartdı, çıxartdı.
Könlümü doldurdu səadət ilə,
Dilimə can verdi şəhadət ilə.
IdraKim, qayəmdir peyğəmbər sözü,
Yapışsın qolumdan peyğəmbər özü.
Mən nəydim? Taqətsiz, yolsuz bir köIə,
Ilahi, yetişdim sənin fəzlinlə.
Necə
şÜKr
edim
kİ,
eşitsin Tanrım?
Çatsın imdadıma ağ sabahlarım.
Ilahi, bilirsən açizliyimi,
T
ək
sənə bəllidir qəlbimin qəmi.
Sənə şÜKr etməyə gücüm çatarmı?
Sən özün şÜKr elə ozünə, Tanrım!
ImKan vermə çıxım haqqın yolundan,
Sönməsin KÖnlümdə bu din, bu iman.
Canım çıxan zaman üstümə tələs,
Axır nəfəsimi şəhadətlə kəs.
Alanda qoynuna yer altı məni,
Yağdır məzarıma öz rəhmətini.
Taqətsiz qulunam, ey ulu yəzdan,
Özün fəzlin ilə Keç günahımdan.
Bütün mö'minlərə həyansan, həyan,
Bu gün bir nişan ver baqi dünyadan.
GÜNDOĞDU ELBAŞI ÜSTÜNƏ SÖZ
Fəhm fəhm eləyir, bilİK bildirir!
Vəfasız dünyanı bizə güldürür.
Qartımış qarıdır, mələK cildi var,
Bir qız cəmalında görünən Kaftar.
Özünə cəzb edər o şux gülnəfəs,
Fəqət əl uzatsan əlini verməz.
Sevməz sevənləri, ceyran təK qaçar,
Ondan qaçanların ayağm qucar.
Bə'zən görərsən Kİ, bəzənib gedər,
Bə'zən baxar yerə, nazlanıb gedər.
Gahdan arxasını çevirər sənə,
Tutmaq istəyərsən, əl verməz, dönər.
Neçə bəy
qarıtdı, qarımaz özü,
Neçə bəy Kİritdi, çəh-cəhdir sözü,
Çahanda m ərd, çəsur b ir bəy də vardı,
Aləm sayəsində b ir laləzardı.
Dövləti b ərq ərar, adı G ündoğdu,
B əxtinin günəşi v ax tm d a doğdu.
Əmri, fe 'li d ü rü st, gozü-KÖnlü tox,
Dili baldan şirin , yalan sözü yox.
H üşyar, zəKa əhli, savadı ə'la,
Düşmənə am ansız, od-alov, bəla.
Q üdrətli, q ü ru rlu el b a h a d ırı...
Onu tez yÜKSƏİtdi mərd addım ları.
Hümmətlə yürüdüb siyasətini,
Çox uca tu ta rd ı ləyaqətini.
Buna u y ar g əlir Kİşinin sözü,
Oxuyub anlasan, açılar gözün.
K işinin h ü sn ü d ü r hüm m ət, m ü rü v v ət,
Hər b ir alçaqlığa alovlu n ifrə t.
M ərdin öz hüm m əti, öz m ü rü v v ə ti
A rtırır ondaKi qədri-qiym əti.
Gündoğdu x ilq əti örnəKdir bizə,
Günəş və Ay Kİmi n u r saçdı ərzə,
Hər Kİm ağıllısa çəKdi yanm a,
U caltdı özünün KəhKəşanına.
Yığdı ə tra fın a seçmə bəyləri -
ZəKalı, qeyrətli m in h ü n ərv əri.
Xalqa can y an d ırd ı, y a ra td ı, q u rd u ,
MüdrİK Kİşilərin ü stü n d ə d u rd u .
Təni yardım e tsin hər başı uca,
0 da nəfəs dərib dinçəlsin azca.
Bir gün qayğılanıb dedi: -
Şübhə yox, bu bəylİK işləri əzab lıd ır çox.
Hər işin nə qədər baş ağ rısı v a r,
İşlər tü rlü -tü rlü , vaxt az, macal dar.
T
əkcə
nasıl görüm bu qədər işi,
Mənə yardım gərəK, iş görən Kİşi.
Yetsin im dadım a b ir ərən, b ir ər,
Qeyrətli, bilİKİi, çəsur, h ü n ə rv ə r.
Dili düz, qəlbi düz, işlə qol-boyun,
M ehriban, im anlı, haqsevər olsun.
Sirrim i, əhdim i bildirim ona,
B ütün işlərim i qoysun yoluna.
MüdrİK, dünya görmüş, sınanmış Kİşi,
Başmdan Keçirib bütün gərdişi.
Mənə KÖməKÇİlər, yardımçılar ver -
Elmli, qeyrətli, hər işə qadir.
Yardımçılar gərəK qeyrətli, işcil,
Yalnız iş görənlər həyata qabil.
Yardımçı çox olsa, məşəqqət olmaz,
Bəylər bəy işini görər, Keyfi saz.
Yardımçı -bəyliyin qanadı, qolu,
Onsuz hansı təd b ir yerini tu td u ?
Gündoğdu yardım çı tapa bilm ədi,-
Nə qəm, b ir cü t əlim sağ olsun! -dedi.
H ər gün tab elədi yüz məşəqqətə,
Dincəlsə, dinclİK də döndü zəhmətə.
Yaxşı
k
İ,
m üqəddəs bəxtin yiyəsi,
Bu haqda bəxş edib bir söz töhfəsi.
Bir sevinc umursaK yüz Kədər gəlir,
Məşəqqət KÖKÜndə qayalar dəlir.
BörKÜ də böyüyür, boyüdÜKCə baş,
Baş ağrısıyla da gəl tu ta ş.
Əİİ
k
b ü tü n elə göz-qulaq oldu,
Açıldı qapılar, qara ağ oldu.
Boğdu öz əlilə yaram azları,
A tdı yam anları eldən dışarı.
Bu cür təmizlədi eli-elatı,
Şöhrəti yÜKSəldi, dövləti artdı.
Burda şa ir dili söz demiş gözəl,
Olmuş ağızlarda, dillərdə məsəl:
QafillİK ucundan çoxları öldü,
Ayıqlıq həmişə im dada gəldi.
SaKin, qafilliyi özünə ar bil,
H ər
İ
k
İ d ü n y a d a m isK İndi q a fil.
Y urdu basıb gəlsə düşmən qəfildən,
Öncə qafil olur gəbərən,
KÖpən.
Daim ayıq-sayıq, hüşyar olm asan,
Y ırtıcı düşm əni nə cür yıxarsan?
ÖİKədə ayıq ol, ey başçı qüdrət,
Bunu tələb edir həm də şəriət.
Dostları ilə paylaş: |
